غسل امام حسین(ع) و یارانش در شب عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{نیازمند گسترش}}
{{سوال}}
{{سوال}}
غسل امام حسین(ع) و یارانش در شب عاشورا
چگونه امام حسین(ع) و یارانش با وجود نبودن آب، در شب عاشورا، غسل کردند؟{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|امام حسین}}
{{درگاه|امام حسین}}
{{نیازمند گسترش}}
محققان معتقدند [[امام حسین(ع)]] و اصحاب آن حضرت، غیر از آب شربِ اندکی که در اختیار داشتند، دسترسی به آب‌های غیر قابل خوردن نیز داشتند. امام(ع)، به همین جهت به اصحاب خود توصیه کردند که غسل کنند، جامه‌های خود را پاکیزه نمایند و با طهارت کامل، آماده لقاء الله باشند. [[شیخ عباس قمی]] نیز از منابع نقل کرده که گاهی اصحاب امام، برای استفاده از آبی که غیر قابل شرب بود، چاه می‌کندند.<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ج۱، ص۶۲۵، قم، انتشارات هجرت، چاپ هشتم، ۱۳۷۳.</ref> اگرچه سپاه عمر بن سعد پس از اطلاع از این امر، مانع آنان شدند.
امام حسین(ع) و اصحاب آن حضرت غیر از آب شربی که در اختیار داشتند، دسترسی به آبهای غیر شرب دیگری نیز داشتند و لذا امام(ع) به اصحاب می‌فرمایند: غسل کنید و جامه‌های خود را تطهیر کنید و با طهارت کامل آماده لقاء الله باشید؛ چنانچه به این مطلب شیخ عباس قمی اشاره دارد. وی می‌گوید: از مناقب نقل است که سه شبانه روز اهل بیت(ع) را در مضیقه قرار دادند ولی گاهی اصحاب به دستور امام چشمه حفر می‌کردند و آن جماعت پر می‌کرد و گاهی چاه می‌کندند برای استفاده از آب غیر از خوردن مثل شستن لباس و …<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ج۱، قم: انتشارات هجرت، چاپ هشتم، ۱۳۷۳، ص۶۲۵.</ref> اگرچه وقتی سپاه عمر سعد متوجه شدند، مانع این کار نیز شدند.
 
و لذا برخی امروزه بر این باورند که آبهای اطراف خیمه گاه امام حسین تلخ می‌باشند و قابل شرب نیستند اما برای مصارف دیگر قابل استفاده می‌باشد.
 
بنا براین، ازآبی که برای غسل ونوره و… استفاده می‌شد، آب شرب نبود وآب تلخ ویا شور بود که اصولاً خوردن آن آب به جای رفع تشنگی، عطش را شدید تر می‌کند. ازطرف دیگر ذخیره آب نیز می‌توانست بصورت مقطعی مشکل را حل کند و چاره ساز نبود.


امروزه برخی محققان، براساس منابع، معتقدند که آب‌های اطراف [[خیمه‌گاه امام حسین(ع)]] تلخ و غیر قابل شرب بود.
==جستارهای وابسته==
* [[وضعیت آب در خیمه‌های امام حسین(ع)]]
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی =
| شاخه اصلی =تاریخ
| شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۲ =امام حسین(ع)
| شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}


{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۵

سؤال
چگونه امام حسین(ع) و یارانش با وجود نبودن آب، در شب عاشورا، غسل کردند؟
درگاه‌ها
امام حسین.png


محققان معتقدند امام حسین(ع) و اصحاب آن حضرت، غیر از آب شربِ اندکی که در اختیار داشتند، دسترسی به آب‌های غیر قابل خوردن نیز داشتند. امام(ع)، به همین جهت به اصحاب خود توصیه کردند که غسل کنند، جامه‌های خود را پاکیزه نمایند و با طهارت کامل، آماده لقاء الله باشند. شیخ عباس قمی نیز از منابع نقل کرده که گاهی اصحاب امام، برای استفاده از آبی که غیر قابل شرب بود، چاه می‌کندند.[۱] اگرچه سپاه عمر بن سعد پس از اطلاع از این امر، مانع آنان شدند.

امروزه برخی محققان، براساس منابع، معتقدند که آب‌های اطراف خیمه‌گاه امام حسین(ع) تلخ و غیر قابل شرب بود.

جستارهای وابسته

منابع

  1. شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ج۱، ص۶۲۵، قم، انتشارات هجرت، چاپ هشتم، ۱۳۷۳.