آیات قرآن در شأن امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{شاخه
 
| شاخه اصلی  = تاریخ
|شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
}}
{{سوال}}
{{سوال}}
نام حضرت علی(ع) در کدام آیات از قرآن آمده است؟
نام حضرت علی(ع) در کدام آیات از قرآن آمده است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|غدیر}}
نام [[حضرت علی(ع)]] در هیچ‌یک از آیات [[قرآن]] به صراحت نیامده اما براساس برخی نقل‌ها بیش از ۳۰۰ آیه در مدح علی(ع) نازل شده است.<ref>گنجی شافعی، کفایة الطالب، ۱۴۰۴ق، ص۲۳۱؛  قندوزی، ینابیع المودة، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۳۳۷.</ref> به اعتقاد شیعه و اهل‌سنت، پس از [[پیامبر اکرم|پیامبر اکرم(ص)]] هیچ کس مثل [[امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین(ع)]] در قرآن مدح و ستایش نشده و آیات بسیاری در شان امام نازل شده است. ابن عباس نقل می‌کند: درباره هیچ کس، از آیات قرآن مثل علی نازل نشده است. آیات اولی‌الامر و ولایت از مشهورترین آیات در مورد امام علی(ع) هستند.<ref>اربلی، على بن عيسى، کشف الغمه عن وجه الائمه، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۳۱۴.</ref>


نام حضرت علی(ع) در هیچ‌یک از آیات قرآن کریم به صراحت نیامده است، چنان‌که نام سایر خلفا نیز در قرآن نیامده است. اما هیچ‌کس پس از پیامبر اکرم مثل امیر المؤمنین علی(ع) در قرآن مدح و ستایش نشده است. چنان‌که ابن عباس نقل می‌کند: ما نزل فی احد من کتاب الله ما نزل فی علی؛ در باره هیج کس از آیات قرآن مثل علی نازل نشده است.<ref>اربلی، کشف الغمه عن وجه الائمه، چاپ قم، نشر قم، چاپ ۱۴۲۱، ج۱، ص ۳۱۴.</ref>
ابن‌عباس از رسول خدا(ص) نقل کرده [[خدا]] آیه‌ای را نازل نکرد که در آن «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» باشد، مگر آنکه علی در رأس مؤمنان و امیر آنان است.<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۶۳-۷۱؛ شبلنجی، نورالابصار، الشریف الرضی، ج۱، ص۱۵۹.</ref>
 
====امام علی در قرآن====
آیاتی که در قرآن در شأن امام علی(ع) نازل شده همه در مدح و ستایش او می‌باشد. پیامبر اکرم(ص) در این باره می‌فرماید: ''عَلِیٌّ مَعَ القُرآنِ وَ القُرآنُ مَعَ عَلِیٍّ، لَن یَفتَرِقا حَتّى یَرِدا عَلَیَّ الحَوضَ'' علی(ع) با قرآن و قرآن همواره با او است و هرگز جدا ناپذیرند تا روزی که در بهشت، کنار حوض کوثر بر من برسند.


آنچه از آیات قرآن در شأن آن حضرت نازل شده بسیار زیاد است در این‌جا به برخی از آیات در شأن امیر المؤنین(ع) اشاره می‌کنیم:
آیاتی که در قرآن در شأن امام علی(ع) نازل شده همه در مدح و ستایش او می‌باشد. پیامبر اکرم(ص) در این باره می‌فرماید: ''عَلِیٌّ مَعَ القُرآنِ وَ القُرآنُ مَعَ عَلِیٍّ، لَن یَفتَرِقا حَتّى یَرِدا عَلَیَّ الحَوضَ''؛ <ref>مفيد، محمد بن محمد، الجمل و النصرة لسيد العترة في حرب البصرة، ص۴۱۸، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق؛ طوسى، محمد بن الحسن، الأمالي (للطوسي)، ص۴۶۰، قم، چاپ، اول، ۱۴۱۴ق؛ اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج‏۱، ص۱۴۸؛ منتجب الدين، علي بن عبيد الله بن بابويه الرازي، الأربعون حديثا (للرازي)، ص۷۳ ، قم، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.</ref>علی(ع) با قرآن و قرآن همواره با او است و هرگز جدا نمی‌شوند تا روزی که در بهشت، کنار حوض کوثر بر من برسند.


