همگانی بودن یا نبودن عذاب قبر

سؤال

آیا عذاب قبر همگانی است، یا برخی استثنا شده‌اند؟

هیچ‌کجا به عذاب و فشار قبر برای انبیا و امامان معصوم(ع) تصریح نشده است. بر اساس قواعدی که دربارهٔ فشار قبر بیان شد، هر گونه عذابی از وجود مبارک آنها به دور است، چون گناهی ندارند که از باب کفاره و لطف عذاب شوند و عاملی هم برای عذاب آنها وجود ندارد.

اما شهدا در فرهنگ قرآنی و روایی جایگاه ویژه ای دارند. آنها از برخی امور دنیایی و آخرتی استثنا شده‌اند. مانند کفن و غسل در صورتی که در معرکهٔ جنگ به شهادت برسند.[۱] و همین گونه از پرسش و پاسخ در قبر معاف شده‌اند. از رسول خدا (صلی الله علیه وآله) سؤال شد که چرا شهید در قبر، مورد امتحان و آزمایش قرار نمی‌گیرد؟ فرمود: «همان برق‌های شمشیر که بر سرش فرود می‌آیند، کفایت می‌کند».[۲]

برخی روایات، عذاب و فشار قبر را برای مؤمن نمی‌دانند. امام صادق(ع) در پاسخ ابوبصیر، چیزی از فشار قبر را برای مؤمنان ندانست.[۳]


از ظاهر برخی روایات، به‌دست آورده‌اند که فشار قبر را همگانی می‌دانند؛ پیامبر اسلام(ص) پس از خاک سپاری جنازه سعد بن معاذ، فشار قبر را برای همگان دانست[۴] و گفت اگر کسی از فشار قبر، رهایی می‌یافت، سعد بن معاذ از آن افراد بود.[۵]

امام صادق(ع) در پاسخ به این سوال که آیا فردی از فشار قبر، رهایی می‌یابد؟ افراد بسیار اندکی را نجات یافته از عذاب قبر دانست.[۶]

مرحوم مجلسی معتقد است اگر مراد از عذاب ندیدن مؤمنان، مؤمن کامل باشد، روایاتی که عذاب قبر را متوجه سعد بن معاذ، رقیه دختر پیامبر اسلام(ص) و فاطمه، مادر حضرت علی(ع) می‌دانستند، چه می‌شود؟ او خود در مقام پاسخ به این اشکال، احتمال می‌دهد که مراد از فشار قبر نداشتن مومنان، عذاب و فشار شدید است یا این‌که گفته شود، مؤمن، فشار قبر تنبیهی و از باب غضب الهی ندارد؛ بلکه اگر فشاری دارد به سبب لطف و کفارهٔ گناهان او است.[۷] علامه مجلسی این حدیث را شاهد بر این مطلب می‌آورد: «فشار و عذاب قبر برای مؤمن، کفارهٔ (تاوان) کارهایی است که انجام داده است».[۸]

علامه مجلسی در تفسیر آیه «در آن روز هیچ کس از انس و جن از گناهش سؤال نمی‌شود»[۹] آورده، این افراد که روز قیامت از گناهانشان سؤال نمی‌شود، کسانی هستند که از اماما علی(ع) پیروی کرده و از دشمنانش بیزاری جسته‌اند. حلالش را حلال و حرامش را حرام داشته‌اند. این افراد گناهانی داشته‌اند که موفق به توبه نشده‌اند، خداوند آنها را در برزخ، عذاب می‌کند تا در قیامت پاک شوند.[۱۰]

مواردی در رفع عذاب قبر

قانون کلی عذاب و فشار قبر بیان شد؛ اما باید دانست که برخی افراد، به تصریح برخی روایات، از عذاب قبر معاف شده‌اند. نیز برخی از کارهای خوب و مرگ در برخی از ساعات، سبب کاهش یا آمرزش فشار قبر می‌شود.

رقیّه دختر پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) از کسانی است که رسول خدا (صلی الله علیه وآله) برایش، طلب بخشش از عذاب قبر فرمود و خداوند هم او را رهایی بخشید.[۱۱]

فاطمه بنت اسد، مادر امام علی (علیه السلام) نیز با دعای پیامبر (صلی الله علیه وآله) و تدفین در پیراهن مبارک او، شامل آمرزش عذاب قبر شد.[۱۲]

افراد ذیل نیز از عذاب و فشار قبر معاف هستند:

  • کسانی که چهل نفر یا بیشتر به خوبی او شهادت دهند و از خداوند برای او طلب مغفرت کنند.[۱۳]
  • کسانی که رکوع نمازشان کامل و تمام باشد.[۱۴]
  • افرادی که در هر شب جمعه سورهٔ نساء بخوانند.
  • کسانی که بر خواندن سورهٔ زخرف مداومت دارند.
  • اهل نماز شب.[۱۵]

منابع

  1. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام فی شرح المقنعه، ج۶، ص۱۴۰.
  2. فروع الکافی، ج۵، ص۵۶، کتاب الجهاد، فضل الشهاده، ح ۵.
  3. الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏3، ص۱۳۰.
  4. الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۲۱.
  5. الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۳۶، ح ۶; بحار الانوار، ج۶، ص۲۶۱، ح ۱۰۲; و علم الیقین، ج۲، ص۱۰۶۸.
  6. الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۳۶، ح ۶.
  7. محمد باقر مجلسی، حق الیقین، ص۴۹۲; و عبدالله شبّر، حق الیقین، ج۲، ص۳۹۲.
  8. بحار الانوار، ج۶، ص۲۲۱.
  9. سوره الرحمن، آیه ۳۹.
  10. بحار الانوار، ج۶، ص۲۴۶، ح ۷۷.
  11. الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۱، ح ۱۸.
  12. گفتار صدوق، ص۴۸; و مجلسی، حق الیقین، ص۴۸۲.
  13. منازل الآخره، ص۲۶–۳۰.
  14. عبدالله شبّر، حق الیقین، ج۲، ص۳۹۱; و بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴.
  15. منازل الآخره، ص۲۶–۳۰.