دعای افطار: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
هنگام افطار، خواندن هر دعایی مفید دانسته شده است. با این حال در [[روایات اسلامی]] دعای افطار به چند گونه نقل شده است: | هنگام افطار، خواندن هر دعایی مفید دانسته شده است. با این حال در [[روایات اسلامی]] دعای افطار به چند گونه نقل شده است: | ||
* [[پیامبر اکرم(ص)]] موقع افطار می‌فرمود: {{عربی|اللَّهُمَ لَكَ صُمْنَا وَ عَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْنَا فَتَقَبَّلْهُ مِنَّا ذَهَبَ الظَّمَأُ وَ ابْتَلَّتِ الْعُرُوقُ وَ بَقِيَ الْأَجْر|خداوندا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار کردیم. روزه را از ما بپذير. تشنگى رفت، رگ‌ها پاكيزه شد و پاداش باقی ماند}}.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، داراکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۶۵ش، ج۴، ص۹۵.</ref> | * [[پیامبر اکرم(ص)]] موقع افطار می‌فرمود: {{عربی|اللَّهُمَ لَكَ صُمْنَا وَ عَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْنَا فَتَقَبَّلْهُ مِنَّا ذَهَبَ الظَّمَأُ وَ ابْتَلَّتِ الْعُرُوقُ وَ بَقِيَ الْأَجْر|ترجمه=خداوندا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار کردیم. روزه را از ما بپذير. تشنگى رفت، رگ‌ها پاكيزه شد و پاداش باقی ماند}}.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، داراکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۶۵ش، ج۴، ص۹۵.</ref> | ||
* [[امام کاظم(ع)]] از پدرانش نقل می‌کند که وقتی یک روز را روزه گرفتی موقع افطار بگو: {{عربی|اللَّهُمَ لَكَ صُمْتُ وَ عَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْتُ ُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْت|خداوندا براى تو روزه گرفتم، با روزى تو افطار می‌كنم و بر تو توکل می‌کنم}}.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۹۵، ص۱۵.</ref> | * [[امام کاظم(ع)]] از پدرانش نقل می‌کند که وقتی یک روز را روزه گرفتی موقع افطار بگو: {{عربی|اللَّهُمَ لَكَ صُمْتُ وَ عَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْتُ ُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْت|ترجمه=خداوندا براى تو روزه گرفتم، با روزى تو افطار می‌كنم و بر تو توکل می‌کنم}}.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۹۵، ص۱۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۴
سؤال
لطفاً دعای موقع افطار را بنویسید.
هنگام افطار، خواندن هر دعایی مفید دانسته شده است. با این حال در روایات اسلامی دعای افطار به چند گونه نقل شده است:
- پیامبر اکرم(ص) موقع افطار می‌فرمود: «اللَّهُمَ لَكَ صُمْنَا وَ عَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْنَا فَتَقَبَّلْهُ مِنَّا ذَهَبَ الظَّمَأُ وَ ابْتَلَّتِ الْعُرُوقُ وَ بَقِيَ الْأَجْر؛ خداوندا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار کردیم. روزه را از ما بپذير. تشنگى رفت، رگ‌ها پاكيزه شد و پاداش باقی ماند».[۱]
- امام کاظم(ع) از پدرانش نقل می‌کند که وقتی یک روز را روزه گرفتی موقع افطار بگو: «اللَّهُمَ لَكَ صُمْتُ وَ عَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْتُ ُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْت؛ خداوندا براى تو روزه گرفتم، با روزى تو افطار می‌كنم و بر تو توکل می‌کنم».[۲]