فرزندان شهید مسلم بن عقیل
(تغییرمسیر از نام طفلان مسلم بن عقیل)
سؤال
حضرت مسلم چند فرزند داشت؟ نام مادرشان چه بود؟ موقع شهادت هر کدام چند سال داشتند؟
درگاه‌ها
فرزندانِ شهید شده مسلم بن عقیل را چهار پسر نام برده‌اند که دو تن در جریان واقعه کربلا و دو تن در کوفه در حال اسارت به شهادت رسیدند.[۱]
- عبدالله در روز عاشورا به شهادت رسید.[۲] مادر وی رقیه دختر حضرت علی(ع) بوده است.[۳] مسلم از رقیه دختر امام علی(ع) فرزند دیگری به نام علی داشت.[۴]
- محمد که همانند عبدالله در روز عاشورا به شهادت رسید.[۵] مادر او ام ولد بوده است.[۶] وی دوازده یا سیزده سال داشته و در زیارت ناحیه مقدسه بر او سلام شده است.[۷]
- محمد و ابراهیم، عمدتاً نویسندگان به نقل از امالیِ شیخ صدوق نام این دو فرزند را به‌عنوان فرزندان مسلم بن عقیل ذکر کرده‌اند و به نقل از ایشان نوشته‌اند که این دو طفل در کوفه به شهادت رسیده‌اند و جریان شهادت این دو را ذکر کرده‌اند.[۸] مورخان به سن این دو طفل هیچ اشاره‌ای نکرده‌اند و زمان شهادت این دو طفل یک سال بعد از واقعه عاشورا بیان شده است.[۹] نویسنده ناسخ التواریخ سن این کودکان را هفت و هشت ساله بیان کرده است.[۱۰]
- دختری سیزده‌ساله که به راویت ابن‌اعثم کوفی او با دختران امام حسین(ع) در سفر کربلا همراه بوده است.[۱۱]
در منابع، دو پسر از مسلم به نام‌های محمد ذکر شده که یکی در کربلا و دیگری در کوفه به شهادت رسیده‌اند؛ در این رابطه ذبیح‌الله محلاتی می‌نویسد: تواریخ به ما نشان نمی‌دهد که مسلم دو پسر به نام محمد داشته باشد؛ ممکن است آن پسر که در کوفه شهید شده نام دیگری داشته باشد و به محمد شهرت پیدا کرده باشد.[۱۲]
منابع
- ↑ شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، قم، نشر مؤمنین، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۶۶۲.
- ↑ شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، بی‌جا، نشر دار المفید، ج۲، ص۱۰۶؛ نیز: ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۸، ج۸ِ، ص۲۰۱.
- ↑ مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. ج۹۸، ص۲۷۶.
- ↑ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق محمدباقر محمودی، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۳۹۴ق، ج۳، ص۷۰.
- ↑ قاضی نعمان، نعمان بن محمد، شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار، تحقیق محمد حسینی جلالی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۳۸.
- ↑ ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، مقاتل الطالبیین، قم، مؤسسه دار الکتاب، بی‌تا، ص۶۲.
- ↑ محلاتی، ذبیح‌الله، فرسان الهيجاء فی تراجم أصحاب سيدالشهداء عليه السلام، ترجمه محمد شعاع فاخر، قم، المکتبة الحيدرية، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۱۶۰.
- ↑ شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ج۲، ص۶۶۲-۶۶۴؛ نیز: محلاتی، فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۷؛ نیز: شیخ عباس قمی، عباس بن محمدرضا، نفس المهموم، تهران، نشر کتابچی، ۱۳۷۳ش، ص۶۹-۷۱.
- ↑ شیخ عباس قمی، منتهی الامال، پیشین، ص۶۶۴ و نفس المهموم، ص۷۰.
- ↑ سپهر، محمد تقی بن محمدعلی، ناسخ التواریخ، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۵۱ش، ج۲، ص۱۱۰.
- ↑ شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ج۲، ص۶۶۲.
- ↑ محلاتی، فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۷.