أنا من حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[پرونده:قطعه خط از حدیث حسین منی.jpg|بندانگشتی|قطعه خوشنویسی از حدیث حسین مِنّی و انا من حسین، اثر المشرفاوی.]] | [[پرونده:قطعه خط از حدیث حسین منی.jpg|بندانگشتی|قطعه خوشنویسی از حدیث حسین مِنّی و انا من حسین، اثر المشرفاوی.]] | ||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
'''اَنَا مِن حُسَین'''، بخشی از روایتی است که از [[پیامبر(ص)]] درباره [[امام حسین(ع)]] نقل شده و در آن پیامبر «خودش را از حسین» دانسته است. مراد از این عبارت را یکی بودن پیامبر و امام حسین(ع) در حفظ [[اسلام]] شمرده‌اند. گفته شده همانگونه که پیامبر، [[اسلام|دین اسلام]] را از | '''اَنَا مِن حُسَین'''، بخشی از روایتی است که از [[پیامبر(ص)]] درباره [[امام حسین(ع)]] نقل شده و در آن پیامبر «خودش را از حسین» دانسته است. مراد از این عبارت را یکی بودن پیامبر و امام حسین(ع) در حفظ [[اسلام]] شمرده‌اند. گفته شده همانگونه که پیامبر، [[اسلام|دین اسلام]] را از سوی خدا آورد و گسترش داد امام حسین نیز، با خودداری از [[بیعت]] با [[یزید بن معاویه|یزید]] و با شهادت خود و یارانش در [[واقعه عاشورا]] اسلام را از انحراف حفظ کرد.<ref name=":0">هاشمی نژاد، درسی که حسین (ع) به انسانها آموخت؛ و شریف القرشی، محمدباقر، حیات الامام الحسین، نجف الاشرف، الادب، چاپ اوّل، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۹۴.</ref> | ||
بر اساس روایات تاریخی، هنگامی که پیشنهاد بیعت با یزید را به امام حسین(ع) دادند، او حکومت یزید را «خداحافظی با اسلام» شمرد.<ref>عسکری، معالم المدرستین، بیروت، ناشر مؤسسه النعمان، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷.</ref> یزید به دستورات دینی عمل نکرده، آشکارا | بر اساس روایات تاریخی، هنگامی که پیشنهاد بیعت با یزید را به امام حسین(ع) دادند، او حکومت یزید را «خداحافظی با اسلام» شمرد.<ref>عسکری، معالم المدرستین، بیروت، ناشر مؤسسه النعمان، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷.</ref> یزید به دستورات دینی عمل نکرده، آشکارا خلاف اسلام عمل می‌کرد و اعتقادی به پیامبر(ص) نداشت. امام حسین(ع) با یزید بیعت نکرد و در این راه، خود و یارانش شهید شده و خانواده‌اش به اسارت رفتند. شهادت او در این راه را، باعث آگاهی‌بخشی به مردم در مخالفت با حکومت یزید دانسته‌اند؛ به همین دلیل، امام حسین(ع) و واقعه عاشورا باعث باقی ماندن دین پیامبر اسلام شمرده شده و عبارت «من از حسینم» را به این معنا دانسته‌اند که بقای دین و نام پیامبر(ص) وابسته به حرکت امام حسین(ع) بود.<ref name=":0" /> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی = تاریخ | ||
|شاخه فرعی۱ = | |شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان | ||
|شاخه فرعی۲ = | |شاخه فرعی۲ =امام حسین(ع) | ||
|شاخه فرعی۳ = | |شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۰۹
«حُسَيْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ» منظور از جمله «أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ» چیست؟
اَنَا مِن حُسَین، بخشی از روایتی است که از پیامبر(ص) درباره امام حسین(ع) نقل شده و در آن پیامبر «خودش را از حسین» دانسته است. مراد از این عبارت را یکی بودن پیامبر و امام حسین(ع) در حفظ اسلام شمرده‌اند. گفته شده همانگونه که پیامبر، دین اسلام را از سوی خدا آورد و گسترش داد امام حسین نیز، با خودداری از بیعت با یزید و با شهادت خود و یارانش در واقعه عاشورا اسلام را از انحراف حفظ کرد.[۱]
بر اساس روایات تاریخی، هنگامی که پیشنهاد بیعت با یزید را به امام حسین(ع) دادند، او حکومت یزید را «خداحافظی با اسلام» شمرد.[۲] یزید به دستورات دینی عمل نکرده، آشکارا خلاف اسلام عمل می‌کرد و اعتقادی به پیامبر(ص) نداشت. امام حسین(ع) با یزید بیعت نکرد و در این راه، خود و یارانش شهید شده و خانواده‌اش به اسارت رفتند. شهادت او در این راه را، باعث آگاهی‌بخشی به مردم در مخالفت با حکومت یزید دانسته‌اند؛ به همین دلیل، امام حسین(ع) و واقعه عاشورا باعث باقی ماندن دین پیامبر اسلام شمرده شده و عبارت «من از حسینم» را به این معنا دانسته‌اند که بقای دین و نام پیامبر(ص) وابسته به حرکت امام حسین(ع) بود.[۱]