مصباح کفعمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
  | عنوان                  =مصباح کفعمی
  | عنوان                  =مصباح کفعمی
خط ۳۶: خط ۳۵:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
کتاب‌ مصباح کفعمی معتبر است؟
کتاب مصباح کفعمی معتبر است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}مصباح کفعمی کتابی شامل ادعیه، اوراد و زیارات است. نام اصلی کتاب جنّة الامان الواقیه و جنة الایمان الباقیه است. این کتاب را ابراهیم بن علی کفعمی عالم و محدث مشهور قرن نهم نوشته است. مصباح کفعمی از مشاهیر منابع شیعی است. این کتاب را در میان کتاب‌های ادعیه و زیارات بی نظیر دانسته‌اند.
{{پاسخ}}مصباح کفعمی کتابی شامل ادعیه، اوراد و زیارات است. نام اصلی کتاب جنّة الامان الواقیه و جنة الایمان الباقیه است. این کتاب را ابراهیم بن علی کفعمی عالم و محدث مشهور قرن نهم نوشته است. مصباح کفعمی از مشاهیر منابع شیعی است. این کتاب را در میان کتاب‌های ادعیه و زیارات بی نظیر دانسته‌اند.
== نویسنده ==
== نویسنده ==
تقی الدین ابراهیم بن علی کفعمی، عالم ذو فنون و محدّث پُرکار و ادیب ماهر قرن نهم هجری است. رجال‌پژوهان و کتابشناسان، او را به فضل و دانش و زهد و وَرَع و جامعیت و کمال ستوده‌اند. او در نیمه نخست قرن نهم هجری در کَفَرعیما به دنیا آمد و دانش‌های اسلامی را نزد مشایخ عصر خود آموخت.<ref>خدایاری، علی نقی؛ پور اکبر، الیاس، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های هشتم تا یازدهم هجری، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۰، ص۴۳ و ۴۴.</ref> کفعمی محدث پرتألیف دعانگار<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۶۷.</ref> از اكابر علماى اماميّه و اعيان محدّثين شيعه كه كثير التتبّع بوده و در علوم ادبيّه و انواع علوم متفرقه توانمند بوده است.<ref>مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب، تهران، کتابفروشی خیام، ۱۳۶۹ش، ج۵، ص۶۷.</ref>
تقی الدین ابراهیم بن علی کفعمی، عالم ذو فنون و محدّث پُرکار و ادیب ماهر قرن نهم هجری است. رجال‌پژوهان و کتابشناسان، او را به فضل و دانش و زهد و وَرَع و جامعیت و کمال ستوده‌اند. او در نیمه نخست قرن نهم هجری در کَفَرعیما به دنیا آمد و دانش‌های اسلامی را نزد مشایخ عصر خود آموخت.<ref>خدایاری، علی نقی؛ پور اکبر، الیاس، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های هشتم تا یازدهم هجری، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۰، ص۴۳ و ۴۴.</ref> کفعمی محدث پرتألیف دعانگار<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۶۷.</ref> از اکابر علمای امامیّه و اعیان محدّثین شیعه که کثیر التتبّع بوده و در علوم ادبیّه و انواع علوم متفرقه توانمند بوده است.<ref>مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب، تهران، کتابفروشی خیام، ۱۳۶۹ش، ج۵، ص۶۷.</ref>


== جایگاه و اعتبار ==
== جایگاه و اعتبار ==
مصباح کفعمی از مشاهیر منابع شیعی است. این کتاب را در میان کتاب‌های ادعیه و زیارات بی نظیر دانسته‌اند.<ref>پاک نیا تبریزی، عبدالکریم، آشنایی با منابع معتبر شیعه: کفعمی و مصباح کفعمی، مبلغان، اسفند ۱۳۸۸ و فروردین ۱۳۸۹، شماره ۱۲۶.</ref>
مصباح کفعمی از مشاهیر منابع شیعی است. این کتاب را در میان کتاب‌های ادعیه و زیارات بی نظیر دانسته‌اند.<ref>پاک نیا تبریزی، عبدالکریم، آشنایی با منابع معتبر شیعه: کفعمی و مصباح کفعمی، مبلغان، اسفند ۱۳۸۸ و فروردین ۱۳۸۹، شماره ۱۲۶.</ref>


