روایت حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۴

سؤال

این سخن از کیست: «حسن و حیسن دو گوشواره عرشند»؟

روایت حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند در منابع روایی شیعه و اهل سنت بیان شده است. هرکدام از منابه متن روایت را به گونه‌ای ذکر نموده اما در مضمون نزدیک به یکدیگر هستند. این روایت از پیامبر نقل شده توسط ائمه و بزرگان اهل سنت نقل شده است.

متن روایت

حضرت علی(ع) می‌فرماید که از رسول خدا(ص) شنیدم: «خداوند متعال دو فرزندم حسن و حسین(ع) را از نوری که بر تو و فاطمه افکند، آفریده است و آن دو همانند دو گوشواره آویخته به گوش، جنبش و حرکت دارند و نور آن دو هفتاد هزار برابر نور شهیدان است؛ ای علی(ع) همانا خدای عزیز و جلیل به من وعده فرموده که بر آن دو کرامتی عطا فرماید که هیچ‌کس به جز پیامبران و رسولان را به چنان کرامتی اکرام نفرموده باشد.»^[۱]

در حالات حضرت آدم(ع) در روایات آمده است که روزی که ایشان وارد بهشت شدند متوجه نوری شدند که بهشت را روشن کرده بود؛ آن حضرت به جبرئیل گفت: این دختر کیست که از نور جمالش بهشت درخشان و روشن شده است؟ گفت: این فاطمه(س) دختر محمد(ص) یکی از فرزندان تو است که پیامبر آخرالزمان است. گفت این تاج چیست که بر سر دارد گفت: شوهرش علی بن ابی طالب(ع) است. پرسید این دو گوشواره چیست؟ گفت: دو فرزندش حسن(ع) و حسین(ع) هستند.^[۲]

روایت در آثار روایی اهل سنت

این حدیث شریف علاوه بر کتاب‌های شیعه در کتب روایی اهل سنت نیز نقل شده است.

در کتاب فضائل الخمسه فی صحاح سته ـ که فضائل پنج تن(ع) در صحاح شش‌گانه اهل سنت است ـ باب هجدهم این کتاب عبارت است از این که حسنین(ع) دو گوشواره عرش خدایند.

در فیض القدیر محمد عبدالرئوف مناوی، در جلد ۳، صفحه ۴۱۵، گفته است: «حسن و حسین(ع) دو گوشواره عرش الهی هستند و معلق و آویزان از آن نیستند، بلکه به نوعی زینت عرش هستند نه اینکه همانند گوشواره آویزان باشند.» طبرانی، این حدیث را در «المعجم الاوسط» از «عقبه بن عامر» به نقل از پیامبر(ص) آورده است؛ در شرح آن کتاب از «دیلمی» نقل نموده است که: «حسنین(ع) به منزله دو شنف از چهره‌اند و شنف گوشواره‌ای است که به گوش می‌آویزند. منظور آن است که یکی از حسنین(ع) در جانب راست عرش و دیگری در جانب چپ عرش قرار دارند.»^[۳]

علی بن ابوبکر هیثمی یکی دیگر از علمای اهل سنت در کتاب «مجمع الزوائد، جلد ۹، صصفحه ۱۸۴» از عقبه بن عامر، از رسول خدا(ص) روایت می‌کند که: «حسن و حسین(ع) دو گوشواره عرش خدا و معلق به عرش‌اند و جدای از آن نمی‌باشند؛ پیامبر(ص) فرموده است هنگامی که بهشتیان در بهشت استقرار می‌یابند به عرض می‌رساند پروردگارا، به من وعده داده بودی که مرا به دو رکن از ارکانت زینت بدهی، خدای تعالی می‌فرماید: مگر این گونه نیست که تو را به حسن و حسین(ع) زینت داده‌ام.»

سند این حدیث به رسول اکرم(ص) می‌رسد و در کتب معتبر شیعه و سنی آمده است.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر

بحارالانوار، ج۲۶، ص۲۹۳؛ علامه مجلسی.

گنجینه معارف شیعه؛ محمد باقر کمره ای.

منابع

↑ جنتی، احمد، نصایح، قم، الهادی، بیست وچهارم، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۷.
↑ خسروی، موسی، ترجمه بحارالانوار، بخش امامت، تهران، اسلامیه، دوم، ۱۳۶۳ش، ج۷، ج۳، ص۷.
↑ ساعدی، محمد باقر، فضائل پنج تن در صحاح شش‌گانه، قم، فیروز آبادی، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۱۵۴.

[1] جنتی، احمد، نصایح، قم، الهادی، بیست وچهارم، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۷.

[2] خسروی، موسی، ترجمه بحارالانوار، بخش امامت، تهران، اسلامیه، دوم، ۱۳۶۳ش، ج۷، ج۳، ص۷.

