کامل الزیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(←‏تیتر: ابرابزار)
خط ۵۵: خط ۵۵:


کامل الزیارات برای اولین بار در ۱۳۵۶ق در نجف به کوشش [[عبدالحسین امینی]] به چاپ رسیده است. این کتاب که یکی از مهم‌ترین منابع امامیه در زیارات است، به نوبهٔ خود مورد استفادهٔ [[شیخ مفید]] در ''المزار'' و دیگران قرار گرفته است. در سده‌های اخیر ''کامل الزیارات'' به عنوان یک منبع رجالی نیز مطرح شده و مورد استفادهٔ برخی از رجال‌شناسان امامی قرار گرفته است.<ref>انصاری، حسن، «ابن قولویه»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی ج۴، ذیل مدخل.</ref>
کامل الزیارات برای اولین بار در ۱۳۵۶ق در نجف به کوشش [[عبدالحسین امینی]] به چاپ رسیده است. این کتاب که یکی از مهم‌ترین منابع امامیه در زیارات است، به نوبهٔ خود مورد استفادهٔ [[شیخ مفید]] در ''المزار'' و دیگران قرار گرفته است. در سده‌های اخیر ''کامل الزیارات'' به عنوان یک منبع رجالی نیز مطرح شده و مورد استفادهٔ برخی از رجال‌شناسان امامی قرار گرفته است.<ref>انصاری، حسن، «ابن قولویه»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی ج۴، ذیل مدخل.</ref>
انتساب این کتاب به ابن قولویه قمی، معروف بلکه متواتر است و کتاب‌های حدیثی، دعایی، زیارات و رجالیِ بسیاری، از آن نقل کرده‌اند؛ مانند: المزار شیخ مفید، التهذیب و الاستبصار شیخ طوسی، کتب گوناگون ابن طاووس، المزار ابن مشهدی، بحار الأنوار، وسائل الشیعة و مستدرک الوسائل. این، از آن روست که کامل الزیارات، ارزش حدیثی، دعایی، معنوی، معرفتی و رجالی دارد.<ref>رحمتی، محمدکاظم، و مهدی احمدی، تاریخ حدیث شیعه، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، قم، ۱۳۸۹ش، ص۳۲۶.</ref>


=== منابع ===
=== منابع ===
خط ۷۹: خط ۸۱:
برخی درباره انتساب کتاب کامل الزیارات به ابن قولویه شبهاتی مطرح کرده‌اند. اولین ابهام را [[محمدباقر بهبودی]] (درگذشت ۱۳۹۳ش) حدیث‌پژوه مطرح کرده است. خلاصه نظریه بهبودی این است که کامل الزیارات اثر شاگرد ابن قولویه به نام [[ابوعبدالله بوشنجی]] بوده و او با اصل قراردادن اثر استاد خود، این کتاب را تدوین کرده است.<ref>پورموسی، مجتبی، «واکاوی ابهامات درباره انتساب کامل الزیارات به ابن قولویه»، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، سال نوزدهم، تابستان ۱۴۰۱، شماره ۲. ص۱ و ۵.</ref> بهبودی معتقد است کامل الزیارات کنونی اثر ابن قولویه نیست، بلکه نتیجه بازنویسی اثر ابن قولویه توسط بوشنجی و آکنده از درجها و اضافات است. بوشنجی از نظر عالمان رجال شیعه ضعیف و سست مذهب، و روایات او نیز مردود است. گفته شده است حجم قابل توجهی از این کتاب به نقل از راویان ضعیف و غیرقابل اعتماد اختصاص یافته است.<ref>سرشار، مژگان، زیادات کامل الزیارات و مسألهٔ انتساب اثر به ابن قولویه، صحیفه مبین، شماره ۵۹، سال ۲۲، ۱۳۹۵ش، ص۱۵۳.</ref>
برخی درباره انتساب کتاب کامل الزیارات به ابن قولویه شبهاتی مطرح کرده‌اند. اولین ابهام را [[محمدباقر بهبودی]] (درگذشت ۱۳۹۳ش) حدیث‌پژوه مطرح کرده است. خلاصه نظریه بهبودی این است که کامل الزیارات اثر شاگرد ابن قولویه به نام [[ابوعبدالله بوشنجی]] بوده و او با اصل قراردادن اثر استاد خود، این کتاب را تدوین کرده است.<ref>پورموسی، مجتبی، «واکاوی ابهامات درباره انتساب کامل الزیارات به ابن قولویه»، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، سال نوزدهم، تابستان ۱۴۰۱، شماره ۲. ص۱ و ۵.</ref> بهبودی معتقد است کامل الزیارات کنونی اثر ابن قولویه نیست، بلکه نتیجه بازنویسی اثر ابن قولویه توسط بوشنجی و آکنده از درجها و اضافات است. بوشنجی از نظر عالمان رجال شیعه ضعیف و سست مذهب، و روایات او نیز مردود است. گفته شده است حجم قابل توجهی از این کتاب به نقل از راویان ضعیف و غیرقابل اعتماد اختصاص یافته است.<ref>سرشار، مژگان، زیادات کامل الزیارات و مسألهٔ انتساب اثر به ابن قولویه، صحیفه مبین، شماره ۵۹، سال ۲۲، ۱۳۹۵ش، ص۱۵۳.</ref>


