اعتبار کتاب حلیة المتقین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جز (جایگزینی متن - 'ر. ک. ' به 'نگاه کنید به ')
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۳۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
کتاب حلیه المتقین تا چه اندازه امروز قابل اجرا است و آیا می‌توان به تمام برنامه‌های آن جامه عمل پوشاند؟
کتاب حلیه المتقین تا چه اندازه قابل استفاده است و آیا می‌توان به تمام برنامه‌های آن عمل نمود؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{جعبه اطلاعات کتاب
به عنوان مقدمه باید گفت: مسائل اسلام به چهار دسته تقسیم می‌شوند:
| عنوان                 =حلیة المتقین
 
| تصویر                  =تصویر از چاپ گراوری کتاب حلیة المتقین ۱۳۳۰ شمسی.jpg
# اصول دین، که به منزله پایه‌های اساسی دین به حساب می‌آیند، مانند توحید، رسالت و نبوت، عدل، امامت، معاد و…
| اندازه تصویر          =
# فروع دین و احکام که مربوط به رفتارهای عملی، عبادی و غیر عبادی انسان می‌شود، مانند نماز، روزه، حج و….
| توضیح_تصویر        =
# اخلاق، که مربوط به خودسازی انسان و شیوه برخورد انسان با دیگران می‌شود: مانند خوشرویی، سخاوت، عدالت، دستگیری دیگران و….
| نام‌های دیگر        =
# آداب: که مربوط به نحوه و شیوه کارهای روزمره زندگی انسان می‌شود که بخشی از آداب جزء احکام مستحبی و قسمتی جزء اخلاقیات و بخش اعظم آن به نام آداب اسلامی یاد می‌شود.
| نویسنده              =علامه مجلسی
بخش آداب در کتابهای مختلف از جمله بخشی از آن در رساله‌های علمیه، بنام آداب غذا خوردن، مطرح شده است. از جمله کتابی که در زمینه آداب نوشته شده، حلیه المتقین مرحوم محمد باقر مجلسی می‌باشد. ایشان از علمای بزرگ شیعه، و نویسنده کتاب بحار الانوار است.
| تاریخ نگارش        =قرن یازدهم قمری
 
| موضوع                = آداب و سنن اسلامی
کتاب حلیه المتقین دارای سیزده فصل است و هر بابی دارای فصول متعدد می‌باشد، که برای نمونه به برخی از آنها اشاره می‌شود.
| سبک                  =
 
| زبان                    =فارسی
باب ۱: در بیان آداب جامه و کفش پوشیدن.
| ویراستار              =
 
| به تصحیح            =میرزا ابوالحسن شعرانی
باب ۲: درباره آداب زینت زنان و مردان.
| به کوشش            =
 
| تصویرگر                =
باب ۳: در آداب خوردن و آشامیدن.
| طراح جلد              =
 
| تعداد جلد              =
باب ۴: در میان فضیلت تزویج و آداب معاشرت با زنان و آداب تربیت فرزندان.
| تعداد صفحات          =
 
| قطع                    =
باب ۵: در آداب مسواک زدن و نظافت نمودن.
| مجموعه                =
 
| ترجمه به دیگر زبان‌ها=
باب ۶: درباره آداب عطر زدن.
| ناشر                    =کتابفروشی اسلامیه
 
| محل نشر            =تهران
باب ۷: درباره آداب حمام رفتن و آداب بعضی از اغسال.
| تاریخ نشر            =۱۳۳۰ش
 
| نوبت چاپ            =
باب ۸: درباره آداب خوابیدن، بیدار شدن….
| شمارگان              =
 
| شابک                  =
باب ۹: در آداب حجامت کردن و معالجه برخی از امراض.
| نوع رسانه            =
 
| وبسایت ناشر      =
باب ۱۰: در آداب معاشرت با مردم و حقوق اصناف.
| نام کتاب              = <!-- نام کتاب به زبان فارسی -->
 
| مترجم                = <!-- مترجم به فارسی -->
باب ۱۱: در بیان آداب ورود به مجالس، مانند سلام کردن….
| مشخصات نشر    = <!-- مشخصات نشر در زبان فارسی -->
 
| نسخه الکترونیکی  =
باب ۱۲: در بیان آداب داخل شدن به منزل و بیرون رفتن از آن.
}}
 
'''حلیة المتقین''' کتابی است از علامه مجلسی درباره آداب و سنن اسلامی که روایات آن بدون ذکر منبع و سند آورده شده‌اند. علامه مجلسی آن را بر اساس روایات اهل‌بیت(ع) به زبان فارسی و برای استفاده عموم مؤمنان نوشته است. برخی محققان از باب قاعده تسامح در ادله سنن عمل به روایات چنین کتابی را جایز می‌دانند.
باب ۱۳: در آداب پیاده‌روی و بازار رفتن و تجارت.
 
