قوم لوط: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== مهمانان حضرت لوط و عذاب قوم او == | == مهمانان حضرت لوط و عذاب قوم او == | ||
فرشتگانی زیباروی مهمان حضرت لوط شدند و لوط از این موضوع که به آنها از طرف قومش تجاوز شود و بی خبر از فرشته بودن انها سخت نگران و اندوهگین شدند. | فرشتگانی زیباروی مهمان حضرت لوط شدند و لوط از این موضوع که به آنها از طرف قومش تجاوز شود و بی خبر از فرشته بودن انها سخت نگران و اندوهگین شدند. | ||
ولى ميهمانان كه ناراحتى او را درك كردند به زودى خود را معرفى نموده و او را از نگرانى بيرون آوردند:" گفتند: نترس، و غمگين مباش (كارى از اين بيشرمان ساخته نيست، و به زودى همگى نابود خواهند شد) ما تو و خانوادهات را نجات خواهيم داد، جز همسرت كه در ميان آنها میماند.<ref>تفسير نمونه، ج۱۶، ص: ۲۶۳ | |||
</ref> | |||
قوم لوط در مقابل نصایح پیامبرشان گفتند اگر راست می‌گویی عذاب را بر ما نازل کن.<ref>آیه ۲۹ سوره عنکبوت</ref> | قوم لوط در مقابل نصایح پیامبرشان گفتند اگر راست می‌گویی عذاب را بر ما نازل کن.<ref>آیه ۲۹ سوره عنکبوت</ref> | ||
نسخهٔ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۰
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
قوم لوط چه كسانى بودند؟
حضرت لوط(ع)
حضرت لوط(ع) برادرزاده و هم‌دوره حضرت ابراهيم(ع) و از سرزمين بابل (عراق امروز) و كلدان بود. نام وی ۲۷ بار در قرآن آمده است.
ویژگی قوم لوط
قوم لوط اهل مداين بودند. امام باقر(ع) فرمود: قريه قوم لوط كه عذاب بر آن ها نازل شد، «سدوم» نام داشت.[۱] آيينشان بت‌پرستى و فحشا در بين آنها زياد بود و اولين كسانى بودند كه لواط در ميان آنها شايع شد؛[۲] به طورى كه علنى مرتكب مى شدند و حيا نمى‌كردند.[۳] اين عمل شنيع آن چنان ترويج يافت كه به عادت اجتماعى تبديل گشت و مردان زنان را رها كرده، در كنار راه‌ها در كمين پسران و مردان مى نشستند.
طبق گفته قرآن، قوم لوط رسولان را تکذیب کردند.[۴] حضرت لوط به آنان گفته است شما سراغ مردان می‌روید و نسل انسان را قطع می‌کنید. قرآن آنان را اسراف‌کار و تجاوزکار و جاهل و نادان توصیف کرده است.[۵] در قرآن مجيد در سورههاى "اعراف"، "هود"، "حجر"، "انبياء"، "نمل" و "عنكبوت" اشاراتى به وضع قوم لوط و گناه شنيع آنها شده است.
ملاقات فرشتگان با حضرت ابراهیم(ع)
فرشتگانی که مأمور عذاب قوم لوط بودند نزد حضرت ابراهیم رفتند و به او بشارت فرزندش (اسحاق و یعقوب) را دادند. خبر دوم آنها به حضرت ابراهیم، نازل شدن عذاب بر قوم لوط بودند. و دلیل این عذاب را ظالم بودن آنان مطرح کردند.[۶] حضرت ابراهیم(ع) خواهان آن بود که با وجود حضرت لوط عذاب تأخیر بیافتد اما فرشتگان عذاب را حتمی دانستند به او گفتند ما لوط را نجات می‌دهیم.
مهمانان حضرت لوط و عذاب قوم او
فرشتگانی زیباروی مهمان حضرت لوط شدند و لوط از این موضوع که به آنها از طرف قومش تجاوز شود و بی خبر از فرشته بودن انها سخت نگران و اندوهگین شدند.
ولى ميهمانان كه ناراحتى او را درك كردند به زودى خود را معرفى نموده و او را از نگرانى بيرون آوردند:" گفتند: نترس، و غمگين مباش (كارى از اين بيشرمان ساخته نيست، و به زودى همگى نابود خواهند شد) ما تو و خانوادهات را نجات خواهيم داد، جز همسرت كه در ميان آنها میماند.[۷]
قوم لوط در مقابل نصایح پیامبرشان گفتند اگر راست می‌گویی عذاب را بر ما نازل کن.[۸]