== تیتر ==
تعداد روایات کتاب، ۷۵۵ مورد است که از این تعداد، ۱۲۴ حدیث مرسل است. محدّث نوری در سده سیزدهم، به استناد قراینی از خود کتاب، ابراز کرده است که برخی از روایات کتاب- چون خبری طولانی و شریف، معروف به «خبر زائده» در باب ۸۲ و ۸۸-، توسط یکی از شاگردان ابن قولویه، نقل شده و وی آن را به جهت مشابهت و هم‌خوانی معنوی با دیگر مطالب، پس از درگذشت مؤلّف، به کتاب افزوده است.<ref>رحمتی، محمدکاظم، و مهدی احمدی، تاریخ حدیث شیعه، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، قم، ۱۳۸۹ش، ص۳۲۷.</ref>
انتساب این کتاب به ابن قولویه قمی، معروف بلکه متواتر است و کتاب‌های حدیثی، دعایی، زیارات و رجالیِ بسیاری، از آن نقل کرده‌اند؛ مانند: المزار شیخ مفید، التهذیب و الاستبصار شیخ طوسی، کتب گوناگون ابن طاووس، المزار ابن مشهدی، بحار الأنوار، وسائل الشیعة و مستدرک الوسائل. این، از آن روست که کامل الزیارات، ارزش حدیثی، دعایی، معنوی، معرفتی و رجالی دارد. ص۳۲۶.
 
تعداد روایات کتاب، ۷۵۵ مورد است که از این تعداد، ۱۲۴ حدیث مرسل است. محدّث نوری در سده سیزدهم، به استناد قراینی از خود کتاب، ابراز کرده است که برخی از روایات کتاب- چون خبری طولانی و شریف، معروف به «خبر زائده» در باب ۸۲ و ۸۸-، توسط یکی از شاگردان ابن قولویه، نقل شده و وی آن را به جهت مشابهت و هم‌خوانی معنوی با دیگر مطالب، پس از درگذشت مؤلّف، به کتاب افزوده است. ص۳۲۷.


