حدیث طاغوت بودن قیام‌های قبل از ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوال}}حدیثی از امام صادق(ع) ذکر شده که بر اساس آن، هر پرچمی قبل از ظهور قائم برافراشته شود، ضلالت و گمراهی است. آیا این حدیث صحیح است؟ منظور از این حدیث چیست؟ آیا این حدیث با هر نوع حکومتی مخالفت دارد؟

{{جعبه اطلاعات حدیث

| به نقل از  = [[امام صادق(ع)]]

| راوی اصلی =

| دیگر راویان =

| منابع سنی =

| توضیحات =

مؤید این مطلب روایت دیگری است كه می‌گوید: {{متن عربی|و مَنْ رَفَعَ رایة ضلالة فصاحبها طاغوت|ترجمه=  هر كسی پرچم ضلالت بر افرازد، صاحبش طاغوت است}}،<ref>كلینی، محمد، روضة كافی، تهران، دارالكتب الاسلامیه، ج8، ص296، ح456.</ref> یا اینکه همراه با ادعای [[مهدویت]]<ref name=":0">صحیفه نور، ج۲۰، ص۱۹۶–۱۹۷.</ref> و [[امامت]]<ref name=":1">ولایه الفقیه، تهران، دارالکتب الاسلامیّه، ج۱، ص۲۳۸.</ref> باشد.

ا[[امام خمینی|مام خمینی]] مراد از این حدیث را پرچمی دانسته که به عنوان [[مهدویت]] بلند شود.<ref name=":0" /> به گفته وی نبودن حکومت باعث هرج و مرج و ریختن خون مردم می‌شود.<ref>صحیفه نور، ج۲۰، ص۱۹۸.</ref> او همچنین این احتمال را داده که حدیث درباره علائم ظهور است و به پرچم‌هایی اشاره می‌کند که نزدیک ظهور، به عنوان امامت بلند می‌شود.<ref name=":1" /> به گفته [[مرتضی مطهری]]، اسلام‌پژوه، براساس برخی روایات، قبل از قیام مهدی(ع) دولتی از اهل حق شکل می‌گیرد که تا قیام وی ادامه پیدا می‌کند.<ref>مطهری، مرتضی، قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ، قم، انتشارات صدرا، ص۶۷–۶۸.</ref>

محققان عمل به اطلاق این حدیث را مخالف [[قرآن]] دانسته است؛<ref>ولایه الفقیه، تهران، دارالکتب الاسلامیّه، ج۱، ص۲۳۸.</ref> زیرا در قرآن به قیام برای خدا<ref>سبأ/۴۶.</ref> [[جهاد]] در راه او، [[امر به معروف و نهی از منکر]]، و مقابله با طاغوت دستور داده شده است. این دسته از دستورها را، دستورات و قوانین حکومتی دانسته‌اند که اجرای آن، نیاز به تشکیل حکومت دارد.{{مدرک|date=مارس ۲۰۲۲}} برخی نیز عمل به اطلاق این حدیث را با دلایل نقلی<ref>محمد بن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه، تهران، المکتبه الاسلامیه، چاپ اوّل، ۱۳۸۰، ج۱۸، باب اوصاف القاضی، ح۹؛ علیزاده، اکبر اسد، در ساحل اندیشه، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، چاپ اوّل، ۱۳۸۰ش، ص۲۳۲–۲۳۹.</ref> و عقلیِ<ref>واعظی، احمد، حکومت اسلامی، چاپ اوّل، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۲؛ جوادی آملی، عبدالله، ولایت فقیه، قم، نشر اسراء، ۱۳۷۸ش، ص۱۵۱-۱۵۲.</ref> مسئله [[ولایت‌فقیه]] ناسازگار شمرده‌اند.

2. قیام یحیی بن زید: بعد از شهادت زید در سال 121 هـ . پسرش، یحیی، دنبال كار پدر را گرفت و بالاخره در سال 125 هـ . در جوزجان، هنگام جنگ با سپاه [[بنی‌امیه|بنی امیه]]، تیری به پیشانیش اصابت كرد و در میدان جنگ كشته شد و نیروهایش پراكنده شدند. <ref>ابن واضح، یعقوبی، تاریخ یعقوبی، منشورات الشریف الرضی، قم، 1414هـ ، ج 2، ص 326و 327 و 333.</ref>

3. [[قیام مختار]] بن ابی عبیدی ثقفی، كه امام زین‌العابدین در تأیید قیام او فرمود: اگر برده‌ای از زنگار برای یاری ما قیام كند بر همگان واجب است او را یاری رسانند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، داراحیاء التراث العربی، چاپ دوّم، ‌1403ق/ 1983م، ج45، ص365.</ref>   

4.  قیام یمانی و... كه در روایات بدان اشاره شده و تأیید شده است.<ref>بحارالانوار، ج52، ص253.</ref>

  | شناسه =شد

  | تیترها =شد

  | ویرایش =شد

  | لینک‌دهی =شد

  | تغییر مسیر =شد

  | ارزیابی کمی =شد

  | تکمیل =شد

  | اولویت =ج

  | کیفیت =ج