لعن‌شدگان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
جز (تکمیل پاورقی، آدرس دهی و ...)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
چند گروه در قرآن مورد لعن خداوند قرار گرفته‌اند؛ از جمله: ظالمان، کاذبین، کافران، منافقان، آزاردهندگانِ پیامبر(ص)، تهمت زنندگان به زنا و اصحاب سبت، مؤمنین به طاغوت و جبت و… و شخص ابلیس.
چند گروه در قرآن مورد لعن خداوند قرار گرفته‌اند؛ از جمله: ظالمان، دروغ‌گویان، کافران، منافقان، آزاردهندگانِ پیامبر(ص)، تهمت زنندگان به زنا، اصحاب سبت، مؤمنین به طاغوت و جبت، شخص ابلیس و... .


== مفهوم‌شناسی لعن ==
== مفهوم‌شناسی لعن ==
لعن به معنای طرد و دور کردن با غضب است. اگر لعن از جانب خدا باشد در آخرت به معنای عقوبت و در دنیا به معنای انقطاع از قبول رحمت و توفیق است و اگر از جانب انسان باشد به معنای دعا و نفرین و درخواست بر ضرر غیر است.<ref>راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۷۱.</ref>
لعن به معنای طرد و دور کردن با غضب است. اگر لعن از جانب خدا باشد در آخرت به معنای عقوبت و در دنیا به معنای انقطاع از قبول رحمت و توفیق است و اگر از جانب انسان باشد به معنای دعا و نفرین و درخواست بر ضرر غیر است.<ref>راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، بیروت، دار الشامیه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۴۷۱.</ref>


== مصادیق لعن در قرآن کریم ==
== مصادیق لعن در قرآن کریم ==
خداوند در [[قرآن کریم]] ۳۷ بار «لعن» را با انتساب به خودش و نیز یک بار با انتساب به مردم به کار برده است. با توجه به معنای لغوی لعن و انتساب آن به خدا روشن می‌شود لعن منع عقلی و نقلی ندارد. ولی در مقابل از سبّ (فحش) نهی شده است. با مراجعه به قرآن کریم پی برده می‌شود که خداوند برخی افراد را لعن نموده است. مانند:
خداوند در [[قرآن کریم]] ۳۷ بار «لعن» را با انتساب به خودش و نیز یک بار با انتساب به مردم به کار برده است. با توجه به معنای لغوی لعن و انتساب آن به خدا روشن می‌شود لعن منع عقلی و نقلی ندارد. در مقابل از سبّ(فحش) نهی شده است.<ref>سوره انعام، آیه۱۰۸.</ref> با مراجعه به قرآن کریم پی‌برده می‌شود که خداوند برخی افراد را لعن نموده است. مانند:


۱. در مورد ابلیس: {{قرآن|وَإِنَّ عَلَیْک لَعْنَتِی إِلَی یَوْمِ الدِّینِ|ترجمه=همانا لعنت من بر توست تا روز جزا|سوره=ص|آیه=۷۸}}
۱. ابلیس: {{قرآن|وَإِنَّ عَلَیْک لَعْنَتِی إِلَی یَوْمِ الدِّینِ|ترجمه=همانا لعنت من بر توست تا روز جزا.|سوره=ص|آیه=۷۸}}


۲. در مورد عموم کافرین: {{قرآن|إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْکافِرِینَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِیرًا|ترجمه=همانا خداوند لعنت کرده کافران را و برای آنان جهنم را آماده نموده است|سوره=احزاب|آیه=۶۴}} و همین‌طور در آیه ۱۶۱ و ۱۵۹ سوره بقره. و آیه ۶۴ سوره احزاب
۲. عموم کافرین: {{قرآن|إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْکافِرِینَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِیرًا|ترجمه=همانا خداوند لعنت کرده کافران را و برای آنان جهنم را آماده نموده است.|سوره=احزاب|آیه=۶۴}} و همین‌طور در آیه ۱۶۱ و ۱۵۹ سوره بقره. و آیه ۶۴ سوره احزاب.


