اعتبار کتاب بحارالانوار: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۸۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
لطفاً در مورد اعتبار کتاب بحارالانوار توضیح دهید؟
لطفاً در مورد اعتبار کتاب بحارالانوار توضیح دهید.{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''اعتبار کتاب بحار الانوار''' که زیر نظر [[علامه مجلسی]] نگارش و تدوین شده است محل بحث است. این کتاب دارای روایات صحیح و نیز ضعیف است اما با توجه به اینکه بنای این کتاب جمع‌‌آوری روایات و مانع شدن از نابودی آن بوده، دیگر به سند روایات توجه نشده است. با این وجود این مجموعه دایره‌المعارفی از روایات [[شیعه]] است که توانسته بسیاری از [[معارف اسلامی]] و شیعی را در خود نگهداری نماید.
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان                  =بحارالانوار
| تصویر                  =بحارالانوار علامه مجلسی.jpg
| اندازه تصویر          =
| توضیح_تصویر        =
| نام‌های دیگر        =
| نویسنده              =علامه مجلسی
| تاریخ نگارش        =قرن یازدهم قمری
| موضوع                =حدیث
| سبک                  =
| زبان                    =عربی
| ویراستار              =
| به تصحیح            =
| به کوشش            =
| تصویرگر                =
| طراح جلد              =
| تعداد جلد              =۱۱۰
| تعداد صفحات          =
| قطع                    =
| مجموعه                =
| ترجمه به دیگر زبان‌ها=
| ناشر                    =مؤسسة الوفاء
| محل نشر            =بیروت
| تاریخ نشر            =۱۴۰۳ق
| نوبت چاپ            =
| شمارگان              =
| شابک                  =
| نوع رسانه            =
| وبسایت ناشر      =
| نام کتاب              = <!-- نام کتاب به زبان فارسی -->
| مترجم                = <!-- مترجم به فارسی -->
| مشخصات نشر    = <!-- مشخصات نشر در زبان فارسی -->
| نسخه الکترونیکی  =
}}
 
بحارالانوار کتاب مفصل و مشهور حدیثی شیعی تألیف [[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]] که آن‌را مشتمل بر روایاتی با درجات مختلف از نظر صحت و اعتبار دانسته‌اند.
 
مجلسی در مقدمه بحارالانوار می‌گوید که تلاش کرده تنها روایات صحیح را نقل و ثبت کند. اما برخی محققان معتقدند ویژگی دایرة المعارفی بحارالانوار موجب شده که این کتاب مجموعه‌ای از روایات معتبر و نامعتبر باشد. آنان معتقدند که روایات این کتاب حدیثی، مانند هر کتاب حدیثی دیگری، باید جداگانه نقد و تحلیل سندی و محتوایی شود و آنگاه مورد ارجاع مذهبی قرار گیرد.  


بحارالانوار از زمان تألیف تاکنون مورد توجه [[عالمان شیعه]] و محل رجوع آنان بوده است. این کتاب از جمله کتاب‌های تأثیرگذار در جوامع شیعی به‌شمار می‌رود. از ابتدای تألیف این کتاب تاکنون، نقدهایی بر این کتاب و شیوه مؤلف آن در جمع آوری احادیث و شرح آن وارد شده است. وجود روایات مجعول و ضعیف در این کتاب و برخی ضعف‌ها در توضیحات مؤلف از جمله این نقدها هستند. برخی محققان پاسخ‌هایی به این نقدها ارائه کرده‌اند.
==جایگاه مؤلف==
==جایگاه مؤلف==
محمدباقر بن محمدتقی مجلسی مشهور به مجلسی دوم و علامه مجلسی از علما و محدثان بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری بود. علامه مجلسی صاحب دایرة المعارف بزرگ روایی بحارالانوار است که جایگاه شاخصی در میان مجامع روایی اسلامی و شیعی دارد. علامه مجلسی نویسنده پرکاری بود و آثار زیادی در رشته‌های مختلف علوم اسلامی با محوریت اخبار [[ائمه اطهار(ع)]] نوشت که پس از او مورد علاقه و محل رجوع دانشمندان شیعه شد.<ref>علی نصیری، درسنامه علم حدیث، قم، مرکز نشر هاجر، ص ۱۶۹.</ref> علامه مجلسی به دلیل جایگاه علمی و دینی که داشت شأن والای اجتماعی و سیاسی فراوانی یافت. او از سوی حکام صفوی، که برای اولین بار تشیع را مذهب رسمی و مبنای دینی حکومت خود قرار داده بودند، به سمت‌های بالای دینی و اجتماعی منصوب شد.<ref>حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۶-۱۷.</ref>
{{نوشتار اصلی|جایگاه علامه مجلسی}}


=== اعتبار علمی ===
محمدباقر بن محمدتقی مجلسی مشهور به مجلسی دوم و [[علامه مجلسی]] از علما و محدثان بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری به‌شمار می‌رود. علامه مجلسی صاحب بحارالانوار است.  
هرچند بر دیدگاه و روش علامه مجلسی در باب نقل و تفسیر روایات نقدهایی به‌خصوص در دوره معاصر وارد شده است، در توانایی او در دانش‌های حدیثی شیعه کسی تردید نکرده است. عالمان بزرگ شیعه از جایگاه والای مجلسی در مقام یک محدث سخن گفته‌اند. [[شیخ حر عاملی]]، محدث مشهور هم‌روزگار با مجلسی، او را «سرور بلندمرتبه ما»، «عالم فاضل ماهر»، «محقق دقیق»، «علامه دانا»، «محدث مورد اعتماد» و «جامع همه خوبی‌ها و فضائل» می‌خواند.<ref>محمد بن الحسن الحر العاملی، امل الآمل فی علماء جبل، مکتبة الأندلس، ج ۲، ص ۲۴۸.</ref> محمد بن علی اردبیلی، عالم علم رجال و شاگرد مجلسی، شخصیت مجلسی را از نظر والایی قدر، عظمت شأن، دقت نظر، وثاقت و امانت در نقل حدیث و تبحر در علوم عقلی و نقلی مشهورتر از آن می‌شمرد که گفته شود و در کلام بگنجد.<ref>محمد بن علی الاردبیلی الغروی الحائری، جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الفرق و الاسناد، بیروت، دارالاضواء، ج ۱، ص ۱.</ref> [[شیخ انصاری]]، فقیه و اصولی بزرگ قرن سیزدهم قمری،  مجلسی را محدثی خبیر و غواص دریاهای انوار اخبار ائمه اطهار(ع) برمی‌شمرد.<ref>شیخ مرتضی انصاری، فرائدالاصول، قم، مجمع الفكر الإسلامي، </ref>