* پیامبر اکرم(ص) فرمود: خدا هیچ آیه‌ای را نازل نفرمود که در آن {{قرآن|یاایهاالذین آمنوا}} باشد مگر اینکه علی در رأس آن منظور گردد، بنابراین تمام آیاتی که با این تعبیر و جمله آغاز می‌شوند خطاب اول همه آنها به علی و در شأن علی اوست.<ref>خوارزمی، مناقب، چاپ قم، بی تا، ص۲۶۶، حدیث ۱۴۹، حسکانی شواهد التنزیل، بیروت، ج۱، ص ۴۹، حدیث ۷۰–۸۳ و علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، چاپ قم، ۱۴۱۳ق. ص۳۵۸.</ref>
آنچه از آیات قرآن در شأن آن حضرت نازل شده بسیار زیاد است در این‌جا به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:


* {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا}}.<ref>(مریم:۹۶).</ref> ''قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد!''
* پیامبر اکرم(ص) فرمود: خدا هیچ آیه‌ای را نازل نفرمود که در آن {{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا}} باشد مگر اینکه علی در رأس آن منظور گردد، بنابراین تمام آیاتی که با این تعبیر و جمله آغاز می‌شوند خطاب اول همه آنها به علی و در شأن علی است.<ref>خوارزمی، مناقب، چاپ قم، بی تا، ص۲۶۶، حدیث ۱۴۹، حسکانی شواهد التنزیل، بیروت، ج۱، ص۴۹، حدیث ۷۰–۸۳ و علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، چاپ قم، ۱۴۱۳ق. ص۳۵۸.</ref>


* {{قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}.<ref>(مائده:۵۵)</ref>؛ ''سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی  که همواره نماز را برپا می دارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات می دهند''.
* آیه ودّ: {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا}}؛<ref>(مریم:۹۶).</ref> ''قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد!''


* آیه تطهیر: {{قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}.<ref>(احزاب:۳۳)</ref>''جز این نیست که همواره خدا می خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت [که به روایت شیعه و سنی محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام اند] برطرف نماید، و شما را چنان که شایسته است [از همه گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه گرداند''.
* آیه ولایت: {{قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}؛<ref>(مائده:۵۵).</ref>؛ ''سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی که همواره نماز را برپا می دارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات می دهند''.
* آیه مباهله: {{قرآن|فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ}}.<ref>(آل عمران:۶۱).</ref>''پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم''.


* {{قرآن|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ}} (بقره:۲۰۷)؛<ref>اربلی، پیشین، ج۱، ص۳۲۳.</ref>''و بعضی از مردم از جان خود در راه رضای خدا درگذرند؛ و خدا با چنین بندگان رئوف و مهربان است''.
* آیه تطهیر: {{قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}؛<ref>(احزاب:۳۳).</ref>''جز این نیست که همواره خدا می خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت [که به روایت شیعه و سنی محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام اند] برطرف نماید، و شما را چنان که شایسته است [از همه گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه گرداند''.
* آیه مباهله: {{قرآن|فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ}}؛<ref>(آل عمران:۶۱).</ref>''پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم''.


