مقام حضرت داود(ع) در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
ویژگی‌های حضرت داود(ع) در قرآن چیست؟{{پایان سوال}}
ویژگی‌های حضرت داود(ع) در قرآن چیست؟{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
خداوند در قرآن [[حضرت داود(ع)]] را با اوصاف برجسته‌ای توصیف کرده است از جمله: صبر، عبودیت، فضیلت، حکمت، فصل الخطاب، خلیفه الهی، مقرب الهی، بسیار توبه کننده و... حضرت داود(ع) از پیامبران [[بنی اسرائیل]] است و کتاب او [[زبور]] نام دارد.
خداوند در قرآن [[حضرت داود(ع)]] را با اوصاف برجسته‌ای توصیف کرده است از جمله: صبر، عبودیت، فضیلت، حکمت، فصل الخطاب، خلیفه الهی، مقرب الهی، بسیار توبه کننده و... حضرت داود(ع) پدر [[حضرت سلیمان(ع)]] و از پیامبران [[بنی اسرائیل]] است و کتاب او [[زبور]] نام دارد.


== فضائل حضرت داود (ع) در آیات ==
== فضائل حضرت داود(ع) در آیات ==
۱. صاحب کتاب زبور: {{قرآن|وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا|ترجمه=و به داود هم زبور عطا کردیم.|سوره=نساء|آیه=۱۶۳}}
۱. صاحب کتاب زبور: {{قرآن|وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا|ترجمه=و به داود هم زبور عطا کردیم.|سوره=نساء|آیه=۱۶۳}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۹

سؤال
ویژگی‌های حضرت داود(ع) در قرآن چیست؟

خداوند در قرآن حضرت داود(ع) را با اوصاف برجسته‌ای توصیف کرده است از جمله: صبر، عبودیت، فضیلت، حکمت، فصل الخطاب، خلیفه الهی، مقرب الهی، بسیار توبه کننده و... حضرت داود(ع) پدر حضرت سلیمان(ع) و از پیامبران بنی اسرائیل است و کتاب او زبور نام دارد.

فضائل حضرت داود(ع) در آیات

۱. صاحب کتاب زبور: ﴿وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا؛ و به داود هم زبور عطا کردیم.(نساء:۱۶۳)

۲. صاحب فضیلت و هم‌آوازی با پرندگان در تسبیح خداوند: ﴿وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا ۖ يَا جِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَالطَّيْرَ ۖ وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ؛ داود را از سوى خود فضيلتى داديم كه: اى كوه‌ها و اى پرندگان، با او هم‌آواز شويد. و آهن را برايش نرم كرديم.(سبأ:۱۰)

۳. صاحب حکمت و فصل الخطاب: ﴿وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ؛ و پادشاهيش را استوار كرديم و او را حكمت و كلام فيصله‌دهنده عطا كرديم.(ص:۲۰)

۴. مقرب الهی: ﴿فَغَفَرْنَا لَهُ ذَٰلِكَ ۖ وَإِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ؛ ما اين خطايش را بخشيديم. او را به درگاه ما تقرب است و بازگشتى نيكو(ص:۲۵)

۵. خلیفه الهی: ﴿يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ؛ اى داوود، ما تو را در زمين خليفه [و جانشين‌] گردانيديم(ص:۲۶)

۶. صبر، نیرومندی و بسیار توبه‌کننده: ﴿اصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ؛ بر آنچه مى‌گويند صبر كن، و داوود، بنده ما را كه داراى امكانات [متعدّد] بود به ياد آور؛ آرى، او بسيار بازگشت‌كننده [به سوى خدا] بود.(ص:۱۷)


مطالعه بیشتر

۱. عیون الرضا، انتشارات جهان، ج۱، ص۱۹۳.

۲. آمالی صدوق، مجلس ۲۲، ص۳.


منابع