نفرین شدن سپاه کوفه توسط امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo }}
 
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]]
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]]

نسخهٔ ‏۱۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۶


سؤال

گفته شده که امام حسین(ع) کوفیان را در روز عاشورا نفرین کرده است. آیا این موضوع حقیقت دارد؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


نفرین شدن کوفیان توسط امام حسین(ع) در روز عاشورا صورت گرفته و امام(ع) سپاه کوفه را به دلیل عهدشکنی نفرین کرده است.[۱] این نفرین در انتهای دومین خطبه امام حسین(ع) در روز عاشورا آمده است.[۲] امام حسین(ع) در ضمن این دعا از خداوند می‌خواهد که کوفیان را به دلیل ظلم و بدعهدیشان به شرهای زیر گرفتار کند:

  • عدم بارش باران و خشکسالی مانند خشکسالی زمان حضرت یوسف.
  • گرفتار شدن به ظلم غلامی ثقفی که برخی منظور امام(ع) از این فرد را مختار ثقفی دانسته‌اند.[۳]
نفرین مردم کوفه توسط امام حسین(ع)
متنترجمه
اللّهُمَّ احْبِسْ عَنْهُمْ قَطْرَ السَّماءِ وَابْعَثْ عَلَیْهِمْ سِنِینَ کَسِنی یُوسُفَ وَسَلِّط عَلَیْهِمْ غُلامَ ثَقیف یَسْقیهِمْ کَاساً مُصَبَّرَةً فَلا یَدَعُ فیهم اَحَداً قَتْلَةً بَقَتْلَةٍ وَضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ یَنْتَقِمُ لی وَلاَوْلیائی وَلاهْلِ بَیْتی وَاشْیاعِی مِنْهُمْ فَاِنَّهُمْ کَذَّبُونا وَخَذَلُونا وَاَنْتَ رَبُّنا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنا وَاَلیْکَ الْمَصیرُ.خدایا! قطرات باران را از آنان قطع کن و سال‌هایی (سختی)، مانند سال‌های یوسف(ع)، بر آنان بفرست و غلام ثقفی را بر آنان مسلط گردان تا با کاسه تلخ ذلت، سیرابشان سازد و کسی را در میانشان بدون مجازات نگذارد؛ در مقابل قتل به قتلشان برساند و در مقابل ضرب آنان را بزند و از آنان انتقام من و انتقام خاندان و پیروانم را بگیرد؛ زیرا اینان ما را تکذیب نمودند و در مقابل دشمن دست از یاری ما برداشتند و تویی پروردگار ما به تو توکل کرده‌ایم و برگشت ما به‌سوی تو است.


منابع

  1. نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۱ش، ص۲۵۲.
  2. خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه السلام، بی‌جا، انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۰.
  3. حسینی شهرستانی، هبةالدین، نهضة الحسين عليه السلام، کربلا، رابطة النشر الاسلامی، ۱۹۶۹م، ص۱۷۹.