دلیل نامگذاری دختر پیامبر(ص) به فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

برچسب: واگردانی دستی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{درگاه|فاطمی}}
{{درگاه|فاطمی}}


بر اساس روایات، حضرت فاطمه(س) به این اسم نامیده شد؛ زیرا او «بریده شده از آتش»<ref name=":0" /> و «جدا شده از بدی‌ها»<ref name=":1" /> است. قبل از [[حضرت فاطمه(س)]] نیز افرادی با این نام وجود داشته‌اند؛ اما هیچ‌کدام شایستگی چنین معنایی را نداشته‌اند. این شخص است که به اسم خود معنا می‌دهد نه اینکه اسم، موجب ایجاد شخصیتی در فرد بشود. حضرت فاطمه(س) به دلیل شایستگی‌هایی که داشت صاحب این نام با این معانی شد.
بر اساس روایات، حضرت فاطمه(س) به این اسم نامیده شد؛ زیرا او «بریده شده از آتش»<ref name=":0" /> و «جدا شده از بدی‌ها»<ref name=":1" /> است. قبل از [[حضرت فاطمه(س)]] نیز افرادی با این نام وجود داشته‌اند. واژه فاطمه از «فطم» به معنای «بریده شده» و «جدا شده»‌ است.<ref>فیومی، احمد، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، قم، دار الهجره، ۱۴۱۴ ق، ج۲، ص۴۷۷.</ref> دلیل نامگذاری حضرت فاطمه(س) در منابع روایی [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] ذکر شده:  
 
واژه فاطمه از «فطم» به معنی بریدن و جدا شدن گرفته شده است و به معنای «بریده شده» و «جدا شده»‌ دانسته شده است.<ref>فیومی، احمد، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، قم، دار الهجره، ۱۴۱۴ ق، ج۲، ص۴۷۷.</ref> دلیل نامگذاری حضرت فاطمه(س) در منابع روایی [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] ذکر شده، که برخی از آنها چنین‌اند:


* '''بریده شده از آتش''': بر اساس روایتی از [[پیامبر(ص)]] فاطمه(س) به این نام، نامگذاری شد چون خود و شیعیانش از آتش [[دوزخ]] بریده شده‌اند.<ref name=":0">ابن بابویه، محمد، علل الشرایع، قم، داوری، ۱۳۸۵ ش، ج۱، ص۱۷۹.</ref>
* '''بریده شده از آتش''': بر اساس روایتی از [[پیامبر(ص)]] فاطمه(س) به این نام، نامگذاری شد چون خود و شیعیانش از آتش [[دوزخ]] بریده شده‌اند.<ref name=":0">ابن بابویه، محمد، علل الشرایع، قم، داوری، ۱۳۸۵ ش، ج۱، ص۱۷۹.</ref>

نسخهٔ ‏۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۱

سؤال
دلیل نامگذاری حضرت فاطمه(س) چیست؟ آیا قبل از حضرت فاطمه(س) افرادی با این نام وجود داشته‌اند؟ اگر وجود داشته‌اند چگونه ممکن است دلیل نامگذاری او و زنان پیش از وی متفاوت باشد؟


درگاه‌ها
فاطمیه.png


بر اساس روایات، حضرت فاطمه(س) به این اسم نامیده شد؛ زیرا او «بریده شده از آتش»[۱] و «جدا شده از بدی‌ها»[۲] است. قبل از حضرت فاطمه(س) نیز افرادی با این نام وجود داشته‌اند. واژه فاطمه از «فطم» به معنای «بریده شده» و «جدا شده»‌ است.[۳] دلیل نامگذاری حضرت فاطمه(س) در منابع روایی شیعه و سنی ذکر شده:

  • بریده شده از آتش: بر اساس روایتی از پیامبر(ص) فاطمه(س) به این نام، نامگذاری شد چون خود و شیعیانش از آتش دوزخ بریده شده‌اند.[۱]
  • اشتقاق از اسم فاطر: بر پایه حدیثی، خدا اسم فاطمه را از اسم فاطر (یکی از اسم‌های خودش) مشتق کرد.[۴]
  • جدا شده از جهل و پلیدی:‌ در روایتی از امام باقر(ع) دلیل نامگذاری حضرت فاطمه(س)، این دانسته شده که خدا او را از جهل و پلیدی جدا کرد.[۵]
  • بریده شده از بدی‌ها: در حدیثی علت نامگذاری او، بریده بودن او از بدی‌ها دانسته شده است.[۲]


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ابن بابویه، محمد، علل الشرایع، قم، داوری، ۱۳۸۵ ش، ج۱، ص۱۷۹.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ابن بابویه، محمد، آمالی، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۵۹۲.
  3. فیومی، احمد، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، قم، دار الهجره، ۱۴۱۴ ق، ج۲، ص۴۷۷.
  4. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ ق، ج۴۳، ص۱۵.
  5. ابن بابویه، محمد، علل الشرایع، قم، داوری، ۱۳۸۵ ش، ج۱، ص۱۷۹.