اعتبار زیارت ناحیه مقدسه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} زيارت ناحيه مقدسه تا چه ميزان معتبر است؟ {{پایا...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
زيارت ناحيه مقدسه تا چه ميزان معتبر است؟
زیارت ناحیه مقدسه تا چه میزان معتبر است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
==موضوع زیارت ناحیه مقدسه==
{{درگاه|امام حسین|مهدویت}}
اين زيارت همانند زيارت عاشورا براي زيارت امام حسين(ع) وارد شده. لذا هر دو، درباره زيارت امام حسين(ع) هستند؛ ليكن اولي كه از زمان امام باقر(ع) خوانده مي شده، به زيارت عاشورا معروف گرديده و دومي كه از زمان امام عصر(عج) خوانده مي شده، به زيارت ناحيه مقدسه مشهور گرديده است. به بيان ديگر؛ زمان حادثه (عاشورا)، عنوان نام، روي زيارت اول مانده و در عوض، جايگاه صدور روي زيارت دوم مانده است.
'''زیارت ناحیه مقدسه''' از جانب امام زمان صادر شده و توسط علمای بزرگی چون شیخ مفید، ابن‌مشهدی و سید مرتضی نقل شده است. این زیارت،‌ با دیگر روایات هماهنگی داشته و بر آن اعتماد کرده‌اند.
== موضوع زیارت ناحیه مقدسه ==
این زیارت همانند [[زیارت عاشورا]] برای زیارت [[امام حسین(ع)]] وارد شده؛ لذا هر دو، درباره زیارت امام حسین(ع) هستند. زیارت اول که از زمان امام باقر(ع) خوانده می‌شده، به زیارت عاشورا معروف گردیده و دومی که از دوران [[امام زمان(عج)]] خوانده می‌شده، به زیارت ناحیه مقدسه مشهور گردیده است. زمان حادثه (عاشورا)، عنوان، روی زیارت اول مانده و جایگاه صدور بر زیارت دوم باقی مانده است.


اين زيارت توسط يكي از نواب خاص حضرت حجت(عج) به دست بعضي از اساتيد شيخ مفيد و سپس از شيخ مفيد و سيد مرتضي و ابن مشهدي رسيده است. بنابراين ديگر راويان اين زيارت معلوم نبوده و حديث مرسله<ref>مرسل به حديثي كه دچار ارسال و حذف استاد باشد گويند؛ نصيري، علي، درسنامه علم حديث، قم، انتشارات نصايح، ص۲۲۰.</ref> است.
این زیارت توسط یکی از نواب خاص امام زمان(عج) به دست بعضی از اساتید [[شیخ مفید]] و سپس از شیخ مفید به [[سید مرتضی]] و [[ابن مشهدی]] رسیده است؛ بنابراین دیگر راویان این زیارت معلوم نبوده و [[حدیث مرسل]]<ref>مرسل به حدیثی که دچار ارسال و حذف استاد باشد گویند؛ نصیری، علی، درسنامه علم حدیث، قم، انتشارات نصایح، ص۲۲۰.</ref> است.


==شيوه هاي بررسي زیارت ناحیه==
== شیوه‌های بررسی زیارت ناحیه و منابع ==
* سندی؛
* محتوایی.


الف) سندي ب) محتوايي.
امکان دارد حدیثی از نظر سند ضعف داشته یا دارای ارسال باشد، ولی دارای قرائن و شواهدی باشد که موجب یقین به صدور از [[معصوم]] باشد.<ref>سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه فی علم الدرایه، مؤسسه النشر الاسلامی، چاپ چهارم، ۱۴۱۸ق، ص۴۲.</ref>


امكان دارد حديثي از نظر سند ضعف داشته و يا داراي ارسال باشد ولي داراي قرآئن و شواهدي باشد كه موجب قطع به صدور از معصوم باشد.<ref>سبحاني، جعفر، اصول الحديث و احكامه في علم الدرايه، مؤسسه النشر الاسلامي، چاپ چهارم، ۱۴۱۸ق، ص۴۲.</ref>
این زیارت نیز با وجود ارسال احتمالی، طبق یک نظر، دارای قرائنی است که موجب یقین به صدور از طرف معصوم می‌شود.


اين زيارت شريف نيز با وجود ارسال احتمالي، طبق يك نظر، داراي قرائني است كه موجب يقين به صدور از ناحيه مقدسه مي شود.
* علمای متأخر که جزو راویان اصلی به حساب می‌آیند و کتب آنها جزو مراجع روایی است، این زیارت را در کتاب‌های خویش آورده‌اند.


