حدود آزادی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
حدود آزادی در قرآن کریم | حدود آزادی در قرآن کریم تا چه حد است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}اساس دین بر پایه اختیار بنا شده است و رسالت پیامبران و تبلیغ آنان، در راستای حق انتخاب انسان‌ها انجام می‌گیرد. [[قرآن کریم]] بارها مردم را به تفکر دعوت کرده است و اجبار و اکراه در دین را صراحتا رد می‌کند. [[ایمان]] قلبی و پذیرش دین اگر از راه [[آزادی]] و حق انتخاب نباشد، امری عبث و بی‌فایده است که مقاصد و اهداف دین را به همراه ندارد. | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|حکومت دینی}} | |||
اساس دین بر پایه اختیار بنا شده است و رسالت پیامبران و تبلیغ آنان، در راستای حق انتخاب انسان‌ها انجام می‌گیرد. [[قرآن کریم]] بارها مردم را به تفکر دعوت کرده است و اجبار و اکراه در دین را صراحتا رد می‌کند. [[ایمان]] قلبی و پذیرش دین اگر از راه [[آزادی]] و حق انتخاب نباشد، امری عبث و بی‌فایده است که مقاصد و اهداف دین را به همراه ندارد. | |||
== آزادی اندیشه و تفکر و تعقل == | ==آزادی اندیشه و تفکر و تعقل== | ||
زیربنای انتخاب صحیح | قرآن زیربنای انتخاب صحیح هدف را، برخوردار بودن از هدایت الهی می‌داند: {{قرآن|كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ|ترجمه=این گونه خداوند آیاتش را برای شما روشن می‌گرداند، باشد که (در کار دنیا و آخرت) بیندیشید.|سوره=بقره|آیه=۲۱۹}} این اندیشیدن جز در فضایی باز و آزاد تحقق پیدا نمی‌کند. اگر امر به تفکر همراه با آزادی نباشد، امکان انجام آن وجود ندارد. | ||
== آزادی سیاسی == | آيات ديگر قرآن منابع و موضوعات انديشيدن را براي انديشمندان معرفي مي‌كند: الف) مطالعه و اندیشه در آفاق،<ref>سوره ق، آيه ۶ و ۷.</ref> ب) اندیشه در انفس،<ref>سوره اسراء، آيه۴۱.</ref> ج) مطالعه تاريخ گذشتگان برای عبرت‌آموزی<ref>سوره طه، آيه۱۲۸.</ref> و ... | ||
قرآن | ==آزادی سیاسی== | ||
قرآن حق دخالت در نظام سياسي و برخورداري از حق انتخاب را به رسميت مي‌شناسد و از هرگونه استبداد نهي مي‌كند و لزوم دخالت مردم در تعيين و سرنوشت امور خويش را يادآور و آزادي سياسي آنان را به رسميت شناخته و تأمين كرده است: {{قرآن| وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ|ترجمه=|سوره= آل عمران|آیه=۱۵۹}} آزادی‌های عطا شده به بشریت در آیات دیگر نیز آمده است.<ref>سوره فتح،آيه ۱۰. سوره توبه، آيه ۶ و ۸۵ و... .</ref> | |||
== آزادی عقیده و انتخاب دین == | ==آزادی عقیده و انتخاب دین== | ||
قرآن | قرآن در راستاي احترام به اراده، انديشه و شعور انسان، هرگونه تحميل عقيده در امر انتخاب دين را نهي مي‌كند: {{قرآن|لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ|ترجمه= در دين هيچ اجباري نيست و راه از بيراهه به خوبي آشكار شده است.|سوره=بقره|آیه=۲۵۶}} در اسلام تحقيق در انتخاب دين و پذيرش اصول دين بر پایه برهان يك امر ضروري محسوب مي‌شود: {{قرآن|لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَه وَيَحْيَىٰ مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَه|ترجمه=تا آنها که هلاک می‌شوند، از روی اتمام حجّت باشد؛ و آنها که زنده می‌شوند، از روی دلیل روشن باشد.|سوره=انفال|آیه=۴۲}} | ||
== آزادی بیان == | ==آزادی بیان== | ||
آزادي بيان از نظر قرآن يك سنت الهي و توصيه اولياي او به شمار مي‌رود.<ref>هاشمي رفسنجاني، اكبر، فرهنگ قرآن، قم، انتشارات دفتر تبليغات اسلامي، ج۱، ص۱۶۰.</ref> آيات قرآن سرشار از گفتگوهاي منطقي، شنيدن سخن مخالفان، آزادي بيان و ... مي‌باشد.<ref>. سوره زمر، آيه ۱۸. سوره آل عمران، آيه۶۱.</ref>. | |||
آزادي در عرصههاي مختلف داراي حدود مشخصی است و بدون قيد نیست. قرآن زیرپاگذاشتن حدود و احكام الهي و رعايت مرزهاي الهي ستم‌کاری است: {{قرآن| تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَعْتَدُوهَا وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ|ترجمه= اينها (احكام) حدود و مرزهاي الهي است از آن تجاوز نكنيد، هر كس از آن تجاوز كند ستمگر است.|سوره=بقره|آیه=۲۲۹}}خداوند تنها مرجع تعيين حدود آزادي است.<ref> جوادي آملي، عبدالله، فلسفه حقوق بشر، قم، مؤسسه نشر اسراء، ص۴۰ ـ۱۰۰.</ref> از ديدگاه قرآن محدوده آزادي تا جايي است که مخالف دستورات اسلامی نباشد.<ref>امام خميني، روح الله، صحيفه نور، تهران، مركز نشر و تنظيم آثار امام خميني، ج۲۱، ص۱۹۴.</ref> | |||
== مطالعه بیشتر == | ==مطالعه بیشتر== | ||
* مصباح یزدی، محمدتقی، تکثر گرائی دینی یا پلورالیزم دینی، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) قم، در چهار مجلد (بحث آزادی). | |||
* یزدانی، عباس، آزادی، قم، نشر پارسایان وایمانی، ص۷۷–۱۰. | |||
* مطهری، مرتضی، انسان و سرنوشت، قم، انتشارات صدرا. | |||
==منابع== | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | ||
|شاخه فرعی۱ = انسان‌شناسی در قرآن | | شاخه فرعی۱ = انسان‌شناسی در قرآن | ||
|شاخه فرعی۲ = انسان‌شناسی | | شاخه فرعی۲ = انسان‌شناسی | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی نویسنده = | ||
| ارزیابی کمی = | |||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:آزادی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۴
حدود آزادی در قرآن کریم تا چه حد است؟
اساس دین بر پایه اختیار بنا شده است و رسالت پیامبران و تبلیغ آنان، در راستای حق انتخاب انسان‌ها انجام می‌گیرد. قرآن کریم بارها مردم را به تفکر دعوت کرده است و اجبار و اکراه در دین را صراحتا رد می‌کند. ایمان قلبی و پذیرش دین اگر از راه آزادی و حق انتخاب نباشد، امری عبث و بی‌فایده است که مقاصد و اهداف دین را به همراه ندارد.