* {{قرآن|اطیعوا الله و اطیعو الرسول و اولی الامر منکم}} (سوره نساء، آیه ۵۹).<ref>علامه حلی، پیشین، ص۳۹۳ و شیخ مفید، ارشاد، چاپ قم، آل البیت، ۱۴۰۳، ج۱، ص ۵۳، و شیخ مفید. پیشین، ج۱، ص۱۷۶.</ref> (از خدا و رسولش و صاحبان امر اطاعت کنید)
* آیه اشتراء: {{قرآن|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ}}؛ <ref>(بقره:۲۰۷).</ref>''و بعضی از مردم از جان خود در راه رضای خدا درگذرند؛ و خدا با چنین بندگان رئوف و مهربان است''.<ref>اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۳۲۳.</ref>


* آیه اکمال دین که در حجه‌الوداع نازل شد و ولایت و خلافت آن حضرت را پس از پیامبر اکرم از طرف خداوند اعلام نمود: {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا}} <ref>(مائده:۳)</ref>''امروز [با نصبِ علی بن ابی طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم.''  
* آیه اولی الامر: {{قرآن|ايَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ}}؛ <ref>(نساء:۵۹).</ref> ''ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید''.<ref>علامه حلی، کشف الیقین، ص۳۹۳ و شیخ مفید، ارشاد، چاپ قم، آل البیت، ۱۴۰۳، ج۱، ص۵۳، و شیخ مفید، ارشاد، ج۱، ص۱۷۶.</ref>


این آیه پس از آیه {{قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ..}} <ref>(مائده:۶۷)</ref> (ای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده‌ای)، به پیامبر نازل شد که خداوند به آن حضرت دستور فرمود برای خودت جانشین انتخاب کن آن حضرت بیم داشت که عده ای از منافقین نسبت به آن حضرت تعدی کنند خداوند برای اطمینان خاطر آن حضرت و حفظ جانش این آیه را نازل کرد: {{قرآن|... وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ…}} خداوند جان تو را از خطرهایی که احتمال می‌دهی از طرف مردم نسبت به این مسئله به تو برسد حفظ می‌کند اگر در اعلام این مسئله کوتاهی کنی مثل این است که رسالت خود را انجام نداده‌ای، رسالت تو با اعلام علی به جانشینی خودت کامل می‌شود که پیامبر پس از معرفی علی به جانشینی آیه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ }} نازل شد، و پیامبر(ص) بلافاصله با صدای بلند تکبیر گفت و فرمود خداوند متعال دین را کامل کرد و نعمت را تمام نمود و از رسالت من راضی شد و ولایت علی بن ابیطالب را سبب کامل شدن دینم قرار داد.<ref>اریلی، پیشین، ج۱، ص۳۲۳ و علامه حلی، پیشین، ص۳۹۱.</ref>
* آیه اکمال دین که در حجه‌الوداع نازل شد و ولایت و خلافت آن حضرت را پس از پیامبر اکرم(ص) از طرف خداوند اعلام نمود: {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا}}؛<ref>(مائده:۳).</ref>''امروز [با نصبِ علی بن ابی طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم.''
 
عالم اهل سنت به نام حاکم حسکانی در کتابی به نام شواهد التنزیل به ذکر فضائل امام علی(ع) در قرآن پرداخته است.
 
== نتیجه ==
نام امیر مؤمنان (علیه السلام) به صراحت در قرآن نیامده ولی با کنایه که از تصریح روشن‌تر است در آیات متعددی آمده و بسیاری از آیات قرآن در شأن علی(ع) نازل شده که به چند نمونه اشاره کردیم.
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
 
== معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
# قرآن ومعصومان درآینه علوی. امیرعلی حسنلو
# علی کیست، فضل الله کمپانی.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