الف) علماي متأخر كه جزو راويان اصلي به حساب مي آيند و كتب آنها جزو مراجع روايي ما است، اين زيارت شريف را در كتابهاي خويش آورده اند.
[[المزار القدیم]] متعلق به [[شیخ مفید]]، متوفای ۴۱۳ق بوده و [[علامه مجلسی]] در کتاب بحار، ج۹۴ ص۳۱۷ زیارت ناحیه را از مزار شیخ نقل کرده است.


المزار القديم (شيخ مفيد، متوفاي ۴۱۳ هـ . ق) علامه مجلسي (ره) در كتاب بحار، ج۹۴ ص۳۱۷ زيارت ناحيه را از مزار شيخ نقل كرده است.
* [[مناسک المنار]] (شیخ مفید)؛


۲. مناسك المنار (شيخ مفيد).
* [[المصباح]] (سید مرتضی، متوفای ۴۳۶ق)؛


۳. المصباح (سيد مرتضي، متوفاي ۴۳۶ هـ . ق).
* [[المزار الکبیر]] (ابن مشهدی متوفای ۵۳۵ق).


۴. المزار الكبير (ابن مشهدي متوفاي ۵۳۵ هـ . ق).
این زیارت طبق نقل المزار القدیم و المزار الکبیر، از معصوم صادر شده است. عمل [[سید مرتضی علم الهدی]] و انتخاب این زیارت به عنوان اولین زیارتی که با آن امام حسین(ع) را زیارت کرد با وجود محتاط بودن ایشان، سندهای ضعیف را جبران می‌کند.


اين زيارت طبق نقل المزار القديم و المزار الكبير، از معصوم صادر شده و داراي اسناد مختلف بوده و مستند است. عمل سيد مرتضي علم الهدي (ره) و انتخاب اين زيارت به عنوان اولين زيارتي كه با آن امام حسين(ع) را زيارت كرد (با وجود محتاط بودن ايشان) سندهاي ضعيف راجبران مي كند، چه رسد به اين كه، سند ضعيف نباشد.
== انتساب زیارت به امام زمان ==
* در المزار الکبیر ابن مشهدی تصریح به این انتساب شده. ابن مشهدی از غیبت صغری در سال ۳۲۹ ق، ۲۶۶ سال فاصله دارد؛ ولی با وجود این چون او فردی موثق است، کتابش نیز مورد تأیید علما است. وی در ابتدای کتاب، خود را ملزم به نقل احادیثی معتبر از طریق معتبر و متصل به معصوم دانسته لذا قول ایشان در انتساب این زیارت به امام زمان(عج) قابل قبول خواهد بود.


==انتساب زيارت به امام زمان==
* علمای متأخر نیز این زیارت را در کتب خویش نقل کرده و آن را مستند به امام زمان(عج) می‌دانند: [[سید بن طاووس]] در کتاب مصباح الزائر. علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار ج۹۸ ص۳۱۷ ج۸ و ۹ و تحفه الزائر ص۳. ابراهیم بن [[فیض کاشانی]] در الصحیفه المهدیه ص۲۰۳.


۱. در المزار الكبير ابن مشهدي تصريح به اين انتساب شده.
== همسوئی با زیارات معتبر ==
در فرازی از زیارت ناحیه مقدسه آمده: {{متن عربی|وَ أُقِیمَتْ لَکَ الْمَأْتَمُ فِی أَعْلَى عِلِّیِّینَ وَ …|ترجمه=ای حسین تو آن شهیدی هستی که مجلس عزای تو نه تنها در زمین، بلکه در عالم بالا برپا ست و ...}}


۲. ابن مشهدي (متوفاي ۵۹۵) از غيبت صغري (۳۲۹ ق) ۲۶۶ سال فاصله دارد. ولي با وجود اين چون او فردي موثق و از علماي جليل القدر مي باشد، كتابش نيز مورد تأييد علما است، و از طرفي وي در ابتدا كتاب خود را ملزم به نقل احاديثي معتبر از طريق معتبر و متصل به معصوم دانسته لذا قول ايشان در انتساب اين زيارت به حضرت حجه(عج) قابل قبول خواهد بود.
در بحارالانوار علامه مجلسی و کامل الزیارات [[ابن قولویه]] روایات زیادی نقل شده که عزای سید الشهداء(ع) در عالم بالا و توسط اهل آسمان‌ها برپا شده؛ این روایات تأیید بر مضمون زیارت ناحیه مقدسه هستند.