علامه مجلسی از درس بسیاری از علمای زمان خود استفاده کرد و از آنها اجازه روایت دریافت کرد. تعداد استادان مجلسی به بیست نفر می‌رسد. از جمله آنها می‌توان به [[ملامحسن فیض کاشانی]]، [[محمدتقی مجلسی]]، [[سید علی‌خان مدنی شیرازی]] و شیخ حر عاملی اشاره کرد.<ref>علی دوانی، علامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۶۸-۱۴۵.</ref> همچنین، منابع تاریخی شاگردان و راویان علامه مجلسی را بیش از هزار نفر برشمرده‌اند که بسیاری از آنان از مشاهیر علمی زمان خود بودند. از جمله این شاگردان و راویان می‌توان به [[سید نعمت‌الله جزایری]]، [[شیخ احمد بن محمد بحرانی]]، [[شیخ سلیمان بن عبدالله ماحوزی]] و [[میرزا محمد بن محمدرضا مشهدی]] صاحب [[تفسیر کنزالدقائق]] اشاره کرد.<ref>علی دوانی، علامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۶۸-۱۴۵.</ref> محققان قرارگرفتن علامه مجلسی در سلسله‌های متعدد اجازه روایت را نشان از مقبولیت قابل توجه او در میان علمای شیعه می‌دانند.<ref>علی دوانی، علامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، تهران، انتشارات امیرکبیر، ص ۱۷۱.</ref>
علامه مجلسی، آثار بسیاری در رشته‌های مختلف علوم اسلامی با محوریت اخبار [[ائمه اطهار(ع)]] نوشت که پس از او مورد علاقه و محل رجوع دانشمندان شیعه شد.<ref>علی نصیری، درسنامه علم حدیث، قم، مرکز نشر هاجر، ص ۱۶۹.</ref> علامه مجلسی به دلیل جایگاه علمی و دینی، شأن والای اجتماعی و سیاسی یافت و از سوی حاکمان صفوی، به مسئولیت‌های بالای دینی و اجتماعی، از جمله به [[شیخ الاسلامی]]، منصوب شد.<ref>حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۶-۱۷.</ref>


=== اعتبار اجتماعی و سیاسی ===
توانایی علامه مجلسی در دانش‌های حدیثی مورد اتفاق علمای شیعه است. هرچند بر دیدگاه و روش علامه مجلسی در باب نقل و تفسیر روایات نقدهایی به‌خصوص در دوره معاصر وارد شده است. عالمان بزرگ شیعه از جایگاه والای مجلسی در مقام یک محدث سخن گفته‌اند.<ref>محمد بن الحسن الحر العاملی، امل الآمل فی علماء جبل، مکتبة الأندلس، ج ۲، ص ۲۴۸.</ref> محققان قرارگرفتن علامه مجلسی در سلسله‌های متعدد اجازه روایت را نشان از مقبولیت قابل توجه او در میان علمای شیعه می‌دانند.<ref>علی دوانی، علامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، تهران، انتشارات امیرکبیر، ص ۱۷۱.</ref>
علامه مجلسی به دلیل مقام بالایش در دین و دانش هم مورد توجه و رجوع عامه مردم و هم ارباب قدرت بود. او امام جماعت و صاحب منبر وعظ و تدریس در مهم‌ترین مسجد پایتخت حکومت صفوی بود. همچنین، او در مسجد جامع اصفهان امامت نماز جماعت و جمعه را برعهده داشت. در ماه مبارک رمضان به منبر می‌رفت و با تکیه بر احادیث و اخبار ائمه اطهار به ارشاد عامه مردم می‌پرداخت. نیز مجلسی در رفع حوائج عامه مردم و دفع ظلم ظالمان نسبت به آنان و رفع خصومت میانشان می‌کوشید.<ref>علی دوانی، علامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، تهران، انتشارات امیرکبیر، ص ۲۰۷- ۲۱۳.</ref>  
== جایگاه کتاب ==
[[پرونده:نمونه دستخط علامه مجلسی در یک نسخه از بحار الانوار.jpg|بندانگشتی|تصویری از نسخه خطی کتاب بحارالانوار به خط علامه مجلسی محفوظ در کتابخانه مجلس شورای اسلامی.|261x261پیکسل]]
بحارالانوار، با نام کامل بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، را دایرة المعارف بزرگ روایی شیعه، فراهم آمده از روایات ائمه اطهار(ع) دانسته‌اند و برای آن جایگاه شاخصی در میان جوامع روایی اسلامی و شیعی قائل شده‌اند. هدف علامه مجلسی از تألیف این کتاب، با گستره موضوعی وسیع، علاوه بر جلوگیری از تلف شدن روایات، پاسخ به یک نیاز تمدنی جدید در دولت فراگیر شیعی صفوی بود. با برآمدن دولت صفوی در ایران و رسمیت تشیع به‌عنوان مذهب رسمی برای اداره امور سیاسی و اجتماعی یک دولت شیعی نیاز به معارف دینی شیعی در موضوعات مختلف به عنوان منابع تأمین دانش در جوانب مختلف بود. نگارش [[جوامع روایی]] مانند بحارالانوار در این دوره در پاسخ به این نیاز انجام گرفت.<ref>رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۶۱-۱۷۰.</ref>


علامه مجلسی اولین بار در شصت سالگی از سوی [[شاه سلیمان صفوی]] به [[منصب شیخ الاسلامی]] منصوب شد. منصب شیخ الاسلامی بالاترین منصب دینی در ساختار سیاسی دولت شیعی صفویان بود. بار دیگر، مجلسی پس از مرگ شاه سلیمان توسط [[شاه سلطان حسین صفوی]] در این منصب ابقا شد.<ref>حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۶-۱۷.</ref> متن فرمان این دو پادشاه جایگاه والای دینی، سیاسی و اجتماعی علامه مجلسی را در آن روزگار روشن می‌کند.<ref>برای نمونه حکم شاه سلطان حسین در: رسول جعفریان، دین و سیاست در دوره صفوی، قم، انصاریان، ۴۱۲-۴۱۴. </ref>       


== اعتبار کتاب ==
در تألیف بحارالانوار بعضی از شاگردان مجلسی با او همکاری داشتند. از جمله [[میرزا عبدالله افندی]]، [[میر محمدصالح خاتون آبادی|میر محمدصالح خاتون‌آبادی]]، [[ملا عبدالله بن نورالدین بحرینی]]، سید نعمت‌الله جزایری و [[آمنه خاتون مجلسی|آمنه خاتون]]، خواهر علامه مجلسی.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۷۴-۱۷۵.</ref>
محققان بحارالانوار مجلسی را دایرةالمعارفی فراهم آمده از روایات ائمه اطهار(ع) می‌دانند. هدف علامه مجلسی از فراهم آوردن چنین دایرةالمعارفی با گستره موضوعی وسیع، علاوه بر جلوگیری از تلف شدن روایات، پاسخ به یک نیاز تمدنی جدید در دولت فراگیر شیعی صفوی بود. با برآمدن دولت صفوی در ایران و رسمیت تشیع به‌عنوان مذهب رسمی برای اداره امور سیاسی و اجتماعی یک دولت شیعی نیاز به معارف دینی شیعی در موضوعات مختلف به عنوان منابع تأمین دانش در جوانب مختلف بود. نگارش [[جوامع روایی]] مانند بحارالانوار در این دوره در پاسخ به این نیاز انجام گرفت.<ref>رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۶۱-۱۷۰.</ref>


