الدلیل علی ذات الله: تفاوت میان نسخه‌ها

'''الدَّلِیلُ عَلَی ذَاتِ اللَّهِ''' در برخی کتاب‌ها از القاب [[امام حسین(ع)]] دانسته شده اما مدرک و سندی برای آن ذکر نشده است.<ref>کاتب بغدادی، محمد، تاریخ الائمه، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، ص۲۸. شریف قرشی، باقر، حیاه الإمام الحسین، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۳۹. محدثان و مورخان، تاریخ أهل البیت، قم، مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ص۱۳۰. رسی، قاسم، تثبیت الإمامه، بیروت، الغدیر للطباعه والنشر والتوزیع، چاپ اول، ۱۴۱۹ق، ص۶۹.</ref> در کتاب [[هدایة الکبری (کتاب)|هدایة الکبری]] بدون ذکر سند، یکی از القاب امام حسین(ع) را «الدَّالُ عَلَی ذَاتِ اللَّهِ‏» دانسته است.<ref>خصیبی، حسین، الهدایه الکبری، بیروت، البلاغ، ۱۴۱۹ق، ص۲۰۲.</ref>

به نظر می‌رسد این لقب مستند به روایتی باشد که طبری آن را از [[امام حسن عسکری(ع)]] نقل کرده است.<ref>طبری آملی صغیر، محمد، دلائل الإمامه، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ص۱۸۱.</ref> روایت هیچ سلسله سندی ندارد. [[طبری]] متوفای قرن پنجم نمی‌تواند بدون واسطه از امام حسن عسکری(ع) روایت نقل کند.

این دو لقب به یک معنا هستند؛ یعنی کسی که انسان‌ها را به ذات الله راهنمایی می‌کند؛ چون کلمه «دلیل» و «دال» به معنی نشان دادن و ارشاد کردن است و دلالت آنست که با آن به معرفت و شناختن چیزی برسند.<ref>قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ ششم، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۵۴.</ref>