ظلم خلفا بر اهل‌بیت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} خلفاي سه گانه همواره مودت و محبت خود را به اهل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Golpoor }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خلفاي سه گانه همواره مودت و محبت خود را به اهل بيت اثبات كرده‌اند پس چرا شيعيان، آنها را ظالم به اهل بيت مي دانند؟
خلفای سه گانه همواره مودت و محبت خود را به اهل‌بیت اثبات کرده‌اند؛ پس چرا شیعیان، آنها را ظالم به اهل‌بیت می‌دانند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
در تاريخ هيچ واقعه‌اي عميق‌تر و موثر تر از مسأله جانشيني پيامبر(ص) موجب تفرقه در اسلام نبوده است. حق جانشيني پيامبر(ص) و به دست گرفتن زمام امور امّت پس از رحلت او به صورت يكي از مسايل ديني در‌آمد كه تا به امروز سبب جدايي اهل سنت و تشيع شده است.


از نظر اهل سنت ابوبكر، خليفه اول، خليفه بر حق بود زيرا او افضل مردمان پس از پيامبر(ص) بود هر چند پيامبر(ص) به صراحت او را به جانشيني خود منصوب نكرده است اما انتصاب ابوبكر به امامت جماعت نماز در زمان بيماري پيامبر دليل بر اولويت او بر ديگران بود.
'''ظلم‌ خلفای سه‌گانه بر اهل‌بیت(ع)''' در دوران خلافتشان، بر کسی پوشیده نیست. آنها ظلم‌های فراوانی را در حق [[اهل‌بیت(ع)]] مرتکب شدند که مهم‌ترین آن [[غصب خلافت]] بود. این در حالی بود که پیامبر(ص) در مواقع مختلف از جمله در روز [[غدیر خم]] به جانشینی حضرت علی(ع) پس از خود، تصریح کرد.  


از نظر شيعه حضرت علي(ع) پسر عم و داماد پيامبر كه به علت سوابق شايسته‌اش در اسلام پيامبر وي را به جانشيني خود منصوب كرده است و ابوبكر به حمايت اكثر صحابه، اين مقام بر حق حضرت را غصب كرده است.
خلفا علاوه بر غصب خلافت، ظلم‌های دیگری نیز در حق اهل‌بیت(ع) مرتکب شدند؛ از جمله [[هجوم به خانه حضرت فاطمه(س)|هجوم به خانه امیرالمؤمنین(ع)]] و کتک زدن حضرت فاطمه(س)، محروم کردن آنها از حق ارثی که پیامبر(ص) در اختیارشان قرار داده بود و همچنین کنترل شدید [[بنی‌هاشم]] و محدودیت‌هایی که در حق آنها برای کنترل هرچه بیشترشان انجام دادند.


قرآن با تأكيد بسيار همه مسلمانان را مكلف كرده است كه پيوندهاي خويشاوندي را حفظ كنند.<ref>قران كريم،سوره احزاب، /۶.</ref> هم‌چنين در تاريخ پيامبران سلف به نقل از قرآن، اهل بيت آنان اهميت ويژه‌اي داشته‌اند اهل بيت معمولاً ياور اصلي پيامبران در مقابل مخالفان آنها در ميان امتشان بودند و پس از رحلت آنها خاندانشان وارثان معنوي و مادي آنها بودند.<ref>همان،سوره آل عمران/۳۳و ۳۴ وسوره مريم/۵۹.</ref> به علت وجه تشابهي كه بين مقام والاي خاندان‌ها و فرزندان پيامبران پيشين و خاندان پيامبر(ص) در قرآن ذكر شده است لازم است كه پيامبر نيز جايگاه ممتازي براي خاندان خود در نظر گرفته باشد.<ref>. همان،سوره شوري/۲۳.</ref>
== غصب خلافت بعد از پیامبر(ص) ==
در تاریخ هیچ واقعه‌ای عمیق‌تر و موثر‌تر از مسئله [[جانشینی پیامبر(ص)]] موجب تفرقه در [[اسلام]] نبوده است. حق جانشینی [[پیامبر(ص)]] و به دست گرفتن زمام امور امّت پس از رحلت او به صورت یکی از مسائل دینی در‌آمد که تا به امروز سبب جدایی [[اهل‌سنت]] و [[شیعه|تشیع]] شده است.