پس از نگارش بحار‌الانوار، نگاه کلی جامعه علمی شیعه به چنین دایرة‌المعارف گسترده و جامعی همیشه همراه با تأیید و تکریم بوده است. این کتاب به مرجعی قابل اتکا برای نقل روایات [[اهل بیت(ع)]] تبدیل شد. نگاه تأییدآمیز علمای شیعه به این کتاب نشان از همین موضوع است. برای نمونه، [[شیخ آقابزرگ تهرانی]]، کتاب‌شناس بزرگ معاصر، بحار‌الانوار را جامع روایی می‌داند که نظیری پیش و پس از خود نداشته است. او این یگانگی را حاصل مشتمل بودن این کتاب بر عموم روایات و نقل روایات همراه با تحقیقات دقیق و تحلیل‌ها و شروحی می‌داند که در غیر این کتاب یافت نمی‌شود.<ref>الشیخ آقابزرك الطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج ۳، ص ۱۶.</ref> [[میرزا ابوالحسن شعرانی]]، عالم معاصر شیعه، بحارالانوار را به اتفاق همه بزرگان کامل‌ترین کتاب در موضوع احادیث پراکنده می‌داند. او این کتاب را بهترین تألیف از نظر گردآوری مطالب مذهبی برمی‌شمرد. [[سیدمحسن امین|سید محسن امین]]، رجال‌شناس معاصر، بحارالانوار را دایرة‌المعارف شیعی بی‌نظیر می‌داند که اکثر علوم شیعه در آن گردآوری شده است.<ref>السید محسن الأمین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۹، ص ۱۸۳.</ref>
پس از نگارش بحار‌الانوار این کتاب به مرجعی برای نقل روایات [[اهل بیت(ع)|اهل‌بیت(ع)]] تبدیل شد. نگاه تأییدآمیز علمای شیعه به این کتاب نشان از همین موضوع است. برای نمونه، [[شیخ آقابزرگ تهرانی]]، کتاب‌شناس بزرگ معاصر، بحار‌الانوار را جامع روایی می‌داند که نظیری پیش و پس از خود نداشته است. او این یگانگی را حاصل مشتمل بودن این کتاب بر عموم روایات و نقل روایات همراه با تحقیقات دقیق و تحلیل‌ها و شروحی می‌داند که در غیر این کتاب یافت نمی‌شود.<ref>آقابزرك طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج ۳، ص ۱۶.</ref> [[میرزا ابوالحسن شعرانی]]، عالم معاصر شیعه، بحارالانوار را به اتفاق همه بزرگان کامل‌ترین کتاب در موضوع احادیث پراکنده می‌داند. او این کتاب را بهترین تألیف از نظر گردآوری مطالب مذهبی برمی‌شمرد.<ref>محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج  ۵۳، مقدمه ابوالحسن شعرانی.</ref> [[سیدمحسن امین|سید محسن امین]]، رجال‌شناس شیعه، بحارالانوار را دایرة‌المعارف شیعی بی‌نظیر می‌داند که اکثر علوم شیعه در آن گردآوری شده است.<ref>السید محسن الأمین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۹، ص ۱۸۳.</ref>


=== برخی محاسن بحارالانوار ===
== امتیازات کتاب ==
محققان محاسن و مزایای متعددی برای کتاب بحارالانوار برشمرده‌اند. این محاسن و مزایا از ویژگی‌های مختلف این کتاب سرچشمه می‌گیرد. در اینجا به برخی از مهم‌ترین این محاسن و مزایا اشاره می‌شود:
{{جعبه نقل‌قول|<small>'''مرتضی مطهری:'''</small>
بحارالانوار، تألیف شیخ الاسلام علامة المحدثین محمدباقر مجلسی، جامع‌ترین کتاب حدیث است. آنچه در سایر کتب حدیث به طور متفرق موجود بوده در این کتاب یکجا جمع آمده است. هدف مؤلف بیشتر جلوگیری از تلف شدن کتب حدیثی بوده است، لهذا صحیح و سقیم یکجا جمع شده است.<ref>مرتضی مطهری، خدمات متقابل اسلام و ایران، تهران، انتشارات صدرا، ص ۴۱۰.</ref>
| تراز = چپ
| عرض = ۲۳۰px
| اندازه قلم = کوچک
}}
محققان امتیازاتی برای کتاب بحارالانوار برشمرده‌اند:


* جامعیت بحارالانوار در موضوعات مختلف: بررسی عناوین و موضوعات باب‌های مختلف کتاب نشان می‌دهد که این کتاب به‌نوعی جامع مسائل و موضوعات متنوع و مختلف دینی است. تقریباً هیچ موضوعی از موضوعات اسلامی نیست که علامه مجلسی در این کتاب به آن نپرداخته باشد.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۶-۱۸۷.</ref>
* جامعیت بحارالانوار در موضوعات مختلف: بررسی عناوین و موضوعات باب‌های مختلف کتاب نشان می‌دهد که این کتاب به‌نوعی جامع مسائل و موضوعات متنوع و مختلف دینی است. تقریباً هیچ موضوعی از موضوعات اسلامی نیست که علامه مجلسی در این کتاب به آن نپرداخته باشد.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۶-۱۸۷.</ref>
* حفظ آثار پیشینیان: مجلسی در کتاب بحارالانوار در موارد بسیاری روایات را از منابعی نقل کرده است که آنها در سیر زمان از میان رفته‌اند. مجلسی نه تنها این مطالب را در کتاب خود از نابودی حفظ کرده، بلکه این روایات را از نسخه‌های تصحیح شده نقل کرده و از این طریق بهترین روایت از روایات متعدد را برای آیندگان حفظ کرده است.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۱۰۶۷-۱۰۶۸.</ref>
* حفظ آثار پیشینیان: مجلسی در کتاب بحارالانوار در موارد بسیاری روایات را از منابعی نقل کرده است که در سیر زمان از میان رفته‌اند. مجلسی نه تنها این مطالب را در کتاب خود از نابودی حفظ کرده، بلکه این روایات را از نسخه‌های تصحیح شده نقل کرده و از این طریق بهترین روایت از روایات متعدد را برای آیندگان حفظ کرده است.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۱۰۶۷-۱۰۶۸.</ref>
* ذکر آیات قرآن در ابتدای هر باب: مجلسی هر باب را با آیات متناسب با محتوای آن باب آغاز کرده است. سپس، اگر آیه احتیاج به تفسیر داشته، تفسیر آن را از روایات آورده است. این روش موجب شده است که برخی محققان بحارالانوار را جامع‌ترین تفسیر مأثور (روایی) شیعه نیز بنامند.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۶.</ref>
* ذکر آیات [[قرآن]] در ابتدای هر باب: مجلسی هر باب را با آیات متناسب با محتوای آن باب آغاز کرده است. سپس، اگر آیه احتیاج به تفسیر داشته، تفسیر آن را از روایات آورده است. این روش موجب شده است که برخی محققان بحارالانوار را جامع‌ترین [[تفسیر روایی|تفسیر مأثور]] (روایی) شیعه نیز بنامند.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۶.</ref>
* توجه به منابع اهل سنت: علامه مجلسی در موارد متعدد برای تصحیح الفاظ روایات و تعیین معنای آنها به کتاب‌های لغت و کتاب‌های شرح حدیث اهل سنت مراجعه کرده است. همچنین، او برای استفاده از برخی روایات اهل سنت در مجادلات مذهبی به کتاب‌های آنها مراجعه کرده است.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۸-۱۸۹.</ref>  
* توجه به منابع [[اهل سنت]]: علامه مجلسی در موارد متعدد برای تصحیح الفاظ روایات و تعیین معنای آنها به کتاب‌های لغت و کتاب‌های شرح حدیث اهل سنت مراجعه کرده است. همچنین، او برای استفاده از برخی روایات اهل سنت در مجادلات مذهبی به کتاب‌های آنها مراجعه کرده است.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۸-۱۸۹.</ref>  
* توضیح و تفسیر احادیث: برخی محققان شروح علامه مجلسی بر برخی روایات را مهم‌ترین مزیت کتاب بحارالانوار می‌دانند. این شروح، با رعایت اختصار، بیشتر حاوی مباحث مربوط به فقه‌الحدیث است.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۹۲-۱۹۳؛ نیز: علی نصیری، آشنایی با جوامع حدیثی شیعه و اهل سنت، پژوهشگاه بین المللی المصطفی (ص)، ۱۷۰-۱۷۱.</ref>  
* توضیح و تفسیر احادیث: برخی محققان شروح علامه مجلسی بر برخی روایات را مهم‌ترین مزیت کتاب بحارالانوار می‌دانند. این شروح، با رعایت اختصار، بیشتر حاوی مباحث مربوط به [[فقه‌الحدیث]] است.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۹۲-۱۹۳؛ نیز: علی نصیری، آشنایی با جوامع حدیثی شیعه و اهل سنت، پژوهشگاه بین المللی المصطفی (ص)، ۱۷۰-۱۷۱.</ref>  
* عدم نقل روایات دارای ضعف سندی و متنی: مجلسی در مواردی روایاتی که از نظرش دارای ضعف سندی و متنی بوده‌اند را در کتابش نقل نکرده است. او در مواردی دیگر بر ضعف این روایات اشاره کرده است.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۱۰۶۹؛ نیز: رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۶-۱۷۷.</ref>
* عدم نقل روایات دارای ضعف سندی و متنی: مجلسی در مواردی روایاتی که از نظرش دارای ضعف سندی و متنی بوده‌اند را در کتابش نقل نکرده است. او در مواردی دیگر بر ضعف این روایات اشاره کرده است.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۱۰۶۹؛ نیز: رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۶-۱۷۷.</ref>
* برخی مزایا در شیوه نقل روایات: از جمله این مزایا می‌توان به ذکر کامل متن روایات، ذکر کامل اسناد روایات با رعایت اختصار، ذکر سندهای مختلف یک روایت، توجه به اختلاف نسخ، تحریف‌ها و تصحیفات (غلط‌نویسی کاتبان) سند و متن روایت و توجه به روایات متعارض اشاره کرد.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۳-۱۹۰.</ref>
* برخی مزایا در شیوه نقل روایات: از جمله این مزایا می‌توان به ذکر کامل متن روایات، ذکر کامل اسناد روایات با رعایت اختصار، ذکر سندهای مختلف یک روایت، توجه به اختلاف نسخ، تحریف‌ها و تصحیفات (غلط‌نویسی کاتبان) سند و متن روایت و توجه به روایات متعارض اشاره کرد.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۳-۱۹۰.</ref>
* ارجاع به اقوال عالمان و فقهای بزرگ برای تسهیل فهم برخی روایات.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۹.</ref>
* ارجاع به اقوال عالمان و فقهای بزرگ برای تسهیل فهم برخی روایات.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۹.</ref>


=== برخی ملاحظات درباره بحارالانوار ===
== ملاحظات محققان درباره کتاب ==
کتاب بحارالانوار، همانند هر [[کتاب روایی]] دیگری دارای [[روایات صحیح]] و معتبر و نیز [[روایات ضعیف السند]] است. شاید غیر از [[قرآن کریم]]، هیچ کتاب دیگری را نتوان یافت که تمام محتوای آن صددرصد صحیح و قطعی باشد.<ref>نگاه کنید به عابدی، احمد، آشنایی با بحارالانوار، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۸، ص۷۸–۲۷۸.</ref>
کتاب بحارالانوار را به‌عنوان یک دایرة المعارف گسترده روایی، همانند هر کتاب روایی دیگری دارای روایات صحیح و معتبر و نیز روایات ضعیف و نامعتبر دانسته‌اند.<ref>احمد عابدی، احمد، آشنایی با بحارالانوار، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ص ۲۷۸.</ref> این موضوع در مورد کتاب بحارالانوار بیش از هر کتاب حدیثی دیگری صدق می‌کند. دلیل آن مبتنی بر دو رویکرد بنیادی مؤلف آن است: اول، تلاش مجلسی برای جمع حداکثری روایات شیعه؛ دوم، رویکرد شخصی او در نقل روایات که او را در زمره محدثان معتدل [[اخباری]] قرار می‌دهد.<ref>رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۶-۱۷۸.</ref>
 
بحارالانوار از زمان تألیف تاکنون مورد نقدهای مختلف، با رویکردها و مقاصد گوناگون، بوده است. از اولین نقدهایی که بر این کتاب وارد شده نقدهای شاگرد و دستیار نزدیک علامه مجلسی، ملا ذوالفقار، بوده است.<ref>گزارشی از این نقدها را ن.ک: رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۸۸-۱۸۹. اصل این گزارش را ن.ک: محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۱۰۷، ص ۱۰۵-۱۸۰.</ref>
 
