انواع خودشناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
خط ۴: خط ۴:
  |شاخه فرعی۱ = تهذیب نفس
  |شاخه فرعی۱ = تهذیب نفس
  |شاخه فرعی۲ = خودشناسی
  |شاخه فرعی۲ = خودشناسی
  |شاخه فرعی۳ =  
  |شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۱۱: خط ۱۱:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


== انواع خودشناسی ==
۱. خودشناسی نوعی (فلسفی):<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> به معنای شناخت حقیقتِ نفس انسانی، که در مباحث مربوط به[[معرفت نفس]] مورد بحث قرار گرفته است.


۲. خودشناسی اخلاقی:<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> شناخت خود از نظر ویژگی‌ها، استعدادها و ملکات اخلاقی است.


۳. خودشناسی جنسیتی:<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> شناخت خود از نظر استعدادهای خاصی که به هر یک از دو جنس مرد و زن اختصاص دارد.


==انواع خودشناسي: ==
۴. خودشناسی فطری (علم حضوری):<ref>آموزش و پرورش، جلوه‌های معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> انسان به ذات خود آگاه است؛ جوهر ذات انسان، آگاهی است؛ پیدایش «من» انسان عین پیدایش آگاهی به خود است؛ در آن مرحله فرد آگاه، آگاهی و شیء به آگاهی درآمده یکی است. (علم حضوری قبل از خودسازی و ریاضت‌ها)


۱. خودشناسي نوعي (فلسفي):<ref>سادات، محمدعلي، اخلاق اسلامي، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> به معنای شناخت حقيقتِ نفس انساني، كه در مباحث مربوط به [[معرفت نفس]] مورد بحث قرار گرفته است.  
۵. خودشناسی انسانی:<ref>آموزش و پرورش، جلوه‌های معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> آگاهی به خود در رابطه با همه انسان‌ها؛ خودآگاهی انسانی بر این اصل و فلسفه استوار است که انسان‌ها مجموعاً یک واحد واقعی به شمار می‌روند و از یک وجدان مشترک انسانی بهره مندند. احساس انسان دوستی و انسان گرایی در همه افراد انسان موجود است اگر این نوع خودآگاهی در فردی پیدا شود دردش درد انسان و آرزوهایش آرزوهای انسان می‌شود.


۲. خودشناسي اخلاقي:<ref>سادات، محمدعلي، اخلاق اسلامي، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> شناخت خود از نظر ویژگی‌ها، استعدادها و ملكات اخلاقي است.
# خودشناسی عارفانه: خود آگاهی عارفانه آگاهی به خود است در رابطه او با ذات حق (او اصل است و ما فرع)؛ روح و جان ما مظهری از خداست خود آگاهی واقعی وقتی است که انسان از خود فانی شود و تعیّنات را در هم شکند (پس از ریاضت‌ها و عبادت‌ها حاصل می‌شود) (علم حضوری پس از خودسازی).
 
# خودشناسی فیزیولوژی: شناخت اندام‌های بدن و چگونگی کار آنها که کار علم فیزیولوژی است.
۳. خودشناسي جنسيتي:<ref>سادات، محمدعلي، اخلاق اسلامي، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> شناخت خود از نظر استعدادهای خاصي كه به هر يك از دو جنس مرد و زن اختصاص دارد.
# خودشناسی روان شناختی: شناخت روان و نیروهای درونی انسان و احساسات و فعل و انفعالات روانی است.
 
# خودشناسی حقوقی- عبادی
۴. خودشناسي فطري (علم حضوري):<ref>آموزش و پرورش، جلوه هاي معلمي استاد مطهري، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> انسان به ذات خود آگاه است؛ جوهر ذات انسان، آگاهي است؛ پيدايش «من» انسان عين پيدايش آگاهي به خود است؛ در آن مرحله فرد آگاه، آگاهي و شيء به آگاهي درآمده يكي است. (علم حضوري قبل از خودسازي و رياضت ها)
== خودشناسی اخلاقی ==
 
۵. خودشناسي انساني:<ref>آموزش و پرورش، جلوه هاي معلمي استاد مطهري، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> آگاهي به خود در رابطه با همه انسان‌ها؛ خودآگاهي انساني بر اين اصل و فلسفه استوار است كه انسان‌ها مجموعاً يك واحد واقعي به شمار مي روند و از يك وجدان مشترك انساني بهره مندند. احساس انسان دوستي و انسان گرايي در همه افراد انسان موجود است اگر اين نوع خودآگاهي در فردي پيدا شود دردش درد انسان و آرزوهايش آرزوهاي انسان مي شود.
 