اين كتاب، معروف به مصباح الكفعمى و دومين اثر مهم برجاى مانده از نويسنده و شامل پنجاه فصل در ادعيه، احراز، آداب، سنن، زيارات و تعويذات است. اين كتاب كه كفعمى آن را پس از البلد الأمين و به سال ۸۹۵هجرى به پايان برده. از مصادر بحار الأنوار است. مصباح الكفعمى، از نظر سبك نگارش، شبيه البلد الأمين و در حقيقت، پالايش و نگارش جديدى از آن كتاب است. كفعمى در مقدّمه كتاب تصريح مى‌كند كه مطالب آن را از كتاب‌هايى كه صحّت آنها مورد اعتماد بوده و مأمور به تمسّك به آنها هستيم، گِرد آورده است. اين كتاب نيز داراى حواشى‌اى از خودِ نويسنده است. آقا بزرگ، بر آن است كه حواشى اين كتاب، گسترده بوده و بسى بيشتر از مقدار چاپ شده در حواشى كتاب است. كفعمى، در پايان كتاب، مصادر خود را كه بالغ بر ۱۸۰جلد كتاب است، برشمرده كه ظاهراً همان مصادر كتاب البلد الأمين است. جالب توجّه آن كه در متن كتاب، احاديث و ادعيه‌اى از منابع اهل سنّت آمده است. از جمله اين مصادر مى‌توان السفينة البغداديةى سلفى، فضائل القرآن ابن ضريس، مسند أبى حنيفة، الخزائن منذرى، جامع ابن وهب، كتاب الدعاء طبرانى، كتاب الدعاء ابن ابى الدنيا و ربيع الأبرار زمخشرى‌ را نام برد. همچنين، از دو كتاب العين المبصرة و الحدقة الناظرةى خود نيز استفاده كرده است.<ref>خدايارى، علي نقى؛ پور اكبر، الياس، تاريخ حديث شيعه در سده هاى هشتم تا يازدهم هجرى، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، ۱۳۹۰، ص۷۴.</ref>
این کتاب، معروف به مصباح الکفعمی و دومین اثر مهم برجای مانده از نویسنده و شامل پنجاه فصل در ادعیه، احراز، آداب، سنن، زیارات و تعویذات است. این کتاب که کفعمی آن را پس از البلد الأمین و به سال ۸۹۵هجری به پایان برده. از مصادر بحار الأنوار است. مصباح الکفعمی، از نظر سبک نگارش، شبیه البلد الأمین و در حقیقت، پالایش و نگارش جدیدی از آن کتاب است. کفعمی در مقدّمه کتاب تصریح می‌کند که مطالب آن را از کتاب‌هایی که صحّت آنها مورد اعتماد بوده و مأمور به تمسّک به آنها هستیم، گِرد آورده است. این کتاب نیز دارای حواشی‌ای از خودِ نویسنده است. آقا بزرگ، بر آن است که حواشی این کتاب، گسترده بوده و بسی بیشتر از مقدار چاپ شده در حواشی کتاب است. کفعمی، در پایان کتاب، مصادر خود را که بالغ بر ۱۸۰جلد کتاب است، برشمرده که ظاهراً همان مصادر کتاب البلد الأمین است. جالب توجّه آن که در متن کتاب، احادیث و ادعیه‌ای از منابع اهل سنّت آمده است. از جمله این مصادر می‌توان السفینة البغدادیةی سلفی، فضائل القرآن ابن ضریس، مسند أبی حنیفة، الخزائن منذری، جامع ابن وهب، کتاب الدعاء طبرانی، کتاب الدعاء ابن ابی الدنیا و ربیع الأبرار زمخشری را نام برد. همچنین، از دو کتاب العین المبصرة و الحدقة الناظرةی خود نیز استفاده کرده است.<ref>خدایاری، علی نقی؛ پور اکبر، الیاس، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های هشتم تا یازدهم هجری، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۰، ص۷۴.</ref>