این نقدها در دوره معاصر، تحت تأثیر اندیشه‌های علم‌گرایانه (Scienticism) و مبتنی بر شکاف میان علم و دین، بیشتر شده<ref>رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۸.</ref> و پس از رشد نگاه‌های اصلاحی به دین افزایش یافت. در این زمینه، از اولین منتقدان بحارالانوار می‌توان از میرزا آقاخان کرمانی، از روشنفکران سکولار دورهٔ مشروطه، یاد کرد. او کتاب‌هایی چون بحارالانوار را به سبب برخی مطالب خرافه‌آمیز موجب گمراهی مردم ایران برشمرده است. او برای اثبات نظر خود برخی مطالب مندرج در این کتاب، از جمله ماجرای [[سؤال از ماهی کرکره در جنگ صفین]]، را نقل و نقد کرده است.<ref>میرزا آقاخان کرمانی، سه مکتوب، به‌کوشش و ویرایش بهرام چوبینه، اسن آلمان، انتشارات کتاب نیما، ص ۱۷۸-۱۹۵. </ref>  [[علی‌اکبر حکمی‌زاده]] در سال ۱۳۲۲ در [[کتاب اسرار هزارساله]] نقدهایی مبنی بر وجود روایات مجعول و ضعیف در بحارالانوار منتشر کرد.<ref>گزارشی از درون‌مایه این کتاب و بستر پیدایش آن و بازتاب‌های آن را ن.ک: رسول جعفریان، علی‌اکبر حکمی‌زاده در چهار پرده، قم، نشر مورخ. </ref> [[امام خمینی]] در کتاب کشف الاسرار در پاسخ به نقدهای حکمی‌زاده به دفاع از رویکرد مجلسی در بحارالانوار در جمع همه روایات اعم از صحیح و غیرصحیح پرداخته است.<ref>روح‌الله موسوی خمینی، کشف اسرار، بی‌جا، بی‌نا، ص ۳۱۹-۳۲۱.</ref> [[علی شریعتی]]، روشنفکر اسلامی، یکی از منتقدان فعال مجلسی و آثار او از جمله بحارالانوار بوده است. او مجلسی را نمونه یک عالم [[تشیع صفوی]] و همراه با حکومت ظلم بر می‌شمرد و بحارالانوار را، به‌دلیل وجود روایات جعلی که از نظر او چهره انقلابی [[امامان شیعه]] را مخدوش کرده، مورد انتقاد تند قرار می‌دهد.<ref>علی شریعتی، با مخاطب‌های آشنا، تهران، موسسه بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی مزینانی، شرکت چاپخش سهامی خاص، ۱۲-۱۳؛ نیز: علی شریعتی، تشیع علوی و تشیع صفوی، تهران، سازمان انتشارات حسینیه ارشاد، ص ۱۱۵-۱۱۶. </ref>


لازم به ذکر است که این کتاب، شامل کل [[روایات معصومین(ع)]] نیست و شاهد بر این مدعا، کتاب «مستدرک» است که بعدها نوشته شده است. علاوه بر آن علامه مجلسی از کتب مشهور و متواتر، مانند [[کتب اربعه]]، [[صحیفه سجادیه]]، [[نهج البلاغه]] و روایات کمتری نقل کرده است.<ref>بحارالانوار، ج۵۳، مقدمه جناب آقای شعرانی.</ref>
==== چکیده نقدهای واردشده بر کتاب ====
نقدهایی بر کتاب بحارالانوار وارد شده است:
* در بحار‌الانوار روایات ضعیف و بی‌اساس بسیار است. [[سید جلال‌الدین آشتیانی]]، استاد [[فلسفه اسلامی]]، و سید محسن امین از جمله قائلان این نظر هستند.<ref>برای نمونه: سید جلال‌الدین آشتیانی، شرح مقدمه قیصری بر فصوص الحکم، انتشارات امیرکبیر، ص ۹۲۸؛ نیز: السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۹، ۱۸۳.</ref>
* برخی توضیح‌ها و شرح‌های مجلسی بر روایات بحارالانوار، طولانی، ناکافی و اشتباه است. سید محسن امین و [[سید محمدحسین طباطبایی]]، عالم شیعه و فیلسوف اسلامی، از جمله قائلان این نظر هستند.<ref>محمدعلی التسخیری، «ملاحضات حول التعلیقات المرحوم المجلسی علی الاحادیث فی کتاب العقل و العلم و الجهل»، یادنامه مجلسی، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ج ۳، ص ۹۵-۱۰۲،السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۹، ۱۸۳؛ نیز: برای دسترسی به مجموعه نقدهای علامه طباطبایی و گزارشی از آنها ن.ک سید محمدحسین طباطبایی، مجموعه رسائل، قم، بوستان کتاب، ج۳، ص ۲۱-۷۹. </ref>
* تکرار در نقل روایات که موجب تکراری شدن یک‌پنجم روایات این کتاب شده است. [[محمد محمدی ری‌شهری]]، حدیث‌پژوه شیعه، از جمله قائلان این نظر است.<ref>محمد محمدی ری‌شهری، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، ج۱، پیش‌گفتار نخستین چاپ، ص ۱۲.</ref>
* ضعف در باب‌بندی و تقسیم‌بندی موضوعی روایات که موجب شده برخی موضوعات یک باب در باب‌های دیگر وارد شود. محمد محمدی ری‌شهری از جمله قائلان این نظر است.<ref>محمد محمدی ری‌شهری، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، ج۱، پیش‌گفتار نخستین چاپ، ص ۱۲.</ref>
برخی محققان به این نقدها پاسخ داده‌اند.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۹۹-۲۰۱. سید جعفر شهیدی، «مجلسی و بحارالانوار»، یادنامه علامه مجلسی، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ج ۲، ص ۷۷-۸۰. «بحارالانوار دایرة المعارف شیعه»، علی‌اکبر تلافی داریانی، یادنامه علامه مجلسی، ج ۲، ص ۱۵۳-۱۵۵.</ref>


در نتیجه باید گفت، بحارالانوار نقش واسطه را ایفا می‌کند و چون منابع و مصادر آن از اعتبار یکسانی برخوردار نیست، بر این پایه در بررسی روایات آن، سه جهت مهم را باید مورد توجه قرار داد، اول: منابعی که کتاب از آن‌ها استفاد کرده؛ دوم سند روایت؛ سوم بررسی محتوایی روایت.
== تعداد روایات بحارالانوار ==
{{نوشتار اصلی|تعداد روایات بحارالانوار}}
تعداد روایات بحارالانوار ۸۵۱۷۳ روایت محاسبه شده است. از این تعداد روایت، در میان معصومان(ع) بیشترین روایت از [[امام صادق(ع)]] و پس از او از رسول خدا(ص) نقل شده است.<ref>وافی، احمدیاسر، «[http://vafi.blogfa.com/category/389 تعداد روایات بحارالانوار]»، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۱ش، تاریخ بازدید: ۱۴۰۲ش.</ref> این تعداد روایت در ۲۵ جزء قرار گرفته است. هر یک از این اجزاء از تعدادی باب، متناسب با حجم مطالب هر کتاب، تشکیل شده است.<ref>محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج۱، ص۷۹-۸۰.</ref> تعداد جلدهای اولین چاپ بحارالانوار، که چاپ سنگی کمپانی است، مطابق با کتاب‌های بیست‌و‌پنج‌گانهٔ بحارالانوار در ۲۵ جلد به چاپ رسیده است.<ref>مهدوی، مژده و نرگس پدرام، صورت هزینه‌ها و مخارج چاپ بحارالانوار (طبع کمپانی)، تهران، ثریا، ۱۳۹۵ش، ص۱۲.</ref> چاپ‌های حروفی بحارالانوار از نظر تعداد جلد مختلف هستند و عموماً بین ۱۰۰ تا ۱۱۱ جلد دارند.