توجه دارید که اکثر مسایل آن آدابی است که در زندگی روزانه با آن‌ها سرو کار داریم، منتهی ما طبق آداب محلی و قومی و حداکثر کشوری رفتار می‌کنیم که می‌توانیم آن آداب را طبق دستورات شرعی آن انجام دهیم. با این که مراعات آداب اسلام لازم و واجب نیست، ولی انجام آن اولاً پاداش اخروی و ثواب‌های فراوانی دارد.
 
ثانیاً، در همین دنیا به نفع بدن و زندگی او خواهد بود، مراعات آداب غذا خوردن و… بسیار برای بدن مفید و ثمربخش است و همین‌طور آداب دیگر.
 
امّا این که تمام آن آداب قابل عمل نمودن است یا نه؟ بایدگفت هر چند با وضعیت فعلی جامعه، مقداری زحمت و مشکلات دارد؛ ولی این گونه نیست که قابل اجرا نباشد، اگر قابل عمل و اجرا نبود که به عنوان دستورات اسلامی، جزء کامل‌ترین دین قرار نمی‌گیرند، اتفاقاً آداب اسلامی نشانگر کامل بودن دین اسلام است که برای تمام کارها و رفتارها قانون و دستور دارد، از لحد و گهواره و قبل از آن تا مردن و دفن شدن و بعد از آن قانون و دستور و آدابی دارد.
 
متأسفانه در جامعه امروزی، هر روز رسم و رسومات جدید و تازه که جز رنج و زحمت و اسراف و تجملات را در پی ندارد، پیدا می‌شود و مردم بی‌دلیل به آنها تن می‌دهند. اما به آداب اسلامی، تن نمی‌دهند.
 
فرد و افرادی لازم دارد که به عنوان پیشروان و الگوهای جامعه قدم بردارند تا دیگران هم به دنبال آنها حرکت نمایند.
 
مسئله‌ای که انسان را در اجرای آداب اسلامی امیدوار می‌کند این است که فن پزشکی امروز برخی از اسرار و حکمت آداب اسلامی را کشف نموده که به برخی از آنها اشاره می‌شود.
 
۱. در اسلام توصیه شده که انسان با وضو بخوابد و قبل از خوابیدن به دستشویی برود. این عمل باعث می‌شود که خواب گواراتر و رؤیا شیرین‌تر شود؛ و اعصاب آرامش یافته و قلب اضطراب پیدا نکرده و از سرماخوردگی و بدخوابی جلوگیری می‌کند.<ref>نگاه کنید به سالک، علی، چراهای پزشکی، قم، انتشارات استاد مطهری، چاپ اول، ص۱۳۶.</ref> یا دستور داده شده که رو به قبله بخوابیم، این امر باعث می‌شود که انسان به سمت قبله در جریان مغناطیسی زمین قرار گرفته. آهن بدن منظم شود، و در نتیجه همیشه سالم مانده و دچار عوارض قلبی نشود وگر نه آهن در جدار رگها رسوب کرده، در نتیجه آهن بدن کم شده باعث آسیب قلبی و کبدی می‌شود.<ref>همان، ص۱۳۶.</ref>
 
۲. در اسلام توصیه شده ادرار را نگه ندارید، چون باعث درد مثانه، سوزش ادرار، ناراحتی مجاری و سنگ مثانه و… می‌شود.<ref>همان، ص۱۹۳.</ref> هم چنین دستور داده که در آن حال سرپوشیده باشد چون موهای سر دارای منفذهای ریزی است که اگر پوشیده نباشد، بوهای متعفن از این سوراخها وارد مغز می‌شود.<ref>همان، ص۱۹۶.</ref>
 
۳. در اسلام به پوشیدن لباس سفید توصیه شده، امروزه فهمیده‌اند که میکروب‌ها از رنگ سفید گریزانند، و تهویه در رنگ سفید انجام می‌گیرد و نور را بهتر به بدن می‌رساند.<ref>همان، ص۲۰۵.</ref>