۶. خودشناسي عارفانه: خود آگاهي عارفانه آگاهي به خود است در رابطه او با ذات حق (او اصل است و ما فرع)؛ روح و جان ما مظهري از خداست خود آگاهي واقعي وقتي است كه انسان از خود فاني شود و تعيّنات را در هم شكند (پس از رياضت ها و عبادت ها حاصل مي شود) (علم حضوري پس از خودسازي).  
 
۷. خودشناسي فيزيولوژي: شناخت اندام هاي بدن و چگونگي كار آنها كه كار علم فيزيولوژي است.  
 
۸. خودشناسي روان شناختي: شناخت روان و نيروهاي دروني انسان و احساسات و فعل و انفعالات رواني است.  
 
۹- خودشناسی حقوقی- عبادی
 
 
 
==خودشناسي اخلاقي ==
{{اصلی|تعریف خودشناسی}}
{{اصلی|تعریف خودشناسی}}
حال از بين خودشناسي هايي كه ذكر شد به بحث خودشناسي اخلاقي مي پردازيم «خودشناسي اخلاقي يعني شناخت انسان از آن نظر كه داراي استعدادها و نيروهايي براي تكامل انساني است.»<ref>به سوي خودسازي، ص۱۹.</ref> خودشناسي يعني شناختن استعدادها، گرايش ها، بينش ها، سرمايه ها، امانت ها و وديعه هايي كه خداوند متعال در اختيار انسان گذاشته است. خودشناسي به اين مقوله مي پردازد كه چه بوده ايم، چه شده ايم و چه بايد بشويم.  
حال از بین خودشناسی‌هایی که ذکر شد به بحث خودشناسی اخلاقی می‌پردازیم «خودشناسی اخلاقی یعنی شناخت انسان از آن نظر که دارای استعدادها و نیروهایی برای تکامل انسانی است.»<ref>به سوی خودسازی، ص۱۹.</ref> خودشناسی یعنی شناختن استعدادها، گرایش‌ها، بینش‌ها، سرمایه‌ها، امانت‌ها و ودیعه‌هایی که خداوند متعال در اختیار انسان گذاشته است. خودشناسی به این مقوله می‌پردازد که چه بوده‌ایم، چه شده‌ایم و چه باید بشویم.


{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


==مطالعه بيشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
 
# به سوی خودسازی، استاد محمدتقی مصباح یزدی، قم مؤسسه امام خمینی.
۱. به سوي خودسازي، استاد محمدتقي مصباح يزدي، قم مؤسسه امام خميني.  
# خودشناسی برای خودسازی، استاد مصباح یزدی، مؤسسه در راه حق.
 
# عوامل کنترل غرائز، آیت الله حسین مظاهری، تهران مؤسسه نشر و تحقیقات ذکر.
۲. خودشناسي براي خودسازي، استاد مصباح يزدي، مؤسسه در راه حق.  
# خلاصه معراج السعاده، (اثر شیخ عباس قمی) مؤسسه در راه حق.
 
# اصول و روش‌های تربیت در اسلام، دکتر سیداحمد احمدی، مؤسسه انتشارات جهاد دانشگاهی (ماجد).
۳. عوامل كنترل غرائز، آيت الله حسين مظاهري، تهران مؤسسه نشر و تحقيقات ذكر.  
== منابع ==
 
{{پانویس|۲}}
۴. خلاصه معراج السعاده، (اثر شيخ عباس قمي)مؤسسه در راه حق.  
 