ب) علماي متأخر نيز اين زيارت را در كتب خويش نقل كرده و آن را مستند به امام زمان(عج) مي دانند، برخي از آنها عبارتنداز:
در این زیارت آمده است: {{متن عربی|فَالْوَیْلُ‏ لِلْعُصَاةِ الْفُسَّاقِ، لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِکَ الْإِسْلَامَ، وَ عَطَّلُوا الصَّلَاةَ وَ الصِّیَامَ …|ترجمه=وای بر حال آن عاصیان فاجر و اهل گناه، ای حسین با کشتن تو اسلام را کشتند و نماز و روزه را تعطیل و ضایع کردند و …}}
 
۱. سيد بن طاووس، وفات ۶۶۴ در كتاب مصباح الزائر. علامه مجلسي، وفات ۱۱۱۱ در كتاب بحارالانوار ج۹۸ ص۳۱۷ ج۸ و ۹ و تحفه الزائر ص۳. ابراهيم بن فيض كاشاني، الصحيفه المهديه ص۲۰۳.
 
==همسوئي با زيارات معتبر==
 
در فرازي از زيارت ناحيه مقدسه آمده: «و اُقيمت لك الماتم في اعلي عليين و...»‌ اي حسين تو آن شهيدي هستي كه مجلس عزاي تو نه تنها در زمين، بلكه در عالم بالا برپا ست و....»
 
در بحارالانوار علامه مجلسي و كامل الزيارات ابن قولويه روايات زيادي نقل شده كه عزاي سيد الشهداء(ع) در عالم بالا و توسط اهل آسمانها برپا شده. و اين روايات در واقع تأييد بر مضمون زيارت ناحيه مقدسه مي باشند.
 
د) داشتن مضامين بلند و موزون
 
از مرحوم آيت الله شيخ محمد حسين آل كاشف الغطاء سؤال شد كه: آيا سند دعاي صباح صحيح است؟ پاسخ داد كه: ما كلمات ائمه(ع) و به ويژه كلمات اميرالمؤمنين(ع) را مي شناسيم و امكان ندارد اين گونه مضامين عالي جز از دهان اميرالمؤمنين(ع) صادر شده باشد.
 
به عنوان نمونه، در اين زيارت آمده: «فالويل للعصاه الفسّاق، لقد قتلوا بقتلك الاسلام و عطّلوا الصلاه والصيام و.... و اي بر حال آن عاصيان فاجر و اهل گناه، اي حسين با كشتن تو اسلام را كشتند و نماز و روزه را تعطيل و ضايع كردند و... آيا اين مصامين عالي جز از معصوم امكان صدور دارد. و فقط معصوم است كه مي تواند معصوم را اين گونه بشناسد و معرفي بكند.
 
نتيجه: بر اساس مباحث گذشته روشن مي شود كه:
 
۱. اين زيارت، از امام زمان(عج) صادر شده و از طريق يكي از نايبان خاص آن حضرت به دست بعضي اساتيد شيخ مفيد و سپس به شيخ مفيد و سيد مرتضي و ابن مشهدي رسيده است.
 
۲. اين زيارت داراي سندهاي مختلف و معتبر بوده و در كتب اين سه بزرگوار ثبت و ضبط گرديده است.<ref>اين تحقيق از روي سخنراني هاي آيت الله كريمي جهرمي و سيد هدايت الله طالقاني كه در كتاب: همره نور، اثر جمعي از اساتيد به اهتمام سيد هدايت الله طالقاني، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، انتشارات سابقون، آورده شده، اقتباس و تلخيص گرديده.</ref>
 
يوسف گم گشته باز آيد بكنعان غم مخو كلبه احزان شود روزي گلستان، غم مخور
 
اي دل غمديده، حالت به شود، دل بد مكن وين سر شوريده بازآيد بسامان، غم مخور<ref>حافظ شيرازي، ديوان غزليات، به كوشش دكتر خليل خطيب رهبر، چاپ ششم، ۱۳۶۹، كتابفروشي صفي عليشاه، ص۳۴۴ غزل ۲۵۵.</ref>
 
به هر شکل زيارتي چون زيارت ناحيه بدون سند هم، معتبر است. چون طبق قاعده¬ي رجالي: دلالته تغني عن السند.<ref>جعفري، محمد تقي، نيايش امام حسين در صحراي عرفات، ص۲۹.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = حدیث
  | شاخه اصلی = حدیث
|شاخه فرعی۱ = علم رجال
| شاخه فرعی۱ = علم رجال
|شاخه فرعی۲ =  
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =شد
  | تیترها =  
  | تیترها =شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی نویسنده =
  | تکمیل =  
| ارزیابی کمی =
  | اولویت =  
  | تکمیل =
  | کیفیت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:امام حسین(ع)]]
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۲

سؤال

زیارت ناحیه مقدسه تا چه میزان معتبر است؟

درگاه‌ها
امام حسین.png
درگاه مهدویت.png


زیارت ناحیه مقدسه از جانب امام زمان صادر شده و توسط علمای بزرگی چون شیخ مفید، ابن‌مشهدی و سید مرتضی نقل شده است. این زیارت،‌ با دیگر روایات هماهنگی داشته و بر آن اعتماد کرده‌اند.

