اعتقاد نداشتن آیت‌الله معرفت به نزول دفعی قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
در میان بزرگان و عالمان، از شیعه و اهل‌سنت، مشهور چنین است که قرآن دارای دو نوع نزول دفعی و تدریجی است. بسیاری از عالمان شیعه مانند شیخ صدوق، فیض کاشانی، علامه بلاغی، علامه طباطبایی و ... و همچنین شمار فراوانی از عالمان اهل‌سنت معتقدند که قرآن کریم در شب قدر و یکباره به بیت المعمور یا قلب پیامبر نازل شده و از آن پس به تدریج بر پیامبر اسلام (ص) نازل گردید. | در میان بزرگان و عالمان، از شیعه و اهل‌سنت، مشهور چنین است که قرآن دارای دو نوع نزول دفعی و تدریجی است. بسیاری از عالمان شیعه مانند شیخ صدوق، فیض کاشانی، علامه بلاغی، علامه طباطبایی و ... و همچنین شمار فراوانی از عالمان اهل‌سنت معتقدند که قرآن کریم در شب قدر و یکباره به بیت المعمور یا قلب پیامبر نازل شده و از آن پس به تدریج بر پیامبر اسلام (ص) نازل گردید. | ||
البته تعدادی از عالمان شیعه از جمله شیخ مفید، سید مرتضی، ابن | البته تعدادی از عالمان شیعه از جمله شیخ مفید، سید مرتضی، ابن شهرآشوب، محمدهادی معرفت و در میان عالمان اهل‌سنت افرادی چون عامر شعبی و بیضاوی نزول دفعی قرآن را انکار کرده‌اند. | ||
'''ادله آیه الله معرفت بر نفی نزول دفعی قرآن''' | '''ادله آیه الله معرفت بر نفی نزول دفعی قرآن''' | ||
* ظاهر آیه «شهرُ رمَضانَ الذی اُنزِلَ فیه القُرآن»<ref>بقره/ ۱۸۵.</ref> و آیات مشابه آن<ref>دخان/ ۱–۳؛ قدر/ ۱.</ref> دلالت بر این | * ظاهر آیه «شهرُ رمَضانَ الذی اُنزِلَ فیه القُرآن»<ref>بقره/ ۱۸۵.</ref> و آیات مشابه آن<ref>دخان/ ۱–۳؛ قدر/ ۱.</ref> دلالت بر این دارد که آغاز نزول قرآن، در ماه رمضان و شب قدر بوده است.این آیات همچنین از گذشته حکایت می‌کند و نمی‌تواند شامل خود این آیات شود. در واقع، این آیات که نازل شده، می‌گوید آیاتی قبلاً نازل شده و این به معنای نزول تدریجی برای قرآن است. | ||
* قرآن با این الفاظ و محتوا نمی‌تواند یک جا و در یک شب نازل شده باشد، مگر اینکه دست به تاویل بزنیم. در قرآن از گذشته‌ای خبر می‌دهد که نسبت به اولین شب قدر، آینده محسوب می‌شود. برای مثال: «وَ لَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَ أَنْتُمْ أَذِلَّه فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ»؛<ref>آل عمران/ ۱۲۳.</ref> «و یقیناً خدا شما را در [جنگ] بدر- با آنکه ناتوان بودید- یاری کرد. پس، از خدا پروا کنید، باشد که سپاسگزاری نمایید». این آیه و آیات متعدد دیگر<ref>توبه/ ۲۵ و ۲۶. توبه/ ۴۰؛ توبه/ ۴۳؛ مجادله/ ۱. احزاب/ ۲۳ و …</ref> از گذشته خبر می‌دهد؛ اگر قرآن در اولین شب قدر نازل شده باشد؛ باید از آینده خبر می‌داد و می‌گفت در آینده خدا شما را یاری خواهد داد، نه این که بگوید شما را یاری داد. | * قرآن با این الفاظ و محتوا نمی‌تواند یک جا و در یک شب نازل شده باشد، مگر اینکه دست به تاویل بزنیم. در قرآن از گذشته‌ای خبر می‌دهد که نسبت به اولین شب قدر، آینده محسوب می‌شود. برای مثال: «وَ لَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَ أَنْتُمْ أَذِلَّه فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ»؛<ref>آل عمران/ ۱۲۳.</ref> «و یقیناً خدا شما را در [جنگ] بدر- با آنکه ناتوان بودید- یاری کرد. پس، از خدا پروا کنید، باشد که سپاسگزاری نمایید». این آیه و آیات متعدد دیگر<ref>توبه/ ۲۵ و ۲۶. توبه/ ۴۰؛ توبه/ ۴۳؛ مجادله/ ۱. احزاب/ ۲۳ و …</ref> از گذشته خبر می‌دهد؛ اگر قرآن در اولین شب قدر نازل شده باشد؛ باید از آینده خبر می‌داد و می‌گفت در آینده خدا شما را یاری خواهد داد، نه این که بگوید شما را یاری داد. | ||
* روایاتی که بر اساس آن نزول دفعی اثبات شده است، اخبار آحاد است و موجب علم و قطع نمی‌شود.<ref>ر. ک. معرفت، محمدهادی، علوم قرآنی، قم، التمهید، ۱۳۸۷ش.</ref> | * روایاتی که بر اساس آن نزول دفعی اثبات شده است، اخبار آحاد است و موجب علم و قطع نمی‌شود.<ref>ر. ک. معرفت، محمدهادی، علوم قرآنی، قم، التمهید، ۱۳۸۷ش.</ref> | ||
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۴
 | این مقاله هماکنون به دست Rezapour در حال ویرایش است. |
چرا آیت الله معرفت قائل به نزول دفعی قرآن نیست؟
آیت الله معرفت برای عدم نزول دفعی قرآن به ظاهر آیه «شهرُ رمَضانَ الذی انزِلَ فیه القُرآن» و آیات مشابه آن استدلال می‌کند. این آیات از گذشته خبر می‌دهند و می‌گویند آیاتی قبلاً نازل شده است. روایاتی که برای نزول دفعی قرآن به آن‌ها استدلال شده است، اخبار آحاد است و موجب علم و قطع نمی‌شود.
