سند روایت نحن اصل کل خیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
روایت «نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ؛ ما اصل هر خوبی هستیم» بخشی از روایتی است که در کتاب کافی نقل شده است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۸، ص۲۴۲، ح۳۳۶.</ref>
روایت «نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ؛ ما اصل هر خوبی هستیم» بخشی از روایتی است که در [[اعتبار کتاب کافی|کتاب کافی]] نقل شده است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۸، ص۲۴۲، ح۳۳۶.</ref>


اصل این روایت، در کتاب کافی این‌گونه نقل شده است:
اصل این روایت، در کتاب کافی این‌گونه نقل شده است:

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۴

سؤال

آیا این حدیث «نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ … وَ عَدُوُّنَا أَصْلُ کلِّ شَرٍّ» مستند است؟

روایت «نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ؛ ما اصل هر خوبی هستیم» بخشی از روایتی است که در کتاب کافی نقل شده است.[۱]

اصل این روایت، در کتاب کافی این‌گونه نقل شده است: «أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ: نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ وَ مِنْ فُرُوعِنَا کلُّ بِرٍّ فَمِنَ الْبِرِّ التَّوْحِيدُ وَ الصَّلَاه وَ الصِّيَامُ وَ کظْمُ الْغَيْظِ وَ الْعَفْوُ عَنِ الْمُسِي ءِ وَ رَحْمَه الْفَقِيرِ وَ تَعَهُّدُ الْجَارِ وَ الْإِقْرَارُ بِالْفَضْلِ لِأَهْلِهِ وَ عَدُوُّنَا أَصْلُ کلِّ شَرٍّ وَ مِنْ فُرُوعِهِمْ کلُّ قَبِيحٍ وَ فَاحِشَه فَمِنْهُمُ الْکذِبُ وَ الْبُخْلُ وَ النَّمِيمَه وَ الْقَطِيعَه وَ أَکلُ الرِّبَا وَ أَکلُ مَالِ الْيَتِيمِ بِغَيْرِ حَقِّهِ وَ تَعَدِّي الْحُدُودِ الَّتِي أَمَرَ اللَّهُ وَ رُکوبُ الْفَوَاحِشِ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الزِّنَا وَ السَّرِقَه وَ کلُّ مَا وَافَقَ ذَلِک مِنَ الْقَبِيحِ فَکذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ مَعَنَا وَ هُوَ مُتَعَلِّقٌ بِفُرُوعِ غَيْرِنَا؛؛ امام صادق(ع): ما اصل هر خوبی هستیم و هر نیکی از ما جوانه می‌زند، و از جمله خوبی‌ها است: توحید؛ نماز؛ روزه؛ فرو بردن خشم؛ گذشت از گناهکار؛ رحم به تهیدست؛ بررسی از همسایه و اعتراف بشخصیت اشخاص خوب. دشمن ما نیز ریشه هر بدی است و هر کار زشت و قبیحی از آنها جوانه می‌زند از جمله آنها: دروغگوئی؛ بخل؛ سخن چینی؛ قطع خویشاوندی؛ ربا خواری؛ خوردن مال یتیم؛ تجاوز از حدی که خدا امر کرده؛ انجام فواحش ظاهر و پنهان؛ زنا؛ دزدی و هر کار زشت دیگر. دروغ گفته کسی که مدعی است با ما محبت می‌ورزد با اینکه چنگ زده بکارهای دشمنان ما.»[۲]

منابع

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۸، ص۲۴۲، ح۳۳۶.
  2. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۸، ص۲۴۲، ح۳۳۶.