برتری حضرت فاطمه(س) بر ائمه اطهار

    از ویکی پاسخ


    سؤال

    آیا مقام حضرت زهرا(س) از امامان بالاتر است؟

    درگاه‌ها
    فاطمیه.png


    حضرت فاطمه(س) از مقام عصمت و ولایت برخوردار هستند، مقامی که تمام ائمه(ع) نیز دارا می‌باشند. بنابراین، از نظر رتبه، ایشان در مرتبه‌ای برابر با ائمه اطهار(ع) قرار دارند. با این حال، برخی روایات نشان می‌دهند که جایگاه صدیقه کبری برتر از ائمه(ع) است، که بیانگر مقام والای ایشان می‌باشد.

    اسلام و معیار برتری

    از نظر اسلام ارزش انسان‌ها در پیشگاه خداوند متعال به تقواست. قرآن کریم می‌فرمایند: ﴿إِنَّ أَکرَمَکمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکمْ؛ ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزگارترين شماست(حجرات:آیه 13)، طبق این آیه شریفه هر چه درجه تقوا بالاتر باشد فرد متقی نزد خداوند گرامی‌تر است و این درجات میان انبیاء و معصومین(ع) نیز وجود دارد. حال، تشخیص اینکه کدام یک از آن ذوات مقدس بر دیگری برتری دارند بسیار مشکل است، چرا که مقام معنوی یک انسان فقط برای خدای متعال به صورت کامل معلوم است و ما قادر به فهم و درک آن نیستیم، مگر از معصومین(ع) مطلبی رسیده باشد. امّا در مورد حضرت فاطمه زهرا(س) مقامات و درجات بسیار بالایی ذکر شده است که کمتر کسی دارای آنهاست و ایشان برترینِ بانوان و سیدۀ نساء العالمین هستند.[۱]

    ویژگی‌های مهم حضرت فاطمه

    عصمت

    دلایل عقلی گوناگونی بر عصمت حضرت زهرا(س) وجود دارد. در اینباره گفته شده است که اگر ایشان دارای مقام عصمت نمی‌بود هرگز سرمشق امام عصر(ع) نبود و نیز حجت خدا بر ائمه نمی‌شدند.[۲] دلایل نقلی مطرح شده درباره عصمت حضرت زهرا(س) آیات قرآنی و روایاتی است که در این زمینه وارد شده است. مهمترین این موارد، آیه تطهیر است که در آن آمده است: ﴿إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکمْ تَطْهِیرًا؛ خدا فقط می‌خواهد آلودگی را از شما خاندان [پیامبر] بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند(احزاب:آیه ۳۳)، همگان بر این باورند که این آیه فضیلت والایی را برای اهل بیت(ع) به اثبات می‌رساند که از نظر اندیشمندان شیعه، این فضیلت مساوی با عصمت است.[۳] در روایتی که از محدّثین شیعه و سنّی نقل شده است، رسول خدا(ص) می‌فرماید: «ان اللّه تَبارَکَ وَ تَعالی یَغضِبُ لِغَضَب فاطِمَه وَ یَرضی لِرِضاها؛ همانا خداوند بلند مرتبه با غضب فاطمه غضب ناک و با رضایت او خشنود می‌شود».[۴][۵][۶][۷] همچنین حدیث نبوی «فاطمه بضعة منی» یکی از روایات دال بر عصمت حضرت زهرا(س) است. بر اساس این حدیث پیغمبر اکرم(ص) فرموده است: «فاطمة بضعة منی فمن ءاذاها فقد ءاذانی و من ءاذانی فقد ءاذی الله؛ فاطمه پارهٔ تن من است؛ هر کس او را بیازارد مرا آزرده و هر کس مرا بیازارد خدا را آزرده است».[۸][۹]

    ولایت

    حضرت زهرا(س) دارای ولایت تکوینی (ولایت تکوینی آن است که شخصی بتواند به اذن و مشیت خداوند در جهان آفرینش و تکوین تصرف کند؛ مثلاً بیمار غیرقابل علاجی را به اذن خدا شفا دهد یا مردگان را زنده کند)[۱۰][۱۱][۱۲] بوده‌اند که از آیات و روایات توسط علما برداشت شده است. شهید مطهری در اینباره می‌گوید: «آیه تطهیر و حدیث ثقلین ناظر به داشتن ولایت اهل بیت(ع) است»[۱۳]. علامه امینی نیز می‌فرماید: «حضرت زهرا(س) در مقام ولایت، شریک امیرالمؤمنین علی(ع) و حسنین(ع) است».[۱۴] سید محمدحسین میرجهانی از اندیشمندان شیعه نیز می‌فرماید: «حضرت زهرا(س) در ولایت مطلقه با پدر و شوهر و دو فرزندش شرکت دارد و هم چنین با همه ائمۀ نه‌گانه دیگر از اولاد خود».[۱۵] بنابراین حضرت زهرا(س) همچون امامان معصوم(ع) دارای عصمت و ولایت است و دو شرط اساسی در برتری اهل بیت(ع)، در حضرت زهرا(س) هم وجود دارد.[۱۶]

    دلائل برتری حضرت فاطمه زهرا(س) بر ائمه(ع)

