ولادت امام حسن عسکری(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۵: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''ولادت امام حسن عسکری(ع)''' را در سال ۲۳۲ قمری ذکر کرده‌اند. | '''ولادت امام حسن عسکری(ع)''' را در سال ۲۳۲ قمری ذکر کرده‌اند. تولد امام حسن عسکری را در مدینه و در ۸ ربیع‌الآخر دانسته‌اند. | ||
امام حسن عسکری ۲۸ سال زندگی کرد که از آن میان، ۶ سال امامت را عهده‌دار بود. گفته شده امام تمام این مدت شش سال یا در حبس بود یا اگر هم آزاد بود ممنوع المعاشرت و ممنوع الملاقات بود. بنا بر قول مشهور نزد نویسندگان شیعه و اهل سنت، او در ۸ ربیع‌الاول سال ۲۶۰ق وفات یافت. | |||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
{{جعبه نقل قول | |||
| نقل قول = <small>امام حسن عسکری(ع):</small> دو خصلت است که بالاتر از آنها چیزی نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به برادران.<ref>ربانی، هادی؛ موسوی، سید محسن، آینه یادها، بی‌جا، بی‌نا، ص۱۵۴.</ref> | |||
پدر | | اندازه قلم = کوچک | ||
}}ابومحمد حسن بن علی بن محمد (۲۳۲–۲۶۰ ق)، امام یازدهم از امامان معصوم در مذهب شیعهٔ اثناعشری است. پدر امام حسن عسکری، [[امام علی بن محمد(ع)]] ملقب به هادی و نقی، امام دهم شیعیان بود که پس از وفات پدر به جانشینی او رسید. دربارهٔ مادر امام، سخن مشهور در منابع امامی آن است که وی کنیزی با نام حُدیث بوده است. مشهورترین لقب امام، عسکری است که به سبب سکنای وی در محل عسکر یا عسکر معتصم است که نام دیگر سامرا بوده است.<ref>پاکتچی، احمد، «حسن عسکری(ع)، امام»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، بیتا.</ref> گفته شده امام عسکری(ع) به جلالت و هیبت، ممتاز بودند یعنی عظمت و هیبت و در قیافه او به نحوی بود که هر کس که ایشان را ملاقات می‌کرد تحت تأثیر آن سیما قرار می‌گرفت.<ref>مطهری، مرتضی، سیری در سیره ائمه اطهار، تهران، صدرا، بیتا. ص۲۴۷.</ref> | |||
مشهورترین لقب | |||
در | |||
حضرت | امام حسن عسکری(ع) بیشتر زندگی خود را در سامرا گذرانید و تنها گزارش از خروج از سامرا، حضوری در مکه ــ به‌طبع برای مناسک حج ــ است که [[بلاذری]] بدان اشاره کرده است. وی در مجموع ۲۸ سال زندگی کرد که از آن میان، ۶ سال امامت را عهده‌دار بود. امام(ع) هرگز همسری اختیار نکرد و نسل وی تنها از طریق کنیزی دوام یافت که مادر [[حضرت مهدی(ع)]] است. بر اساس غالب منابع شیعه و اهل سنت، تنها فرزند آن حضرت امام زمان(ع) مسمّا به محمد است. گفتنی است دربارهٔ فرزندان حضرت، اقوال دیگری هم وجود دارد. برخی او را دارای ۳ فرزند ذکور و ۳ فرزند اناث شمرده‌اند.<ref>پاکتچی، احمد، «حسن عسکری(ع)، امام»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، بیتا.</ref> به نص تواریخ، تمام مدت امامت شش سال امام در حبس بودند یا اگر هم آزاد بود ممنوع المعاشرت و ممنوع الملاقات بود. از نظر معاشرت آزادی نداشت، اگر هم احیاناً رفت و آمدهایی می‌شد یا گاهی امام را می‌خواستند، تحت نظر بود.<ref>مطهری، مرتضی، سیری در سیره ائمه اطهار، تهران، صدرا، بیتا. ص۲۴۷.</ref> | ||
