جواز جمع بین نماز ظهر و عصر

سؤال

آیا استدلال به آیه شریفه ﴿اقم الصلوه لدلوک الشمس…﴾ از طرف شیعه برای جواز جمع بین نماز ظهر و عصر تفسیر به رأی نیست؟!

قرآن شریف می‌فرماید: ﴿اقم الصلوه لدلوک الشمس الی غسق اللیل و قرآن الفجر انّ قرآن الفجر کان مشهوداً؛ نماز را از زوال خورشید تا نهایت تاریکی شب (نیمه شب) برپا دار و هم چنین قرآن فجر (نماز صبح) را چرا که قرآن فجر مورد مشاهده (فرشتگان شب و روز) است.﴾

طبق روایات، پیامبر اکرم(ص) نمازهای ظهرین و عشائین را به جمع هم خوانده‌اند.

بررسی آیه:

۱. اصول کلی آیه یا دستور کلی آیه، برای اقامه نمازهایی از هنگام زوال خورشید تا نیمه شب و نیز در سپیده صبح می‌باشد. واژه «دلوک» طبق تفسیر مفسران به معنای رفتن خورشید به سوی غروب را گویند.

۲. نماز از تکالیفی است که دارای وقت و ساعات تعیین شده و مخصوص می‌باشد.

۳. نماز ظهر اولین نماز از نمازهای واجب است (اقم الصلوه لدلوک الشمس: لدلوک شمس به معنی زوال خورشید) از این که، در بیان اوقات نمازهای پنجگانه، ابتدا زوال خورشید مطرح شده، می‌تواند گویای این حقیقت باشد که اولین نماز واجب، نماز ظهر است؛ و مؤید این مطلب آیه ۲۳۸ سوره مبارکه بقره است، که می‌فرماید: حافظوا علی الصلوت و الصلوه الوسطی و قوموا لله قانتین منظور از «الوسطی» در اینجا نماز ظهر است).

۴. آخرین وقت نماز، نماز عشاء است. با توجه به این که «غسق»، شدت ظلمت است و تاریکی شب در نیمه شب، از هر وقت متراکم‌تر می‌باشد، این کلمه روی هم رفته، غسق اللیل، نیمه شب را می‌رساند.

۵. قرائت قرآن و بازخوانی پیام وحی عمده‌ترین رکن و مهمترین بعد نماز است. (مراد از «قرآن الفجر» نماز صبح است و آوردن «قرآن» (تلاوت آیات الهی)، به جای «صلاه»، می‌تواند مشعر به مطلب فوق باشد. البته بحث روائی این مطلب در ذیل خواهد آمد).

۶. اهمیت و جایگاه ویژه نماز صبح نسبت به سایر نمازها.

۷. نماز صبح در اول فجر، مورد شهود و نظاره‌ای ویژه است. (ان قرآن الفجر کان مشهوداً).

روایات

حال که اوقات پنجگانه نماز مشخص شد، به بیان جمع بین نماز ظهر و عصر و همچنین جمع بین نماز مغرب و عشاء می‌پردازیم.

در سنن نسائی باب جمع بین الصلاتین فی الحضر چنین آمده است: « پیامبر اکرم(ص) نماز ظهر و عصر و هم چنین مغرب و عشاء را با هم جمع خواند، بدون آن که در ترس یا در سفر باشد.» نظیر این روایت در صحیح مسلم، باب صلاه المسافرین و قصرها و همچنین در سنن ابن ماجه باب جمع بین الصلاتین در سفر آمده است.

روایت دیگری که نشانگر جمع خواندن ظهرین و عشائین است، در سنن نسائی آمده است. «پیامبر اکرم(ص) در مدینه، نمازهای ظهر و عصر و مغرب و عشاء را جمع خوانده، بدون این که از چیزی بترسد یا باران بیاید. به ابن عباس گفته شدکه چرا پیامبر چنین کردند؟ جواب داد برای این که امتش در سختی نیفتند.» و همو باز از ابن عباس نقل کرده که «پیامبر در مدینه نماز هشت رکعتی و هفت رکعتی خواندند.»

روایتی دیگر: «عن ضرارِ عن ابی جعفر عن الباقر(ع): می‌فرماید: دلوک شمس یعنی وقت ظهر، غسق اللیل تا نصف شب است که این وقت چهار نمازی است که پیامبر اکرم(ص) آن را قرار دادند، و وقت آن را برای مردم تعیین نمودند و قرآن الفجر همان نماز صبح است.»

عن ابی عبدالله(ع): «خداوند چهار نماز را واجب کرده که اول وقت آن، از زوال خورشید است (وقت ظهر) تا نصف شب که دو تایی از آن چهار نماز، شروعشان وقت زوال خورشید و پایان آن وقت پایان خورشید است جز این که این (نماز ظهر) قبل از نماز عصر است و دوتایی از آن نمازها شروع وقتشان پس از غروب خورشید است و پایان آن نصف شب جز این که این (نماز مغرب) قبل از آن (نماز عشاء) است.»

مطالعه بیشتر

1. سنن نسائی، باب جمع صلاه در حضر.
2. سنن ابن ماجه، باب جمع صلاه در حضر.
3. سنن ابن داود، باب جمع صلاه در حضر.
4. صحیح مسلم، باب جمع صلاه در حضر.
5. تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، قم، ج۱۳، ص۲۴۳.
6. تفسیر نور الثقلین، علامه حویزی، انتشارات مؤسسه تاریخ الغربی، بیروت، ج۴، ص۲۲۴.
7. تفسیر البرهان، علامه سید هاشم بحرانی، انتشارات مؤسسه انتشارات بعثت، ج۳، ص۵۶۸.