نکته‌ای که در پایان باید اضافه شود این است که اگر کسی در مورد صحت و صدور روایاتی که پاداش فراوان را بر اعمال مستحبه و آداب وعده داده شک کندو عمل پزشکی هم به فواید آن نرسیده باشد، چگونه می‌تواند با خاطرآسوده به آن‌ها عمل کند؟ در پاسخ باید گفت:روایات صحیحه فراوانی تحت عنوان «روایات من بلغ»<ref>حر عاملی، وسایل الشیعه، بیروت، دار الاحیاء التراث العربی، ج۱، ص۵۰؛ و مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۲، ص۲۵۶.</ref> وجود دارد و مضمون آنها این است که اگر روایتی به دست شما رسید که انسان را ترغیب و تشویق به کار خیری می‌کند. در این صورت اگر کسی به قصد نیل به رضایت و رضوان الهی به این گونه روایات عمل کند، خداوند متعال اجر و پاداش او را عطا می‌کند. اگر چه کشف خلاف شود، یعنی بعداً معلوم شود که چنین روایاتی در واقع از پیشوایان دین صادر نشده است.
==جایگاه مؤلف==
{{نوشتار اصلی|جایگاه علامه مجلسی}}
محمدباقر بن محمدتقی مجلسی(۱۰۳۷ق-۱۱۱۰ق) مشهور به [[علامه مجلسی]] و مجلسی دوم از علما و محدثان بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری بود. علامه مجلسی عالمی برجسته و تأثیرگذار و نویسنده‌ای پرکار بود که آثار بسیاری در موضوعات مختلف و با اتکا به احادیث و اخبار [[ائمه اطهار(ع)]] نوشت. آثار مجلسی پس از او مورد استناد و رجوع دانشمندان شیعه قرار گرفت.<ref>علی نصیری، درسنامه علم حدیث، قم، مرکز نشر هاجر، ص ۱۶۹.</ref>  


نتیجه آن که، عمل کردن به دستورات آداب اسلام الزامی نیست. بلکه باعث ثواب و پاداش اخروی و منافع دنیوی انسان می‌شود و اجرای آن هم ممکن است، هر چند مقداری مشکلات و زحمت دارد.
توانایی علامه مجلسی در دانش‌های حدیثی مورد اتفاق علمای [[شیعه]] است. هرچند بر دیدگاه و روش علامه مجلسی در باب نقل و تفسیر روایات نقدهایی به‌خصوص در دوره معاصر وارد شده است. عالمان بزرگ شیعه از جایگاه والای مجلسی در مقام یک محدث سخن گفته‌اند.<ref>محمد بن الحسن الحر العاملی، امل الآمل فی علماء جبل، مکتبة الأندلس، ج ۲، ص ۲۴۸.</ref>
{{پایان پاسخ}}
[[پرونده:حلیة المتقین.png|بندانگشتی|نسخه خطی حلیة‌المتقین از زمان صفویه نگهداری‌شده در موزه ملک|295x295پیکسل]]
{{مطالعه بیشتر}}
علامه مجلسی به دلیل جایگاه علمی و دینی خود شأن والای اجتماعی و سیاسی فراوانی یافت. او از سوی شاهان صفوی، که برای اولین بار تشیع را مذهب رسمی و مبنای دینی حکومت خود قرار داده بودند، به سمت‌های بالای دینی و اجتماعی منصوب شد.<ref>حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۶-۱۷.</ref>


== مطالعه بیشتر ==
== معرفی کتاب ==
۱ـ چراهای پزشکی، علی سالک.
علامه مجلسی در مقدمه کتاب حلیة‌ المتقین می‌گوید که این کتاب را به خواهش برخی مؤمنان برای تألیف کتابی درباره سنن و آداب زندگی بر اساس روایات [[اهل بیت(ع)]] نوشته و برای گسترش نفعْ آن را به زبان فارسی نگاشته است.<ref>محمدباقر مجلسی، حلیة المتقین، قم، انتشارات نسیم حیات، ص ۹.</ref> این کتاب را مجلسی در سال ۱۰۸۱ به پایان رسانده است.<ref>الشیخ آقابزرك الطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج ۷، ص ۸۳.</ref> این کتاب مشتمل بر ۱۴ باب و یک خاتمه است و هر باب دارای ۱۲ فصل است؛ فصولی درباره آداب اسلامی زندگی روزانه از خوردن و آشامیدن تا ازدواج و مرگ.<ref>محمدباقر مجلسی، حلیة المتقین، قم، انتشارات نسیم حیات، ص ۹.</ref> 