آزادی اندیشه و تفکر و تعقل
قرآن زیربنای انتخاب صحیح هدف را، برخوردار بودن از هدایت الهی می‌داند: ﴿كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ؛ این گونه خداوند آیاتش را برای شما روشن می‌گرداند، باشد که (در کار دنیا و آخرت) بیندیشید.﴾(بقره:۲۱۹) این اندیشیدن جز در فضایی باز و آزاد تحقق پیدا نمی‌کند. اگر امر به تفکر همراه با آزادی نباشد، امکان انجام آن وجود ندارد.
آيات ديگر قرآن منابع و موضوعات انديشيدن را براي انديشمندان معرفي مي‌كند: الف) مطالعه و اندیشه در آفاق،[۱] ب) اندیشه در انفس،[۲] ج) مطالعه تاريخ گذشتگان برای عبرت‌آموزی[۳] و ...
آزادی سیاسی
قرآن حق دخالت در نظام سياسي و برخورداري از حق انتخاب را به رسميت مي‌شناسد و از هرگونه استبداد نهي مي‌كند و لزوم دخالت مردم در تعيين و سرنوشت امور خويش را يادآور و آزادي سياسي آنان را به رسميت شناخته و تأمين كرده است: ﴿وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ﴾(آل عمران:۱۵۹) آزادی‌های عطا شده به بشریت در آیات دیگر نیز آمده است.[۴]
آزادی عقیده و انتخاب دین
قرآن در راستاي احترام به اراده، انديشه و شعور انسان، هرگونه تحميل عقيده در امر انتخاب دين را نهي مي‌كند: ﴿لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ؛ در دين هيچ اجباري نيست و راه از بيراهه به خوبي آشكار شده است.﴾(بقره:۲۵۶) در اسلام تحقيق در انتخاب دين و پذيرش اصول دين بر پایه برهان يك امر ضروري محسوب مي‌شود: ﴿لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَه وَيَحْيَىٰ مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَه؛ تا آنها که هلاک می‌شوند، از روی اتمام حجّت باشد؛ و آنها که زنده می‌شوند، از روی دلیل روشن باشد.﴾(انفال:۴۲)
آزادی بیان
آزادي بيان از نظر قرآن يك سنت الهي و توصيه اولياي او به شمار مي‌رود.[۵] آيات قرآن سرشار از گفتگوهاي منطقي، شنيدن سخن مخالفان، آزادي بيان و ... مي‌باشد.[۶].
آزادي در عرصههاي مختلف داراي حدود مشخصی است و بدون قيد نیست. قرآن زیرپاگذاشتن حدود و احكام الهي و رعايت مرزهاي الهي ستم‌کاری است: ﴿تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَعْتَدُوهَا وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ؛ اينها (احكام) حدود و مرزهاي الهي است از آن تجاوز نكنيد، هر كس از آن تجاوز كند ستمگر است.﴾(بقره:۲۲۹)خداوند تنها مرجع تعيين حدود آزادي است.[۷] از ديدگاه قرآن محدوده آزادي تا جايي است که مخالف دستورات اسلامی نباشد.[۸]
مطالعه بیشتر
- مصباح یزدی، محمدتقی، تکثر گرائی دینی یا پلورالیزم دینی، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) قم، در چهار مجلد (بحث آزادی).
- یزدانی، عباس، آزادی، قم، نشر پارسایان وایمانی، ص۷۷–۱۰.
- مطهری، مرتضی، انسان و سرنوشت، قم، انتشارات صدرا.
منابع
- ↑ سوره ق، آيه ۶ و ۷.
- ↑ سوره اسراء، آيه۴۱.
- ↑ سوره طه، آيه۱۲۸.
- ↑ سوره فتح،آيه ۱۰. سوره توبه، آيه ۶ و ۸۵ و... .
- ↑ هاشمي رفسنجاني، اكبر، فرهنگ قرآن، قم، انتشارات دفتر تبليغات اسلامي، ج۱، ص۱۶۰.
- ↑ . سوره زمر، آيه ۱۸. سوره آل عمران، آيه۶۱.
- ↑ جوادي آملي، عبدالله، فلسفه حقوق بشر، قم، مؤسسه نشر اسراء، ص۴۰ ـ۱۰۰.
- ↑ امام خميني، روح الله، صحيفه نور، تهران، مركز نشر و تنظيم آثار امام خميني، ج۲۱، ص۱۹۴.