آيه بيست و سوم سوره شوري شاهد اين است كه پيامبر دوست داشتن خويشاوندانش رابه عنوان اجر رسالت خويش مطرح مي سازد. از طرف ديگر قرآن، بخشي از خمس و غنيمت و نيز قسمتي از فيء را به خويشاوندان پيامبر(ص) و به خود او اختصاص داده است.<ref>همان ،سوره انفال/۴۱.</ref> سهم خويشاوندان پيامبر از غنيمت و فيء بر حسب روايات بسياري در كتب حديث جبراني براي ممنوع بودن آنان از دريافت صدقه و زكات بود.
از نظر اهل‌ سنت [[ابوبکر]]، خلیفه اول، خلیفه بر حق و افضل مردمان پس از پیامبر(ص) بود؛ هر چند پیامبر(ص) به صراحت او را به جانشینی خود منصوب نکرده است؛ اما انتصاب ابوبکر به امامت جماعت نماز در زمان بیماری پیامبر دلیل بر اولویت او بر دیگران بود.


با اين مقدمه ما مي‌گوييم نه تنها خلفاي سه گانه چندان مودتي در حق اهل بيت نكردند بلكه آنان را از حق مسلمي كه داشتند محروم كردند.
از نظر شیعه [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] پسر عم و داماد پیامبر(ص) که به علت سوابق شایسته‌اش در اسلام، پیامبر وی را به جانشینی خود منصوب کرده است و ابوبکر به حمایت اکثر صحابه، این مقام بر حق حضرت را غصب کرده است.


از جمله حقوقي كه از آنها غصب شده است مي توان به موارد زير اشاره نمود:
[[قرآن]] با تأکید بسیار همه مسلمانان را مکلف کرده است که پیوندهای خویشاوندی را حفظ کنند.<ref>سوره احزاب، آیه ۶.</ref> هم‌چنین در تاریخ [[پیامبران]] سلف به نقل از قرآن، اهل‌بیت آنان اهمیت ویژه‌ای داشته‌اند. اهل‌بیت معمولاً یاور اصلی پیامبران در مقابل مخالفان آنها در میان امتشان بودند و پس از رحلت آنها خاندان‌شان وارثان معنوی و مادی آنها بودند.<ref>سوره آل عمران، آیه۳۳و ۳۴ و سوره مریم، آیه۵۹.</ref> به علت وجه تشابهی که بین مقام والای خاندان‌ها و فرزندان پیامبران پیشین و خاندان پیامبر(ص) در قرآن ذکر شده است، لازم است که پیامبر نیز جایگاه ممتازی برای خاندان خود در نظر گرفته باشد.<ref>سوره شوری، آیه۲۳.</ref>


۱. مسئله جانشيني حضرت علي(ع) بود در حالي كه خطبه و حديث غدير كه انتصاب حضرتش را به جانشيني پيامبر بيان مي كند، در بسياري از كتب اهل سنت آمده است و علامه اميني در كتاب ارزشمند الغدير كليه اسناد و مدارك آن را از كتابهاي اهل سنت جمع‌آوري كرده است. ودر مقابل روايت‌هايي وجود داردكه از اِعمال زور بر حضرت علي(ع) و بني‌هاشم براي بيعت با ابوبكر سخن مي گويند.<ref>محمد بن جرير طبري، تاريخ طبري، ترجمه ابوالقاسم پاينده، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۲، ج۱، ص۱۸۱۹.</ref>
آیه بیست و سوم [[سوره شوری]] شاهد این است که پیامبر دوست داشتن خویشاوندانش را به‌عنوان اجر رسالت خویش مطرح می‌سازد. از طرف دیگر قرآن، بخشی از خمس و غنیمت و نیز قسمتی از فیء را به خویشاوندان پیامبر(ص) و به خود او اختصاص داده است.<ref>سوره انفال، آیه ۴۱.</ref> در کتب حدیثی سهم خویشاوندان پیامبر از غنیمت و فیء بر حسب روایات فراوان، جبرانی برای ممنوع بودن آنان از دریافت [[صدقه]] و [[زکات]] بود.