۲ـ بازار دانش، مرتضی لنگرودی.
مجلسی به دلیل مرجعیت عامه‌ای که داشت برای اولین بار به طور گسترده به تألیف آثاری برای تأمین نیازهای دینی عامه مردم پرداخت. او این کتاب‌ها را بر اساس روایات ائمه اطهار(ع) در موضوعات مختلف و به زبان فارسی روان می‌نوشت. فارسی‌نویسی کتاب‌های دینی، که از قبل از دوران مجلسی و با روی کار آمدن [[صفویان]] و به تشویق آنان آغاز شده بود، در آثار فارسی مجلسی به اوج رسید.<ref>شاهرخ مسکوب، هویت ایرانی و زبان فارسی، تهران، نشر فرزان روز، ص ۱۲۶.</ref> [[محمدتقی بهار]]، ادیب و شاعر معاصر، فارسی‌نویسی مجلسی را پس از نگارش [[بحارالانوار]] مهم‌ترین کار مجلسی برمی‌شمرد.<ref>محمدتقی بهار، سبک شناسی، انتشارات امیرکبیر، ج ۳، ص ۳۰۴.</ref> برخی محققان تعداد آثار فارسی مجلسی را ۵۸ کتاب و رساله شمرده‌اند.<ref>مهدی مهریزی و هادی ربانی، شناخت‌نامه علامه مجلسی، ج ۱، ص ۳۴-۳۶.</ref> کتاب حلیة المتقین از جمله معروف‌ترین پرخواننده‌ترین آثار فارسی مجلسی است.<ref>محمود مهدوی دامغانی، «نگاهی به پاره‌ای از آثار فارسی علامه مجلسی»، شناخت‌نامه مجلسی، ج ۲، ص ۲۷.</ref>   
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== ارزش کتاب ==
مجلسی در مقدمه حلیة المتقین یادآوری کرده که روایاتی که اسانید آن را معتبر می‌دانسته در این کتاب آورده است.<ref>محمدباقر مجلسی، حلیة المتقین، قم، انتشارات نسیم حیات، ص ۹.</ref> اما، از آوردن سند و ذکر منبع، حتی به‌صورت اختصار، خودداری کرده است. او گاهی از منظر خود ارزش رجالی سند روایت را در حد اشاره بیان کرده است و اعتبار آن را با اصطلاحاتی چون حسن و صحیح بیان کرده است. عدم ذکر سند می‌تواند به‌عنوان ضعف استنادی در این کتاب روایی به‌حساب آید.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر،ج ۲، ۱۰۸۶.</ref> برخی محققان از باب [[تسامح در ادله سنن]] اعتبار سندی برای عمل به روایات سنن و آداب را لازم ندانسته‌اند.<ref>برای نمونه ن.ک: الشهید الاول محمد بن المکی، ذکری الشیعه فی احکام الشریعة، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، ج ۲، ص ۳۴. </ref>
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =حدیث
  | شاخه اصلی =حدیث
|شاخه فرعی۱ =علم رجال
| شاخه فرعی۱ =علم رجال
|شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی نویسنده =
| ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۳

سؤال

کتاب حلیه المتقین تا چه اندازه قابل استفاده است و آیا می‌توان به تمام برنامه‌های آن عمل نمود؟

حلیة المتقین
اعتبار کتاب حلیة المتقین
اطلاعات کتاب
نویسندهعلامه مجلسی
تاریخ نگارشقرن یازدهم قمری
موضوعآداب و سنن اسلامی
زبانفارسی
به تصحیحمیرزا ابوالحسن شعرانی
اطلاعات نشر
ناشرکتابفروشی اسلامیه
محل نشرتهران
تاریخ نشر۱۳۳۰ش

حلیة المتقین کتابی است از علامه مجلسی درباره آداب و سنن اسلامی که روایات آن بدون ذکر منبع و سند آورده شده‌اند. علامه مجلسی آن را بر اساس روایات اهل‌بیت(ع) به زبان فارسی و برای استفاده عموم مؤمنان نوشته است. برخی محققان از باب قاعده تسامح در ادله سنن عمل به روایات چنین کتابی را جایز می‌دانند.

جایگاه مؤلف

محمدباقر بن محمدتقی مجلسی(۱۰۳۷ق-۱۱۱۰ق) مشهور به علامه مجلسی و مجلسی دوم از علما و محدثان بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری بود. علامه مجلسی عالمی برجسته و تأثیرگذار و نویسنده‌ای پرکار بود که آثار بسیاری در موضوعات مختلف و با اتکا به احادیث و اخبار ائمه اطهار(ع) نوشت. آثار مجلسی پس از او مورد استناد و رجوع دانشمندان شیعه قرار گرفت.[۱]

توانایی علامه مجلسی در دانش‌های حدیثی مورد اتفاق علمای شیعه است. هرچند بر دیدگاه و روش علامه مجلسی در باب نقل و تفسیر روایات نقدهایی به‌خصوص در دوره معاصر وارد شده است. عالمان بزرگ شیعه از جایگاه والای مجلسی در مقام یک محدث سخن گفته‌اند.[۲]