۳. در مورد کفار بنی اسرائیل: {{قرآن|لُعِنَ الَّذِینَ کفَرُواْ مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَی لِسَانِ دَاوُودَ وَعِیسَی ابْنِ مَرْیَمَ ذَلِک بِمَا عَصَوا وَّکانُواْ یَعْتَدُونَ.|ترجمه=لعنت شدند کسانی که از بنی اسرائیل کافر شدند، به زبان داود و عیسی بن مریم|سوره=مائده|آیه=۷۸}}
۳. کفار بنی اسرائیل: {{قرآن|لُعِنَ الَّذِینَ کفَرُواْ مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَی لِسَانِ دَاوُودَ وَعِیسَی ابْنِ مَرْیَمَ ذَلِک بِمَا عَصَوا وَّکانُواْ یَعْتَدُونَ|ترجمه=لعنت شدند کسانی که از بنی اسرائیل کافر شدند، به زبان داود و عیسی بن مریم.|سوره=مائده|آیه=۷۸}}


۴. ظالمان: {{قرآن|أَلاَ لَعْنَه اللّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ|ترجمه=آگاه باش لعنت خدا بر ظالمان است|سوره=هود|آیه=۱۸}}
۴. ظالمان: {{قرآن|أَلاَ لَعْنَه اللّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ|ترجمه=آگاه باش لعنت خدا بر ظالمان است.|سوره=هود|آیه=۱۸}}


۵. کاذبین: {{قرآن|وَالْخَامِسَه أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَیْهِ إِن کانَ مِنَ الْکاذِبِینَ وَیَدْرَأُ.|ترجمه=بار پنجم قسم یاد کند که لعنت خدا بر او باد اگر از دروغ گویان باشد|سوره=نور|آیه=۷}}
۵. دروغ‌گویان: {{قرآن|وَالْخَامِسَه أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَیْهِ إِن کانَ مِنَ الْکاذِبِینَ وَیَدْرَأُ|ترجمه=بار پنجم قسم یاد کند که لعنت خدا بر او باد اگر از دروغ گویان باشد.|سوره=نور|آیه=۷}}


۶. آزار دهندگان رسول‌الله(ص): {{قرآن|إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَه وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِینًا.|ترجمه=و کسانی که خدا و رسول را اذیت می‌کنند خداوند آنان را در دنیا و آخرت مشمول لعنت خود قرار داده است.|سوره=احزاب|آیه=۵۷}}
۶. آزار دهندگان رسول‌الله(ص): {{قرآن|إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَه وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِینًا|ترجمه=و کسانی که خدا و رسول را اذیت می‌کنند خداوند آنان را در دنیا و آخرت مشمول لعنت خود قرار داده است.|سوره=احزاب|آیه=۵۷}}


۷. تهمت زنندگان به زنا: {{قرآن|إِنَّ الَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَه وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ.|ترجمه=کسانی که به زنان با ایمان و پاک‌دامن بی‌خبر از کار بد تهمت بستند محققا در دنیا و آخرت ملعون شدند|سوره=نور|آیه=۲۳}}
۷. تهمت زنندگان به زنا: {{قرآن|إِنَّ الَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَه وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ|ترجمه=کسانی که به زنان با ایمان و پاک‌دامن بی‌خبر از کار بد تهمت بستند محققا در دنیا و آخرت ملعون شدند.|سوره=نور|آیه=۲۳}}


۸. قتل مؤمن: {{قرآن|وَمَن یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمًا.|ترجمه=و هر کس مؤمنی را به عمد بکشد مجازاتش آتش جهنم است که در آن جاوید معذب خواهد بود. خدا بر او خشم و لعنت کند. و عذابی بسیار شدید برایش مهیّا سازد|سوره=نساء|آیه=۹۳}}
۸. قتل مؤمن: {{قرآن|وَمَن یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمًا|ترجمه=و هر کس مؤمنی را به عمد بکشد مجازاتش آتش جهنم است که در آن جاوید معذب خواهد بود. خدا بر او خشم و لعنت کند. و عذابی بسیار شدید برایش مهیّا سازد.|سوره=نساء|آیه=۹۳}}


