دفن امام حسین(ع) و شهدای کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
شهدای کربلا وامام حسين(ع)را چه کسی دفن وبرآنها نماز خواند؟
شهدای کربلا و امام حسین(ع) را چه کسی دفن کرد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
در كتب مختلف تاريخي آمده است كه وقتي عمر سعد از كربلا به طرف كوفه حركت كرد و از آن مكان دور شد، گروهي از قبيله بني اسد كه ساكن قريه «غاضريه» بودند؛ آمدند و بر حسين(ع) و اصحابش نماز خواندند و دفن كردند و حسين(ع) را در همين مكاني كه هم اكنون مرقد مطهرش مي‌باشد به خاك سپردند و علي بن حسين را پائين پاي آن حضرت دفن كردند و براي ديگر شهداي اهل بيت و اصحاب كه در آن حوالي بودند حفره‌اي كندند از جانب پاي آن حضرت و همه را با هم در يك جا به خاك سپردند و عباس بن علي را در آن‌جا كه به شهادت رسيده بود در راه «غاضريه»<ref>شيخ مفيد، ا لارشاد، مؤسسه آل‌البيت لاحياء التراث، قم، ج۲، ص۱۱۴.</ref> دفن كردند و اكنون قبر او در آن‌جا مي‌باشد.
{{درگاه|امام حسین}}
'''دفن امام حسین(ع) و شهدای کربلا''' بنا بر اعتقاد شیعیان توسط [[امام سجاد(ع)]] صورت گرفته است و [[قبیله بنی‌اسد]] در دفن اجساد سایر شهدای کربلا به امام کمک کرده‌اند. نظریه دیگری وجود دارد که دفن [[امام حسین(ع)]] و شهدای دیگر را تنها قبیله بنی اسد انجام داده‌اند. برخی نیز گفته‌اند توسط امام سجاد(ع) و با حضور [[پیامبر(ص)]]، امام علی(ع)، امام حسن(ع) و فرشتگان الهی دفن شده است.


شيخ صدوق در عيون اخبار الرضا احاديثي در باب وفات موسي بن جعفر(ع) روايت كرده است، که متولي دفن وکفن ونمازبرپيکر آن حضرت،<ref>عمربن حسن فتال نيشابوري، روضه الواعظين، ص۲۲۲ (فصل في ذكر وفاته)، ص۲۳۲.</ref> امام رضا(ع) بوده با وجود اطنکه دربغداد حضورنداشت و در جاي ديگر امام صادق(ع) مي‌فرمايد: جائز نيست امام را غسل بدهد مگر كسي كه امام باشد، و در احتجاج امام رضا بر واقفيه است كه علي بن حمزه به آن حضرت گفت: «ما از پدران تو روايت كرده‌ايم كه متولي امر امام نمي‌شود مگر امامي مثل او، حضرت در جواب فرمودند: مرا خبر ده كه حسين(ع) امام بود يا نبود گفت: امام بود، امام فرمود متولي امر او كه شد؟ علي بن حمزه گفت: علي بن حسين(ع) امام فرمودند: علي بن حسين كجا بود؟ او كه در زندان و محبوس به دست عبيدالله بود! علي گفت: پنهان و پوشيده از كسان عبيدالله بيرون رفت و متولي امر پدر شد و بازگشت، امام فرمود: آن كسي كه علي بن حسين را قدرت داد كه به كربلا آيد و متولي امر پدر گردد، قدرت مي‌دهد صاحب اين امر به بغداد آيد و متولي امر پدر شود و بازگردد، در حالي كه نه در زندان بود و نه اسير.<ref>أبي محمد بن حسن الطوسي، غيبه الطوسي، ص۸۴، الكلام علي واقفيه، ص۲.</ref> با توجه به كلام امام متوجه مي‌شويم كه متولي امر دفن امام حسين(ع) كسي نبوده است مگر علي بن حسين كه امام بعد از او بوده است، چنان‌كه شيخ صدوق در اين مورد مي‌گويد: واقفيه بدين احاديث نتوانند بر ما ايراد كنند براي آن‌كه امام صادق(ع) فرمود: جائز نيست امام را غسل بدهد مگر كسي كه امام باشد، پس اگر كسي به غير حق مرتكب اين نهي شد و امام را غسل داد به سبب اين عمل كه از او سر زده است، امامت امام لاحق باطل نمي‌شود و نفرموده امام نيست مگر كسي كه امام سابق را غسل بدهد، اما نسبت به دفن اجساد طاهر شهدا به قبيله بني اسد از باب اين بوده است كه آنان امام سجاد را در اين امر ياري نموده‌اند و طبق دستور آن جناب شهدا را به خاك سپردند.
== اختلاف گزارش‌ها ==
{{پایان پاسخ}}
دفن امام حسین(ع) و یارانش به دو صورت، گزارش شده است: اول، این که امام حسین(ع) به صورت خارق‌العاده توسط امام سجاد(ع) و با حضور پیامبر (ص)، [[امام علی(ع)]]، امام حسن(ع) و فرشتگان الهی دفن شده است. این گزارش با روایاتی هماهنگ است که دلالت دارند امور مربوط به تجهیز و دفن امامان اهل بیت (ع)، فقط توسط امام بعدی انجام می‌شود. دوم، این که اهل غاضریه از طایفه بنی اسد، اجساد مطهّر شهدا را دفن کرده‌اند. جمع میان این دو گزارش نیز بدین سان امکان‌پذیر است که با عنایت به خارق‌العاده بودن حضور امام سجاد (ع)، بنی اسد، متوجه حضور ایشان نشده‌اند، چنان‌که حضور پیامبر (ص) و فرشتگان نیز برای آنان مشخص نبوده است، یا این که آنان، امام زین العابدین (ع) را دیده‌اند؛ ولی نشناخته‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۴۳۷.</ref>
 