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* آشنایی با بحار، احمد عابدی.
* آشنایی با بحارالانوار: بزرگ‌ترین دایره‌المعارف حدیث شیعه، احمد عابدی، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
* علم الحدیث، دکتر سید رضا مؤدب.
* «بحارالانوار»، بهاءالدین خرمشاهی، مدخل دایرة‌ المعارف تشیع، ج ۳، ص ۹۱-۹۸.
* آشنایی با حدیث، مهریزی.
* «بحارالانوار»، مهدی مطیع، مدخل دایرة‌ المعارف بزرگ اسلامی، ج ۱۱، ص ۳۷۰-۳۷۴.
* «بحارالانوار»، حسن طارمی، مدخل دانشنامه جهان اسلام، ج ۲، ص ۲۵۷-۲۶۸.
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
خط ۶۶: خط ۱۲۰:
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =   
  | بازبینی نویسنده =   
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت = ب
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ب
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[Category:منابع روایی شیعه]]
[[Category:منابع روایی شیعه]]
[[Category:منابع روایی شیعه]]
[[Category:منابع روایی شیعه]]
[[Category:منابع روایی شیعه]]
[[Category:منابع روایی شیعه]]
[[Category:منابع روایی شیعه]]
[[Category:منابع روایی شیعه]]
[[Category:منابع روایی شیعه]]
[[Category:منابع روایی شیعه]]
[[رده:منابع روایی شیعه]]
[[رده:منابع روایی شیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۲

سؤال
لطفاً در مورد اعتبار کتاب بحارالانوار توضیح دهید.
بحارالانوار
اعتبار کتاب بحارالانوار
اطلاعات کتاب
نویسندهعلامه مجلسی
تاریخ نگارشقرن یازدهم قمری
موضوعحدیث
زبانعربی
تعداد جلد۱۱۰
اطلاعات نشر
ناشرمؤسسة الوفاء
محل نشربیروت
تاریخ نشر۱۴۰۳ق

بحارالانوار کتاب مفصل و مشهور حدیثی شیعی تألیف علامه مجلسی که آن‌را مشتمل بر روایاتی با درجات مختلف از نظر صحت و اعتبار دانسته‌اند.

مجلسی در مقدمه بحارالانوار می‌گوید که تلاش کرده تنها روایات صحیح را نقل و ثبت کند. اما برخی محققان معتقدند ویژگی دایرة المعارفی بحارالانوار موجب شده که این کتاب مجموعه‌ای از روایات معتبر و نامعتبر باشد. آنان معتقدند که روایات این کتاب حدیثی، مانند هر کتاب حدیثی دیگری، باید جداگانه نقد و تحلیل سندی و محتوایی شود و آنگاه مورد ارجاع مذهبی قرار گیرد.

بحارالانوار از زمان تألیف تاکنون مورد توجه عالمان شیعه و محل رجوع آنان بوده است. این کتاب از جمله کتاب‌های تأثیرگذار در جوامع شیعی به‌شمار می‌رود. از ابتدای تألیف این کتاب تاکنون، نقدهایی بر این کتاب و شیوه مؤلف آن در جمع آوری احادیث و شرح آن وارد شده است. وجود روایات مجعول و ضعیف در این کتاب و برخی ضعف‌ها در توضیحات مؤلف از جمله این نقدها هستند. برخی محققان پاسخ‌هایی به این نقدها ارائه کرده‌اند.

جایگاه مؤلف

محمدباقر بن محمدتقی مجلسی مشهور به مجلسی دوم و علامه مجلسی از علما و محدثان بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری به‌شمار می‌رود. علامه مجلسی صاحب بحارالانوار است.

علامه مجلسی، آثار بسیاری در رشته‌های مختلف علوم اسلامی با محوریت اخبار ائمه اطهار(ع) نوشت که پس از او مورد علاقه و محل رجوع دانشمندان شیعه شد.[۱] علامه مجلسی به دلیل جایگاه علمی و دینی، شأن والای اجتماعی و سیاسی یافت و از سوی حاکمان صفوی، به مسئولیت‌های بالای دینی و اجتماعی، از جمله به شیخ الاسلامی، منصوب شد.[۲]

توانایی علامه مجلسی در دانش‌های حدیثی مورد اتفاق علمای شیعه است. هرچند بر دیدگاه و روش علامه مجلسی در باب نقل و تفسیر روایات نقدهایی به‌خصوص در دوره معاصر وارد شده است. عالمان بزرگ شیعه از جایگاه والای مجلسی در مقام یک محدث سخن گفته‌اند.[۳] محققان قرارگرفتن علامه مجلسی در سلسله‌های متعدد اجازه روایت را نشان از مقبولیت قابل توجه او در میان علمای شیعه می‌دانند.[۴]

جایگاه کتاب

تصویری از نسخه خطی کتاب بحارالانوار به خط علامه مجلسی محفوظ در کتابخانه مجلس شورای اسلامی.

بحارالانوار، با نام کامل بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، را دایرة المعارف بزرگ روایی شیعه، فراهم آمده از روایات ائمه اطهار(ع) دانسته‌اند و برای آن جایگاه شاخصی در میان جوامع روایی اسلامی و شیعی قائل شده‌اند. هدف علامه مجلسی از تألیف این کتاب، با گستره موضوعی وسیع، علاوه بر جلوگیری از تلف شدن روایات، پاسخ به یک نیاز تمدنی جدید در دولت فراگیر شیعی صفوی بود. با برآمدن دولت صفوی در ایران و رسمیت تشیع به‌عنوان مذهب رسمی برای اداره امور سیاسی و اجتماعی یک دولت شیعی نیاز به معارف دینی شیعی در موضوعات مختلف به عنوان منابع تأمین دانش در جوانب مختلف بود. نگارش جوامع روایی مانند بحارالانوار در این دوره در پاسخ به این نیاز انجام گرفت.[۵]


در تألیف بحارالانوار بعضی از شاگردان مجلسی با او همکاری داشتند. از جمله میرزا عبدالله افندی، میر محمدصالح خاتون‌آبادی، ملا عبدالله بن نورالدین بحرینی، سید نعمت‌الله جزایری و آمنه خاتون، خواهر علامه مجلسی.[۶]

پس از نگارش بحار‌الانوار این کتاب به مرجعی برای نقل روایات اهل‌بیت(ع) تبدیل شد. نگاه تأییدآمیز علمای شیعه به این کتاب نشان از همین موضوع است. برای نمونه، شیخ آقابزرگ تهرانی، کتاب‌شناس بزرگ معاصر، بحار‌الانوار را جامع روایی می‌داند که نظیری پیش و پس از خود نداشته است. او این یگانگی را حاصل مشتمل بودن این کتاب بر عموم روایات و نقل روایات همراه با تحقیقات دقیق و تحلیل‌ها و شروحی می‌داند که در غیر این کتاب یافت نمی‌شود.[۷] میرزا ابوالحسن شعرانی، عالم معاصر شیعه، بحارالانوار را به اتفاق همه بزرگان کامل‌ترین کتاب در موضوع احادیث پراکنده می‌داند. او این کتاب را بهترین تألیف از نظر گردآوری مطالب مذهبی برمی‌شمرد.[۸] سید محسن امین، رجال‌شناس شیعه، بحارالانوار را دایرة‌المعارف شیعی بی‌نظیر می‌داند که اکثر علوم شیعه در آن گردآوری شده است.[۹]

