تفاوت غیرت زن و مرد در کلام امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
معنای دقیق این سخن امام علی (ع)؛ غیره المراه کفرٌ، و غیره الرجلِ ایمانٌ (حکمت/۱۲۴) چیست؟
معنای این سخن امام علی(ع) در نهج‌البلاغه درباره تفاوت غیرت زن و مرد چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
در نهج البلاغه ترجمه مرحوم دشتی چنین آمده: غیرت زن کفرآور و غیرت مرد نشانه ایمان اوست.<ref>نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی، قم، انتشارات دفتر نشر مصطفی، چاب اول، ۱۳۷۹ش، ص۶۵۲، حکمت ۱۲۴.</ref> با مراجعه به شرح و توضیح این عبارت در ترجمه نهج البلاغه دیگر نویسندگان، معنای آن روشن می‌شود، مرحوم فیض الاسلام چنین ترجمه کرده‌اند؛ غیرت زن (بر مرد) کفر است زیرا مستلزم حرام دانستن دو زن یا بیشتر برای یک مرد که خدا آن را حلال نموده‌است می‌باشد و غیرت مرد (بر زن) ایمان است چون موجب حرام دانستن اشتراک دو مرد است در یک زن که خدا آن را حرام کرده‌است.<ref>نهج البلاغه، ترجمه سید علینقی فیض الاسلام، تهران، ۱۳۵۱ش، ص۱۱۴۴، حکمت ۱۱۹.</ref>
{{درگاه|زن و خانواده}}


در ترجمه محمد علی انصاری چنین آمده‌است که؛ مرد به دستور خدا و شرع می‌تواند چندین زن عقدی و متعه داشته باشد و اگر زن راضی نباشد خلاف دستور خدا رفتار کرده‌است، لکن زن در حال واحد نمی‌تواند بیش از یک شوهر اختیار کند، و اگر شوهر، مرد دیگری را در فراش خود دید و فرضاً آن شخص را کشت عین ایمان رفتار کرده‌است.<ref>نهج البلاغه، ترجمه محمد علی انصاری، تهران، ص۱۰۷۲, حکمت ۱۲۰.</ref>
'''تفاوت غیرت زن و مرد در کلام امام علی(ع)''' ناشی از تفاوت دستورات الهی برای زن و مرد در رابطه با قواعد ازدواج قلمداد شده است.<ref>ابن‌میثم بحرانی، میثم بن علی بن میثم، شرح نهج‌البلاغه، تهران، دفتر نشر الکتاب، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۳۰۸.</ref> [[امام علی(ع)]] در حکمتی از حکمت‌های نهج‌البلاغه غیرت زن را [[کفر]] خوانده و غیرت مرد را ایمان دانسته است:
{{عربی بزرگ| غَیْرَةُ الْمَرْأَةِ كُفْرٌ وَغْیْرَةُ الرَّجُلِ إیمَانٌ <ref>نهج‌البلاغه، حکمت ۱۲۴.</ref>}}
 
[[ابن‌میثم بحرانی]]، شارح [[نهج‌البلاغه]] در قرن هفتم قمری، در تفسیر این کلام چنین گفته است: اینکه مرد بر اساس [[غیرت]] خود از ناموسش مواظبت می‌کند و از نگاه نامحرم به او جلوگیری می‌کند و غیرتش اجازه نمی‌دهد کسی با او در همسرش شریک شود یک اصل عقلی و واجب شرعی است. پس غیرت او از [[ایمان]] محسوب شده است. اما اگر زنی اجازه ندهد که شوهرش شریک دیگری در زندگی اختیار کند، این کار او مخالف حکم قرآن است که تعدد همسر را برای مرد جایز دانسته است. غیرت زن در اینجا چون خلاف حکم [[قرآن]] است کفر تلقی شده است.<ref>ابن‌میثم بحرانی، شرح نهج‌البلاغه، ج۵، ص۳۰۸.</ref>


همان‌طور که مرد حاضر نیست مرد دیگری همسرش را ببیند و با او رابطه داشته باشد، زن هم از نظر روحی حاضر نیست شوهرش با زن دیگری همبستر گردد و با او رابطه داشته باشد. به دنبال این ناراحتی‌ها مرد برای حفظ ناموس خود اقدام می‌کند که عملش از روی ایمان سرچشمه گرفته‌است؛ اما زن هم اقدام می‌کند ولی اقدام او به کفر و بی ایمانی منتهی می‌گردد. هر دو غیرت ناموس دارند، اما عمل زن بر خلاف دستور خداوند و برنامه مرد طبق دستور الهی.<ref>نهج البلاغه، کلمات قصار، ترجمه و شرح مصطفی زمانی، قم، انتشارات فاطمه الزهرا (س)، چاپ ششم، ۱۳۷۷ش، ص۱۰۶, حکمت ۱۱۹.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
== برای مطالعهٔ بیشتر ==
۱ـ شرح و ترجمه نهج البلاغه دکتر محمود رضا افتخارزاده، انتشارات نشر روزگار، تهران ۱۳۷۹ش، ص۱۰۷۲.
۲ـ شرح و ترجمه نهج البلاغه علی بن میثم بحرانی، شرح و اضافات عبدالعلی صاحبی، انتشارات بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، مشهد، ۱۳۷۰ش.
۳ـ شرح و ترجمه کلمات قصار نهج البلاغه، مصطفی زمانی، انتشارات فاطمه الزهرا، چاپ ششم، قم، ۱۳۷۷ش.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
خط ۳۰: خط ۲۱:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۱

سؤال

معنای این سخن امام علی(ع) در نهج‌البلاغه درباره تفاوت غیرت زن و مرد چیست؟

درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


تفاوت غیرت زن و مرد در کلام امام علی(ع) ناشی از تفاوت دستورات الهی برای زن و مرد در رابطه با قواعد ازدواج قلمداد شده است.[۱] امام علی(ع) در حکمتی از حکمت‌های نهج‌البلاغه غیرت زن را کفر خوانده و غیرت مرد را ایمان دانسته است:

ابن‌میثم بحرانی، شارح نهج‌البلاغه در قرن هفتم قمری، در تفسیر این کلام چنین گفته است: اینکه مرد بر اساس غیرت خود از ناموسش مواظبت می‌کند و از نگاه نامحرم به او جلوگیری می‌کند و غیرتش اجازه نمی‌دهد کسی با او در همسرش شریک شود یک اصل عقلی و واجب شرعی است. پس غیرت او از ایمان محسوب شده است. اما اگر زنی اجازه ندهد که شوهرش شریک دیگری در زندگی اختیار کند، این کار او مخالف حکم قرآن است که تعدد همسر را برای مرد جایز دانسته است. غیرت زن در اینجا چون خلاف حکم قرآن است کفر تلقی شده است.[۳]

منابع

  1. ابن‌میثم بحرانی، میثم بن علی بن میثم، شرح نهج‌البلاغه، تهران، دفتر نشر الکتاب، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۳۰۸.
  2. نهج‌البلاغه، حکمت ۱۲۴.
  3. ابن‌میثم بحرانی، شرح نهج‌البلاغه، ج۵، ص۳۰۸.