زمان پیدایش و تدوین دعاها: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
مطلق [[دعا]] همراه با | مطلق [[دعا]] همراه با [[هبوط آدم(ع)]] از [[بهشت]] به [[زمین]] بوده است، آنگاه که از عمل خویش پشیمان شده و دست به دعا برداشت. {{قرآن|فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ| سوره = بقره| آیه =۳۷| ترجمه = سپس آدم از [[پروردگار خداوند خدا|پروردگار]]ش کلماتی دریافت داشت (و با آنها توبه کرد) و [[خداوند خدا|خداوند]] توبه او را پذیرفت چرا که خداوند توبه‌پذیر و مهربان است.}} | ||
برخی معتقدند همه دعاها، پیش از [[خلقت]] انسان در [[لوح محفوظ]] بوده، اما | برخی معتقدند همه دعاها، پیش از [[خلقت]] انسان در [[لوح محفوظ]] بوده، اما عموم مردم به این‌گونه دعاها از زمان پیامبران و اوصیای آنان دسترسی پیدا کردند. [[دعای کمیل]] منسوب به [[حضرت خضر|حضرت خضر(ع)]] بوده است. سپس به امام علی(ع) انتقال یافته و آن حضرت، این دعا را به [[کمیل بن زیاد]] نخعی که از یاران نزدیک بود، تعلیم داد.<ref>زمردیان، علی، شرح دعای کمیل.</ref> | ||
[[زیارت عاشورا]]، از [[امام | [[زیارت عاشورا]]، از [[امام باقر(ع)]] نقل شده، اما در اصل، کلام قدسی است، زمانی که پیامبر(ص) به [[معراج]] رفتند در آسمان چهارم، کلمات زیارت عاشورا بر قلب ایشان الهام گردید، لیکن از آن رو که هنوز واقعه [[عاشورا]] در روی زمین رخ نداده بود، تا زمان امام باقر(ع) مخفی ماند و پس از این دوران در دسترس [[شیعیان شیعه|شیعیان]] قرار گرفت.<ref>صفاتی، زهره، شرح زیارت عاشورا.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۷
مطلق دعا همراه با هبوط آدم(ع) از بهشت به زمین بوده است، آنگاه که از عمل خویش پشیمان شده و دست به دعا برداشت. ﴿فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ؛ سپس آدم از پروردگارش کلماتی دریافت داشت (و با آنها توبه کرد) و خداوند توبه او را پذیرفت چرا که خداوند توبه‌پذیر و مهربان است.﴾(بقره:۳۷)
برخی معتقدند همه دعاها، پیش از خلقت انسان در لوح محفوظ بوده، اما عموم مردم به این‌گونه دعاها از زمان پیامبران و اوصیای آنان دسترسی پیدا کردند. دعای کمیل منسوب به حضرت خضر(ع) بوده است. سپس به امام علی(ع) انتقال یافته و آن حضرت، این دعا را به کمیل بن زیاد نخعی که از یاران نزدیک بود، تعلیم داد.[۱]
زیارت عاشورا، از امام باقر(ع) نقل شده، اما در اصل، کلام قدسی است، زمانی که پیامبر(ص) به معراج رفتند در آسمان چهارم، کلمات زیارت عاشورا بر قلب ایشان الهام گردید، لیکن از آن رو که هنوز واقعه عاشورا در روی زمین رخ نداده بود، تا زمان امام باقر(ع) مخفی ماند و پس از این دوران در دسترس شیعیان قرار گرفت.[۲]