۱٬۴۵۷
ویرایش
خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۰
، ۲۹ دسامبر ۲۰۲۴←مقدمات ایراد خطبه
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
== مقدمات ایراد خطبه == | == مقدمات ایراد خطبه == | ||
در منابع آمده است، پس از آنکه سپاه امام حسین(ع) و سپاه کوفه کاملاً آماده شدند، پرچم‌های سپاه عمر بن سعد برافراشته و صدای طبل و شیپورشان بلند شد. پس از این، سپاه کوفه از هر طرف، مانند حلقه انگشتری، دور خیمه‌های امام حسین(ع) را فرا گرفت. [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] پس از آنکه فرماندهان جناح راست و چپ سپاه خود را مشخص کرد، از میان لشکر خود بیرون آمد و در برابر صفوف سپاه دشمن قرار گرفت. امام(ع) از آنان خواست تا سکوت کنند و به سخنان او گوش دهند. سپاهیان کوفه همچنان سر و صدا و هلهله می‌کردند که امام حسین(ع) با جملاتی آنان را به آرامش و سکوت دعوت کرد. سپس خطبه خود را آغاز کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مقتل الحسین علیه السلام|سال=1423|نام=موفق بن احمد|نام خانوادگی=خوارزمی|ناشر=انوار الهدی|جلد=2|صفحه=8}}</ref> | در منابع آمده است، پس از آنکه سپاه امام حسین(ع) و سپاه کوفه کاملاً آماده شدند، پرچم‌های سپاه [[عمر بن سعد]] برافراشته و صدای طبل و شیپورشان بلند شد. پس از این، سپاه کوفه از هر طرف، مانند حلقه انگشتری، دور خیمه‌های امام حسین(ع) را فرا گرفت. [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] پس از آنکه فرماندهان جناح راست و چپ سپاه خود را مشخص کرد، از میان لشکر خود بیرون آمد و در برابر صفوف سپاه دشمن قرار گرفت. امام(ع) از آنان خواست تا سکوت کنند و به سخنان او گوش دهند. سپاهیان کوفه همچنان سر و صدا و هلهله می‌کردند که امام حسین(ع) با جملاتی آنان را به آرامش و سکوت دعوت کرد. سپس خطبه خود را آغاز کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مقتل الحسین علیه السلام|سال=1423|نام=موفق بن احمد|نام خانوادگی=خوارزمی|ناشر=انوار الهدی|جلد=2|صفحه=8}}</ref> | ||
== رخدادهای هم‌زمان با ایراد خطبه == | == رخدادهای هم‌زمان با ایراد خطبه == | ||
زمانی که امام حسین(ع) قصد کرد تا با سخنرانی دوباره حجت را بر سپاه کوفه تمام کند، سپاهیانِ دشمن با ایجاد سر و صدا و هلهله از این کار جلوگیری کردند. امام حسین(ع) در این شرایط سخنان خود را شروع کرد. حضرت ابتدا، به دلیل عدم سکوت سپاه کوفه پرداخت و لقمه حرام را عامل نشنیدن سخنان حق برشمرد. این موضوع باعث شد تا لشکریان عمرسعد یکدیگر را ملامت کنند که چرا سکوت نمی‌کنند و یکدیگر را وادار به گوش‌دادن به سخنان امام(ع) کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا|سال=1381|نام=محمد صادق|نام خانوادگی=نجمی|ناشر=قم، بوستان کتاب|صفحه=246}}</ref> | زمانی که امام حسین(ع) قصد کرد تا با سخنرانی دوباره حجت را بر سپاه کوفه تمام کند، سپاهیانِ دشمن با ایجاد سر و صدا و هلهله از این کار جلوگیری کردند. امام حسین(ع) در این شرایط سخنان خود را شروع کرد. حضرت ابتدا، به دلیل عدم سکوت سپاه کوفه پرداخت و لقمه حرام را عامل نشنیدن سخنان حق برشمرد. این موضوع باعث شد تا لشکریان عمرسعد یکدیگر را ملامت کنند که چرا سکوت نمی‌کنند و یکدیگر را وادار به گوش‌دادن به سخنان امام(ع) کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا|سال=1381|نام=محمد صادق|نام خانوادگی=نجمی|ناشر=قم، بوستان کتاب|صفحه=246}}</ref> | ||
امام حسین(ع) در میانۀ خطبه اشعاری خواند که معنای حماسی داشت و تأکید می‌کرد که در جنگ میان حق و باطل، طرف حق چه شکست بخورد و چه پیروز شود پیروز حقیقی است. در انتهای خطبه امام حسین(ع) دست به [[دعا]] برداشت و سپاه کوفه را نفرین کرد. | امام حسین(ع) در میانۀ خطبه اشعاری خواند که معنای حماسی داشت و تأکید می‌کرد که در جنگ میان حق و باطل، طرف حق چه شکست بخورد و چه پیروز شود پیروز حقیقی است. در انتهای خطبه امام حسین(ع) دست به [[دعا]] برداشت و سپاه کوفه را نفرین کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پیشوایان هدایت|سال=1380|نام=سید منذر|نام خانوادگی=حکیم|ناشر=قم، انتشارات مجمع جهانی اهل بیت|جلد=5|صفحه=257}}</ref> | ||
== متن و ترجمه خطبه == | == متن و ترجمه خطبه == | ||