شمار راویان در اسناد روایات کتاب کامل الزیارات، ۷۰۹ نفر است. از این تعداد، ۳۲ نفر مشایخ ابن قولویه‌اند. درباره وثاقت راویان کتاب یاد شده، در میان علمای رجال، اختلاف نظر وجود دارد. برخی چون شیخ حرّ عاملی و سیّد ابو القاسم خویی- در رأی اول خود-، همه راویان آن را اعم از مشایخ ابن قولویه و مشایخ مشایخ او تا معصوم، موثّق دانسته‌اند. در مقابل، عدّه‌ای چون محدّث نوری و سیّد ابو القاسم خویی- در رأی دوم- و برخی از شاگردان او مانند عرفانیان و سبحانی، تنها مشایخ مستقیم ابن قولویه را موثّق دانسته‌اند. این اختلاف، از دو برداشت مختلف از ظاهر عبارت ابن قولویه در ابتدای کتاب، پدید آمده است که می‌گوید: این روایات را از طریق مشایخِ «امامی ثقه و معروف به حدیث و علم»، از ائمه علیهم السلام نقل می‌کند. بر مبنای متأخّر در تقسیم‌بندی حدیث، با مراجعه به منابع رجالی، معلوم می‌شود که از ۷۰۹ راوی کتاب کامل الزیارات، ۳۱۵ نفر توثیق شده‌اند، ۳۲۷ نفر مسکوت مانده‌اند، ۱۴ نفر تضعیف شده‌اند و ۲۵ نفر اختلافی‌اند.
شمار راویان در اسناد روایات کتاب کامل الزیارات، ۷۰۹ نفر است. از این تعداد، ۳۲ نفر مشایخ ابن قولویه‌اند. درباره وثاقت راویان کتاب یاد شده، در میان علمای رجال، اختلاف نظر وجود دارد. برخی چون شیخ حرّ عاملی و سیّد ابو القاسم خویی- در رأی اول خود-، همه راویان آن را اعم از مشایخ ابن قولویه و مشایخ مشایخ او تا معصوم، موثّق دانسته‌اند. در مقابل، عدّه‌ای چون محدّث نوری و سیّد ابو القاسم خویی- در رأی دوم- و برخی از شاگردان او مانند عرفانیان و سبحانی، تنها مشایخ مستقیم ابن قولویه را موثّق دانسته‌اند. این اختلاف، از دو برداشت مختلف از ظاهر عبارت ابن قولویه در ابتدای کتاب، پدید آمده است که می‌گوید: این روایات را از طریق مشایخِ «امامی ثقه و معروف به حدیث و علم»، از ائمه علیهم السلام نقل می‌کند. بر مبنای متأخّر در تقسیم‌بندی حدیث، با مراجعه به منابع رجالی، معلوم می‌شود که از ۷۰۹ راوی کتاب کامل الزیارات، ۳۱۵ نفر توثیق شده‌اند، ۳۲۷ نفر مسکوت مانده‌اند، ۱۴ نفر تضعیف شده‌اند و ۲۵ نفر اختلافی‌اند.<ref>رحمتی، محمدکاظم، و مهدی احمدی، تاریخ حدیث شیعه، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، قم، ۱۳۸۹ش، ص۳۲۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۰

سؤال

کامل الزیارات را چه کسی نوشته و موضوع و محتوای آن چیست؟ این کتاب چقدر اعتبار دارد؟

کامل الزیارات
کامل الزیارات
اطلاعات کتاب
نویسندهابن قولویه
تاریخ نگارشقرن سوم و چهارم
موضوعآداب زیارت
زبانعربی

کامل الزیارات نوشته ابن قولویه (درگذشت ۳۶۸ یا ۳۶۹ق) اثری درباره آداب و ثواب زیارت قبور پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) و امامزادگان است. کامل الزیارات یکی از مهم‌ترین منابع امامیه در زیارات و نخستین کتاب مزاری است که برجای مانده است. کتاب کامل الزیارات شامل ۸۴۳ حدیث می‌باشد که در ۱۰۸ باب تنظیم شده است. این کتاب یکی از ارزشمندترین مجموعه‌های حدیثی در زمینه زیارت و از منابع غنی عاشورا پژوهی می‌باشد که مهم‌ترین روایات این بخش را در خود جای داده است.