۲) محروم كردن اهل بيت از حق ارث: ابوبكر مطابق احكام قرآن ارث و خمس و فيء را به كساني بايد پرداخت مي‌كرد كه از سوي قرآن به عنوان اهل بيت مطرح بودند و وقتي حضرت فاطمه(س) و عباس ميراث پيامبر را از ابوبكر طلب كردند او گفت:‌از پيامبر شنيدم كه ما ارث نمي‌گذاريم و هر چه از ما بماند صدقه است.<ref>همان، ج۱، ص۱۸۲۵.</ref> و با اين سخن اهل بيت را از حق مسلم آنها محروم كرد و گفت: در صورت نياز آنها مي‌توانند از صدقات استفاده كنند در صورتي كه پيامبر در دوران حياتش استفاده از صدقات را براي اهل بيت خود حرام كرده بود.
بنابراین نه تنها خلفای سه‌گانه چندان مودتی در حق اهل‌بیت نکردند؛ بلکه آنان را از حق مسلمی که داشتند محروم کردند؛ در حالی‌که خطبه و [[حدیث غدیر]] که انتصاب حضرت علی(ع) را به جانشینی پیامبر(ص) بیان می‌کند، در بسیاری از کتب اهل‌سنت آمده است و [[علامه امینی]] در کتاب ارزشمند [[الغدیر (کتاب)|الغدیر]] کلیه اسناد و مدارک آن را از کتاب‌های اهل‌سنت جمع‌آوری کرده است. و در مقابل روایت‌هایی وجود دارد که از اِعمال زور بر حضرت علی(ع) و [[بنی‌هاشم]] برای بیعت با ابوبکر سخن می‌گویند.<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۲م، ج۱، ص۱۸۱۹.</ref>


هم‌چنين ابوبكر حضرت فاطمه را از فدك كه پيامبر به حضرت بخشيده بودند محروم كرد در حالي كه ابوبكر به دختر خود در بخش عاليه در مدينه و بحرين زمين‌هايي واگذار كرد.<ref>محمد‌ابن سعد، طبقات الكبري، ليدن، ۱۹۰۵، ج۳، ص۱۳۸.</ref>
== محروم کردن اهل‌بیت(ع) از حق ارث و هجوم به خانه امیرالمؤمنین(ع) ==
[[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] مطابق احکام [[قرآن]]، [[ارث]]، [[خمس]] و فیء را به کسانی باید پرداخت می‌کرد که از سوی قرآن به عنوان اهل‌بیت مطرح بودند و وقتی [[حضرت فاطمه زهرا(س)|حضرت فاطمه(س)]] و [[عباس بن عبدالمطلب]]، میراث پیامبر را از ابوبکر طلب کردند او گفت:‌ از پیامبر شنیدم که ما ارث نمی‌گذاریم و هر چه از ما بماند [[صدقه]] است.<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۲م، ج۱، ص۱۸۲۵.</ref> و با این سخن اهل‌بیت را از حق مسلم آنها محروم کرد و گفت: در صورت نیاز آنها می‌توانند از صدقات استفاده کنند، در صورتی که پیامبر در دوران حیاتش استفاده از صدقات را برای اهل‌بیت خود [[حرام]] کرده بود.


۳) هجوم به خانه امير المومنين علي(ع) و كتك زدن حضرت فاطمه(س) ؛ چنانچه ابوبكر خود در پايان عمر از اين كه حضرت فاطمه را ناراضي كرده و به خانه اش هجوم برده است اظهار پشيماني و ندامت كرد. او در روزهاي آخر زندگي گفت: اي كاش هرگز خانه زهرا را مورد تفتيش قرار نداده بودم. اين گزارش توسط بسياري از مورخان اهل سنت روايت شده است.<ref>الكاند هلوي، حياه الصحابه، دارالوعي، ۱۳۹۱،ج ۲،‌ص ۲۴، و كنزالعمال، ج۵، ش ۱۴۱۱۳.</ref>
هم‌چنین ابوبکر حضرت فاطمه را از [[فدک]] که پیامبر(ص) به حضرت بخشیده بود، محروم کرد؛ در حالی که ابوبکر به دختر خود در بخش عالیه در [[مدینه]] و [[بحرین]] زمین‌هایی واگذار کرد.<ref>ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، لیدن، ۱۹۰۵م، ج۳، ص۱۳۸.</ref>