۹. نفاق: {{قرآن|وَعَدَ الله الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْکفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا هِیَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِیمٌ.|ترجمه=خدا مرد و زن از منافقان و کافران را وعده آتش دوزخ و خلود در آن داده همان دوزخ برای کیفر آنان کافی است و خدا آنان را لعن کرده و برای آنان عذاب ابدی است|سوره=توبه|آیه=۶۸}} و آیه ۲۲ سوره محمد و آیه شش سوره فتح.
۹. نفاق: {{قرآن|وَعَدَ الله الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْکفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا هِیَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِیمٌ|ترجمه=خدا مرد و زن از منافقان و کافران را وعده آتش دوزخ و خلود در آن داده همان دوزخ برای کیفر آنان کافی است و خدا آنان را لعن کرده و برای آنان عذاب ابدی است|سوره=توبه|آیه=۶۸}} و آیه ۲۲ سوره محمد و آیه شش سوره فتح.


۱۱. در [[آیه مباهله]]: {{قرآن|... ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْکَاذِبِینَ|ترجمه=... سپس مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.|سوره=آل عمران|آیه=۶۱}}
۱۱. دروغ‌گویان: {{قرآن|... ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْکَاذِبِینَ|ترجمه=... سپس مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.|سوره=آل عمران|آیه=۶۱}}


۱۲. [[اصحاب سبت]]: {{قرآن|... أَوْ نَلْعَنَهُمْ کَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ ۚ وَکَانَ أَمْرُ اللَّـهِ مَفْعُولًا|ترجمه=... یا همچنانکه «اصحاب سبت» را لعنت کردیم؛ آنان را [نیز] لعنت کنیم، و فرمان خدا همواره تحقق یافته است|سوره=نساء|آیه=۴۷}}
۱۲. [[اصحاب سبت]]: {{قرآن|... أَوْ نَلْعَنَهُمْ کَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ ۚ وَکَانَ أَمْرُ اللَّـهِ مَفْعُولًا|ترجمه=... یا همچنانکه «اصحاب سبت» را لعنت کردیم؛ آنان را [نیز] لعنت کنیم و فرمان خدا همواره تحقق یافته است.|سوره=نساء|آیه=۴۷}}


۱۳. مؤمنین به جبت و طاغوت: {{قرآن|أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیبًا مِّنَ الْکِتَابِ یُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ… أُولَـٰئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّـهُ ۖ|ترجمه=آیا کسانی را که از کتاب [آسمانی] نصیبی یافته‌اند ندیده‌ای؟ که به «جبت» و «طاغوت» ایمان دارند، … اینانند که خدا لعنتشان کرده،|سوره=نساء|آیه=۵۱، ۵۲}} در آیه ۶۰ سوره مائده هم پرستش‌کنندگان طاغوت را لعن کرده است.
۱۳. مؤمنین به جبت و طاغوت: {{قرآن|أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیبًا مِّنَ الْکِتَابِ یُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ… أُولَـٰئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّـهُ|ترجمه=آیا کسانی را که از کتاب [آسمانی] نصیبی یافته‌اند ندیده‌ای؟ که به «جبت» و «طاغوت» ایمان دارند، … اینانند که خدا لعنت‌شان کرده است.|سوره=نساء|آیه=۵۱، ۵۲}} در آیه ۶۰ سوره مائده هم پرستش‌کنندگان طاغوت را لعن کرده است.