'''وفات یا شهادت''' | |||
امام حسن عسکری در اول ربیع‌الاول ۲۶۰ ق به بستر بیماری افتاد و چند روز بعد به همین بیماری درگذشت. به گفتهٔ طبرسی، برخی از امامیه براساس حدیثی که به مقتضای آن، همهٔ ائمه(ع) به شهادت از دنیا می‌روند، باور داشتند که امام حسن عسکری(ع) نیز مسموم شده‌است. اما فضل طبرسی خود تصریح دارد که دلیل قاطعی بر صحت این مدعا نیست. [[ابن‌شهرآشوب]] نیز به گفتهٔ برخی اشاره دارد که حضرت شهید شده‌است که یکی از آنها مؤلف ''دلائل الامامة'' است. در منابع متأخر با تکیه بر قول به مسمومیت، نقل است که خلیفهٔ وقت از دستور خود نسبت به قتل حضرت پشیمان شد و طبیبان را ملازم خانهٔ او ساخت تا علاجی حاصل شود، اما کوشش آنان سودی نداشت و سم منجر به وفات حضرت شد. حضرت بنا بر قول مشهور نزد نویسندگان شیعه و اهل سنت، در ۸ ربیع‌الاول ۲۶۰ ق وفات یافت.<ref>پاکتچی، احمد، «حسن عسکری(ع)، امام»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، بیتا.</ref> | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
به اتفاق منابع معتبر، | به اتفاق منابع معتبر، امام حسن عسکری در مدینه تولد یافت و آنچه در برخی اقوال از تولد وی در سامرا سخن رفته خطاست. کلینی و بیشتر منابع متقدم امامی، بدون تعیین روز، ولادت حضرت را در ربیع‌الآخر ۲۳۲ق گفته‌اند. شیخ مفید در برخی از آثارش ولادت را مشخصاً در دهم آن ماه گفته، اما در سدهٔ ۶ق، این قول به حاشیه رفته و تولد حضرت در ۸ ربیع‌الآخر شهرت یافته است که قول مشهور نزد معاصران امامیه نیز هست. برخی منابع متقدم، از امامیه و اهل سنت، ولادت امام را در ۲۳۱ق نیز نوشته‌اند.<ref>پاکتچی، احمد، «حسن عسکری(ع)، امام»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، بیتا.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۵
ولادت امام حسن عسکری در چه تاریخی بوده است؟
ولادت امام حسن عسکری(ع) را در سال ۲۳۲ قمری ذکر کرده‌اند. تولد امام حسن عسکری را در مدینه و در ۸ ربیع‌الآخر دانسته‌اند.
امام حسن عسکری ۲۸ سال زندگی کرد که از آن میان، ۶ سال امامت را عهده‌دار بود. گفته شده امام تمام این مدت شش سال یا در حبس بود یا اگر هم آزاد بود ممنوع المعاشرت و ممنوع الملاقات بود. بنا بر قول مشهور نزد نویسندگان شیعه و اهل سنت، او در ۸ ربیع‌الاول سال ۲۶۰ق وفات یافت.
