ولایت تکوینی امام: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammad7576 (بحث | مشارکت‌ها) |
Mohammad7576 (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
معنای اصلی کلمه «ولایت» کنار هم قرار گرفتن دو شیء و اتصال آن ها به گونه ای است که میان آن ها فاصله ای نباشد. مثلاً اگر زید و بکر کنار یک دیگر نشسته باشند و به یک دیگر اتصال داشته باشند، گفته می شود «جلس زیدٌ و یلیه بکرٌ». لذا این کلمه به معنای اتصال و قرب است. به همین مناسبت برای نزدیک های مادی و معنوی، دوستی و امور دیگر به کار گرفته می شود.<ref>{{پک|1=جوادی آملی|2=1388|ک=شمیم ولایت|ص=36}}</ref> | معنای اصلی کلمه «ولایت» کنار هم قرار گرفتن دو شیء و اتصال آن ها به گونه ای است که میان آن ها فاصله ای نباشد. مثلاً اگر زید و بکر کنار یک دیگر نشسته باشند و به یک دیگر اتصال داشته باشند، گفته می شود «جلس زیدٌ و یلیه بکرٌ». لذا این کلمه به معنای اتصال و قرب است. به همین مناسبت برای نزدیک های مادی و معنوی، دوستی و امور دیگر به کار گرفته می شود.<ref>{{پک|1=جوادی آملی|2=1388|ک=شمیم ولایت|ص=36}}</ref> | ||
== ولایت | == انواع ولاء یا ولایت == | ||
در کتاب و سنت چهار مورد استعمال برای ولایت درباره اهل بیت(ع) وجود دارد.<ref>{{پک|1=مطهری|2=1402|ک=ولاءها و ولایت ها|ص=47}}</ref> | |||
ولایت دو طرف دارد؛ یک طرف ولیّ و طرف دیگر مُولَّی علیه است. ولایت تکوینی به معنای این است که ولیّ تسلط کامل بر تمام شئون مولّی علیه دارد. در این نوع ولایت تحقق و هستی مولّی علیه با اراده ولیّ حاصل می شود؛ مثل رابطه ای که میان نفس انسان و اعمال آن همانند سخن گفتن، دیدن و ... وجود دارد که تحقق افعال نفس انسان با اراده آن صورت می گیرد.<ref>{{پک|1=جوادی آملی|2=1388|ک=ادب فنای مقربان|ص=17|ج=3}}</ref> | ولایت دو طرف دارد؛ یک طرف ولیّ و طرف دیگر مُولَّی علیه است. ولایت تکوینی به معنای این است که ولیّ تسلط کامل بر تمام شئون مولّی علیه دارد. در این نوع ولایت تحقق و هستی مولّی علیه با اراده ولیّ حاصل می شود؛ مثل رابطه ای که میان نفس انسان و اعمال آن همانند سخن گفتن، دیدن و ... وجود دارد که تحقق افعال نفس انسان با اراده آن صورت می گیرد.<ref>{{پک|1=جوادی آملی|2=1388|ک=ادب فنای مقربان|ص=17|ج=3}}</ref> | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۲: | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=شمیم ولایت|سال=1388|پیوند=|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|پیوند نویسنده=|ناشر=موسسه اسراء|مکان=قم|کوشش=سید محمود صادقی|مترجم=}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=شمیم ولایت|سال=1388|پیوند=|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|پیوند نویسنده=|ناشر=موسسه اسراء|مکان=قم|کوشش=سید محمود صادقی|مترجم=}} | ||
*{{یادکرد کتاب|عنوان=ادب فنای مقربان|سال=1389|پیوند=|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسه اسراء|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | *{{یادکرد کتاب|عنوان=ادب فنای مقربان|سال=1389|پیوند=|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسه اسراء|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | ||
* | *{{یادکرد کتاب|عنوان=ولاءها و ولایت ها|سال=1402|پیوند=|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|پیوند نویسنده=|ناشر=صدرا|مکان=تهران|کوشش=|مترجم=}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی =کلام | | شاخه اصلی =کلام | ||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۱۰
 | این متن یک پیشنویس است که در وضعیت در دست نگارش قرار دارد |
ولایت تکوینی امام به چه معناست و آیا باور به ولایت تکوینی امامان با اصل توحید افعالی در تضاد نیست؟
معنای ولایت
معنای اصلی کلمه «ولایت» کنار هم قرار گرفتن دو شیء و اتصال آن ها به گونه ای است که میان آن ها فاصله ای نباشد. مثلاً اگر زید و بکر کنار یک دیگر نشسته باشند و به یک دیگر اتصال داشته باشند، گفته می شود «جلس زیدٌ و یلیه بکرٌ». لذا این کلمه به معنای اتصال و قرب است. به همین مناسبت برای نزدیک های مادی و معنوی، دوستی و امور دیگر به کار گرفته می شود.[۱]
انواع ولاء یا ولایت
در کتاب و سنت چهار مورد استعمال برای ولایت درباره اهل بیت(ع) وجود دارد.[۲]
ولایت دو طرف دارد؛ یک طرف ولیّ و طرف دیگر مُولَّی علیه است. ولایت تکوینی به معنای این است که ولیّ تسلط کامل بر تمام شئون مولّی علیه دارد. در این نوع ولایت تحقق و هستی مولّی علیه با اراده ولیّ حاصل می شود؛ مثل رابطه ای که میان نفس انسان و اعمال آن همانند سخن گفتن، دیدن و ... وجود دارد که تحقق افعال نفس انسان با اراده آن صورت می گیرد.[۳]
نسبت ولایت تکوینی امام با توحید افعالی
پانویس
- ↑ جوادی آملی، شمیم ولایت، 36.
- ↑ مطهری، ولاءها و ولایت ها، 47.
- ↑ جوادی آملی، ادب فنای مقربان، 3: 17.
منابع
- جوادی آملی، عبدالله (۱۳۸۸). شمیم ولایت. به کوشش سید محمود صادقی. قم: موسسه اسراء.
- جوادی آملی، عبدالله (۱۳۸۹). ادب فنای مقربان. قم: مؤسسه اسراء.
- مطهری، مرتضی (۱۴۰۲). ولاءها و ولایت ها. تهران: صدرا.