تفاوت غیرت زن و مرد در کلام امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
{{درگاه|زن و خانواده}} | {{درگاه|زن و خانواده}} | ||
'''تفاوت غیرت زن و مرد در کلام امام علی(ع)''' ناشی از تفاوت دستورات الهی برای زن و مرد در رابطه با قواعد ازدواج قلمداد شده است.<ref>ابن‌میثم بحرانی، میثم بن علی بن میثم، شرح نهج‌البلاغه، تهران، دفتر نشر الکتاب، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۳۰۸.</ref> [[امام علی(ع)]] در حکمتی از حکمت‌های نهج‌البلاغه غیرت زن را [[کفر]] خوانده و غیرت مرد را ایمان دانسته است: | |||
{{عربی بزرگ| غَیْرَةُ الْمَرْأَةِ كُفْرٌ وَغْیْرَةُ الرَّجُلِ إیمَانٌ <ref>نهج‌البلاغه، حکمت ۱۲۴.</ref>}} | |||
غیرت | [[ابن‌میثم بحرانی]]، شارح [[نهج‌البلاغه]] در قرن هفتم قمری، در تفسیر این کلام چنین گفته است: اینکه مرد بر اساس [[غیرت]] خود از ناموسش مواظبت می‌کند و از نگاه نامحرم به او جلوگیری می‌کند و غیرتش اجازه نمی‌دهد کسی با او در همسرش شریک شود یک اصل عقلی و واجب شرعی است. پس غیرت او از [[ایمان]] محسوب شده است. اما اگر زنی اجازه ندهد که شوهرش شریک دیگری در زندگی اختیار کند، این کار او مخالف حکم قرآن است که تعدد همسر را برای مرد جایز دانسته است. غیرت زن در اینجا چون خلاف حکم [[قرآن]] است کفر تلقی شده است.<ref>ابن‌میثم بحرانی، شرح نهج‌البلاغه، ج۵، ص۳۰۸.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۱: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش =شد | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی =شد | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۱
سؤال
معنای این سخن امام علی(ع) در نهج‌البلاغه درباره تفاوت غیرت زن و مرد چیست؟
درگاه‌ها
تفاوت غیرت زن و مرد در کلام امام علی(ع) ناشی از تفاوت دستورات الهی برای زن و مرد در رابطه با قواعد ازدواج قلمداد شده است.[۱] امام علی(ع) در حکمتی از حکمت‌های نهج‌البلاغه غیرت زن را کفر خوانده و غیرت مرد را ایمان دانسته است:
| « | غَیْرَةُ الْمَرْأَةِ كُفْرٌ وَغْیْرَةُ الرَّجُلِ إیمَانٌ [۲] | » |
ابن‌میثم بحرانی، شارح نهج‌البلاغه در قرن هفتم قمری، در تفسیر این کلام چنین گفته است: اینکه مرد بر اساس غیرت خود از ناموسش مواظبت می‌کند و از نگاه نامحرم به او جلوگیری می‌کند و غیرتش اجازه نمی‌دهد کسی با او در همسرش شریک شود یک اصل عقلی و واجب شرعی است. پس غیرت او از ایمان محسوب شده است. اما اگر زنی اجازه ندهد که شوهرش شریک دیگری در زندگی اختیار کند، این کار او مخالف حکم قرآن است که تعدد همسر را برای مرد جایز دانسته است. غیرت زن در اینجا چون خلاف حکم قرآن است کفر تلقی شده است.[۳]