الموت اولی من رکوب العار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
[[پرونده:پوستر الموت اولی من رکوب العار.PNG|بندانگشتی|شعار «الموت اولی من رکوب العار» در یک پوستر متعلق به یکی از گروه‌های مقاومت شیعی در عراق| | [[پرونده:پوستر الموت اولی من رکوب العار.PNG|بندانگشتی|شعار «الموت اولی من رکوب العار» در یک پوستر متعلق به یکی از گروه‌های مقاومت شیعی در عراق|232x232px]] | ||
'''اَلْمَوْتُ اَوْلی مِنْ رُکوبِ الْعارِ''' مصرعی از یک بیت شعر حماسی درباره نفی ظلم‌پذیری که [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] در [[روز عاشورا]] آن را به‌عنوان شعار در برابر سپاه کوفه می‌خوانده است.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۱۸۳.</ref> این مصرع از اشعار حماسی فَرْوَة بن مُسَیْک مرادی<ref>درباره او ن.ک: ابن‌اثیر، عزالدین علی بن أبی‌الكرم، اسدالغابة فی معرفة الصحابة، بیروت، دار الفكر، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۶۱-۶۲.</ref> ( | '''اَلْمَوْتُ اَوْلی مِنْ رُکوبِ الْعارِ''' مصرعی از یک بیت شعر حماسی درباره نفی ظلم‌پذیری که [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] در [[روز عاشورا]] آن را به‌عنوان شعار در برابر سپاه کوفه می‌خوانده است.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۱۸۳.</ref> این مصرع از اشعار حماسی فَرْوَة بن مُسَیْک مرادی<ref>درباره او ن.ک: ابن‌اثیر، عزالدین علی بن أبی‌الكرم، اسدالغابة فی معرفة الصحابة، بیروت، دار الفكر، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۶۱-۶۲.</ref> (درگذشته ۳۰ق)، از صحابیان و شاعران صدر اسلام، است.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۸۳.</ref> این مصرع در این بیت قرار دارد: | ||
{{شعر|الموت أولى من ركوب العار|و العار أولى من دخول النار | {{شعر|الموت أولى من ركوب العار|و العار أولى من دخول النار | ||
| ترجمه = نزد من، مرگ از ننگ ذلت و پستی بهتر است و ننگ از ورود به آتش دوزخ بهتر است.<ref>مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیه السلام، بیروت، مؤسسة الخرسان للمطبوعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۸۸.</ref> | | ترجمه = نزد من، مرگ از ننگ ذلت و پستی بهتر است و ننگ از ورود به آتش دوزخ بهتر است.<ref>مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیه السلام، بیروت، مؤسسة الخرسان للمطبوعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۸۸.</ref> | ||
}}امام حسین(ع) این بیت را به‌عنوان رجز در واقعه عاشورا می‌خوانده است.<ref>محدثی، جواد، پیام‌های عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۶ش، ص۱۲۵.</ref> از نظر برخی محققان، این بیت یکی از شعارهای عاشوراست که محتوای قیام امام حسین(ع) را نشان می‌دهد.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۸۳.</ref> [[مرتضی مطهری]] این شعار را شعار آزادی، عزت و شرافت از سوی امام حسین(ع) دانسته است. او معتقد است که برای مسلمان واقعی مرگ همیشه سزاوارتر از زیر بار ننگ و ذلت رفتن است و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] با مبارزه خود در راه خدا تا آخرین قطره | }}امام حسین(ع) این بیت را به‌عنوان رجز در واقعه عاشورا می‌خوانده است.<ref>محدثی، جواد، پیام‌های عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۶ش، ص۱۲۵.</ref> از نظر برخی محققان، این بیت یکی از شعارهای عاشوراست که محتوای قیام امام حسین(ع) را نشان می‌دهد.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۸۳.</ref> [[مرتضی مطهری]] این شعار را شعار آزادی، عزت و شرافت از سوی امام حسین(ع) دانسته است. او معتقد است که برای مسلمان واقعی مرگ همیشه سزاوارتر از زیر بار ننگ و ذلت رفتن است و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] با مبارزه خود در راه خدا تا آخرین قطره خون این شعار را در عمل هم به‌کار بسته است.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۸۴.</ref> | ||
