زاد المعاد: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
محمدباقر بن محمدتقی مجلسی مشهور به [[علامه مجلسی]] و مجلسی دوم از علما و محدثان بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری بود. علامه مجلسی عالمی برجسته و تأثیرگذار و نویسنده‌ای پرکار بود که آثار بسیاری در موضوعات مختلف و با اتکا به احادیث و اخبار [[ائمه اطهار(ع)]] نوشت. آثار مجلسی پس از او مورد استناد و رجوع دانشمندان شیعه قرار گرفت.<ref>علی نصیری، درسنامه علم حدیث، قم، مرکز نشر هاجر، ص ۱۶۹.</ref> | محمدباقر بن محمدتقی مجلسی مشهور به [[علامه مجلسی]] و مجلسی دوم از علما و محدثان بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری بود. علامه مجلسی عالمی برجسته و تأثیرگذار و نویسنده‌ای پرکار بود که آثار بسیاری در موضوعات مختلف و با اتکا به احادیث و اخبار [[ائمه اطهار(ع)]] نوشت. آثار مجلسی پس از او مورد استناد و رجوع دانشمندان شیعه قرار گرفت.<ref>علی نصیری، درسنامه علم حدیث، قم، مرکز نشر هاجر، ص ۱۶۹.</ref> | ||
توانایی علامه مجلسی در دانش‌های حدیثی مورد اتفاق علمای [[شیعه]] است. هرچند بر دیدگاه و روش علامه مجلسی در باب نقل و تفسیر روایات نقدهایی به‌خصوص در دوره معاصر وارد شده | توانایی علامه مجلسی در دانش‌های حدیثی مورد اتفاق علمای [[شیعه]] است. هرچند بر دیدگاه و روش علامه مجلسی در باب نقل و تفسیر روایات نقدهایی به‌خصوص در دوره معاصر وارد شده است، عالمان بزرگ شیعه از جایگاه والای مجلسی در مقام یک محدث سخن گفته‌اند.<ref>محمد بن الحسن الحر العاملی، امل الآمل فی علماء جبل، مکتبة الأندلس، ج ۲، ص ۲۴۸.</ref> علامه مجلسی به دلیل جایگاه علمی و دینی خود شأن والای اجتماعی و سیاسی فراوانی یافت. او از سوی شاهان صفوی، که برای اولین بار تشیع را مذهب رسمی و مبنای دینی حکومت خود قرار داده بودند، به سمت‌های بالای دینی و اجتماعی منصوب شد.<ref>حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۶-۱۷.</ref> | ||
علامه مجلسی به دلیل جایگاه علمی و دینی خود شأن والای اجتماعی و سیاسی فراوانی یافت. او از سوی شاهان صفوی، که برای اولین بار تشیع را مذهب رسمی و مبنای دینی حکومت خود قرار داده بودند، به سمت‌های بالای دینی و اجتماعی منصوب شد.<ref>حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۶-۱۷.</ref> | |||
== جایگاه و محتوا == | == جایگاه و محتوا == | ||
... | |||
زاد المعاد از تألیفات فارسی علامه مجلسی است. | |||
در آغاز كتاب زادالمعاد مى گويد: | |||
چون… از حضرت رسول خدا و ائمه هدى ـ صلوات الله عليه وعليهم اجمعين ـ ادعيه و اعمال بسيار منقول گرديده… و اكثر خلق را به اعتبار اشتغال به انواع اشغال دنيويه و غيرها تحصيل آنها و عمل به جميع آنها ميسر نيست, خواستم كه منتخبى از اعمال سال و فضايل ايام و ليالى شريفه متبركه و اعمال آنها… [را] در اين رساله ايراد نمايم كه عامه خلق از بركات آنها محروم نباشند.<ref>اسفنديارى محمد، «عمومى كردن علم با مطالعه موردى درباره علامه مجلسى»، آیینه پژوهش، خرداد و تیر ۱۳۷۹، شماره ۶۲، ص۲ تا ۶.</ref> | |||
نسخهٔ ۲۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۳
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
زاد المعاد از کیست و چه محتوایی دارد؟
| زاد المعاد | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات کتاب | |
| نویسنده | علامه مجلسی |
| تاریخ نگارش | قرن یازدهم |
| موضوع | دعا |
| زبان | فارسی |
زاد المعاد
نویسنده
محمدباقر بن محمدتقی مجلسی مشهور به علامه مجلسی و مجلسی دوم از علما و محدثان بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری بود. علامه مجلسی عالمی برجسته و تأثیرگذار و نویسنده‌ای پرکار بود که آثار بسیاری در موضوعات مختلف و با اتکا به احادیث و اخبار ائمه اطهار(ع) نوشت. آثار مجلسی پس از او مورد استناد و رجوع دانشمندان شیعه قرار گرفت.[۱]
توانایی علامه مجلسی در دانش‌های حدیثی مورد اتفاق علمای شیعه است. هرچند بر دیدگاه و روش علامه مجلسی در باب نقل و تفسیر روایات نقدهایی به‌خصوص در دوره معاصر وارد شده است، عالمان بزرگ شیعه از جایگاه والای مجلسی در مقام یک محدث سخن گفته‌اند.[۲] علامه مجلسی به دلیل جایگاه علمی و دینی خود شأن والای اجتماعی و سیاسی فراوانی یافت. او از سوی شاهان صفوی، که برای اولین بار تشیع را مذهب رسمی و مبنای دینی حکومت خود قرار داده بودند، به سمت‌های بالای دینی و اجتماعی منصوب شد.[۳]
جایگاه و محتوا
زاد المعاد از تألیفات فارسی علامه مجلسی است.
در آغاز كتاب زادالمعاد مى گويد:
چون… از حضرت رسول خدا و ائمه هدى ـ صلوات الله عليه وعليهم اجمعين ـ ادعيه و اعمال بسيار منقول گرديده… و اكثر خلق را به اعتبار اشتغال به انواع اشغال دنيويه و غيرها تحصيل آنها و عمل به جميع آنها ميسر نيست, خواستم كه منتخبى از اعمال سال و فضايل ايام و ليالى شريفه متبركه و اعمال آنها… [را] در اين رساله ايراد نمايم كه عامه خلق از بركات آنها محروم نباشند.[۴]
منابع
- ↑ علی نصیری، درسنامه علم حدیث، قم، مرکز نشر هاجر، ص ۱۶۹.
- ↑ محمد بن الحسن الحر العاملی، امل الآمل فی علماء جبل، مکتبة الأندلس، ج ۲، ص ۲۴۸.
- ↑ حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۶-۱۷.
- ↑ اسفنديارى محمد، «عمومى كردن علم با مطالعه موردى درباره علامه مجلسى»، آیینه پژوهش، خرداد و تیر ۱۳۷۹، شماره ۶۲، ص۲ تا ۶.