چاه عریضه جمکران: تفاوت میان نسخه‌ها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==عریضه نویسی == | ==عریضه نویسی == | ||
[[پیامبر اکرم(ص)]] و ائمه(ع) توصیه کرده‌اند در گرفتاری‌ها، بلاها و | [[پیامبر اکرم(ص)]] و ائمه(ع) توصیه کرده‌اند در گرفتاری‌ها، بلاها و ترس، از [[دعا]] و توسل کمک گرفته شود. یکی از راه‌های استمداد از خدا و تسکین، عریضه نوشتن است. عریضه گاه خطاب به خداوند است و در آن فرد نیازمند ضمن اشاره به مشکل و حاجت مورد نظر خود به مقام و منزلت یکی از معصومین(ع) یا همه آنها در پیشگاه خداوند متوسل می‌شود یا اینکه مستقیماً به معصوم(ع) نوشته می‌شود تا او به واسطه منزلتی که در نزد خداوند دارد، از خدا برآورده شدن آن حاجت و نیاز را درخواست نماید و در واقع واسطه بین خدا و بنده خدا بشود. بدیهی است که هیچ یک از این امور با قیودی که در آنها ذکر شد به شرک، بت‌پرستی و بدعت منتهی نمی‌شوند. | ||
===عریضه نویسی در روایات=== | ===عریضه نویسی در روایات=== | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* «هر کس حاجتی دارد، آنچه را که ذکر می‌شود در یک قطعه کاغذی بنویسد و در ضریح یکی از ائمه یا در نهر آب یا در چاه آب بیندازد.»<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ص۸۹.</ref> | * «هر کس حاجتی دارد، آنچه را که ذکر می‌شود در یک قطعه کاغذی بنویسد و در ضریح یکی از ائمه یا در نهر آب یا در چاه آب بیندازد.»<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ص۸۹.</ref> | ||
آنچه از روایات فهمیده می‌شود، عریضه نوشتن و در چاه انداختن یکی از راه‌های توسل است. چاه جمکران هم فقط به خاطر | آنچه از روایات فهمیده می‌شود، عریضه نوشتن و در چاه انداختن یکی از راه‌های توسل است. چاه جمکران هم فقط به خاطر اینکه نزدیک جمکران می‌باشد مردم بعد از انجام اعمال مسجد، حاجت‌های خود را نوشته و درون آن چاه می‌اندازند و اگر مردم گریه می‌کنند به خاطر محبت به امام زمان(ع) بوده و به خاطر گرفتاری‌های خودشان می‌باشد؛ اما اگر برای چاه گریه و زاری کرده و به خود چاه متوسل شوند یا برای آن تقدسی قائل شوند هم شرک بوده و هم بدعت می‌باشد که در روایت و مکتب اسلام مردود است. | ||
چاه عریضه مسجد مقدس جمکران با توجه به اینکه موضوعیت خاصی نداشته و هیچ وجه تفاوتی بین آن و دیگر چاه‌ها نبود اما برخی افراد در اثر ساده دلی دچار خرافه و انحراف می‌شدند، تخریب گردید.<ref>[https://www.khabarfoori.com/detail/2262248/%DA%86%D8%A7%D9%87-%D9%85%D8%B3%D8%AC%D8%AF-%D8%AC%D9%85%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D9%88-%D8%AA%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D8%A8-%D8%B4%D8%AF «چاه مسجد جمکران بسته و تخریب شد.»]</ref>{{مطالعه بیشتر}} | |||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
| لینک‌دهی =شد | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| بازبینی = شد | | بازبینی = شد | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:مسجد جمکران]] | |||
نسخهٔ ۷ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۳۷
جریان چاه و عریضه در جمکران چیست؟
مسجد جمکران از مکان‌های مقدس و منتسب به امام زمان(عج) است که در قم قرار دارد. چاهی در این مسجد وجود داشت که برای آسان شدن کار برای مردم، نوشتن عریضه و توسل به امام زمان(ع) بود و غیر از این هیچ قداستی نداشت. البته امروزه این چاه تخریب شده است.
عریضه نویسی
پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) توصیه کرده‌اند در گرفتاری‌ها، بلاها و ترس، از دعا و توسل کمک گرفته شود. یکی از راه‌های استمداد از خدا و تسکین، عریضه نوشتن است. عریضه گاه خطاب به خداوند است و در آن فرد نیازمند ضمن اشاره به مشکل و حاجت مورد نظر خود به مقام و منزلت یکی از معصومین(ع) یا همه آنها در پیشگاه خداوند متوسل می‌شود یا اینکه مستقیماً به معصوم(ع) نوشته می‌شود تا او به واسطه منزلتی که در نزد خداوند دارد، از خدا برآورده شدن آن حاجت و نیاز را درخواست نماید و در واقع واسطه بین خدا و بنده خدا بشود. بدیهی است که هیچ یک از این امور با قیودی که در آنها ذکر شد به شرک، بت‌پرستی و بدعت منتهی نمی‌شوند.
عریضه نویسی در روایات
در روایات و احادیث زیادی به عریضه نویسی به عنوان یکی از راه‌های توسل اشاره شده است:
- امام صادق(ع) می‌فرمایند: «هرگاه کسی حاجت و درخواستی از خداوند متعال داشته باشد یا از موضوعی در هراس باشد، آن را به این ترتیب که بیان می‌شود بر روی کاغذی بنویسد و در آب جاری یا در چاه عمیقی بیندازد…»[۱]
- «هر کس حاجتی دارد، آنچه را که ذکر می‌شود در یک قطعه کاغذی بنویسد و در ضریح یکی از ائمه یا در نهر آب یا در چاه آب بیندازد.»[۲]
آنچه از روایات فهمیده می‌شود، عریضه نوشتن و در چاه انداختن یکی از راه‌های توسل است. چاه جمکران هم فقط به خاطر اینکه نزدیک جمکران می‌باشد مردم بعد از انجام اعمال مسجد، حاجت‌های خود را نوشته و درون آن چاه می‌اندازند و اگر مردم گریه می‌کنند به خاطر محبت به امام زمان(ع) بوده و به خاطر گرفتاری‌های خودشان می‌باشد؛ اما اگر برای چاه گریه و زاری کرده و به خود چاه متوسل شوند یا برای آن تقدسی قائل شوند هم شرک بوده و هم بدعت می‌باشد که در روایت و مکتب اسلام مردود است.
چاه عریضه مسجد مقدس جمکران با توجه به اینکه موضوعیت خاصی نداشته و هیچ وجه تفاوتی بین آن و دیگر چاه‌ها نبود اما برخی افراد در اثر ساده دلی دچار خرافه و انحراف می‌شدند، تخریب گردید.[۳]
مطالعه بیشتر
- کتاب عریضه نویسی، نویسنده:سیدصادق سیدنژاد،
- کتاب آیین نیایش، نویسنده:ابراهیم غفاری،
منابع
- ↑ قمی، شیخ عباس، کلیات منتهی الامال، اول، نشر الهادی، ۱۳۷۶، ص۹۲۷.
- ↑ شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ص۸۹.
- ↑ «چاه مسجد جمکران بسته و تخریب شد.»