    علامه امینی در ذکر برتری حضرت زهرا(س) بر یازده اختر تابناک می‌فرماید: «در ذکر نام پنج تن آل عبا، پیامبر اکرم(ص) آنها را با تقدم و تأخر مشخص و معین می‌فرمایند، گویی می‌خواهد بیان فرماید که امیر المؤمنین علی(ع) از زهرا افضل است و مقام زهرا(س) تالی امیرالمؤمنین علی(ع) است و اگر چنین نبود شایسته نبود، بلکه شایسته بود اول نام حضرت زهرا(س) ذکر شود.[۱۷] علامه امینی، در کتاب فاطمة الزهرا بیش از پانزده روایت بر برتری حضرت زهرا(س) به همراه استدلال آورده اند.[۱۸]

    در روایات

    روایاتی دال بر برتری حضرت زهرا(س) بر ائمه(ع) وارد شده است که برخی از آنها عبارت است از:

    • امام حسن عسکری(ع) می‌فرمایند: «نحن حجج الله علی الخلق و جدّتنا فاطمه حجة الله علینا؛ ما حجت خدا هستیم در بین خلق و فاطمه(س) حجت خداست بر ما».[۱۹]
    • در روایتی امام صادق(ع) می‌فرمایند: «اگر حضرت علی(ع) نبود که با حضرت زهرا(س) ازدواج نماید از زمان آدم(ع) تا روز قیامت هیچ گونه کفو و همتایی برای آن حضرت پیدا نمی‌شد.[۲۰] دلالت روایت بر برتری حضرت فاطمه(س) به این صورت است که کفو و همتایی، دلالت می‌کند که دو شخص از حیث مقام و برتری نزدیک به یکدیگر هستند و کمالات آنها در رتبه نیز به یکدیگر نزدیک است و الا اگر مقام و رتبه حضرت فاطمه(س) کمتر بود، وجود این کلمات لغو می‌شد و نباید کفو و همتایی ذکر می‌شد.[۲۱]


    منابع

    1. کتاب دفع و رفع (PDF). ج۹. مرکز مطالعه و پاسخ به شبهه. ص۴۴ ـ ۴۸.
    2. دفع و رفع (PDF). ج۹. مرکز مطالعه و پاسخ به شبهه. ص۱۳ ـ ۱۷.
    3. سیوطی، جلال الدین (۱۴۰۴). الدرالمنثور. ج۵. قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی. ص۱۹۹.
    4. متقی هندی، علاء الدین علی بن حسام الدین. کنزالعمال. ج۱۲. مؤسسة الرسالة. ص۱۱۱.
    5. ابن حجر الهیتمی، أحمد بن محمد. الصواعق المحرقه. لبنان، مؤسسة الرساله. ص۱۷۵.
    6. الهیثمی، أبو الحسن نور الدین. مجمع الزوائد. ج۹. دَارُ المَأْمُون لِلتُّرَاثِ. ص۲۰۳.
    7. ابن اثیر، أبو الحسن علی بن أبی الکرم (۱۴۰۹). اسد الغابه. ج۶. بیروت، دارالفکر. ص۲۲۴.
    8. ابن شهر آشوب مازندرانی‏، محمد بن علی‏ (۱۳۷۹). مناقب آل أبی طالب‏. ج۳. قم، علامه. ص۳۳۳.
    9. ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبه الله‏ (۱۴۰۴). شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید. ج۱۶. قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی. ص۲۸۳.
    10. مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۷). پیام قرآن. ج۹. تهران، دارالکتب الاسلامیه. ص۱۵۴.
    11. مظفر، محمدرضا (۱۴۲۱). الفوائد البهية في شرح عقائد الإمامية. ج۲. بیروت، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات. ص۱۱۸.
    12. حسینی میلانی، سید علی (۱۴۳۸). إثبات الولایة العامة للنبي و الأئمة. قم، انتشارات حقایق. ص۱۶۶.
    13. مطهری، مرتضی. مجموعه آثار. ج۳. انتشارات صدرا. ص۲۸۰.
    14. امینی، عبدالحسین (۱۳۷۶). فاطمة الزهرا. تهران، استقلال. ص۵۰.
    15. میرجهانی طباطبایی، سید محمد حسین (۱۳۸۹). جنة العاصمة. تهران، شمس الضحی. ص۳۰۶.
    16. دفع و رفع (PDF). ج۹. مرکز مطالعه و پاسخ به شبهه. ص۴۴ ـ ۴۸.
    17. امینی، عبدالحسین (۱۳۷۶). فاطمة الزهراء. تهران، انتشارات استقلال. ص۴۸.
    18. امینی، عبدالحسین (۱۳۷۶). فاطمة الزهراء. تهران، انتشارات استقلال. ص۵۰ ـ ۸۹.
    19. طیب، سيد عبد الحسين (۱۳۷۸). اطيب البيان في تفسير القرآن. ج۱۳. تهران، انتشارات اسلام. ص۲۵۵.
    20. کلینی، محمد بن یعقوب (۱۴۰۷). اصول کافی. ج۱. تهران، دارالکتب الاسلامیه. ص۵۲۴.
    21. دفع و رفع (PDF). ج۹. مرکز مطالعه و پاسخ به شبهه. ص۴۴ ـ ۴۸.