این آیه پس از آیه {{قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ..}}<ref>(مائده:۶۷).</ref> (ای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده‌ای)، به پیامبر نازل شد که خداوند به آن حضرت دستور فرمود برای خودت جانشین انتخاب کن آن حضرت بیم داشت که عده‌ای از منافقین نسبت به آن حضرت تعدی کنند خداوند برای اطمینان خاطر آن حضرت و حفظ جانش این آیه را نازل کرد: {{قرآن|... وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ…}} خداوند جان تو را از خطرهایی که احتمال می‌دهی از طرف مردم نسبت به این مسئله به تو برسد حفظ می‌کند اگر در اعلام این مسئله کوتاهی کنی مثل این است که رسالت خود را انجام نداده‌ای، رسالت تو با اعلام علی(ع) به جانشینی خودت کامل می‌شود که پیامبراکرم(ص) پس از معرفی علی(ع) به جانشینی آیه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ …}} نازل شد، و پیامبر(ص) بلافاصله با صدای بلند تکبیر گفت و فرمود خداوند متعال دین را کامل کرد و نعمت را تمام نمود و از رسالت من راضی شد و ولایت علی بن ابیطالب را سبب کامل شدن دینم قرار داد.<ref>اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۳۲۳ و علامه حلی، کشف الیقین، ص۳۹۱.</ref>
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
 
{{شاخه
| شاخه اصلی = تاریخ
| شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان
| شاخه فرعی۲ =امام علی(ع)
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =
خط ۵۶: خط ۴۴:
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه = شد
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | بازبینی =
| ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده = 
| ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =
خط ۶۴: خط ۵۴:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:آیات قرآن]]
[[رده:فضائل امام علی(ع)]]
[[رده:امام علی(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۰


سؤال

نام حضرت علی(ع) در کدام آیات از قرآن آمده است؟

درگاه‌ها
درگاه غدیر.png


نام حضرت علی(ع) در هیچ‌یک از آیات قرآن به صراحت نیامده اما براساس برخی نقل‌ها بیش از ۳۰۰ آیه در مدح علی(ع) نازل شده است.[۱] به اعتقاد شیعه و اهل‌سنت، پس از پیامبر اکرم(ص) هیچ کس مثل امیرالمؤمنین(ع) در قرآن مدح و ستایش نشده و آیات بسیاری در شان امام نازل شده است. ابن عباس نقل می‌کند: درباره هیچ کس، از آیات قرآن مثل علی نازل نشده است. آیات اولی‌الامر و ولایت از مشهورترین آیات در مورد امام علی(ع) هستند.[۲]

ابن‌عباس از رسول خدا(ص) نقل کرده خدا آیه‌ای را نازل نکرد که در آن «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» باشد، مگر آنکه علی در رأس مؤمنان و امیر آنان است.[۳]

آیاتی که در قرآن در شأن امام علی(ع) نازل شده همه در مدح و ستایش او می‌باشد. پیامبر اکرم(ص) در این باره می‌فرماید: عَلِیٌّ مَعَ القُرآنِ وَ القُرآنُ مَعَ عَلِیٍّ، لَن یَفتَرِقا حَتّى یَرِدا عَلَیَّ الحَوضَ؛ [۴]علی(ع) با قرآن و قرآن همواره با او است و هرگز جدا نمی‌شوند تا روزی که در بهشت، کنار حوض کوثر بر من برسند.

آنچه از آیات قرآن در شأن آن حضرت نازل شده بسیار زیاد است در این‌جا به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:

  • پیامبر اکرم(ص) فرمود: خدا هیچ آیه‌ای را نازل نفرمود که در آن ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا باشد مگر اینکه علی در رأس آن منظور گردد، بنابراین تمام آیاتی که با این تعبیر و جمله آغاز می‌شوند خطاب اول همه آنها به علی و در شأن علی است.[۵]
  • آیه ودّ: ﴿إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا؛[۶] قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد!
  • آیه ولایت: ﴿إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ؛[۷]؛ سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی که همواره نماز را برپا می دارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات می دهند.
  • آیه تطهیر: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا؛[۸]جز این نیست که همواره خدا می خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت [که به روایت شیعه و سنی محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام اند] برطرف نماید، و شما را چنان که شایسته است [از همه گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه گرداند.
  • آیه مباهله: ﴿فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ؛[۹]پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.
  • آیه اشتراء: ﴿وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ؛ [۱۰]و بعضی از مردم از جان خود در راه رضای خدا درگذرند؛ و خدا با چنین بندگان رئوف و مهربان است.[۱۱]
  • آیه اولی الامر: ﴿ايَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ؛ [۱۲] ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید.[۱۳]
  • آیه اکمال دین که در حجه‌الوداع نازل شد و ولایت و خلافت آن حضرت را پس از پیامبر اکرم(ص) از طرف خداوند اعلام نمود: ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا؛[۱۴]امروز [با نصبِ علی بن ابی طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم.