[3] ساعدی، محمد باقر، فضائل پنج تن در صحاح شش‌گانه، قم، فیروز آبادی، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۱۵۴.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 {{شروع متن}}
 {{سوال}}
-این سخن از کیست: ((حسن و حیسن دو گوشواره عرشند))؟
+این سخن از کیست: «حسن و حیسن دو گوشواره عرشند»؟
 {{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
-در مورد سئوال، حضرت (امیرمومنان) فرمودند که از رسول خدا(ص) شنیدم که: «خداوند متعال دو فرزندم حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ را از نوری که بر تو و فاطمه افکند، آفریده است و آن دو همانند دو گوشواره آویخته به گوش، جنبش و حرکت دارند و نور آن دو هفتاد هزار برابر نور شهیدان است ای علی(ع) همانا خدای عزیز و جلیل به من وعده فرموده که بر آن دو کرامتی عطا فرماید که هیچ‌کس به جز پیامبران و رسولان را به چنان کرامتی اکرام نفرموده باشد.»<ref>جنتی، احمد، نصایح، قم، الهادی، بیست وچهارم، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۷.</ref>
+روایت حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند در منابع روایی شیعه و اهل سنت بیان شده است. هرکدام از منابه متن روایت را به گونه‌ای ذکر نموده اما در مضمون نزدیک به یکدیگر هستند. این روایت از پیامبر نقل شده توسط ائمه و بزرگان اهل سنت نقل شده است.
-و در حالات حضرت آدم هم آمده است که روزی که آن حضرت وارد بهشت شدند متوجه نوری شدند که بهشت را روشن کرده بود. آن حضرت به جبرئیل گفت: این دختر کیست که از نور جمالش بهشت درخشان و روشن شده است؟ گفت: این فاطمه دختر محمد(ص) یکی از فرزندان تو است که پیامبر آخر الزمان است. گفت این تاج چیست که بر سر دارد گفت: شوهرش علی بن ابی طالب(ع) است. پرسید این دو گوشواره چیست؟ گفت: دو فرزندش حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ هستند.<ref>خسروی، موسی، ترجمه بحارالانوار، بخش امامت، تهران، اسلامیه، دوم، ۱۳۶۳ش، ج۷، ج۳، ص۷.</ref>
+==متن روایت==
+حضرت علی(ع) می‌فرماید که از رسول خدا(ص) شنیدم: «خداوند متعال دو فرزندم حسن و حسین(ع) را از نوری که بر تو و فاطمه افکند، آفریده است و آن دو همانند دو گوشواره آویخته به گوش، جنبش و حرکت دارند و نور آن دو هفتاد هزار برابر نور شهیدان است؛ ای علی(ع) همانا خدای عزیز و جلیل به من وعده فرموده که بر آن دو کرامتی عطا فرماید که هیچ‌کس به جز پیامبران و رسولان را به چنان کرامتی اکرام نفرموده باشد.»<ref>جنتی، احمد، نصایح، قم، الهادی، بیست وچهارم، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۷.</ref>
+در حالات حضرت آدم(ع) در روایات آمده است که روزی که ایشان وارد بهشت شدند متوجه نوری شدند که بهشت را روشن کرده بود؛ آن حضرت به جبرئیل گفت: این دختر کیست که از نور جمالش بهشت درخشان و روشن شده است؟ گفت: این فاطمه(س) دختر محمد(ص) یکی از فرزندان تو است که پیامبر آخرالزمان است. گفت این تاج چیست که بر سر دارد گفت: شوهرش علی بن ابی طالب(ع) است. پرسید این دو گوشواره چیست؟ گفت: دو فرزندش حسن(ع) و حسین(ع) هستند.<ref>خسروی، موسی، ترجمه بحارالانوار، بخش امامت، تهران، اسلامیه، دوم، ۱۳۶۳ش، ج۷، ج۳، ص۷.</ref>
+==روایت در آثار روایی اهل سنت==
 این حدیث شریف علاوه بر کتاب‌های شیعه در کتب روایی اهل سنت نیز نقل شده است.
-در کتاب فضائل الخمسه فی صحاح سته ـ که فضائل پنج تن(ع) در صحاح شش‌گانه اهل سنت است ـ باب هجدهم این کتاب عبارت است از این که حسنین ـ علیهما السلام ـ دو گوشواره عرش خدایند.
+در کتاب فضائل الخمسه فی صحاح سته ـ که فضائل پنج تن(ع) در صحاح شش‌گانه اهل سنت است ـ باب هجدهم این کتاب عبارت است از این که حسنین(ع) دو گوشواره عرش خدایند.