نسخه خطی حلیة‌المتقین از زمان صفویه نگهداری‌شده در موزه ملک

علامه مجلسی به دلیل جایگاه علمی و دینی خود شأن والای اجتماعی و سیاسی فراوانی یافت. او از سوی شاهان صفوی، که برای اولین بار تشیع را مذهب رسمی و مبنای دینی حکومت خود قرار داده بودند، به سمت‌های بالای دینی و اجتماعی منصوب شد.[۳]

معرفی کتاب

علامه مجلسی در مقدمه کتاب حلیة‌ المتقین می‌گوید که این کتاب را به خواهش برخی مؤمنان برای تألیف کتابی درباره سنن و آداب زندگی بر اساس روایات اهل بیت(ع) نوشته و برای گسترش نفعْ آن را به زبان فارسی نگاشته است.[۴] این کتاب را مجلسی در سال ۱۰۸۱ به پایان رسانده است.[۵] این کتاب مشتمل بر ۱۴ باب و یک خاتمه است و هر باب دارای ۱۲ فصل است؛ فصولی درباره آداب اسلامی زندگی روزانه از خوردن و آشامیدن تا ازدواج و مرگ.[۶]

مجلسی به دلیل مرجعیت عامه‌ای که داشت برای اولین بار به طور گسترده به تألیف آثاری برای تأمین نیازهای دینی عامه مردم پرداخت. او این کتاب‌ها را بر اساس روایات ائمه اطهار(ع) در موضوعات مختلف و به زبان فارسی روان می‌نوشت. فارسی‌نویسی کتاب‌های دینی، که از قبل از دوران مجلسی و با روی کار آمدن صفویان و به تشویق آنان آغاز شده بود، در آثار فارسی مجلسی به اوج رسید.[۷] محمدتقی بهار، ادیب و شاعر معاصر، فارسی‌نویسی مجلسی را پس از نگارش بحارالانوار مهم‌ترین کار مجلسی برمی‌شمرد.[۸] برخی محققان تعداد آثار فارسی مجلسی را ۵۸ کتاب و رساله شمرده‌اند.[۹] کتاب حلیة المتقین از جمله معروف‌ترین پرخواننده‌ترین آثار فارسی مجلسی است.[۱۰]

ارزش کتاب

مجلسی در مقدمه حلیة المتقین یادآوری کرده که روایاتی که اسانید آن را معتبر می‌دانسته در این کتاب آورده است.[۱۱] اما، از آوردن سند و ذکر منبع، حتی به‌صورت اختصار، خودداری کرده است. او گاهی از منظر خود ارزش رجالی سند روایت را در حد اشاره بیان کرده است و اعتبار آن را با اصطلاحاتی چون حسن و صحیح بیان کرده است. عدم ذکر سند می‌تواند به‌عنوان ضعف استنادی در این کتاب روایی به‌حساب آید.[۱۲] برخی محققان از باب تسامح در ادله سنن اعتبار سندی برای عمل به روایات سنن و آداب را لازم ندانسته‌اند.[۱۳]

منابع

  1. علی نصیری، درسنامه علم حدیث، قم، مرکز نشر هاجر، ص ۱۶۹.
  2. محمد بن الحسن الحر العاملی، امل الآمل فی علماء جبل، مکتبة الأندلس، ج ۲، ص ۲۴۸.
  3. حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۶-۱۷.
  4. محمدباقر مجلسی، حلیة المتقین، قم، انتشارات نسیم حیات، ص ۹.
  5. الشیخ آقابزرك الطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج ۷، ص ۸۳.
  6. محمدباقر مجلسی، حلیة المتقین، قم، انتشارات نسیم حیات، ص ۹.
  7. شاهرخ مسکوب، هویت ایرانی و زبان فارسی، تهران، نشر فرزان روز، ص ۱۲۶.
  8. محمدتقی بهار، سبک شناسی، انتشارات امیرکبیر، ج ۳، ص ۳۰۴.
  9. مهدی مهریزی و هادی ربانی، شناخت‌نامه علامه مجلسی، ج ۱، ص ۳۴-۳۶.
  10. محمود مهدوی دامغانی، «نگاهی به پاره‌ای از آثار فارسی علامه مجلسی»، شناخت‌نامه مجلسی، ج ۲، ص ۲۷.
  11. محمدباقر مجلسی، حلیة المتقین، قم، انتشارات نسیم حیات، ص ۹.
  12. محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر،ج ۲، ۱۰۸۶.
  13. برای نمونه ن.ک: الشهید الاول محمد بن المکی، ذکری الشیعه فی احکام الشریعة، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، ج ۲، ص ۳۴.