۵. اصول و روش هاي تربيت در اسلام، دكتر سيداحمد احمدي، مؤسسه انتشارات جهاد دانشگاهي (ماجد).  
 
==منابع==
<references />


{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۳۵

سؤال

انواع خودشناسی چیست؟


انواع خودشناسی

۱. خودشناسی نوعی (فلسفی):[۱] به معنای شناخت حقیقتِ نفس انسانی، که در مباحث مربوط بهمعرفت نفس مورد بحث قرار گرفته است.

۲. خودشناسی اخلاقی:[۲] شناخت خود از نظر ویژگی‌ها، استعدادها و ملکات اخلاقی است.

۳. خودشناسی جنسیتی:[۳] شناخت خود از نظر استعدادهای خاصی که به هر یک از دو جنس مرد و زن اختصاص دارد.

۴. خودشناسی فطری (علم حضوری):[۴] انسان به ذات خود آگاه است؛ جوهر ذات انسان، آگاهی است؛ پیدایش «من» انسان عین پیدایش آگاهی به خود است؛ در آن مرحله فرد آگاه، آگاهی و شیء به آگاهی درآمده یکی است. (علم حضوری قبل از خودسازی و ریاضت‌ها)

۵. خودشناسی انسانی:[۵] آگاهی به خود در رابطه با همه انسان‌ها؛ خودآگاهی انسانی بر این اصل و فلسفه استوار است که انسان‌ها مجموعاً یک واحد واقعی به شمار می‌روند و از یک وجدان مشترک انسانی بهره مندند. احساس انسان دوستی و انسان گرایی در همه افراد انسان موجود است اگر این نوع خودآگاهی در فردی پیدا شود دردش درد انسان و آرزوهایش آرزوهای انسان می‌شود.

  1. خودشناسی عارفانه: خود آگاهی عارفانه آگاهی به خود است در رابطه او با ذات حق (او اصل است و ما فرع)؛ روح و جان ما مظهری از خداست خود آگاهی واقعی وقتی است که انسان از خود فانی شود و تعیّنات را در هم شکند (پس از ریاضت‌ها و عبادت‌ها حاصل می‌شود) (علم حضوری پس از خودسازی).
  2. خودشناسی فیزیولوژی: شناخت اندام‌های بدن و چگونگی کار آنها که کار علم فیزیولوژی است.
  3. خودشناسی روان شناختی: شناخت روان و نیروهای درونی انسان و احساسات و فعل و انفعالات روانی است.
  4. خودشناسی حقوقی- عبادی

خودشناسی اخلاقی

حال از بین خودشناسی‌هایی که ذکر شد به بحث خودشناسی اخلاقی می‌پردازیم «خودشناسی اخلاقی یعنی شناخت انسان از آن نظر که دارای استعدادها و نیروهایی برای تکامل انسانی است.»[۶] خودشناسی یعنی شناختن استعدادها، گرایش‌ها، بینش‌ها، سرمایه‌ها، امانت‌ها و ودیعه‌هایی که خداوند متعال در اختیار انسان گذاشته است. خودشناسی به این مقوله می‌پردازد که چه بوده‌ایم، چه شده‌ایم و چه باید بشویم.


مطالعه بیشتر

  1. به سوی خودسازی، استاد محمدتقی مصباح یزدی، قم مؤسسه امام خمینی.
  2. خودشناسی برای خودسازی، استاد مصباح یزدی، مؤسسه در راه حق.
  3. عوامل کنترل غرائز، آیت الله حسین مظاهری، تهران مؤسسه نشر و تحقیقات ذکر.
  4. خلاصه معراج السعاده، (اثر شیخ عباس قمی) مؤسسه در راه حق.
  5. اصول و روش‌های تربیت در اسلام، دکتر سیداحمد احمدی، مؤسسه انتشارات جهاد دانشگاهی (ماجد).

منابع

  1. سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.
  2. سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.
  3. سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.
  4. آموزش و پرورش، جلوه‌های معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.
  5. آموزش و پرورش، جلوه‌های معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.
  6. به سوی خودسازی، ص۱۹.