۱۴. لعن شدن عده‌ای از یهود که گفتند دست خدا بسته است: {{قرآن|وَقَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّـهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ۘ|ترجمه=و یهود گفتند: «دست خدا بسته است.» دستهای خودشان بسته باد. و به [سزای] آنچه گفتند، از رحمت خدا دور شوند|سوره=مائده|آیه=۶۴}}
۱۴. لعن شدن عده‌ای از یهود که گفتند دست خدا بسته است: {{قرآن|وَقَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّـهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا|ترجمه=و یهود گفتند: «دست خدا بسته است.» دست‌های خودشان بسته باد. و به [سزای] آنچه گفتند، از رحمت خدا دور شوند|سوره=مائده|آیه=۶۴}}


۱۵. لعن دوزخیان به یکدیگر: {{قرآن|دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَّعَنَتْ أُخْتَهَا|ترجمه=هر بار که امّتی [در آتش] درآید، همکیشان خود را لعنت کند.|سوره=اعراف|آیه=۳۸}}
۱۵. لعن دوزخیان به یکدیگر: {{قرآن|دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَّعَنَتْ أُخْتَهَا|ترجمه=هر بار که امّتی [در آتش] درآید، همکیشان خود را لعنت کند.|سوره=اعراف|آیه=۳۸}}
خط ۴۲: خط ۴۲:
۱۶. فرعونیان: {{قرآن|فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ ۖ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِیدٍ… وَأُتْبِعُوا فِی هَـٰذِهِ لَعْنَةً وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ|ترجمه=ولی [سران] از فرمان فرعون پیروی کردند، و فرمان فرعون صواب نبود… و در این دنیا و روز قیامت به لعنت بدرقه شدند|سوره=سوره هود|آیه=۹۷، ۹۹}}
۱۶. فرعونیان: {{قرآن|فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ ۖ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِیدٍ… وَأُتْبِعُوا فِی هَـٰذِهِ لَعْنَةً وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ|ترجمه=ولی [سران] از فرمان فرعون پیروی کردند، و فرمان فرعون صواب نبود… و در این دنیا و روز قیامت به لعنت بدرقه شدند|سوره=سوره هود|آیه=۹۷، ۹۹}}


۱۷. نقض‌کنندگان پیمان الهی: {{قرآن|وَالَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّـهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّـهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی الْأَرْ‌ضِ ۙ أُولَـٰئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ|ترجمه=و کسانی که پیمان خدا را پس از بستن آن می‌شکنند و آنچه را خدا به پیوستن آن فرمان داده می‌گسلند و در زمین فساد می‌کنند، بر ایشان لعنت است|سوره=رعد|آیه=۲۵}}
۱۷. نقض‌کنندگان پیمان الهی: {{قرآن|وَالَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّـهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّـهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی الْأَرْ‌ضِ ۙ أُولَـٰئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ|ترجمه=و کسانی که پیمان خدا را پس از بستن آن می‌شکنند و آنچه را خدا به پیوستن آن فرمان داده می‌گسلند و در زمین فساد می‌کنند، بر ایشان لعنت است.|سوره=رعد|آیه=۲۵}}


۱۸. لعنت دوزخیان بر بزرگان خود: {{قرآن|رَ‌بَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا کَبِیرً‌ا|ترجمه= «پروردگارا، آنان را دو چندان عذاب ده و لعنتشان کن لعنتی بزرگ|سوره=احزاب|آیه=۶۸}}
۱۸. لعنت دوزخیان بر بزرگان خود: {{قرآن|رَ‌بَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا کَبِیرً‌ا|ترجمه= پروردگارا، آنان را دو چندان عذاب ده و لعنت‌شان کن لعنتی بزرگ.|سوره=احزاب|آیه=۶۸}}


