حضور پسران امام حسین(ع) در کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
پسرانی از [[امام حسین(ع)]] نام برده‌اند که برخی از آن‌ها در کربلا حضور داشته‌اند:
برخی منابع به فرزندان پسر [[امام حسین(ع)]] اشاره کرده‌اند که تعدادی از آن‌ها در کربلا حضور داشته‌اند:


* [[امام سجاد(ع)]] (علی بن الحسین الاکبر): کنیه‌اش ابومحمد و نام مادرش شهربانو بود.<ref>بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۲۹. الارشاد، ص۲۵۳؛ نفس المهموم، قم، ص۵۲۴.</ref> امام سجاد در [[کربلا]] حضور داشت و به اسارت دشمنان در آمد.
* [[امام سجاد(ع)]] (علی بن الحسین الاکبر): کنیه‌اش ابومحمد و نام مادرش شهربانو بود.<ref>بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۲۹. الارشاد، ص۲۵۳؛ نفس المهموم، قم، ص۵۲۴.</ref> امام سجاد در [[کربلا]] حضور داشت و به اسارت دشمنان در آمد.

نسخهٔ ‏۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۵

سؤال

تعداد فرزندان پسر امام حسین(ع) و حضور آن‌ها در واقعهٔ کربلا چگونه بود؟

برخی منابع به فرزندان پسر امام حسین(ع) اشاره کرده‌اند که تعدادی از آن‌ها در کربلا حضور داشته‌اند:

  • امام سجاد(ع) (علی بن الحسین الاکبر): کنیه‌اش ابومحمد و نام مادرش شهربانو بود.[۱] امام سجاد در کربلا حضور داشت و به اسارت دشمنان در آمد.
  • علی بن الحسین الاصغر که امروزه در میان عموم مردم، علی‌اکبر خوانده می‌شود. مادر او لیلا دختر ابی‌مره بن عروه بن مسعود ثقفی است. او اولین فرد از بنی‌هاشم بود که در واقعه کربلا به میدان رفت و به شهادت رسید.[۲]
  • جعفر، مادر او قضاعیه بود. جعفر در زمان حیات امام حسین(ع) و پیش از واقعه کربلا فوت کرد.
  • عبدالله که امروزه به علی‌اصغر معروف است، در مدینه متولد شد. مادرش رباب دختر امرء القیس بود. عبدالله در کربلا تیر خورده و شهید شد.[۲]
  • محمد که در کربلا شهید شد و مادر او رباب، دختر امرءالقیس است.[۳]
  • محسن، نام مادرش معلوم نیست. مادر وی در ماجرای کربلا حامله بود. بعد از شهادت امام حسین(ع) اسیر و هنگامی‌که اهل بیت(ع) را از کوفه به شام می‌بردند در نزدیکی حلب طفل خود را سقط کرده است.[۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1. بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۲۹. الارشاد، ص۲۵۳؛ نفس المهموم، قم، ص۵۲۴.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ کشف الغمه، ص۲۱۴، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۱.
  3. ابن شهر آشوب، مناقب، ج۴، ص۷۷.
  4. قمی، عباس، منتهی الامال، هجرت، چاپ پانزدهم، ۱۳۸۲ ش، ج۲، صص ۷۰۱–۶۳۸.