ام‌البنین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ابرابزار) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|امام حسین|واژه‌ها}} | |||
فاطمه بنت حِزام مشهور به اُمّ‌الْبَنین از [[همسران امام علی(ع)]] و مادر [[حضرت عباس(ع)]]، عبدالله، جعفر و عثمان. هر چهار فرزند ام‌البنین در [[روز عاشورا]] به [[شهادت]] رسیدند. | |||
فاطمه | فاطمه دختر حزام بن خالد بن ربیعه بن عامر (حبل) بن کلاب بن ربیعه بن عامر بن صعصعه می‌باشد.<ref>نعمان بن محمد تمیمی مغربی، شرح الاخبار، ج۳، نشر اسلامی، قم، ص۱۸۲.</ref> نام مادرش ثمامه (لیلی) دختر سهیل بن عامر بن مالک بن جعفر بن کلاب است.<ref>ابو الفرج اصفهانی، مقاتل الطالبین، چاپ دوم، دار الکتاب، قم، ص۵۳.</ref> عمویش «لبید» از شاعران مشهور عرب است. او دوران ظهور اسلام را درک و مسلمان شده و جزء مهاجرین است که در خلافت [[عمر بن خطاب|عمر]] به [[کوفه]] آمد. وی در دوران حکومت [[معاویه]] وفات کرد. او از شعراء دوران جاهلیت و صاحب معلقات و قصایدی می‌باشد.<ref>علی نمازی، مستدرک السفینه البحار، ج۹، چاپ ۱۴۱۹ ق، نشر اسلامی، قم، ص۲۱۷.</ref> | ||
فاطمه | از دوران کودکی و نوجوانی او اطلاعی در دست نیست ولی نام او موقع ازدواج با [[امام علی(ع)]] در منابع زیادی موجود است. بعد از رحلت [[فاطمه زهرا(س)]] در سال یازدهم هجری قمری، حضرت علی(ع) به [[عقیل]] برادرش که فرمود زنی از خاندان‌های پهلوان عرب پیدا کن که از او فرزندی شجاع، دلاور و جنگجو برایم متولد شود. عقیل نیز ام‌البنین را معرفی و گفت که در عرب شجاع‌تر از پدران وی سراغ ندارم. و حضرت نیز با او ازدواج نمود.<ref>سید مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف، ج۱، چاپ اول ۱۳۸۵، تهران، آرایه، ۱۳۸۵، ص۸۶۹.</ref> | ||
عباس(ع)، عبدالله، جعفر و عثمان، چهار فرزند ام‌البنین در صحنه [[کربلا]] حاضر بودند که همگی در رکاب [[امام حسین(ع)]] شهید شدند.<ref>شیخ مفید (ره)، الارشاد، ج۱، دار المفید، ص۲۵۴.</ref> | |||
نقل شده بعد از [[حادثه کربلا]] و خبر شهادت چهار فرزندنش را به وی دادند و در پاسخ گفت: «اینها همه فدای حسین باد». [[حضرت زینب(س)]] بعد از ورود به مدینه به دیدارش رفته و شهادت فرزندانش را تسلیت گفتند.<ref>زیر نظر محمد کاظم موسوی بجنوردی، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، چاپ اول، تهران ۱۳۸۰، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، ص۱۸۶.</ref> | |||
نقل شده بعد از حادثه کربلا و خبر شهادت چهار فرزندنش را به وی دادند و در پاسخ گفت: «اینها همه فدای حسین باد». حضرت زینب(س) بعد از ورود به مدینه به دیدارش رفته و شهادت فرزندانش را تسلیت گفتند.<ref>زیر نظر محمد کاظم موسوی بجنوردی، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، چاپ اول، تهران ۱۳۸۰، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، ص۱۸۶.</ref> | |||
رحلت وی را در سال ۷۰ هجری قمری نوشته‌اند.<ref>زهره یزدان پناه، زنان عاشورایی، چاپ اول، تهران، هلال، ۱۳۸۳، ص۱۵۱.</ref> او را زنی ادیب و شاعری فصیح و اهل فضل و دانش دانسته‌اند. چنانچه از او قصیده‌ها و مرثیه‌هایی در مورد چهار فرزندش که در کربلا شهید شدند نقل شده است. ایشان بعد از حادثه کربلا، به قبرستان بقیع رفته و چنان ناله و گریه سر می‌داد که حتی مروان بن حکم (والی مدینه) برای شنیدن مرثیه او می‌آمد و گوش فرا می‌داد. | رحلت وی را در سال ۷۰ هجری قمری نوشته‌اند.<ref>زهره یزدان پناه، زنان عاشورایی، چاپ اول، تهران، هلال، ۱۳۸۳، ص۱۵۱.</ref> او را زنی ادیب و شاعری فصیح و اهل فضل و دانش دانسته‌اند. چنانچه از او قصیده‌ها و مرثیه‌هایی در مورد چهار فرزندش که در کربلا شهید شدند نقل شده است. ایشان بعد از حادثه کربلا، به قبرستان بقیع رفته و چنان ناله و گریه سر می‌داد که حتی مروان بن حکم (والی مدینه) برای شنیدن مرثیه او می‌آمد و گوش فرا می‌داد. | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =تاریخ | ||
|شاخه فرعی۱ = | |شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان | ||
|شاخه فرعی۲ = | |شاخه فرعی۲ =امام علی(ع) | ||
|شاخه فرعی۳ = | |شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش = | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۱
شناسنامه حضرت ام البنین را بیان کنید؟
فاطمه بنت حِزام مشهور به اُمّ‌الْبَنین از همسران امام علی(ع) و مادر حضرت عباس(ع)، عبدالله، جعفر و عثمان. هر چهار فرزند ام‌البنین در روز عاشورا به شهادت رسیدند.
