قوم لوط: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== حضرت لوط(ع) == | == حضرت لوط(ع) == | ||
[[حضرت لوط(ع)]] برادرزاده و هم‌دوره [[حضرت ابراهيم(ع)]] و از سرزمين بابل (عراق امروز) و كلدان بود. نام وی ۲۷ بار در قرآن آمده است. | [[حضرت لوط(ع)]] از انبیای الهی<ref>آیه ۱۶۰ ۱۶۲ سوره شعراء، آیه ۱۳۳ سوره صافات</ref> و برادرزاده و هم‌دوره [[حضرت ابراهيم(ع)]] و از سرزمين بابل (عراق امروز) و كلدان بود. نام وی ۲۷ بار در قرآن آمده است. او برخوردار از علم و حکمت بود.<ref>آیه ۷۴ سوره انبیاء</ref> و به حضرت ابراهیم ایمان آورد و خود را «مهاجر الی الله»<ref>آیه ۲۶ سوره عنکبوت. برخی می‌گویند این جمله از حضرت ابراهیم(ع) است.</ref> نامید.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، بهاالدین خرمشاهی، ج۲، ص۱۹۴۱</ref> | ||
== ویژگی قوم لوط == | == ویژگی قوم لوط == | ||
قوم لوط اهل مداين بودند. [[امام باقر(ع)]] فرمود: قريه قوم لوط كه عذاب بر آن ها نازل شد، «سدوم» نام داشت.<ref>ميزان الحكمه، ج۴، حديث ۱۹۶۰۶.</ref> آيينشان بت‌پرستى و فحشا در بين آنها زياد بود و اولين كسانى بودند كه لواط در ميان آنها شايع شد؛<ref>اعراف: ۷/ ۸۰.</ref> به طورى كه علنى مرتكب مى شدند و حيا نمى‌كردند.<ref>عنكبوت:۲۹/ ۲۹.</ref> اين عمل شنيع آن چنان ترويج يافت كه به عادت اجتماعى تبديل گشت و مردان زنان را رها كرده، در كنار راه‌ها در كمين پسران و مردان مى نشستند. | قوم لوط اهل مداين بودند. [[امام باقر(ع)]] فرمود: قريه قوم لوط كه عذاب بر آن ها نازل شد، «سدوم» نام داشت.<ref>ميزان الحكمه، ج۴، حديث ۱۹۶۰۶.</ref> آيينشان بت‌پرستى و فحشا در بين آنها زياد بود و اولين كسانى بودند كه [[لواط]] (جماع بین مردان) در ميان آنها شايع شد؛<ref>اعراف: ۷/ ۸۰.</ref> به طورى كه علنى مرتكب مى شدند و حيا نمى‌كردند.<ref>عنكبوت:۲۹/ ۲۹.</ref> اين عمل شنيع آن چنان ترويج يافت كه به عادت اجتماعى تبديل گشت و مردان زنان را رها كرده، در كنار راه‌ها در كمين پسران و مردان مى نشستند. | ||
طبق گفته قرآن، قوم لوط رسولان را تکذیب کردند.<ref>آیه ۱۶۰ سوره شعراء</ref> حضرت لوط به آنان گفته است شما سراغ مردان می‌روید و نسل انسان را قطع می‌کنید. قرآن آنان را اسراف‌کار و تجاوزکار و جاهل و نادان توصیف کرده است.<ref>آیه ۸۱ سوره اعراف. آیه ۱۶۶ سوره شعراء. آیه ۵۵ سوره نمل</ref> در قرآن مجيد در سورههاى "اعراف"، "هود"، "حجر"، "انبياء"، "نمل" و "عنكبوت" اشاراتى به وضع قوم لوط و گناه شنيع آنها شده است. | طبق گفته قرآن، قوم لوط رسولان را تکذیب کردند.<ref>آیه ۱۶۰ سوره شعراء</ref> حضرت لوط به آنان گفته است شما سراغ مردان می‌روید و نسل انسان را قطع می‌کنید. قرآن آنان را اسراف‌کار و تجاوزکار و جاهل و نادان توصیف کرده است.<ref>آیه ۸۱ سوره اعراف. آیه ۱۶۶ سوره شعراء. آیه ۵۵ سوره نمل</ref> در قرآن مجيد در سورههاى "اعراف"، "هود"، "حجر"، "انبياء"، "نمل" و "عنكبوت" اشاراتى به وضع قوم لوط و گناه شنيع آنها شده است. | ||