موضوع زیارت ناحیه مقدسه

این زیارت همانند زیارت عاشورا برای زیارت امام حسین(ع) وارد شده؛ لذا هر دو، درباره زیارت امام حسین(ع) هستند. زیارت اول که از زمان امام باقر(ع) خوانده می‌شده، به زیارت عاشورا معروف گردیده و دومی که از دوران امام زمان(عج) خوانده می‌شده، به زیارت ناحیه مقدسه مشهور گردیده است. زمان حادثه (عاشورا)، عنوان، روی زیارت اول مانده و جایگاه صدور بر زیارت دوم باقی مانده است.

این زیارت توسط یکی از نواب خاص امام زمان(عج) به دست بعضی از اساتید شیخ مفید و سپس از شیخ مفید به سید مرتضی و ابن مشهدی رسیده است؛ بنابراین دیگر راویان این زیارت معلوم نبوده و حدیث مرسل[۱] است.

شیوه‌های بررسی زیارت ناحیه و منابع

  • سندی؛
  • محتوایی.

امکان دارد حدیثی از نظر سند ضعف داشته یا دارای ارسال باشد، ولی دارای قرائن و شواهدی باشد که موجب یقین به صدور از معصوم باشد.[۲]

این زیارت نیز با وجود ارسال احتمالی، طبق یک نظر، دارای قرائنی است که موجب یقین به صدور از طرف معصوم می‌شود.

  • علمای متأخر که جزو راویان اصلی به حساب می‌آیند و کتب آنها جزو مراجع روایی است، این زیارت را در کتاب‌های خویش آورده‌اند.

المزار القدیم متعلق به شیخ مفید، متوفای ۴۱۳ق بوده و علامه مجلسی در کتاب بحار، ج۹۴ ص۳۱۷ زیارت ناحیه را از مزار شیخ نقل کرده است.

این زیارت طبق نقل المزار القدیم و المزار الکبیر، از معصوم صادر شده است. عمل سید مرتضی علم الهدی و انتخاب این زیارت به عنوان اولین زیارتی که با آن امام حسین(ع) را زیارت کرد با وجود محتاط بودن ایشان، سندهای ضعیف را جبران می‌کند.

انتساب زیارت به امام زمان

  • در المزار الکبیر ابن مشهدی تصریح به این انتساب شده. ابن مشهدی از غیبت صغری در سال ۳۲۹ ق، ۲۶۶ سال فاصله دارد؛ ولی با وجود این چون او فردی موثق است، کتابش نیز مورد تأیید علما است. وی در ابتدای کتاب، خود را ملزم به نقل احادیثی معتبر از طریق معتبر و متصل به معصوم دانسته لذا قول ایشان در انتساب این زیارت به امام زمان(عج) قابل قبول خواهد بود.
  • علمای متأخر نیز این زیارت را در کتب خویش نقل کرده و آن را مستند به امام زمان(عج) می‌دانند: سید بن طاووس در کتاب مصباح الزائر. علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار ج۹۸ ص۳۱۷ ج۸ و ۹ و تحفه الزائر ص۳. ابراهیم بن فیض کاشانی در الصحیفه المهدیه ص۲۰۳.

همسوئی با زیارات معتبر

در فرازی از زیارت ناحیه مقدسه آمده: «وَ أُقِیمَتْ لَکَ الْمَأْتَمُ فِی أَعْلَى عِلِّیِّینَ وَ …؛ ای حسین تو آن شهیدی هستی که مجلس عزای تو نه تنها در زمین، بلکه در عالم بالا برپا ست و ...»

در بحارالانوار علامه مجلسی و کامل الزیارات ابن قولویه روایات زیادی نقل شده که عزای سید الشهداء(ع) در عالم بالا و توسط اهل آسمان‌ها برپا شده؛ این روایات تأیید بر مضمون زیارت ناحیه مقدسه هستند.

در این زیارت آمده است: «فَالْوَیْلُ‏ لِلْعُصَاةِ الْفُسَّاقِ، لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِکَ الْإِسْلَامَ، وَ عَطَّلُوا الصَّلَاةَ وَ الصِّیَامَ …؛ وای بر حال آن عاصیان فاجر و اهل گناه، ای حسین با کشتن تو اسلام را کشتند و نماز و روزه را تعطیل و ضایع کردند و …»


منابع

  1. مرسل به حدیثی که دچار ارسال و حذف استاد باشد گویند؛ نصیری، علی، درسنامه علم حدیث، قم، انتشارات نصایح، ص۲۲۰.
  2. سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه فی علم الدرایه، مؤسسه النشر الاسلامی، چاپ چهارم، ۱۴۱۸ق، ص۴۲.