== دفن امام حسین(ع) توسط قبیله بنی‌اسد ==
در کتب مختلف تاریخی آمده است که پس از واقعه عاشورا وقتی عمر سعد از کربلا به طرف کوفه حرکت کرد، گروهی از قبیله بنی‌اسد که ساکن قریه «غاضریه» بودند؛ آمدند و بر حسین(ع) و اصحابش نماز خواندند و بدن‌های شهدا را دفن کردند و امام حسین(ع) را در مکانی که هم‌اکنون مرقد مطهر می‌باشد به خاک سپردند. ایشان بدن حضرت علی اکبر(ع) را پائین پای آن حضرت دفن کردند و برای دیگر شهدای اهل بیت(ع) و اصحاب که در آن حوالی بودند حفره‌ای کندند و از جانب پای آن حضرت و همه را با هم در یک جا به خاک سپردند. همچنین بدن حضرت عباس(ع) را در آن‌جا که به شهادت رسیده بود به خاک سپردند و اکنون مرقد ایشان در آن‌جا می‌باشد.<ref>شیخ مفید، الارشاد، مؤسسه آل‌البیت لاحیاء التراث، قم، ج۲، ص۱۱۴.</ref>
 
این خبر در منابعی مانند [[الأخبار الطوال]]، [[مروج الذهب]]، [[تاریخ الطبری]]، أنساب الأشراف، [[المناقب ابن شهر آشوب]] و الملهوف آمده است.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۴۲۹ و ۴۳۰.</ref>
 