برخی درباره انتساب کتاب کامل الزیارات به ابن قولویه شبهاتی مطرح کرده‌اند. محمدباقر بهبودی حدیث‌پژوه، این کتاب را اثر ابوعبدالله بوشنجی از شاگرد ابن قولویه می‌داند.

نویسنده

ابوالقاسم جعفر بن محمد بن جعفر قمی (د ۳۶۸ یا ۳۶۹ق / ۹۷۹ یا ۹۸۰م)، محدث و فقیه امامی، دارای تألیفاتی در حدیث و فقه بوده که مشهورترین آنها کامل الزیارات است[۱]

جعفر بن قولویه قمی از برجسته‌ترین چهره‌های راویان شیعه و فقیهان امامیه، در قرن چهارم هجری است که در شهر قم به دنیا آمد و از اساتید بزرگی همچون احمد بن ادریس اشعری قمی، پدرش محمد بن قولویه، محمد بن یعقوب کلینی، محمد بن حسن صفار و علی بن بابویه (پدر شیخ صدوق) بهره برده است. مدفن او در کاظمین است.[۲]

معرفی و جایگاه

کامل الزیارات که تألیف آن به نیمه اول قرن چهارم بازمی‌گردد نخستین کتاب مزاری است که برجای مانده و بدین جهت در منابع روایی شیعه حائز اهمیت فراوان است.[۳] کتاب کامل الزیارات شامل ۸۴۳ حدیث می‌باشد که در ۱۰۸ باب تنظیم شده است. این کتاب یکی از ارزشمندترین مجموعه‌های حدیثی در زمینه زیارت و از منابع غنی عاشورا پژوهی می‌باشد که مهم‌ترین روایات این بخش را در خود جای داده است.[۴] این کتاب از مهم‌ترین منابع روایی شیعه در موضوع زیارت است. راوی آن حسین بن احمد بن مغیره بوشنجی است.[۵]

مؤلف این کتاب، انگیزه نگارش این کتاب را تقرب به درگاه الهی و پیامبر و علی و فاطمه و ائمه بیان می‌کند و گفته است با نشر معارف اهل‌بیت(ع) و نقل ثواب زیارت آن بزرگواران، به جمیع اهل ایمان هدیه‌ای تقدیم کرده باشد. ابن قولویه در آغاز کتاب، تمام راویان آن را توثیق کرده است. این کتاب بیش از هزار سال است که مورد توجه محدثین و فقها بوده است. بحارالانوار، مفاتیح الجنان و اکثر کتاب‌های دعا و زیارت و منابع عاشورایی از جمله آثاری هستند که از این کتاب بهره برده‌اند.[۶]

در تألیف کامل الزیارات از مجموع ۸۴۳ روایت، حدود ۷۶۹ روایت، از منابع مکتوب ابن قولویه، یعنی حدود ۱۲ عنوان کتاب از دسته آثار کتب نوادر، کتب مزار، کتاب‌های پراکنده و کتب جامع روایی نقل شده است. و حدود ۱۰۰ روایت، معادل حدود یک‌هشتم اثر با نقل شفاهی در این کتاب آمده است.[۷]

کامل الزیارات برای اولین بار در ۱۳۵۶ق در نجف به کوشش عبدالحسین امینی به چاپ رسیده است. این کتاب که یکی از مهم‌ترین منابع امامیه در زیارات است، به نوبهٔ خود مورد استفادهٔ شیخ مفید در المزار و دیگران قرار گرفته است. در سده‌های اخیر کامل الزیارات به عنوان یک منبع رجالی نیز مطرح شده و مورد استفادهٔ برخی از رجال‌شناسان امامی قرار گرفته است.[۸]

انتساب این کتاب به ابن قولویه قمی، معروف بلکه متواتر است و کتاب‌های حدیثی، دعایی، زیارات و رجالیِ بسیاری، از آن نقل کرده‌اند؛ مانند: المزار شیخ مفید، التهذیب و الاستبصار شیخ طوسی، کتب گوناگون ابن طاووس، المزار ابن مشهدی، بحار الأنوار، وسائل الشیعة و مستدرک الوسائل. این، از آن روست که کامل الزیارات، ارزش حدیثی، دعایی، معنوی، معرفتی و رجالی دارد.[۹]