فاطمه دختر حزام بن خالد بن ربیعه بن عامر (حبل) بن کلاب بن ربیعه بن عامر بن صعصعه می‌باشد.[۱] نام مادرش ثمامه (لیلی) دختر سهیل بن عامر بن مالک بن جعفر بن کلاب است.[۲] عمویش «لبید» از شاعران مشهور عرب است. او دوران ظهور اسلام را درک و مسلمان شده و جزء مهاجرین است که در خلافت عمر به کوفه آمد. وی در دوران حکومت معاویه وفات کرد. او از شعراء دوران جاهلیت و صاحب معلقات و قصایدی می‌باشد.[۳]
از دوران کودکی و نوجوانی او اطلاعی در دست نیست ولی نام او موقع ازدواج با امام علی(ع) در منابع زیادی موجود است. بعد از رحلت فاطمه زهرا(س) در سال یازدهم هجری قمری، حضرت علی(ع) به عقیل برادرش که فرمود زنی از خاندان‌های پهلوان عرب پیدا کن که از او فرزندی شجاع، دلاور و جنگجو برایم متولد شود. عقیل نیز ام‌البنین را معرفی و گفت که در عرب شجاع‌تر از پدران وی سراغ ندارم. و حضرت نیز با او ازدواج نمود.[۴]
عباس(ع)، عبدالله، جعفر و عثمان، چهار فرزند ام‌البنین در صحنه کربلا حاضر بودند که همگی در رکاب امام حسین(ع) شهید شدند.[۵]
نقل شده بعد از حادثه کربلا و خبر شهادت چهار فرزندنش را به وی دادند و در پاسخ گفت: «اینها همه فدای حسین باد». حضرت زینب(س) بعد از ورود به مدینه به دیدارش رفته و شهادت فرزندانش را تسلیت گفتند.[۶]
رحلت وی را در سال ۷۰ هجری قمری نوشته‌اند.[۷] او را زنی ادیب و شاعری فصیح و اهل فضل و دانش دانسته‌اند. چنانچه از او قصیده‌ها و مرثیه‌هایی در مورد چهار فرزندش که در کربلا شهید شدند نقل شده است. ایشان بعد از حادثه کربلا، به قبرستان بقیع رفته و چنان ناله و گریه سر می‌داد که حتی مروان بن حکم (والی مدینه) برای شنیدن مرثیه او می‌آمد و گوش فرا می‌داد.
اشعار نغزی در مورد حادثه کربلا و چهار فرزندش دارد:
«دیگر مرا ام‌البنین (مادر چهار پسر) نخوانید و مادر شیران شکاری ندانید. مرا فرزندانی بود که به سبب آن‌ها مرا ام‌البنین می‌گفتند و اکنون صبح کردم که دیگر برای من فرزندی نیست…»
در رثاء عباس می‌گوید: «ای آن که عباس را دیدی، در حالی که بر گروه ضعیفان حمله می‌کرد و دنبال او از فرزندان علی(ع) جنگاورانی بودند، که هر یک دارای یال و کوپالی بودند…»[۸]
مطالعه بیشتر
- فرهنگ عاشورا از جواد محدثی.
- ریاحین الشریعه از ذبیح الله محلاتی.
منابع
- ↑ نعمان بن محمد تمیمی مغربی، شرح الاخبار، ج۳، نشر اسلامی، قم، ص۱۸۲.
- ↑ ابو الفرج اصفهانی، مقاتل الطالبین، چاپ دوم، دار الکتاب، قم، ص۵۳.
- ↑ علی نمازی، مستدرک السفینه البحار، ج۹، چاپ ۱۴۱۹ ق، نشر اسلامی، قم، ص۲۱۷.
- ↑ سید مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف، ج۱، چاپ اول ۱۳۸۵، تهران، آرایه، ۱۳۸۵، ص۸۶۹.
- ↑ شیخ مفید (ره)، الارشاد، ج۱، دار المفید، ص۲۵۴.
- ↑ زیر نظر محمد کاظم موسوی بجنوردی، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، چاپ اول، تهران ۱۳۸۰، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، ص۱۸۶.
- ↑ زهره یزدان پناه، زنان عاشورایی، چاپ اول، تهران، هلال، ۱۳۸۳، ص۱۵۱.
- ↑ محسن امین، اعیان الشیعه، ج۸، بیروت، دار التعارف للمبطوعات، ۱۴۰۳ ق، ص۳۸۹.