پرش به محتوا

پیش نویس:ثارالله: تفاوت میان نسخه‌ها

Hrohallah (بحث | مشارکت‌ها)
صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} معنای عبارت «ثارالله» خطاب به امام حسین،‌ چیست؟ {{پایان سوال}} {{پاسخ}} {{درگاه|امام حسین}} {{پایان پاسخ}} == منابع == {{پانویس}} {{شاخه | شاخه اصلی = تاریخ |شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان |شاخه فرعی۲ =امام حسین(ع) |شاخه فرعی۳ = }} {{تکمی...» ایجاد کرد
 
Hrohallah (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
{{درگاه|امام حسین}}
{{درگاه|امام حسین}}


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}ثارالله، لقب امام حسین علیه‌السلام در منابع شیعی. ثار از مادّه «ث أر» است که در آن همزه به الف بدل شده است. ثأر در لغت به معنای خون و خونخواهی و قاتل و دشمن و به صورت (مثلاً ثأرتُ فلاناًبفلانٍ) به معنای کشتن قاتل برای انتقام خون مقتول است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة، ذیل «ثأر»|سال=۱۳۷۶|نام خانوادگی=اسماعیل بن حماد جوهری|ناشر=چاپ احمد عبدالغفور عطار، قاهره}}</ref>
 
خونخواهی و انتقام از عادات عرب پیش از اسلام و ثار از مفاهیم رایج در فرهنگ آن زمان بوده، چنانکه در کتب تاریخ و تفسیر گوشه‌هایی از اعتقادات و رفتارهای عرب جاهلی در این زمینه گزارش شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الموسوعة الفقهیه|سال=1408ق|ناشر=کویت: وزارة الاوقاف و الشئون الاسلامیة،|جلد=15|صفحه=ذیل «ثأر»}}</ref>در برخی از متون روایی از جمله [[زیارت عاشورا]] بر امام حسین،ِ به عنوان ثارالله و پسر ثارالله درود فرستاده شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کامل الزیارات|سال=۱۳۵۶ش|نام خانوادگی=ابن قولویه|صفحه‌ها=۱۷۶، ۱۹۵، ۱۹۶، ۱۹۹؛}}</ref>به گفته [[علامه مجلسی]] در برخی از نسخه‌های [[الکافی (کتاب)|کتاب الکافی]]<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الکافی|سال=۱۴۰۷ق|نام خانوادگی=کلینی|جلد=4|صفحه=576}}</ref>ثائرالله به کار رفته است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|سال=۱۴۰۳ق|نام خانوادگی=مجلسی|جلد=98|صفحه‌ها=154-155}}</ref>
 
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۴۸

سؤال

معنای عبارت «ثارالله» خطاب به امام حسین،‌ چیست؟


درگاه‌ها


ثارالله، لقب امام حسین علیه‌السلام در منابع شیعی. ثار از مادّه «ث أر» است که در آن همزه به الف بدل شده است. ثأر در لغت به معنای خون و خونخواهی و قاتل و دشمن و به صورت (مثلاً ثأرتُ فلاناًبفلانٍ) به معنای کشتن قاتل برای انتقام خون مقتول است.[۱]

خونخواهی و انتقام از عادات عرب پیش از اسلام و ثار از مفاهیم رایج در فرهنگ آن زمان بوده، چنانکه در کتب تاریخ و تفسیر گوشه‌هایی از اعتقادات و رفتارهای عرب جاهلی در این زمینه گزارش شده است.[۲]در برخی از متون روایی از جمله زیارت عاشورا بر امام حسین،ِ به عنوان ثارالله و پسر ثارالله درود فرستاده شده است.[۳]به گفته علامه مجلسی در برخی از نسخه‌های کتاب الکافی[۴]ثائرالله به کار رفته است.[۵]

منابع

  1. اسماعیل بن حماد جوهری (۱۳۷۶). الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة، ذیل «ثأر». چاپ احمد عبدالغفور عطار، قاهره.
  2. الموسوعة الفقهیه. ج۱۵. کویت: وزارة الاوقاف و الشئون الاسلامیة،. 1408ق. صذیل «ثأر». تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. ابن قولویه (۱۳۵۶ش). کامل الزیارات. صص۱۷۶، ۱۹۵، ۱۹۶، ۱۹۹؛. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. کلینی (۱۴۰۷ق). الکافی. ج۴. ص۵۷۶. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  5. مجلسی (۱۴۰۳ق). بحار الانوار. ج۹۸. صص۱۵۴–۱۵۵. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)