منابع

کتاب کامل الزیارات بیشترین تأثیر را از کتب ذیل گرفته است:

  • ۲۰۵ روایت از المزار سعدبن عبدالله اشعری
  • ۵۴ روایت از المزار محمدبن حسن صفار قمی
  • ۱۱۷ روایت از النوادر محمد بن حسین بن ابی الخطاب
  • ۷۱ روایت از النوادر محمد بن یحیی العطار
  • ۹۸ روایت از النودار علی بن حسین بابویه
  • ۱۱۲ روایت از الجامع محمد بن حسن بن ولید
  • ۲۷ روایت از الکافی محمدبن یعقوب کلینی[۱۰]

موضوع

  1. ثواب زیارت حضرت رسول(ص).
  2. آداب و ثواب زیارت امیرالمؤمنین علی(ع).
  3. آداب و ثواب زیارت امام حسن(ع).
  4. ثواب گریه و اقامه عزا بر امام حسین(ع) و چگونگی نماز و زیارت در حرم آن حضرت که بخش اعظم کتاب را دربرگرفته است.
  5. شیوه زیارت حرم امام کاظم(ع) و امام جواد (ع).
  6. شیوه زیارت سایر ائمه(ع).
  7. زیارت مؤمنین.
  8. زیارت امامزادگان.[۱۱]

ابهامات

برخی درباره انتساب کتاب کامل الزیارات به ابن قولویه شبهاتی مطرح کرده‌اند. اولین ابهام را محمدباقر بهبودی (درگذشت ۱۳۹۳ش) حدیث‌پژوه مطرح کرده است. خلاصه نظریه بهبودی این است که کامل الزیارات اثر شاگرد ابن قولویه به نام ابوعبدالله بوشنجی بوده و او با اصل قراردادن اثر استاد خود، این کتاب را تدوین کرده است.[۱۲] بهبودی معتقد است کامل الزیارات کنونی اثر ابن قولویه نیست، بلکه نتیجه بازنویسی اثر ابن قولویه توسط بوشنجی و آکنده از درجها و اضافات است. بوشنجی از نظر عالمان رجال شیعه ضعیف و سست مذهب، و روایات او نیز مردود است. گفته شده است حجم قابل توجهی از این کتاب به نقل از راویان ضعیف و غیرقابل اعتماد اختصاص یافته است.[۱۳]

تعداد روایات کتاب، ۷۵۵ مورد است که از این تعداد، ۱۲۴ حدیث مرسل است. محدّث نوری در سده سیزدهم، به استناد قراینی از خود کتاب، ابراز کرده است که برخی از روایات کتاب- چون خبری طولانی و شریف، معروف به «خبر زائده» در باب ۸۲ و ۸۸-، توسط یکی از شاگردان ابن قولویه، نقل شده و وی آن را به جهت مشابهت و هم‌خوانی معنوی با دیگر مطالب، پس از درگذشت مؤلّف، به کتاب افزوده است.[۱۴]