زندگی‌نامه
امام حسن عسکری(ع): دو خصلت است که بالاتر از آنها چیزی نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به برادران.[۱]
ابومحمد حسن بن علی بن محمد (۲۳۲–۲۶۰ ق)، امام یازدهم از امامان معصوم در مذهب شیعهٔ اثناعشری است. پدر امام حسن عسکری، امام علی بن محمد(ع) ملقب به هادی و نقی، امام دهم شیعیان بود که پس از وفات پدر به جانشینی او رسید. دربارهٔ مادر امام، سخن مشهور در منابع امامی آن است که وی کنیزی با نام حُدیث بوده است. مشهورترین لقب امام، عسکری است که به سبب سکنای وی در محل عسکر یا عسکر معتصم است که نام دیگر سامرا بوده است.[۲] گفته شده امام عسکری(ع) به جلالت و هیبت، ممتاز بودند یعنی عظمت و هیبت و در قیافه او به نحوی بود که هر کس که ایشان را ملاقات می‌کرد تحت تأثیر آن سیما قرار می‌گرفت.[۳]
امام حسن عسکری(ع) بیشتر زندگی خود را در سامرا گذرانید و تنها گزارش از خروج از سامرا، حضوری در مکه ــ به‌طبع برای مناسک حج ــ است که بلاذری بدان اشاره کرده است. وی در مجموع ۲۸ سال زندگی کرد که از آن میان، ۶ سال امامت را عهده‌دار بود. امام(ع) هرگز همسری اختیار نکرد و نسل وی تنها از طریق کنیزی دوام یافت که مادر حضرت مهدی(ع) است. بر اساس غالب منابع شیعه و اهل سنت، تنها فرزند آن حضرت امام زمان(ع) مسمّا به محمد است. گفتنی است دربارهٔ فرزندان حضرت، اقوال دیگری هم وجود دارد. برخی او را دارای ۳ فرزند ذکور و ۳ فرزند اناث شمرده‌اند.[۴] به نص تواریخ، تمام مدت امامت شش سال امام در حبس بودند یا اگر هم آزاد بود ممنوع المعاشرت و ممنوع الملاقات بود. از نظر معاشرت آزادی نداشت، اگر هم احیاناً رفت و آمدهایی می‌شد یا گاهی امام را می‌خواستند، تحت نظر بود.[۵]
وفات یا شهادت
امام حسن عسکری در اول ربیع‌الاول ۲۶۰ ق به بستر بیماری افتاد و چند روز بعد به همین بیماری درگذشت. به گفتهٔ طبرسی، برخی از امامیه براساس حدیثی که به مقتضای آن، همهٔ ائمه(ع) به شهادت از دنیا می‌روند، باور داشتند که امام حسن عسکری(ع) نیز مسموم شده‌است. اما فضل طبرسی خود تصریح دارد که دلیل قاطعی بر صحت این مدعا نیست. ابن‌شهرآشوب نیز به گفتهٔ برخی اشاره دارد که حضرت شهید شده‌است که یکی از آنها مؤلف دلائل الامامة است. در منابع متأخر با تکیه بر قول به مسمومیت، نقل است که خلیفهٔ وقت از دستور خود نسبت به قتل حضرت پشیمان شد و طبیبان را ملازم خانهٔ او ساخت تا علاجی حاصل شود، اما کوشش آنان سودی نداشت و سم منجر به وفات حضرت شد. حضرت بنا بر قول مشهور نزد نویسندگان شیعه و اهل سنت، در ۸ ربیع‌الاول ۲۶۰ ق وفات یافت.[۶]
ولادت
به اتفاق منابع معتبر، امام حسن عسکری در مدینه تولد یافت و آنچه در برخی اقوال از تولد وی در سامرا سخن رفته خطاست. کلینی و بیشتر منابع متقدم امامی، بدون تعیین روز، ولادت حضرت را در ربیع‌الآخر ۲۳۲ق گفته‌اند. شیخ مفید در برخی از آثارش ولادت را مشخصاً در دهم آن ماه گفته، اما در سدهٔ ۶ق، این قول به حاشیه رفته و تولد حضرت در ۸ ربیع‌الآخر شهرت یافته است که قول مشهور نزد معاصران امامیه نیز هست. برخی منابع متقدم، از امامیه و اهل سنت، ولادت امام را در ۲۳۱ق نیز نوشته‌اند.[۷]
منابع
- ↑ ربانی، هادی؛ موسوی، سید محسن، آینه یادها، بی‌جا، بی‌نا، ص۱۵۴.
- ↑ پاکتچی، احمد، «حسن عسکری(ع)، امام»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، بیتا.
- ↑ مطهری، مرتضی، سیری در سیره ائمه اطهار، تهران، صدرا، بیتا. ص۲۴۷.
- ↑ پاکتچی، احمد، «حسن عسکری(ع)، امام»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، بیتا.
- ↑ مطهری، مرتضی، سیری در سیره ائمه اطهار، تهران، صدرا، بیتا. ص۲۴۷.
- ↑ پاکتچی، احمد، «حسن عسکری(ع)، امام»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، بیتا.
- ↑ پاکتچی، احمد، «حسن عسکری(ع)، امام»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، بیتا.