عمر با حضرت علي(ع) مانند ديگر صحابه نخستين رفتار مي‌كرد و توجه خود به خويشاوندان پيامبر را بيشتر با رعايت حال عباس نشان مي‌داد. اوامتيازاتي به بني‌هاشم داد و ميراث پيامبر را در مدينه به عباس و علي(ع) باز گرداند اما سهم پيامبر(ص) از خيبر و فدك را نزد خود نگه داشت.<ref>بخاري، صحيح بخاري، قاهره، ۱۸۹۴، خمس۲.</ref> عمر با اين اقداماتش سعي داشت ميان خلافت و بني ‌هاشم آشتي برقرار كند.
[[عمر بن خطاب]] با حضرت علی(ع) مانند دیگر صحابه نخستین رفتار می‌کرد و توجه خود به خویشاوندان پیامبر را بیشتر با رعایت حال عباس نشان می‌داد. او امتیازاتی به بنی‌هاشم داد و میراث پیامبر را در مدینه به عباس و علی(ع) باز گرداند؛ اما سهم پیامبر(ص) از خیبر و فدک را نزد خود نگه داشت.<ref>بخاری، صحیح بخاری، قاهره، ۱۸۹۴م، خمس۲.</ref> عمر با این اقداماتش سعی داشت میان خلافت و [[بنی‌هاشم]] آشتی برقرار کند.


عمر به شدت درصدد كنترل بني‌هاشم بود و سعي مي‌كرد آنها از مدينه دور نشوند در حالي كه ديگران در آزادي كامل به سر مي‌بردند.
عمر به شدت درصدد کنترل بنی‌هاشم بود و سعی می‌کرد آنها از مدینه دور نشوند؛ در حالی که دیگران در آزادی کامل به سر می‌بردند.
 
ابوبکر و عمر با آن‌که پس از رحلت پیامبر(ص) بنی‌هاشم را از حقوقشان محروم کردند؛ اما از آن به نفع خویشاوندان خود استفاده نکردند، بلکه آن را در بیت المال نهادند؛ اما عثمان حق اهل‌بیت را به خویشاوندان نزدیکش سپرد؛ چنان‌که آبادی فدک را به [[مروان بن حکم]] داد.<ref>. دینوری، ابن قتیبه، المعارف،قاهره، ۱۹۶۰م، ص۱۹۵.</ref>
 
یکی دیگر از ظلم‌هایی که در حق اهل‌بیت(ع) صورت گرفت، [[هجوم به خانه حضرت فاطمه(س)|هجوم به خانه امیرالمؤمنین(ع)]] و کتک زدن حضرت فاطمه(س) بود. ابوبکر در پایان عمر از این که حضرت فاطمه(س) را ناراضی کرده و به خانه‌اش هجوم برد، اظهار پشیمانی و ندامت کرد. او در روزهای آخر زندگی گفت:‌ ای کاش هرگز خانه زهرا را مورد تفتیش قرار نداده بودم. این گزارش توسط بسیاری از مورخان اهل‌سنت روایت شده است.<ref>الکاند هلوی، حیاه الصحابه، دارالوعی، ۱۳۹۱م،ج۲،‌ ص۲۴، و کنزالعمال، ج۵،ش ۱۴۱۱۳.</ref>


امّا در زمان عثمان: ابوبكر و عمر با آن كه پس از رحلت پيامبر(ص) بني‌هاشم را از حقوقشان محروم كردند اما از آن به نفع خويشاوندان خود استفاده نكردند بلكه آن را در بيت المال نهادند. عثمان حق اهل بيت را به خويشاوندان نزديكش سپرد چنان چه آبادي فدك را به مروان حكم داد.<ref>. دينوري، ابن قتيبه، المعارف ،قاهره،۱۹۶۰، ص۱۹۵.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بيشتر==


1. تاريخ خلفاء، تاليف رسول جعفريان.
==مطالعات بیشتر==
2.
* تاریخ خلفاء، رسول جعفریان.  
3. المراجعات:علامه شرف الدين
* المراجعات، علامه شرف الدین.
4. {{مطالعه بیشتر}}
 
5.
==منابع==
6. ==منابع==
{{پانویس|۲}}
7. <references />
<references />
8. {{شاخه
 
9. | شاخه اصلی =  
{{شاخه
10. | شاخه فرعی۱ =  
| شاخه اصلی = تاریخ
11. | شاخه فرعی۲ =  
| شاخه فرعی۱ = حکومت‌های پس از پیامبر(ص)
12. | شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۲ = خلفا
13. }}
| شاخه فرعی۳ =
14. {{تکمیل مقاله
}}
15. | شناسه =  
{{تکمیل مقاله
16. | تیترها =  
| شناسه = شد
17. | ویرایش =  
| تیترها = شد
18. | لینک‌دهی =  
| ویرایش = شد
19. | ناوبری =  
| لینک‌دهی = شد
20. | نمایه =  
| ناوبری =  
21. | تغییر مسیر =  
| نمایه =  
22. | ارجاعات =  
| تغییر مسیر = شد
23. | بازبینی =  
| ارجاعات =  
24. | تکمیل =  
| بازبینی =  
25. | اولویت =  
| تکمیل =  
26. | کیفیت =  
| اولویت = ج
27. }}
| کیفیت = ج
28. {{پایان متن}}
}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۴