-در فیض القدیر منادی ج۳، ص۴۱۵، گفته است: «حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ دو گوشواره عرش الهی هستند و معلق و آویزان از آن نیستند بلکه به نوعی زینت عرش می‌باشند نه اینکه همانند گوشواره آویزان باشند.» طبرانی، این حدیث را در «الاوسط» از «عقبه بن عامر» به نقل از پیغمبر اکرم(ص) آورده است در شرح آن کتاب از «دیلمی» نقل نموده است که: «حسنین ـ علیهما السلام ـ بمنزله دو شنف از چهره اند و شنف گوشواره ای است که به گوش می‌آویزند. منظور آن است که یکی از حسنین(ع) در جانب راست عرش و دیگری در جانب چپ عرش قرار دارند.»
-هیثمی یکی دیگر از علمای اهل سنت در کتاب «مجمع، ج۹، ص۱۸۴» از عقبه بن عامر، ایشان هم از رسول خدا(ص) روایت می‌کند که: «حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ دو گوشواره عرش خدا و معلق به عرش اند و جدای از آن نمی‌باشند پیامبر اکرم(ص) فرموده است هنگامی که بهشتیان در بهشت استقرار می‌یابند به عرض می‌رساند پروردگارا، به من وعده داده بودی که مرا به دو رکن از ارکانت زینت بدهی، خدای تعالی می‌فرماید: مگر این گونه نیست که تو را به حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ زینت داده‌ام.»
+در فیض القدیر محمد عبدالرئوف مناوی، در جلد ۳، صفحه ۴۱۵، گفته است: «حسن و حسین(ع) دو گوشواره عرش الهی هستند و معلق و آویزان از آن نیستند، بلکه به نوعی زینت عرش هستند نه اینکه همانند گوشواره آویزان باشند.» طبرانی، این حدیث را در «المعجم الاوسط» از «عقبه بن عامر» به نقل از پیامبر(ص) آورده است؛ در شرح آن کتاب از «دیلمی» نقل نموده است که: «حسنین(ع) به منزله دو شنف از چهره‌اند و شنف گوشواره‌ای است که به گوش می‌آویزند. منظور آن است که یکی از حسنین(ع) در جانب راست عرش و دیگری در جانب چپ عرش قرار دارند.»<ref>ساعدی، محمد باقر، فضائل پنج تن در صحاح شش‌گانه، قم، فیروز آبادی، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۱۵۴.</ref>
-(طبرانی) این حدیث را در «الاوسط» روایت می‌کند.<ref>ساعدی، محمد باقر، فضائل پنج تن در صحاح شش‌گانه، قم، فیروز آبادی، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۱۵۴.</ref>
+علی بن ابوبکر هیثمی یکی دیگر از علمای اهل سنت در کتاب «مجمع الزوائد، جلد ۹، صصفحه ۱۸۴» از عقبه بن عامر، از رسول خدا(ص) روایت می‌کند که: «حسن و حسین(ع) دو گوشواره عرش خدا و معلق به عرش‌اند و جدای از آن نمی‌باشند؛ پیامبر(ص) فرموده است هنگامی که بهشتیان در بهشت استقرار می‌یابند به عرض می‌رساند پروردگارا، به من وعده داده بودی که مرا به دو رکن از ارکانت زینت بدهی، خدای تعالی می‌فرماید: مگر این گونه نیست که تو را به حسن و حسین(ع) زینت داده‌ام.»
-پس معلوم شد که سند این حدیث به خود رسول اکرم(ص) می‌رسد و در کتب معتبر شیعه و سنی هم آمده است و لذا آن دو حضرت از جمله زینت‌های عرش الهی می‌باشند که دیگران از نور هدایت آن دو هم چون سایر معصومین(ع) استفاده می‌کنند.
+سند این حدیث به رسول اکرم(ص) می‌رسد و در کتب معتبر شیعه و سنی آمده است.
 {{پایان پاسخ}}
 {{مطالعه بیشتر}}
 == معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
-۱ـ ارشاد القلوب؛ دیلمی.
+* بحارالانوار، ج۲۶، ص۲۹۳؛ علامه مجلسی.
-۲ـ بحارالانوار، ج۲۶، ص۲۹۳؛ علامه مجلسی.
-۳ـ خصال؛ شیخ صدوق.
-۴ـ گنجینه معارف شیعه؛ محمد باقر کمره ای.
+* گنجینه معارف شیعه؛ محمد باقر کمره ای.
 {{پایان مطالعه بیشتر}}
@@ خط ۴۲: / خط ۴۰: @@
 }}
 {{تکمیل مقاله
-  | شناسه =
+  | شناسه =شد
-  | تیترها =
+  | تیترها =شد
-  | ویرایش =
+  | ویرایش =شد
-  | لینک‌دهی =
+  | لینک‌دهی =شد
   | ناوبری =
   | نمایه =
@@ خط ۵۲: / خط ۵۰: @@
   | بازبینی =
   | تکمیل =
-  | اولویت =
+  | اولویت =ج
-  | کیفیت =
+  | کیفیت =ج
 }}
 {{پایان متن}}