== محتوا ==
== محتوا ==
این کتاب دارای ۵۰ فصل است. که از احکام وصیت شروع می‌شود و با طهارت و مقدمات نماز ادامه می‌یابد و با ذکر نمازهای واجب و مستحب و تعقیبات نماز وارد بحث ادعیه می‌شود. اعمال شب و روز و دعاهای مختلف،‌ هر یک در فصل های جداگانه ای ذکر شده است. از فصل ۴۱ فصل زیارات شروع شده است و پس از آن، مناسبت های ایام سال، همراه با ذکر ولادتها و شهادت های ائمه بیان شده و در پایان کتاب آداب دعا، که شامل عوامل استجابت، شرایط دعاکننده، کیفیت دعا، و مقدمات و شرایط آن می باشد. کفعمی در این کتاب به مناسبت هایی به نکات تاریخی و ادبی اشاره کرده است. از جمله قطعه هایی از واقعه کربلا، حماسه آفرینی هایی امام علی.<ref>پاک نیا تبریزی، عبدالکریم، آشنایی با منابع معتبر شیعه: کفعمی و مصباح کفعمی، مبلغان، اسفند ۱۳۸۸ و فروردین ۱۳۸۹، شماره ۱۲۶.</ref>
این کتاب دارای ۵۰ فصل است. که از احکام وصیت شروع می‌شود و با طهارت و مقدمات نماز ادامه می‌یابد و با ذکر نمازهای واجب و مستحب و تعقیبات نماز وارد بحث ادعیه می‌شود. اعمال شب و روز و دعاهای مختلف، هر یک در فصل‌های جداگانه ای ذکر شده است. از فصل ۴۱ فصل زیارات شروع شده است و پس از آن، مناسبت‌های ایام سال، همراه با ذکر ولادتها و شهادت‌های ائمه بیان شده و در پایان کتاب آداب دعا، که شامل عوامل استجابت، شرایط دعاکننده، کیفیت دعا، و مقدمات و شرایط آن می‌باشد. کفعمی در این کتاب به مناسبت‌هایی به نکات تاریخی و ادبی اشاره کرده است. از جمله قطعه‌هایی از واقعه کربلا، حماسه آفرینی‌هایی امام علی.<ref>پاک نیا تبریزی، عبدالکریم، آشنایی با منابع معتبر شیعه: کفعمی و مصباح کفعمی، مبلغان، اسفند ۱۳۸۸ و فروردین ۱۳۸۹، شماره ۱۲۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =حدیث
  | شاخه اصلی =حدیث
خط ۵۹: خط ۵۹:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۴

مصباح کفعمی
مصباح کفعمی
اطلاعات کتاب
نویسندهابراهیم بن علی عاملی کفعمی
تاریخ نگارشقرن نهم
موضوعدعا
زبانعربی
سؤال

کتاب مصباح کفعمی معتبر است؟

مصباح کفعمی کتابی شامل ادعیه، اوراد و زیارات است. نام اصلی کتاب جنّة الامان الواقیه و جنة الایمان الباقیه است. این کتاب را ابراهیم بن علی کفعمی عالم و محدث مشهور قرن نهم نوشته است. مصباح کفعمی از مشاهیر منابع شیعی است. این کتاب را در میان کتاب‌های ادعیه و زیارات بی نظیر دانسته‌اند.

نویسنده

تقی الدین ابراهیم بن علی کفعمی، عالم ذو فنون و محدّث پُرکار و ادیب ماهر قرن نهم هجری است. رجال‌پژوهان و کتابشناسان، او را به فضل و دانش و زهد و وَرَع و جامعیت و کمال ستوده‌اند. او در نیمه نخست قرن نهم هجری در کَفَرعیما به دنیا آمد و دانش‌های اسلامی را نزد مشایخ عصر خود آموخت.[۱] کفعمی محدث پرتألیف دعانگار[۲] از اکابر علمای امامیّه و اعیان محدّثین شیعه که کثیر التتبّع بوده و در علوم ادبیّه و انواع علوم متفرقه توانمند بوده است.[۳]