سؤال

خلفای سه گانه همواره مودت و محبت خود را به اهل‌بیت اثبات کرده‌اند؛ پس چرا شیعیان، آنها را ظالم به اهل‌بیت می‌دانند؟


ظلم‌ خلفای سه‌گانه بر اهل‌بیت(ع) در دوران خلافتشان، بر کسی پوشیده نیست. آنها ظلم‌های فراوانی را در حق اهل‌بیت(ع) مرتکب شدند که مهم‌ترین آن غصب خلافت بود. این در حالی بود که پیامبر(ص) در مواقع مختلف از جمله در روز غدیر خم به جانشینی حضرت علی(ع) پس از خود، تصریح کرد.

خلفا علاوه بر غصب خلافت، ظلم‌های دیگری نیز در حق اهل‌بیت(ع) مرتکب شدند؛ از جمله هجوم به خانه امیرالمؤمنین(ع) و کتک زدن حضرت فاطمه(س)، محروم کردن آنها از حق ارثی که پیامبر(ص) در اختیارشان قرار داده بود و همچنین کنترل شدید بنی‌هاشم و محدودیت‌هایی که در حق آنها برای کنترل هرچه بیشترشان انجام دادند.

غصب خلافت بعد از پیامبر(ص)

در تاریخ هیچ واقعه‌ای عمیق‌تر و موثر‌تر از مسئله جانشینی پیامبر(ص) موجب تفرقه در اسلام نبوده است. حق جانشینی پیامبر(ص) و به دست گرفتن زمام امور امّت پس از رحلت او به صورت یکی از مسائل دینی در‌آمد که تا به امروز سبب جدایی اهل‌سنت و تشیع شده است.

از نظر اهل‌ سنت ابوبکر، خلیفه اول، خلیفه بر حق و افضل مردمان پس از پیامبر(ص) بود؛ هر چند پیامبر(ص) به صراحت او را به جانشینی خود منصوب نکرده است؛ اما انتصاب ابوبکر به امامت جماعت نماز در زمان بیماری پیامبر دلیل بر اولویت او بر دیگران بود.

از نظر شیعه حضرت علی(ع) پسر عم و داماد پیامبر(ص) که به علت سوابق شایسته‌اش در اسلام، پیامبر وی را به جانشینی خود منصوب کرده است و ابوبکر به حمایت اکثر صحابه، این مقام بر حق حضرت را غصب کرده است.

قرآن با تأکید بسیار همه مسلمانان را مکلف کرده است که پیوندهای خویشاوندی را حفظ کنند.[۱] هم‌چنین در تاریخ پیامبران سلف به نقل از قرآن، اهل‌بیت آنان اهمیت ویژه‌ای داشته‌اند. اهل‌بیت معمولاً یاور اصلی پیامبران در مقابل مخالفان آنها در میان امتشان بودند و پس از رحلت آنها خاندان‌شان وارثان معنوی و مادی آنها بودند.[۲] به علت وجه تشابهی که بین مقام والای خاندان‌ها و فرزندان پیامبران پیشین و خاندان پیامبر(ص) در قرآن ذکر شده است، لازم است که پیامبر نیز جایگاه ممتازی برای خاندان خود در نظر گرفته باشد.[۳]

آیه بیست و سوم سوره شوری شاهد این است که پیامبر دوست داشتن خویشاوندانش را به‌عنوان اجر رسالت خویش مطرح می‌سازد. از طرف دیگر قرآن، بخشی از خمس و غنیمت و نیز قسمتی از فیء را به خویشاوندان پیامبر(ص) و به خود او اختصاص داده است.[۴] در کتب حدیثی سهم خویشاوندان پیامبر از غنیمت و فیء بر حسب روایات فراوان، جبرانی برای ممنوع بودن آنان از دریافت صدقه و زکات بود.