۱۹. شجره ملعونه: {{قرآن|وَمَا جَعَلْنَا الرُّ‌ؤْیَا الَّتِی أَرَ‌یْنَاکَ إِلَّا فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَ‌ةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْ‌آنِ|ترجمه=و [نیز] آن درخت لعنت شده در قرآن را جز برای آزمایش مردم قرار ندادیم|سوره=اسراء|آیه=۶۰}}
۱۹. شجره ملعونه: {{قرآن|وَمَا جَعَلْنَا الرُّ‌ؤْیَا الَّتِی أَرَ‌یْنَاکَ إِلَّا فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَ‌ةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْ‌آنِ|ترجمه=و [نیز] آن درخت لعنت شده در قرآن را جز برای آزمایش مردم قرار ندادیم.|سوره=اسراء|آیه=۶۰}}


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}

نسخهٔ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۵

سؤال

چه کسانی در قرآن نفرین شده‌اند؟

چند گروه در قرآن مورد لعن خداوند قرار گرفته‌اند؛ از جمله: ظالمان، دروغ‌گویان، کافران، منافقان، آزاردهندگانِ پیامبر(ص)، تهمت زنندگان به زنا، اصحاب سبت، مؤمنین به طاغوت و جبت، شخص ابلیس و... .

مفهوم‌شناسی لعن

لعن به معنای طرد و دور کردن با غضب است. اگر لعن از جانب خدا باشد در آخرت به معنای عقوبت و در دنیا به معنای انقطاع از قبول رحمت و توفیق است و اگر از جانب انسان باشد به معنای دعا و نفرین و درخواست بر ضرر غیر است.[۱]

مصادیق لعن در قرآن کریم

خداوند در قرآن کریم ۳۷ بار «لعن» را با انتساب به خودش و نیز یک بار با انتساب به مردم به کار برده است. با توجه به معنای لغوی لعن و انتساب آن به خدا روشن می‌شود لعن منع عقلی و نقلی ندارد. در مقابل از سبّ(فحش) نهی شده است.[۲] با مراجعه به قرآن کریم پی‌برده می‌شود که خداوند برخی افراد را لعن نموده است. مانند:

۱. ابلیس: ﴿وَإِنَّ عَلَیْک لَعْنَتِی إِلَی یَوْمِ الدِّینِ؛ همانا لعنت من بر توست تا روز جزا.(ص:۷۸)

۲. عموم کافرین: ﴿إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْکافِرِینَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِیرًا؛ همانا خداوند لعنت کرده کافران را و برای آنان جهنم را آماده نموده است.(احزاب:۶۴) و همین‌طور در آیه ۱۶۱ و ۱۵۹ سوره بقره. و آیه ۶۴ سوره احزاب.

۳. کفار بنی اسرائیل: ﴿لُعِنَ الَّذِینَ کفَرُواْ مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَی لِسَانِ دَاوُودَ وَعِیسَی ابْنِ مَرْیَمَ ذَلِک بِمَا عَصَوا وَّکانُواْ یَعْتَدُونَ؛ لعنت شدند کسانی که از بنی اسرائیل کافر شدند، به زبان داود و عیسی بن مریم.(مائده:۷۸)

۴. ظالمان: ﴿أَلاَ لَعْنَه اللّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ؛ آگاه باش لعنت خدا بر ظالمان است.(هود:۱۸)

۵. دروغ‌گویان: ﴿وَالْخَامِسَه أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَیْهِ إِن کانَ مِنَ الْکاذِبِینَ وَیَدْرَأُ؛ بار پنجم قسم یاد کند که لعنت خدا بر او باد اگر از دروغ گویان باشد.(نور:۷)

۶. آزار دهندگان رسول‌الله(ص): ﴿إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَه وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِینًا؛ و کسانی که خدا و رسول را اذیت می‌کنند خداوند آنان را در دنیا و آخرت مشمول لعنت خود قرار داده است.(احزاب:۵۷)

۷. تهمت زنندگان به زنا: ﴿إِنَّ الَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَه وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ؛ کسانی که به زنان با ایمان و پاک‌دامن بی‌خبر از کار بد تهمت بستند محققا در دنیا و آخرت ملعون شدند.(نور:۲۳)