این آیه پس از آیه ﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ..[۱۵] (ای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده‌ای)، به پیامبر نازل شد که خداوند به آن حضرت دستور فرمود برای خودت جانشین انتخاب کن آن حضرت بیم داشت که عده‌ای از منافقین نسبت به آن حضرت تعدی کنند خداوند برای اطمینان خاطر آن حضرت و حفظ جانش این آیه را نازل کرد: ﴿... وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ… خداوند جان تو را از خطرهایی که احتمال می‌دهی از طرف مردم نسبت به این مسئله به تو برسد حفظ می‌کند اگر در اعلام این مسئله کوتاهی کنی مثل این است که رسالت خود را انجام نداده‌ای، رسالت تو با اعلام علی(ع) به جانشینی خودت کامل می‌شود که پیامبراکرم(ص) پس از معرفی علی(ع) به جانشینی آیه ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ … نازل شد، و پیامبر(ص) بلافاصله با صدای بلند تکبیر گفت و فرمود خداوند متعال دین را کامل کرد و نعمت را تمام نمود و از رسالت من راضی شد و ولایت علی بن ابیطالب را سبب کامل شدن دینم قرار داد.[۱۶]

منابع

  1. گنجی شافعی، کفایة الطالب، ۱۴۰۴ق، ص۲۳۱؛ قندوزی، ینابیع المودة، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۳۳۷.
  2. اربلی، على بن عيسى، کشف الغمه عن وجه الائمه، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۳۱۴.
  3. حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۶۳-۷۱؛ شبلنجی، نورالابصار، الشریف الرضی، ج۱، ص۱۵۹.
  4. مفيد، محمد بن محمد، الجمل و النصرة لسيد العترة في حرب البصرة، ص۴۱۸، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق؛ طوسى، محمد بن الحسن، الأمالي (للطوسي)، ص۴۶۰، قم، چاپ، اول، ۱۴۱۴ق؛ اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج‏۱، ص۱۴۸؛ منتجب الدين، علي بن عبيد الله بن بابويه الرازي، الأربعون حديثا (للرازي)، ص۷۳ ، قم، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.
  5. خوارزمی، مناقب، چاپ قم، بی تا، ص۲۶۶، حدیث ۱۴۹، حسکانی شواهد التنزیل، بیروت، ج۱، ص۴۹، حدیث ۷۰–۸۳ و علامه حلی، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، چاپ قم، ۱۴۱۳ق. ص۳۵۸.
  6. (مریم:۹۶).
  7. (مائده:۵۵).
  8. (احزاب:۳۳).
  9. (آل عمران:۶۱).
  10. (بقره:۲۰۷).
  11. اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۳۲۳.
  12. (نساء:۵۹).
  13. علامه حلی، کشف الیقین، ص۳۹۳ و شیخ مفید، ارشاد، چاپ قم، آل البیت، ۱۴۰۳، ج۱، ص۵۳، و شیخ مفید، ارشاد، ج۱، ص۱۷۶.
  14. (مائده:۳).
  15. (مائده:۶۷).
  16. اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة في معرفة الأئمة، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم‏، تبریز، بنی هاشمی، چاپ اول، ۱۳۸۱، ج۱، ص۳۲۳ و علامه حلی، کشف الیقین، ص۳۹۱.