مصباح الزائر
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
| مصباح الزائر | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات کتاب | |
| نویسنده | سید بن طاووس |
| تاریخ نگارش | قرن هفتم |
| موضوع | دعا |
| زبان | عربی |
مصباح الزائر کتابی از سید بن طاووس(درگذشت ۶۶۴ق) دربردارنده ادعیه، اذکار و اوراد و زیارات معصومین(ع) است. برخى از زيارت‌ها مأثور بوده و از جانب امامان(ع) صادر شده است. برخى نيز از سوى عالمان و از جمله سيد بن طاووس انشا شده است.
نویسنده
سید رضی الدین علی بن موسی بن طاووس حلّی (تولد ۵۸۹ وفات ۶۶۴ هـ. ق)[۱]، آل طاووس خاندانى مهم در حِلّه بودند كه در چند نسل عالمانى را تربيت كرده و مقام و موقعيت نقابت علويان را نيز يافتند. مشهورترين فرد اين گروه و پرتأليف‌ترين نگارنده اين سده، على بن موسى بن جعفر است كه به سيد بن طاووس مشهور شده است. سيد بن طاووس دوران عمر خود را در حِلّه، بغداد، نجف، كربلا، كاظمَين و سامرا گذراند. او نزد خليفه عباسى، سرشناس و مورد اعتماد بود و با مُستَنْصِر، روابط خوبى داشت.[۲]
گذشته از شخصيت اجتماعى سيد بن طاووس، مقام علمى او نيز بسيار والا و ارزنده بود. اساتيد و شاگردان سيد فراوان بوده‌اند. علامه حِلّى، پدر علامه حِلّى و برادرزاده سيد بن طاووس از مشهورترين شاگردان او هستند. زهد، تقوا و قداست سيد بن طاووس از زمان حيات او شهره است. او را صاحب كرامات شمرده‌اند كه با امام مهدى عليه السلام نيز ارتباط داشته است. شيفتگى وى به امام مهدى(ع) در نوشته‌هاى گوناگون او مشهود است.[۳] علامه حلّى فرموده است: «سید بن طاووس، صاحب كرامات بوده است، كه برخى از آنها را خود وى، و پاره‌اى ديگر را پدرم براى من نقل كرده است.»[۴]
سيد بن طاووس در سال ۶۶۴ هجرى در بغداد از دنيا رفت و در نجف اشرف مدفون گشت. ابن‌طاووس نماد ادعيه‌نگارى در ميان مؤلفان شيعى است. او بر خلاف برادر خويش، سخت‌گيرى سندى در احاديث و ادعيه را به كنارى نهاده و با اين امور با تساهل رو به رو مى‌شود.[۵]
جایگاه و اعتبار
مصباح الزائر اولین کتاب سید ابن طاووس است.[۶]
در اين كتاب مجموعه زياراتى مناسب با قبور پيامبر (ص) و اهل بيت جمع‌آورى شده است. برخى از زيارت‌ها مأثور بوده و از جانب امامان(ع) صادر شده است. برخى نيز از سوى عالمان و از جمله سيد بن طاووس انشا شده است.[۷]
منابع
- ↑ الطهراني، آقا بزرك، الذّريعة إلى تصانيف الشّيعة، قم، اسماعيليان، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۶۳.
- ↑ طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۵ و ۱۴۶.
- ↑ طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۵ و ۱۴۶.
- ↑ السيد بن طاووس، ادب حضور (ترجمه فلاح السائل)، ترجمه محمد روحی، قم، انصارى، ۱۳۸۰ش، ص۲۳.
- ↑ طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۵ و ۱۴۶.
- ↑ الطهراني، آقا بزرك، الذّريعة إلى تصانيف الشّيعة، قم، اسماعيليان، ۱۴۰۸ق، ج۲۱، ص۱۰۷.
- ↑ طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۷.