بنابراین نه تنها خلفای سه‌گانه چندان مودتی در حق اهل‌بیت نکردند؛ بلکه آنان را از حق مسلمی که داشتند محروم کردند؛ در حالی‌که خطبه و حدیث غدیر که انتصاب حضرت علی(ع) را به جانشینی پیامبر(ص) بیان می‌کند، در بسیاری از کتب اهل‌سنت آمده است و علامه امینی در کتاب ارزشمند الغدیر کلیه اسناد و مدارک آن را از کتاب‌های اهل‌سنت جمع‌آوری کرده است. و در مقابل روایت‌هایی وجود دارد که از اِعمال زور بر حضرت علی(ع) و بنی‌هاشم برای بیعت با ابوبکر سخن می‌گویند.[۵]

محروم کردن اهل‌بیت(ع) از حق ارث و هجوم به خانه امیرالمؤمنین(ع)

ابوبکر مطابق احکام قرآن، ارث، خمس و فیء را به کسانی باید پرداخت می‌کرد که از سوی قرآن به عنوان اهل‌بیت مطرح بودند و وقتی حضرت فاطمه(س) و عباس بن عبدالمطلب، میراث پیامبر را از ابوبکر طلب کردند او گفت:‌ از پیامبر شنیدم که ما ارث نمی‌گذاریم و هر چه از ما بماند صدقه است.[۶] و با این سخن اهل‌بیت را از حق مسلم آنها محروم کرد و گفت: در صورت نیاز آنها می‌توانند از صدقات استفاده کنند، در صورتی که پیامبر در دوران حیاتش استفاده از صدقات را برای اهل‌بیت خود حرام کرده بود.

هم‌چنین ابوبکر حضرت فاطمه را از فدک که پیامبر(ص) به حضرت بخشیده بود، محروم کرد؛ در حالی که ابوبکر به دختر خود در بخش عالیه در مدینه و بحرین زمین‌هایی واگذار کرد.[۷]

عمر بن خطاب با حضرت علی(ع) مانند دیگر صحابه نخستین رفتار می‌کرد و توجه خود به خویشاوندان پیامبر را بیشتر با رعایت حال عباس نشان می‌داد. او امتیازاتی به بنی‌هاشم داد و میراث پیامبر را در مدینه به عباس و علی(ع) باز گرداند؛ اما سهم پیامبر(ص) از خیبر و فدک را نزد خود نگه داشت.[۸] عمر با این اقداماتش سعی داشت میان خلافت و بنی‌هاشم آشتی برقرار کند.

عمر به شدت درصدد کنترل بنی‌هاشم بود و سعی می‌کرد آنها از مدینه دور نشوند؛ در حالی که دیگران در آزادی کامل به سر می‌بردند.

ابوبکر و عمر با آن‌که پس از رحلت پیامبر(ص) بنی‌هاشم را از حقوقشان محروم کردند؛ اما از آن به نفع خویشاوندان خود استفاده نکردند، بلکه آن را در بیت المال نهادند؛ اما عثمان حق اهل‌بیت را به خویشاوندان نزدیکش سپرد؛ چنان‌که آبادی فدک را به مروان بن حکم داد.[۹]

یکی دیگر از ظلم‌هایی که در حق اهل‌بیت(ع) صورت گرفت، هجوم به خانه امیرالمؤمنین(ع) و کتک زدن حضرت فاطمه(س) بود. ابوبکر در پایان عمر از این که حضرت فاطمه(س) را ناراضی کرده و به خانه‌اش هجوم برد، اظهار پشیمانی و ندامت کرد. او در روزهای آخر زندگی گفت:‌ ای کاش هرگز خانه زهرا را مورد تفتیش قرار نداده بودم. این گزارش توسط بسیاری از مورخان اهل‌سنت روایت شده است.[۱۰]


مطالعات بیشتر

  • تاریخ خلفاء، رسول جعفریان.
  • المراجعات، علامه شرف الدین.

منابع

  1. سوره احزاب، آیه ۶.
  2. سوره آل عمران، آیه۳۳و ۳۴ و سوره مریم، آیه۵۹.
  3. سوره شوری، آیه۲۳.
  4. سوره انفال، آیه ۴۱.
  5. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۲م، ج۱، ص۱۸۱۹.
  6. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۲م، ج۱، ص۱۸۲۵.
  7. ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، لیدن، ۱۹۰۵م، ج۳، ص۱۳۸.
  8. بخاری، صحیح بخاری، قاهره، ۱۸۹۴م، خمس۲.
  9. . دینوری، ابن قتیبه، المعارف،قاهره، ۱۹۶۰م، ص۱۹۵.
  10. الکاند هلوی، حیاه الصحابه، دارالوعی، ۱۳۹۱م،ج۲،‌ ص۲۴، و کنزالعمال، ج۵،ش ۱۴۱۱۳.