امتیازات کتاب

مرتضی مطهری: بحارالانوار، تألیف شیخ الاسلام علامة المحدثین محمدباقر مجلسی، جامع‌ترین کتاب حدیث است. آنچه در سایر کتب حدیث به طور متفرق موجود بوده در این کتاب یکجا جمع آمده است. هدف مؤلف بیشتر جلوگیری از تلف شدن کتب حدیثی بوده است، لهذا صحیح و سقیم یکجا جمع شده است.[۱۰]

محققان امتیازاتی برای کتاب بحارالانوار برشمرده‌اند:

  • جامعیت بحارالانوار در موضوعات مختلف: بررسی عناوین و موضوعات باب‌های مختلف کتاب نشان می‌دهد که این کتاب به‌نوعی جامع مسائل و موضوعات متنوع و مختلف دینی است. تقریباً هیچ موضوعی از موضوعات اسلامی نیست که علامه مجلسی در این کتاب به آن نپرداخته باشد.[۱۱]
  • حفظ آثار پیشینیان: مجلسی در کتاب بحارالانوار در موارد بسیاری روایات را از منابعی نقل کرده است که در سیر زمان از میان رفته‌اند. مجلسی نه تنها این مطالب را در کتاب خود از نابودی حفظ کرده، بلکه این روایات را از نسخه‌های تصحیح شده نقل کرده و از این طریق بهترین روایت از روایات متعدد را برای آیندگان حفظ کرده است.[۱۲]
  • ذکر آیات قرآن در ابتدای هر باب: مجلسی هر باب را با آیات متناسب با محتوای آن باب آغاز کرده است. سپس، اگر آیه احتیاج به تفسیر داشته، تفسیر آن را از روایات آورده است. این روش موجب شده است که برخی محققان بحارالانوار را جامع‌ترین تفسیر مأثور (روایی) شیعه نیز بنامند.[۱۳]
  • توجه به منابع اهل سنت: علامه مجلسی در موارد متعدد برای تصحیح الفاظ روایات و تعیین معنای آنها به کتاب‌های لغت و کتاب‌های شرح حدیث اهل سنت مراجعه کرده است. همچنین، او برای استفاده از برخی روایات اهل سنت در مجادلات مذهبی به کتاب‌های آنها مراجعه کرده است.[۱۴]
  • توضیح و تفسیر احادیث: برخی محققان شروح علامه مجلسی بر برخی روایات را مهم‌ترین مزیت کتاب بحارالانوار می‌دانند. این شروح، با رعایت اختصار، بیشتر حاوی مباحث مربوط به فقه‌الحدیث است.[۱۵]
  • عدم نقل روایات دارای ضعف سندی و متنی: مجلسی در مواردی روایاتی که از نظرش دارای ضعف سندی و متنی بوده‌اند را در کتابش نقل نکرده است. او در مواردی دیگر بر ضعف این روایات اشاره کرده است.[۱۶]
  • برخی مزایا در شیوه نقل روایات: از جمله این مزایا می‌توان به ذکر کامل متن روایات، ذکر کامل اسناد روایات با رعایت اختصار، ذکر سندهای مختلف یک روایت، توجه به اختلاف نسخ، تحریف‌ها و تصحیفات (غلط‌نویسی کاتبان) سند و متن روایت و توجه به روایات متعارض اشاره کرد.[۱۷]
  • ارجاع به اقوال عالمان و فقهای بزرگ برای تسهیل فهم برخی روایات.[۱۸]

ملاحظات محققان درباره کتاب

کتاب بحارالانوار را به‌عنوان یک دایرة المعارف گسترده روایی، همانند هر کتاب روایی دیگری دارای روایات صحیح و معتبر و نیز روایات ضعیف و نامعتبر دانسته‌اند.[۱۹] این موضوع در مورد کتاب بحارالانوار بیش از هر کتاب حدیثی دیگری صدق می‌کند. دلیل آن مبتنی بر دو رویکرد بنیادی مؤلف آن است: اول، تلاش مجلسی برای جمع حداکثری روایات شیعه؛ دوم، رویکرد شخصی او در نقل روایات که او را در زمره محدثان معتدل اخباری قرار می‌دهد.[۲۰]

بحارالانوار از زمان تألیف تاکنون مورد نقدهای مختلف، با رویکردها و مقاصد گوناگون، بوده است. از اولین نقدهایی که بر این کتاب وارد شده نقدهای شاگرد و دستیار نزدیک علامه مجلسی، ملا ذوالفقار، بوده است.[۲۱]

این نقدها در دوره معاصر، تحت تأثیر اندیشه‌های علم‌گرایانه (Scienticism) و مبتنی بر شکاف میان علم و دین، بیشتر شده[۲۲] و پس از رشد نگاه‌های اصلاحی به دین افزایش یافت. در این زمینه، از اولین منتقدان بحارالانوار می‌توان از میرزا آقاخان کرمانی، از روشنفکران سکولار دورهٔ مشروطه، یاد کرد. او کتاب‌هایی چون بحارالانوار را به سبب برخی مطالب خرافه‌آمیز موجب گمراهی مردم ایران برشمرده است. او برای اثبات نظر خود برخی مطالب مندرج در این کتاب، از جمله ماجرای سؤال از ماهی کرکره در جنگ صفین، را نقل و نقد کرده است.[۲۳] علی‌اکبر حکمی‌زاده در سال ۱۳۲۲ در کتاب اسرار هزارساله نقدهایی مبنی بر وجود روایات مجعول و ضعیف در بحارالانوار منتشر کرد.[۲۴] امام خمینی در کتاب کشف الاسرار در پاسخ به نقدهای حکمی‌زاده به دفاع از رویکرد مجلسی در بحارالانوار در جمع همه روایات اعم از صحیح و غیرصحیح پرداخته است.[۲۵] علی شریعتی، روشنفکر اسلامی، یکی از منتقدان فعال مجلسی و آثار او از جمله بحارالانوار بوده است. او مجلسی را نمونه یک عالم تشیع صفوی و همراه با حکومت ظلم بر می‌شمرد و بحارالانوار را، به‌دلیل وجود روایات جعلی که از نظر او چهره انقلابی امامان شیعه را مخدوش کرده، مورد انتقاد تند قرار می‌دهد.[۲۶]

چکیده نقدهای واردشده بر کتاب

نقدهایی بر کتاب بحارالانوار وارد شده است:

