ازدواج مجدد پیامبر(ص) در زمان حضرت خدیجه(س): تفاوت میان نسخهها
ظاهر
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =' |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|زن و خانواده}} | {{درگاه|زن و خانواده|پیامبر}} | ||
دانشمندان و مورخین اتفاق نظر دارند که [[رسولخدا|پیامبر اکرم(ص)]] تا زمانی که [[خدیجه(س)]] زنده بود، با زن دیگر ازدواج نکرد.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۸۱۹.</ref> پیامبر اکرم(ص) به خاطر جایگاه خاصی که خدیجه نزد آن حضرت داشت، با هیچ زن دیگری در زمان حیات خدیجه ازدواج نکرد.<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۲۸.</ref> | دانشمندان و مورخین اتفاق نظر دارند که [[رسولخدا|پیامبر اکرم(ص)]] تا زمانی که [[خدیجه(س)]] زنده بود، با زن دیگر ازدواج نکرد.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۸۱۹.</ref> پیامبر اکرم(ص) به خاطر جایگاه خاصی که خدیجه نزد آن حضرت داشت، با هیچ زن دیگری در زمان حیات خدیجه ازدواج نکرد.<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۲۸.</ref> |
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۳۴
سؤال
آیا حضرت محمد(ص) تا زمانی که حضرت خدیجه(س) زنده بودند، همسر دیگری اختیار کردند؟
دانشمندان و مورخین اتفاق نظر دارند که پیامبر اکرم(ص) تا زمانی که خدیجه(س) زنده بود، با زن دیگر ازدواج نکرد.[۱] پیامبر اکرم(ص) به خاطر جایگاه خاصی که خدیجه نزد آن حضرت داشت، با هیچ زن دیگری در زمان حیات خدیجه ازدواج نکرد.[۲]
خدیجه بیست و پنج سال با پیامبر اکرم(ص) زندگی کرد و در روز دهم ماه رمضان سال دهم بعثت، در سن شصت و پنج سالگی از دنیا رفت و در قبرستان حُجون (ابوطالب) مکه مدفون شد.[۳]
پیامبر اکرم(ص) بعد از فوت خدیجه(س) و قبل از ازدواج با عایشه، با سوده دختر زمعه در مکه ازدواج نمود.[۴]
مطالعه بیشتر
- زنان پیغمبر اسلام، حسین عمادزاده.
منابع
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۸۱۹.
- ↑ مقریزی، امتاع الاسماع، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۲۸.
- ↑ یعقوبی، احمد بن واضح، تاریخ یعقوبی، بیروت، دارصادر، بی تا، ج۲، ص۳۵.
- ↑ ابن عبدالبر، استیعاب، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۵. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۲.