قول سدید
قول سدید که در سورهٔ احزاب، آیه ی۷۰ آمده است به چه معنا است؟
سدید به معنای قول محکم، صحیح و درست و به دور از دروغ و باطل و مطابق با واقع و دارای فایده است. خداوند در آیه ۷۰ سوره احزاب به اهل ایمان امر به تقوا و «قول سدید» می‌کند.
| مفردات قرآن |
|---|
| قول سدید |
متن آیه
| ﴿ | یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا بترسيد و سخن درست بگوييد. احزاب:۷۰ |
﴾ |
قول سدید
اهل لغت برای واژه سدید چند معنا در نظر گرفته‌اند که به همدیگر نزدیک است:
الف) کلمهٔ (سدید) از مادهٔ سداد، به معنای اصابت رأی و داشتن رشاد است. بنابر این، قول سدید، عبارت است از کلامی که هم مطابق با واقع باشد و هم لغو نباشد. سخن فایده بخشی که فایده اش چون سخن چینی و امثال آن، غیر مشروع نباشد. پس بر مؤمن لازم است که به راستی آنچه می‌گوید مطمئن باشد و نیز گفتار خود را بیازماید، که لغو یا مایهٔ فساد نباشد.[۱]
ب) (قول سدید) از ماده (سدّ) به معنای محکم و استوار و خلل ناپذیر و موافق حق و واقع است، سخنی که هم چون یک سدّ محکم، جلو امواج فساد و باطل را می‌گیرد و اگر بعضی از مفسران آن را به معنای (صواب) و بعضی به معنای «خالص بودن از کذب و لغو» یا هماهنگ بودن ظاهر و باطن یا صلاح و رشاد و مانند آن تفسیر کرده‌اند، همه به معنای جامع فوق بر می‌گردد.[۲]
ج) قول سدید: سخنی درست و استوار و به دور از دروغ و تباهی بر زبان آورید، سخنی که از باطل گرایی و بیهوده گویی به دور و قالب و محتوای آن پاک و خالصانه باشد.[۳]
روایت:
امام علی(ع) می‌فرماید: راستگو در آستانهٔ نجات و بزرگواری است و دروغگو در لبهٔ پرتگاه و خواری.[۴] امام سجاد(ع) می‌فرماید: گفتار نیک، دارایی را زیاد می‌کند و روزی را افزایش می‌دهد و اجل را به تأخیر می‌اندازد و انسان را نزد خانواده محبوب می‌گرداند و (شخص) را به بهشت می‌برد.[۵]
مطالعه بیشتر
- تفسیر روان جاوید در تفسیر قرآن، آیت الله حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی، ج۴.
- تفسیر نور آقای محسن قرائتی، ص۴۰۹ و ۴۱۰، ج۹.
منابع
- ↑ طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، مترجم موسوی همدانی، سید محمد باقر، انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، چاپخانه دفتر انتشارات، ج۱۶، ص۵۲۳.
- ↑ آیت الله مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ناشر دار الکتب الاسلامیه، چاپ یازدهم، بهار سال ۱۳۷۳، چاپ خانه مدرسه امیر المؤمنین ـ(ع) ـ، ج۱۷، ص۴۴۷.
- ↑ علامه طبرسی، ترجمه تفسیر مجمع البیان، چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، سال ۱۳۸۰، مترجم کرمی، علی، ج۱۱، ص۵۸۸.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ۱ جلدی، تلخیص، حسینی، سید حمید، ناشر سازمان چاپ و نشر دار الحدیث، ص۳۱۵، ح۳۴۷۸.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ۱ جلدی، تلخیص، حسینی، سید حمید، ناشر سازمان چاپ و نشر دار الحدیث، ص۴۹۹، حدیث شماره ۵۶۲۰.