  • در بحار‌الانوار روایات ضعیف و بی‌اساس بسیار است. سید جلال‌الدین آشتیانی، استاد فلسفه اسلامی، و سید محسن امین از جمله قائلان این نظر هستند.[۲۷]
  • برخی توضیح‌ها و شرح‌های مجلسی بر روایات بحارالانوار، طولانی، ناکافی و اشتباه است. سید محسن امین و سید محمدحسین طباطبایی، عالم شیعه و فیلسوف اسلامی، از جمله قائلان این نظر هستند.[۲۸]
  • تکرار در نقل روایات که موجب تکراری شدن یک‌پنجم روایات این کتاب شده است. محمد محمدی ری‌شهری، حدیث‌پژوه شیعه، از جمله قائلان این نظر است.[۲۹]
  • ضعف در باب‌بندی و تقسیم‌بندی موضوعی روایات که موجب شده برخی موضوعات یک باب در باب‌های دیگر وارد شود. محمد محمدی ری‌شهری از جمله قائلان این نظر است.[۳۰]

برخی محققان به این نقدها پاسخ داده‌اند.[۳۱]

تعداد روایات بحارالانوار

تعداد روایات بحارالانوار ۸۵۱۷۳ روایت محاسبه شده است. از این تعداد روایت، در میان معصومان(ع) بیشترین روایت از امام صادق(ع) و پس از او از رسول خدا(ص) نقل شده است.[۳۲] این تعداد روایت در ۲۵ جزء قرار گرفته است. هر یک از این اجزاء از تعدادی باب، متناسب با حجم مطالب هر کتاب، تشکیل شده است.[۳۳] تعداد جلدهای اولین چاپ بحارالانوار، که چاپ سنگی کمپانی است، مطابق با کتاب‌های بیست‌و‌پنج‌گانهٔ بحارالانوار در ۲۵ جلد به چاپ رسیده است.[۳۴] چاپ‌های حروفی بحارالانوار از نظر تعداد جلد مختلف هستند و عموماً بین ۱۰۰ تا ۱۱۱ جلد دارند.

مطالعه بیشتر

  • آشنایی با بحارالانوار: بزرگ‌ترین دایره‌المعارف حدیث شیعه، احمد عابدی، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
  • «بحارالانوار»، بهاءالدین خرمشاهی، مدخل دایرة‌ المعارف تشیع، ج ۳، ص ۹۱-۹۸.
  • «بحارالانوار»، مهدی مطیع، مدخل دایرة‌ المعارف بزرگ اسلامی، ج ۱۱، ص ۳۷۰-۳۷۴.
  • «بحارالانوار»، حسن طارمی، مدخل دانشنامه جهان اسلام، ج ۲، ص ۲۵۷-۲۶۸.

منابع

  1. علی نصیری، درسنامه علم حدیث، قم، مرکز نشر هاجر، ص ۱۶۹.
  2. حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۶-۱۷.
  3. محمد بن الحسن الحر العاملی، امل الآمل فی علماء جبل، مکتبة الأندلس، ج ۲، ص ۲۴۸.
  4. علی دوانی، علامه مجلسی بزرگمرد علم و دین، تهران، انتشارات امیرکبیر، ص ۱۷۱.
  5. رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۶۱-۱۷۰.
  6. هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۷۴-۱۷۵.
  7. آقابزرك طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج ۳، ص ۱۶.
  8. محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۵۳، مقدمه ابوالحسن شعرانی.
  9. السید محسن الأمین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۹، ص ۱۸۳.
  10. مرتضی مطهری، خدمات متقابل اسلام و ایران، تهران، انتشارات صدرا، ص ۴۱۰.
  11. هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۶-۱۸۷.
  12. محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۱۰۶۷-۱۰۶۸.
  13. هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۶.
  14. هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۸-۱۸۹.
  15. هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۹۲-۱۹۳؛ نیز: علی نصیری، آشنایی با جوامع حدیثی شیعه و اهل سنت، پژوهشگاه بین المللی المصطفی (ص)، ۱۷۰-۱۷۱.
  16. محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۱۰۶۹؛ نیز: رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۶-۱۷۷.
  17. هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۳-۱۹۰.
  18. هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۹.
  19. احمد عابدی، احمد، آشنایی با بحارالانوار، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ص ۲۷۸.
  20. رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۶-۱۷۸.
  21. گزارشی از این نقدها را ن.ک: رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۸۸-۱۸۹. اصل این گزارش را ن.ک: محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۱۰۷، ص ۱۰۵-۱۸۰.
  22. رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۸.
  23. میرزا آقاخان کرمانی، سه مکتوب، به‌کوشش و ویرایش بهرام چوبینه، اسن آلمان، انتشارات کتاب نیما، ص ۱۷۸-۱۹۵.
  24. گزارشی از درون‌مایه این کتاب و بستر پیدایش آن و بازتاب‌های آن را ن.ک: رسول جعفریان، علی‌اکبر حکمی‌زاده در چهار پرده، قم، نشر مورخ.
  25. روح‌الله موسوی خمینی، کشف اسرار، بی‌جا، بی‌نا، ص ۳۱۹-۳۲۱.
  26. علی شریعتی، با مخاطب‌های آشنا، تهران، موسسه بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی مزینانی، شرکت چاپخش سهامی خاص، ۱۲-۱۳؛ نیز: علی شریعتی، تشیع علوی و تشیع صفوی، تهران، سازمان انتشارات حسینیه ارشاد، ص ۱۱۵-۱۱۶.
  27. برای نمونه: سید جلال‌الدین آشتیانی، شرح مقدمه قیصری بر فصوص الحکم، انتشارات امیرکبیر، ص ۹۲۸؛ نیز: السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۹، ۱۸۳.
  28. محمدعلی التسخیری، «ملاحضات حول التعلیقات المرحوم المجلسی علی الاحادیث فی کتاب العقل و العلم و الجهل»، یادنامه مجلسی، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ج ۳، ص ۹۵-۱۰۲،السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۹، ۱۸۳؛ نیز: برای دسترسی به مجموعه نقدهای علامه طباطبایی و گزارشی از آنها ن.ک سید محمدحسین طباطبایی، مجموعه رسائل، قم، بوستان کتاب، ج۳، ص ۲۱-۷۹.
  29. محمد محمدی ری‌شهری، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، ج۱، پیش‌گفتار نخستین چاپ، ص ۱۲.
  30. محمد محمدی ری‌شهری، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، ج۱، پیش‌گفتار نخستین چاپ، ص ۱۲.
  31. هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۹۹-۲۰۱. سید جعفر شهیدی، «مجلسی و بحارالانوار»، یادنامه علامه مجلسی، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ج ۲، ص ۷۷-۸۰. «بحارالانوار دایرة المعارف شیعه»، علی‌اکبر تلافی داریانی، یادنامه علامه مجلسی، ج ۲، ص ۱۵۳-۱۵۵.
  32. وافی، احمدیاسر، «تعداد روایات بحارالانوار»، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۱ش، تاریخ بازدید: ۱۴۰۲ش.
  33. محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج۱، ص۷۹-۸۰.
  34. مهدوی، مژده و نرگس پدرام، صورت هزینه‌ها و مخارج چاپ بحارالانوار (طبع کمپانی)، تهران، ثریا، ۱۳۹۵ش، ص۱۲.