شعار عاشورایی «الموت اولی من رکوب العار»، به‌عنوان یک شعار ضد ظلم و ذلت‌پذیری، در میان شیعیان به‌کار گرفته می‌شود؛ برای نمونه این شعار بر سنگ مزار برخی شهیدان جنگ ایران و عراق نقش بسته است.<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگ عاشورا، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا، ص۲۰۵-۲۰۶.</ref> همچنین، این شعار یکی از پرکاربردترین شعارهای منقوش بر تابلوهای [[دفاع مقدس]] قلمداد شده است.<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگ عاشورا، ص۱۹۰.</ref> | شعار عاشورایی «الموت اولی من رکوب العار»، به‌عنوان یک شعار ضد ظلم و ذلت‌پذیری، در میان شیعیان به‌کار گرفته می‌شود؛ برای نمونه این شعار بر سنگ مزار برخی شهیدان جنگ ایران و عراق نقش بسته است.<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگ عاشورا، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا، ص۲۰۵-۲۰۶.</ref> همچنین، این شعار یکی از پرکاربردترین شعارهای منقوش بر تابلوهای [[دفاع مقدس]] قلمداد شده است.<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگ عاشورا، ص۱۹۰.</ref> | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۷
سؤال
عبارت «الموت اولی من رکوب العار» از کیست و به چه معناست؟
درگاه‌ها
اَلْمَوْتُ اَوْلی مِنْ رُکوبِ الْعارِ مصرعی از یک بیت شعر حماسی درباره نفی ظلم‌پذیری که امام حسین(ع) در روز عاشورا آن را به‌عنوان شعار در برابر سپاه کوفه می‌خوانده است.[۱] این مصرع از اشعار حماسی فَرْوَة بن مُسَیْک مرادی[۲] (درگذشته ۳۰ق)، از صحابیان و شاعران صدر اسلام، است.[۳] این مصرع در این بیت قرار دارد:
| الموت أولى من ركوب العار | و العار أولى من دخول النار | |
| نزد من، مرگ از ننگ ذلت و پستی بهتر است و ننگ از ورود به آتش دوزخ بهتر است.[۴] | ||
امام حسین(ع) این بیت را به‌عنوان رجز در واقعه عاشورا می‌خوانده است.[۵] از نظر برخی محققان، این بیت یکی از شعارهای عاشوراست که محتوای قیام امام حسین(ع) را نشان می‌دهد.[۶] مرتضی مطهری این شعار را شعار آزادی، عزت و شرافت از سوی امام حسین(ع) دانسته است. او معتقد است که برای مسلمان واقعی مرگ همیشه سزاوارتر از زیر بار ننگ و ذلت رفتن است و امام حسین(ع) با مبارزه خود در راه خدا تا آخرین قطره خون این شعار را در عمل هم به‌کار بسته است.[۷]
شعار عاشورایی «الموت اولی من رکوب العار»، به‌عنوان یک شعار ضد ظلم و ذلت‌پذیری، در میان شیعیان به‌کار گرفته می‌شود؛ برای نمونه این شعار بر سنگ مزار برخی شهیدان جنگ ایران و عراق نقش بسته است.[۸] همچنین، این شعار یکی از پرکاربردترین شعارهای منقوش بر تابلوهای دفاع مقدس قلمداد شده است.[۹]
منابع
- ↑ مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۱۸۳.
- ↑ درباره او ن.ک: ابن‌اثیر، عزالدین علی بن أبی‌الكرم، اسدالغابة فی معرفة الصحابة، بیروت، دار الفكر، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۶۱-۶۲.
- ↑ مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۸۳.
- ↑ مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیه السلام، بیروت، مؤسسة الخرسان للمطبوعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۸۸.
- ↑ محدثی، جواد، پیام‌های عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۶ش، ص۱۲۵.
- ↑ مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۸۳.
- ↑ مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۸۴.
- ↑ جمعی از نویسندگان، فرهنگ عاشورا، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا، ص۲۰۵-۲۰۶.
- ↑ جمعی از نویسندگان، فرهنگ عاشورا، ص۱۹۰.