== ملاقات فرشتگان با حضرت ابراهیم(ع) == | == ملاقات فرشتگان با حضرت ابراهیم(ع) == | ||
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۰
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
قوم لوط چه كسانى بودند؟
حضرت لوط(ع)
حضرت لوط(ع) از انبیای الهی[۱] و برادرزاده و هم‌دوره حضرت ابراهيم(ع) و از سرزمين بابل (عراق امروز) و كلدان بود. نام وی ۲۷ بار در قرآن آمده است. او برخوردار از علم و حکمت بود.[۲] و به حضرت ابراهیم ایمان آورد و خود را «مهاجر الی الله»[۳] نامید.[۴]
ویژگی قوم لوط
قوم لوط اهل مداين بودند. امام باقر(ع) فرمود: قريه قوم لوط كه عذاب بر آن ها نازل شد، «سدوم» نام داشت.[۵] آيينشان بت‌پرستى و فحشا در بين آنها زياد بود و اولين كسانى بودند كه لواط (جماع بین مردان) در ميان آنها شايع شد؛[۶] به طورى كه علنى مرتكب مى شدند و حيا نمى‌كردند.[۷] اين عمل شنيع آن چنان ترويج يافت كه به عادت اجتماعى تبديل گشت و مردان زنان را رها كرده، در كنار راه‌ها در كمين پسران و مردان مى نشستند.
طبق گفته قرآن، قوم لوط رسولان را تکذیب کردند.[۸] حضرت لوط به آنان گفته است شما سراغ مردان می‌روید و نسل انسان را قطع می‌کنید. قرآن آنان را اسراف‌کار و تجاوزکار و جاهل و نادان توصیف کرده است.[۹] در قرآن مجيد در سورههاى "اعراف"، "هود"، "حجر"، "انبياء"، "نمل" و "عنكبوت" اشاراتى به وضع قوم لوط و گناه شنيع آنها شده است.
ملاقات فرشتگان با حضرت ابراهیم(ع)
فرشتگانی که مأمور عذاب قوم لوط بودند نزد حضرت ابراهیم رفتند و به او بشارت فرزندش (اسحاق و یعقوب) را دادند. خبر دوم آنها به حضرت ابراهیم، نازل شدن عذاب بر قوم لوط بودند. و دلیل این عذاب را ظالم بودن آنان مطرح کردند.[۱۰] حضرت ابراهیم(ع) خواهان آن بود که با وجود حضرت لوط عذاب تأخیر بیافتد اما فرشتگان عذاب را حتمی دانستند به او گفتند ما لوط را نجات می‌دهیم.
مهمانان حضرت لوط و عذاب قوم او
فرشتگانی زیباروی مهمان حضرت لوط شدند و لوط از این موضوع که به آنها از طرف قومش تجاوز شود و بی خبر از فرشته بودن انها سخت نگران و اندوهگین شدند.
ولى ميهمانان كه ناراحتى او را درك كردند به زودى خود را معرفى نموده و او را از نگرانى بيرون آوردند:" گفتند: نترس، و غمگين مباش (كارى از اين بيشرمان ساخته نيست، و به زودى همگى نابود خواهند شد) ما تو و خانوادهات را نجات خواهيم داد، جز همسرت كه در ميان آنها میماند.[۱۱]
قوم لوط در مقابل نصایح پیامبرشان گفتند اگر راست می‌گویی عذاب را بر ما نازل کن.[۱۲]
منابع
- ↑ آیه ۱۶۰ ۱۶۲ سوره شعراء، آیه ۱۳۳ سوره صافات
- ↑ آیه ۷۴ سوره انبیاء
- ↑ آیه ۲۶ سوره عنکبوت. برخی می‌گویند این جمله از حضرت ابراهیم(ع) است.
- ↑ دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، بهاالدین خرمشاهی، ج۲، ص۱۹۴۱
- ↑ ميزان الحكمه، ج۴، حديث ۱۹۶۰۶.
- ↑ اعراف: ۷/ ۸۰.
- ↑ عنكبوت:۲۹/ ۲۹.
- ↑ آیه ۱۶۰ سوره شعراء
- ↑ آیه ۸۱ سوره اعراف. آیه ۱۶۶ سوره شعراء. آیه ۵۵ سوره نمل
- ↑ آیه ۳۱ سوره عنکبوت
- ↑ تفسير نمونه، ج۱۶، ص: ۲۶۳
- ↑ آیه ۲۹ سوره عنکبوت