امام حسین(ع) جبران‌کننده گناهان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|امام حسین}}
{{درگاه|امام حسین}}
در کتاب‌های معتبر روایی [[شیعه]] چنین روایتی وجود ندارد. در صورتی نیز که روایت صحیح باشد با توجه به دیگر سخنان [[امام حسین(ع)]] شهادت ایشان سبب بخشیده شدن گناهان نیست. بلکه منظور این است که دیگران با بدعت‌ها [[دین]] را از مسیر اصلی خویش منحرف ساختند و قیام در جهت رفع بدعت ها و تعیین مسیر درست و بازگرداندن از اشتباهات و سوق دادن جامعه به اسلام واقعی است. روایات معتبری از امام حسین(ع) موجود است که بیان کننده هدف قیام ایشان و روش این امام در برخورد با مردم در مواجهه با انحرافات است.
در کتاب‌های معتبر روایی [[شیعه]] چنین روایتی وجود ندارد. در صورتی نیز که روایت صحیح باشد با توجه به دیگر سخنان [[امام حسین(ع)]] شهادت ایشان سبب بخشیده شدن گناهان نیست. بلکه منظور این است که دیگران با بدعت‌ها [[دین]] را از مسیر اصلی خویش منحرف ساختند و قیام در جهت رفع بدعت‌ها و تعیین مسیر درست و بازگرداندن از اشتباهات و سوق دادن جامعه به اسلام واقعی است. روایات معتبری از امام حسین(ع) موجود است که بیان کننده هدف قیام ایشان و روش این امام در برخورد با مردم در مواجهه با انحرافات است.
 
* امام در وصیت‌نامه خویش به برادرش [[محمد حنفیه]] چنین می‌نویسد: «خواسته‌ام از این حرکت، اصلاح مفاسد امت و زنده کردن سنت و قانون جدم رسول الله(ص) و راه و رسم پدرم علی بن ابی طالب(ع) است.»<ref>دشتی، محمد، فرهنگ سخنان امام حسین، قم، مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امیرالمؤمنین، ۱۳۸۴ش، چاپ سوم، ص۳۳۹، حدیث ۴۰۱.</ref>
* امام در وصیت‌نامه خویش به برادرش [[محمد حنفیه]] چنین می‌نویسد: «خواسته‌ام از این حرکت، اصلاح مفاسد امت و زنده کردن سنت و قانون جدم رسول الله(ص) و راه و رسم پدرم علی بن ابی طالب(ع) است.»<ref>دشتی، محمد، فرهنگ سخنان امام حسین، قم، مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امیرالمومنین، ۱۳۸۴ش، چاپ سوم، ص۳۳۹، حدیث ۴۰۱.</ref>
 
* در نامه به [[سلیمان بن صرد]] و دیگر بزرگان کوفه می‌نویسند: «همانا این جماعت، اطاعت شیطان را بر خداوند برگزیده و فساد و گناه را آشکار کرده و اجرای حدود الهی را تعطیل ساخته و بیت‌المال مسلمانان را تاراج کرده و حرام خدا را حلال و حلالش را حرام کرده‌اند و …»<ref>فرهنگ سخنان امام حسین، حدیث ۴۰۴، ص۳۴۰.</ref>
* در نامه به [[سلیمان بن صرد]] و دیگر بزرگان کوفه می‌نویسند: «همانا این جماعت، اطاعت شیطان را بر خداوند برگزیده و فساد و گناه را آشکار کرده و اجرای حدود الهی را تعطیل ساخته و بیت‌المال مسلمانان را تاراج کرده و حرام خدا را حلال و حلالش را حرام کرده‌اند و …»<ref>فرهنگ سخنان امام حسین، حدیث ۴۰۴، ص۳۴۰.</ref>


بنابراین امام حسین(ع) با قیامشان به دنبال جبران این اشتباهات بودند.
بنابراین امام حسین(ع) با قیام‌شان به دنبال جبران این اشتباهات بودند.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


== معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
== منابع ==
* فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)؛ ترجمه علی مویدی، پژوهشکده باقر العلوم.
 
{{پایان مطالعه بیشتر}}
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۰

سؤال

در کتابی از امام حسین(ع) آورده شده است که ایشان فرموده‌اند: «من کسی هستم که اشتباهات دیگران را جبران می‌کنم.» آیا چنین سخنی از ایشان در منابع روایی وجود دارد؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


در کتاب‌های معتبر روایی شیعه چنین روایتی وجود ندارد. در صورتی نیز که روایت صحیح باشد با توجه به دیگر سخنان امام حسین(ع) شهادت ایشان سبب بخشیده شدن گناهان نیست. بلکه منظور این است که دیگران با بدعت‌ها دین را از مسیر اصلی خویش منحرف ساختند و قیام در جهت رفع بدعت‌ها و تعیین مسیر درست و بازگرداندن از اشتباهات و سوق دادن جامعه به اسلام واقعی است. روایات معتبری از امام حسین(ع) موجود است که بیان کننده هدف قیام ایشان و روش این امام در برخورد با مردم در مواجهه با انحرافات است.

  • امام در وصیت‌نامه خویش به برادرش محمد حنفیه چنین می‌نویسد: «خواسته‌ام از این حرکت، اصلاح مفاسد امت و زنده کردن سنت و قانون جدم رسول الله(ص) و راه و رسم پدرم علی بن ابی طالب(ع) است.»[۱]
  • در نامه به سلیمان بن صرد و دیگر بزرگان کوفه می‌نویسند: «همانا این جماعت، اطاعت شیطان را بر خداوند برگزیده و فساد و گناه را آشکار کرده و اجرای حدود الهی را تعطیل ساخته و بیت‌المال مسلمانان را تاراج کرده و حرام خدا را حلال و حلالش را حرام کرده‌اند و …»[۲]

بنابراین امام حسین(ع) با قیام‌شان به دنبال جبران این اشتباهات بودند.


منابع

  1. دشتی، محمد، فرهنگ سخنان امام حسین، قم، مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امیرالمؤمنین، ۱۳۸۴ش، چاپ سوم، ص۳۳۹، حدیث ۴۰۱.
  2. فرهنگ سخنان امام حسین، حدیث ۴۰۴، ص۳۴۰.