۸. قتل مؤمن: ﴿وَمَن یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمًا؛ و هر کس مؤمنی را به عمد بکشد مجازاتش آتش جهنم است که در آن جاوید معذب خواهد بود. خدا بر او خشم و لعنت کند. و عذابی بسیار شدید برایش مهیّا سازد.(نساء:۹۳)

۹. نفاق: ﴿وَعَدَ الله الْمُنَافِقِینَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْکفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا هِیَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِیمٌ؛ خدا مرد و زن از منافقان و کافران را وعده آتش دوزخ و خلود در آن داده همان دوزخ برای کیفر آنان کافی است و خدا آنان را لعن کرده و برای آنان عذاب ابدی است(توبه:۶۸) و آیه ۲۲ سوره محمد و آیه شش سوره فتح.

۱۱. دروغ‌گویان: ﴿... ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْکَاذِبِینَ؛ ... سپس مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.(آل عمران:۶۱)

۱۲. اصحاب سبت: ﴿... أَوْ نَلْعَنَهُمْ کَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ ۚ وَکَانَ أَمْرُ اللَّـهِ مَفْعُولًا؛ ... یا همچنانکه «اصحاب سبت» را لعنت کردیم؛ آنان را [نیز] لعنت کنیم و فرمان خدا همواره تحقق یافته است.(نساء:۴۷)

۱۳. مؤمنین به جبت و طاغوت: ﴿أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیبًا مِّنَ الْکِتَابِ یُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ… أُولَـٰئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّـهُ؛ آیا کسانی را که از کتاب [آسمانی] نصیبی یافته‌اند ندیده‌ای؟ که به «جبت» و «طاغوت» ایمان دارند، … اینانند که خدا لعنت‌شان کرده است.(نساء:۵۱، ۵۲) در آیه ۶۰ سوره مائده هم پرستش‌کنندگان طاغوت را لعن کرده است.

۱۴. لعن شدن عده‌ای از یهود که گفتند دست خدا بسته است: ﴿وَقَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّـهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا؛ و یهود گفتند: «دست خدا بسته است.» دست‌های خودشان بسته باد. و به [سزای] آنچه گفتند، از رحمت خدا دور شوند(مائده:۶۴)

۱۵. لعن دوزخیان به یکدیگر: ﴿دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَّعَنَتْ أُخْتَهَا؛ هر بار که امّتی [در آتش] درآید، همکیشان خود را لعنت کند.(اعراف:۳۸)

۱۶. فرعونیان: ﴿فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ ۖ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِیدٍ… وَأُتْبِعُوا فِی هَـٰذِهِ لَعْنَةً وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ؛ ولی [سران] از فرمان فرعون پیروی کردند، و فرمان فرعون صواب نبود… و در این دنیا و روز قیامت به لعنت بدرقه شدند(سوره هود:۹۷، ۹۹)

۱۷. نقض‌کنندگان پیمان الهی: ﴿وَالَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّـهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّـهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی الْأَرْ‌ضِ ۙ أُولَـٰئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ؛ و کسانی که پیمان خدا را پس از بستن آن می‌شکنند و آنچه را خدا به پیوستن آن فرمان داده می‌گسلند و در زمین فساد می‌کنند، بر ایشان لعنت است.(رعد:۲۵)

۱۸. لعنت دوزخیان بر بزرگان خود: ﴿رَ‌بَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا کَبِیرً‌ا؛ پروردگارا، آنان را دو چندان عذاب ده و لعنت‌شان کن لعنتی بزرگ.(احزاب:۶۸)

۱۹. شجره ملعونه: ﴿وَمَا جَعَلْنَا الرُّ‌ؤْیَا الَّتِی أَرَ‌یْنَاکَ إِلَّا فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَ‌ةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْ‌آنِ؛ و [نیز] آن درخت لعنت شده در قرآن را جز برای آزمایش مردم قرار ندادیم.(اسراء:۶۰)


منابع

  1. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، بیروت، دار الشامیه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۴۷۱.
  2. سوره انعام، آیه۱۰۸.