شمار راویان در اسناد روایات کتاب کامل الزیارات، ۷۰۹ نفر است. از این تعداد، ۳۲ نفر مشایخ ابن قولویه‌اند. درباره وثاقت راویان کتاب یاد شده، در میان علمای رجال، اختلاف نظر وجود دارد. برخی چون شیخ حرّ عاملی و سیّد ابو القاسم خویی- در رأی اول خود-، همه راویان آن را اعم از مشایخ ابن قولویه و مشایخ مشایخ او تا معصوم، موثّق دانسته‌اند. در مقابل، عدّه‌ای چون محدّث نوری و سیّد ابو القاسم خویی- در رأی دوم- و برخی از شاگردان او مانند عرفانیان و سبحانی، تنها مشایخ مستقیم ابن قولویه را موثّق دانسته‌اند. این اختلاف، از دو برداشت مختلف از ظاهر عبارت ابن قولویه در ابتدای کتاب، پدید آمده است که می‌گوید: این روایات را از طریق مشایخِ «امامی ثقه و معروف به حدیث و علم»، از ائمه علیهم السلام نقل می‌کند. بر مبنای متأخّر در تقسیم‌بندی حدیث، با مراجعه به منابع رجالی، معلوم می‌شود که از ۷۰۹ راوی کتاب کامل الزیارات، ۳۱۵ نفر توثیق شده‌اند، ۳۲۷ نفر مسکوت مانده‌اند، ۱۴ نفر تضعیف شده‌اند و ۲۵ نفر اختلافی‌اند.[۱۵]

منابع

  1. انصاری، حسن، «ابن قولویه»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی ج۴، ذیل مدخل.
  2. پاک نیا، عبدالرحیم، «آشنائی با منابع دست اول شیعه(کامل الزیارات)»، مبلغان، ۱۳۸۷ش، شماره ۱۰۶، ص۱۲۷.
  3. ایازی، محمدعلی، و دیگران، «کامل الزیارات نقطه عطفی در مزارنویسی»، سفینه، سال هجدهم، بهار ۱۴۰۰، شماره ۷۰، ص۱۰.
  4. پاک نیا، عبدالرحیم، «آشنائی با منابع دست اول شیعه(کامل الزیارات)»، مبلغان، ۱۳۸۷ش، شماره ۱۰۶، ص۱۲۶ و ۱۲۷.
  5. پورموسی، مجتبی، «واکاوی ابهامات درباره انتساب کامل الزیارات به ابن قولویه»، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، سال نوزدهم، تابستان ۱۴۰۱، شماره ۲. ص۶.
  6. پاک نیا، عبدالرحیم، «آشنائی با منابع دست اول شیعه(کامل الزیارات)»، مبلغان، ۱۳۸۷ش، شماره ۱۰۶، ص۱۲۶ و ۱۲۷.
  7. ایازی، محمدعلی، و دیگران، «ابتناء کامل الزیارات بر منابع مکتوب»، سفینه سال هفدهم، پاییز ۱۳۹۹ش، شماره ۶۸، ص۱۰۱.
  8. انصاری، حسن، «ابن قولویه»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی ج۴، ذیل مدخل.
  9. رحمتی، محمدکاظم، و مهدی احمدی، تاریخ حدیث شیعه، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، قم، ۱۳۸۹ش، ص۳۲۶.
  10. ایازی، محمدعلی، و دیگران، «کامل الزیارات نقطه عطفی در مزارنویسی»، سفینه، سال هجدهم، بهار ۱۴۰۰، شماره ۷۰، ص۲۸.
  11. پاک نیا، عبدالرحیم، «آشنائی با منابع دست اول شیعه(کامل الزیارات)»، مبلغان، ۱۳۸۷ش، شماره ۱۰۶، ص۱۲۷ و ۱۲۸.
  12. پورموسی، مجتبی، «واکاوی ابهامات درباره انتساب کامل الزیارات به ابن قولویه»، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، سال نوزدهم، تابستان ۱۴۰۱، شماره ۲. ص۱ و ۵.
  13. سرشار، مژگان، زیادات کامل الزیارات و مسألهٔ انتساب اثر به ابن قولویه، صحیفه مبین، شماره ۵۹، سال ۲۲، ۱۳۹۵ش، ص۱۵۳.
  14. رحمتی، محمدکاظم، و مهدی احمدی، تاریخ حدیث شیعه، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، قم، ۱۳۸۹ش، ص۳۲۷.
  15. رحمتی، محمدکاظم، و مهدی احمدی، تاریخ حدیث شیعه، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، قم، ۱۳۸۹ش، ص۳۲۸.