== دفن امام حسین(ع) توسط امام سجاد(ع) ==
در متون روایی شیعه روایاتی نقل شده و بیانگر اینست که متولی دفن امام معصوم، غیر از امام معصوم نیست. روایاتی وجود دارد که امام سجاد(ع) بر امام حسین نماز خواند و بدن مطهر ایشان را دفن نمود:
* [[شیخ صدوق]] در کتاب عیون اخبار الرضا احادیثی در باب وفات [[موسی بن جعفر(ع)]] نقل کرده‌است، که متولی دفن، کفن و نماز بر پیکر آن حضرت، [[امام رضا(ع)]] بوده‌است با وجود این‌که در بغداد حضور نداشته است.<ref>عمربن حسن فتال نیشابوری، روضه الواعظین، ص۲۲۲ (فصل فی ذکر وفاته)، ص۲۳۲.</ref>
* همچنین شیخ صدوق در جای دیگر از [[امام صادق(ع)]] نقل می‌کند که جائز نیست امام را غسل بدهد مگر کسی که امام باشد.
* شیخ صدوق در مورد احتجاج امام رضا(ع) بر فرقه واقفیه روایتی نقل کرده که علی بن حمزه به امام رضا عرض کرد: «ما از پدران شما روایت کرده‌ایم که متولی امر امام نمی‌شود مگر امامی مثل او، حضرت در جواب فرمودند: مرا خبر ده که حسین(ع) امام بود یا نبود گفت: امام بود، امام فرمود متولی امر او که شد؟ علی بن حمزه گفت: علی بن حسین(ع) امام فرمودند: علی بن حسین کجا بود؟ او که در زندان و محبوس به دست عبیدالله بود! علی گفت: پنهان و پوشیده از کسان عبیدالله بیرون رفت و متولی امر پدر شد و بازگشت، امام فرمود: آن کسی که علی بن حسین را قدرت داد که به کربلا آید و متولی امر پدر گردد، قدرت می‌دهد صاحب این امر به بغداد آید و متولی امر پدر شود و بازگردد، در حالی که نه در زندان بود و نه اسیر.<ref>أبی محمد بن حسن الطوسی، غیبه الطوسی، ص۸۴، الکلام علی واقفیه، ص۲.</ref>
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بیشتر==
* درکربلا چه گذشت، شیخ عباس قمی.
* امام شناسی، علامه تهرانی


{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی = تاریخ
| شاخه اصلی = تاریخ
|شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان
| شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان
|شاخه فرعی۲ = امام سجاد(ع)
| شاخه فرعی۲ = امام حسین(ع)
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =شد
  | تیترها =  
  | تیترها =شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه = شد
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
| بازبینی نویسنده =
  | تکمیل =  
  | بازبینی =
  | اولویت =  
  | تکمیل =
  | کیفیت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:امام حسین(ع)]]
[[رده:شهدای کربلا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۵

سؤال

شهدای کربلا و امام حسین(ع) را چه کسی دفن کرد؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


دفن امام حسین(ع) و شهدای کربلا بنا بر اعتقاد شیعیان توسط امام سجاد(ع) صورت گرفته است و قبیله بنی‌اسد در دفن اجساد سایر شهدای کربلا به امام کمک کرده‌اند. نظریه دیگری وجود دارد که دفن امام حسین(ع) و شهدای دیگر را تنها قبیله بنی اسد انجام داده‌اند. برخی نیز گفته‌اند توسط امام سجاد(ع) و با حضور پیامبر(ص)، امام علی(ع)، امام حسن(ع) و فرشتگان الهی دفن شده است.

اختلاف گزارش‌ها

دفن امام حسین(ع) و یارانش به دو صورت، گزارش شده است: اول، این که امام حسین(ع) به صورت خارق‌العاده توسط امام سجاد(ع) و با حضور پیامبر (ص)، امام علی(ع)، امام حسن(ع) و فرشتگان الهی دفن شده است. این گزارش با روایاتی هماهنگ است که دلالت دارند امور مربوط به تجهیز و دفن امامان اهل بیت (ع)، فقط توسط امام بعدی انجام می‌شود. دوم، این که اهل غاضریه از طایفه بنی اسد، اجساد مطهّر شهدا را دفن کرده‌اند. جمع میان این دو گزارش نیز بدین سان امکان‌پذیر است که با عنایت به خارق‌العاده بودن حضور امام سجاد (ع)، بنی اسد، متوجه حضور ایشان نشده‌اند، چنان‌که حضور پیامبر (ص) و فرشتگان نیز برای آنان مشخص نبوده است، یا این که آنان، امام زین العابدین (ع) را دیده‌اند؛ ولی نشناخته‌اند.[۱]