در میان بزرگان و عالمان، از شیعه و اهل‌سنت، مشهور چنین است که قرآن دارای دو نوع نزول دفعی و تدریجی است. بسیاری از عالمان شیعه مانند شیخ صدوق، فیض کاشانی، علامه بلاغی، علامه طباطبایی و ... و همچنین شمار فراوانی از عالمان اهل‌سنت معتقدند که قرآن کریم در شب قدر و یکباره به بیت المعمور یا قلب پیامبر نازل شده و از آن پس به تدریج بر پیامبر اسلام (ص) نازل گردید.
البته تعدادی از عالمان شیعه از جمله شیخ مفید، سید مرتضی، ابن شهرآشوب، محمدهادی معرفت و در میان عالمان اهل‌سنت افرادی چون عامر شعبی و بیضاوی نزول دفعی قرآن را انکار کرده‌اند.
ادله آیه الله معرفت بر نفی نزول دفعی قرآن
- ظاهر آیه «شهرُ رمَضانَ الذی اُنزِلَ فیه القُرآن»[۱] و آیات مشابه آن[۲] دلالت بر این دارد که آغاز نزول قرآن، در ماه رمضان و شب قدر بوده است.این آیات همچنین از گذشته حکایت می‌کند و نمی‌تواند شامل خود این آیات شود. در واقع، این آیات که نازل شده، می‌گوید آیاتی قبلاً نازل شده و این به معنای نزول تدریجی برای قرآن است.
- قرآن با این الفاظ و محتوا نمی‌تواند یک جا و در یک شب نازل شده باشد، مگر اینکه دست به تاویل بزنیم. در قرآن از گذشته‌ای خبر می‌دهد که نسبت به اولین شب قدر، آینده محسوب می‌شود. برای مثال: «وَ لَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَ أَنْتُمْ أَذِلَّه فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ»؛[۳] «و یقیناً خدا شما را در [جنگ] بدر- با آنکه ناتوان بودید- یاری کرد. پس، از خدا پروا کنید، باشد که سپاسگزاری نمایید». این آیه و آیات متعدد دیگر[۴] از گذشته خبر می‌دهد؛ اگر قرآن در اولین شب قدر نازل شده باشد؛ باید از آینده خبر می‌داد و می‌گفت در آینده خدا شما را یاری خواهد داد، نه این که بگوید شما را یاری داد.
- روایاتی که بر اساس آن نزول دفعی اثبات شده است، اخبار آحاد است و موجب علم و قطع نمی‌شود.[۵]
ایشان در لابلای مباحث شان به شواهد و ادله دیگری نیز استناد نموده‌اند که جهت رعایت اختصار از ذکر آن خودداری می‌کنیم.
نقد و بررسی
به طور کلی می‌توان چنین گفت که اگر نزول دفعی قرآن را به معنای نزول یکباره قرآن در قالب الفاظ بر پیامبر اکرم بدانیم، به گونه‌ای که همه خطابات قرآنی در آغاز بعثت نسبت به پیامبر و سایر مسلمانان فعلیت یافته باشد، اشکالات ایشان وارد خواهد بود؛ ولی آنچه در روایات درباره نزول دفعی قرآن مطرح شده آن است که حقیقت قرآن و نه الفاظ آن، به صورت یک جا در شب قدر به بیت المعمور یا بیت العزه نازل شده است که برخی همچون علامه طباطبایی آن را به نزول دفعی حقیقت قرآن [بدون قالب لفظی] بر قلب پیامبر تاویل نموده‌اند.[۶]
درباره روایات مربوط به نزول دفعی نیز می‌توان گفت، درست است که روایات مورد نظر متواتر نیستند تا به تنهایی موجب یقین گردند، ولی با توجه به هماهنگی با ظواهر برخی آیات می‌توانند اطمینان را به دنبال داشته باشد.
جهت مطالعه بیشتر ۱- مقاله بررسی و نقد دیدگاه آیت الله معرفت در نزول قرآن، علی اصغر ناصحیان و علی جلائیان اکبرنیا، مجله تخصصی الهیات و حقوق، زمستان ۱۳۸۶، شماره ۲۶. ۲- دروس حول نزول القرآن، میرزا یدالله دوزدوزانی.
منابع