جایگاه و اعتبار

مصباح کفعمی از مشاهیر منابع شیعی است. این کتاب را در میان کتاب‌های ادعیه و زیارات بی نظیر دانسته‌اند.[۴]

این کتاب، معروف به مصباح الکفعمی و دومین اثر مهم برجای مانده از نویسنده و شامل پنجاه فصل در ادعیه، احراز، آداب، سنن، زیارات و تعویذات است. این کتاب که کفعمی آن را پس از البلد الأمین و به سال ۸۹۵هجری به پایان برده. از مصادر بحار الأنوار است. مصباح الکفعمی، از نظر سبک نگارش، شبیه البلد الأمین و در حقیقت، پالایش و نگارش جدیدی از آن کتاب است. کفعمی در مقدّمه کتاب تصریح می‌کند که مطالب آن را از کتاب‌هایی که صحّت آنها مورد اعتماد بوده و مأمور به تمسّک به آنها هستیم، گِرد آورده است. این کتاب نیز دارای حواشی‌ای از خودِ نویسنده است. آقا بزرگ، بر آن است که حواشی این کتاب، گسترده بوده و بسی بیشتر از مقدار چاپ شده در حواشی کتاب است. کفعمی، در پایان کتاب، مصادر خود را که بالغ بر ۱۸۰جلد کتاب است، برشمرده که ظاهراً همان مصادر کتاب البلد الأمین است. جالب توجّه آن که در متن کتاب، احادیث و ادعیه‌ای از منابع اهل سنّت آمده است. از جمله این مصادر می‌توان السفینة البغدادیةی سلفی، فضائل القرآن ابن ضریس، مسند أبی حنیفة، الخزائن منذری، جامع ابن وهب، کتاب الدعاء طبرانی، کتاب الدعاء ابن ابی الدنیا و ربیع الأبرار زمخشری را نام برد. همچنین، از دو کتاب العین المبصرة و الحدقة الناظرةی خود نیز استفاده کرده است.[۵]

محتوا

این کتاب دارای ۵۰ فصل است. که از احکام وصیت شروع می‌شود و با طهارت و مقدمات نماز ادامه می‌یابد و با ذکر نمازهای واجب و مستحب و تعقیبات نماز وارد بحث ادعیه می‌شود. اعمال شب و روز و دعاهای مختلف، هر یک در فصل‌های جداگانه ای ذکر شده است. از فصل ۴۱ فصل زیارات شروع شده است و پس از آن، مناسبت‌های ایام سال، همراه با ذکر ولادتها و شهادت‌های ائمه بیان شده و در پایان کتاب آداب دعا، که شامل عوامل استجابت، شرایط دعاکننده، کیفیت دعا، و مقدمات و شرایط آن می‌باشد. کفعمی در این کتاب به مناسبت‌هایی به نکات تاریخی و ادبی اشاره کرده است. از جمله قطعه‌هایی از واقعه کربلا، حماسه آفرینی‌هایی امام علی.[۶]

منابع

  1. خدایاری، علی نقی؛ پور اکبر، الیاس، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های هشتم تا یازدهم هجری، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۰، ص۴۳ و ۴۴.
  2. طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۶۷.
  3. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب، تهران، کتابفروشی خیام، ۱۳۶۹ش، ج۵، ص۶۷.
  4. پاک نیا تبریزی، عبدالکریم، آشنایی با منابع معتبر شیعه: کفعمی و مصباح کفعمی، مبلغان، اسفند ۱۳۸۸ و فروردین ۱۳۸۹، شماره ۱۲۶.
  5. خدایاری، علی نقی؛ پور اکبر، الیاس، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های هشتم تا یازدهم هجری، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۰، ص۷۴.
  6. پاک نیا تبریزی، عبدالکریم، آشنایی با منابع معتبر شیعه: کفعمی و مصباح کفعمی، مبلغان، اسفند ۱۳۸۸ و فروردین ۱۳۸۹، شماره ۱۲۶.