دفن امام حسین(ع) توسط قبیله بنی‌اسد

در کتب مختلف تاریخی آمده است که پس از واقعه عاشورا وقتی عمر سعد از کربلا به طرف کوفه حرکت کرد، گروهی از قبیله بنی‌اسد که ساکن قریه «غاضریه» بودند؛ آمدند و بر حسین(ع) و اصحابش نماز خواندند و بدن‌های شهدا را دفن کردند و امام حسین(ع) را در مکانی که هم‌اکنون مرقد مطهر می‌باشد به خاک سپردند. ایشان بدن حضرت علی اکبر(ع) را پائین پای آن حضرت دفن کردند و برای دیگر شهدای اهل بیت(ع) و اصحاب که در آن حوالی بودند حفره‌ای کندند و از جانب پای آن حضرت و همه را با هم در یک جا به خاک سپردند. همچنین بدن حضرت عباس(ع) را در آن‌جا که به شهادت رسیده بود به خاک سپردند و اکنون مرقد ایشان در آن‌جا می‌باشد.[۲]

این خبر در منابعی مانند الأخبار الطوال، مروج الذهب، تاریخ الطبری، أنساب الأشراف، المناقب ابن شهر آشوب و الملهوف آمده است.[۳]

دفن امام حسین(ع) توسط امام سجاد(ع)

در متون روایی شیعه روایاتی نقل شده و بیانگر اینست که متولی دفن امام معصوم، غیر از امام معصوم نیست. روایاتی وجود دارد که امام سجاد(ع) بر امام حسین نماز خواند و بدن مطهر ایشان را دفن نمود:

  • شیخ صدوق در کتاب عیون اخبار الرضا احادیثی در باب وفات موسی بن جعفر(ع) نقل کرده‌است، که متولی دفن، کفن و نماز بر پیکر آن حضرت، امام رضا(ع) بوده‌است با وجود این‌که در بغداد حضور نداشته است.[۴]
  • همچنین شیخ صدوق در جای دیگر از امام صادق(ع) نقل می‌کند که جائز نیست امام را غسل بدهد مگر کسی که امام باشد.
  • شیخ صدوق در مورد احتجاج امام رضا(ع) بر فرقه واقفیه روایتی نقل کرده که علی بن حمزه به امام رضا عرض کرد: «ما از پدران شما روایت کرده‌ایم که متولی امر امام نمی‌شود مگر امامی مثل او، حضرت در جواب فرمودند: مرا خبر ده که حسین(ع) امام بود یا نبود گفت: امام بود، امام فرمود متولی امر او که شد؟ علی بن حمزه گفت: علی بن حسین(ع) امام فرمودند: علی بن حسین کجا بود؟ او که در زندان و محبوس به دست عبیدالله بود! علی گفت: پنهان و پوشیده از کسان عبیدالله بیرون رفت و متولی امر پدر شد و بازگشت، امام فرمود: آن کسی که علی بن حسین را قدرت داد که به کربلا آید و متولی امر پدر گردد، قدرت می‌دهد صاحب این امر به بغداد آید و متولی امر پدر شود و بازگردد، در حالی که نه در زندان بود و نه اسیر.[۵]



منابع

  1. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۴۳۷.
  2. شیخ مفید، الارشاد، مؤسسه آل‌البیت لاحیاء التراث، قم، ج۲، ص۱۱۴.
  3. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۴۲۹ و ۴۳۰.
  4. عمربن حسن فتال نیشابوری، روضه الواعظین، ص۲۲۲ (فصل فی ذکر وفاته)، ص۲۳۲.
  5. أبی محمد بن حسن الطوسی، غیبه الطوسی، ص۸۴، الکلام علی واقفیه، ص۲.