تفاوت غیرت زن و مرد در کلام امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۱۹: خط ۱۸:




[[ابن‌میثم بحرانی]]، شارح [[نهج‌البلاغه]] در قرن هفتم قمری، در تفسیر این کلام چنین گفته است: اینکه مرد بر اساس غیرت خود از ناموسش مواظبت می‌کند و از نگاه نامحرم به او جلوگیری می‌کند و غیرتش اجازه نمی‌دهد کسی با او در همسرش شریک شود یک اصل عقلی و واجب شرعی است. پس غیرت او از ایمان محسوب شده است. اما اگر زنی اجازه ندهد که شوهرش شریک دیگری در زندگی برای او پیدا کند و زنی دیگری بگیرد، این کار او مخالف حکم قرآن است که تعدد همسر را برای مرد جایز دانسته است. غیرت زن در اینجا چون خلاف حکم قرآن است کفر تلقی شده است.<ref>ابن‌میثم بحرانی، شرح نهج‌البلاغه، ج۵، ص۳۰۸.</ref>
[[ابن‌میثم بحرانی]]، شارح [[نهج‌البلاغه]] در قرن هفتم قمری، در تفسیر این کلام چنین گفته است: اینکه مرد بر اساس [[غیرت]] خود از ناموسش مواظبت می‌کند و از نگاه نامحرم به او جلوگیری می‌کند و غیرتش اجازه نمی‌دهد کسی با او در همسرش شریک شود یک اصل عقلی و واجب شرعی است. پس غیرت او از [[ایمان]] محسوب شده است. اما اگر زنی اجازه ندهد که شوهرش شریک دیگری در زندگی اختیار کند، این کار او مخالف حکم قرآن است که تعدد همسر را برای مرد جایز دانسته است. غیرت زن در اینجا چون خلاف حکم [[قرآن]] است کفر تلقی شده است.<ref>ابن‌میثم بحرانی، شرح نهج‌البلاغه، ج۵، ص۳۰۸.</ref>


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}

نسخهٔ ‏۱۷ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۹

سؤال

معنای این سخن امام علی(ع) در نهج‌البلاغه درباره تفاوت غیرت زن و مرد چیست؟

درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


تفاوت غیرت زن و مرد در کلام امام علی(ع) ناشی از تفاوت دستورات الهی برای زن و مرد در رابطه با قواعد ازدواج قلمداد شده است.[۱] امام علی(ع) در حکمتی از حکمت‌های نهج‌البلاغه غیرت زن را کفر خوانده و غیرت مرد را ایمان دانسته است:




ابن‌میثم بحرانی، شارح نهج‌البلاغه در قرن هفتم قمری، در تفسیر این کلام چنین گفته است: اینکه مرد بر اساس غیرت خود از ناموسش مواظبت می‌کند و از نگاه نامحرم به او جلوگیری می‌کند و غیرتش اجازه نمی‌دهد کسی با او در همسرش شریک شود یک اصل عقلی و واجب شرعی است. پس غیرت او از ایمان محسوب شده است. اما اگر زنی اجازه ندهد که شوهرش شریک دیگری در زندگی اختیار کند، این کار او مخالف حکم قرآن است که تعدد همسر را برای مرد جایز دانسته است. غیرت زن در اینجا چون خلاف حکم قرآن است کفر تلقی شده است.[۳]

منابع

  1. ابن‌میثم بحرانی، میثم بن علی بن میثم، شرح نهج‌البلاغه، تهران، دفتر نشر الکتاب، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۳۰۸.
  2. نهج‌البلاغه، حکمت ۱۲۴.
  3. ابن‌میثم بحرانی، شرح نهج‌البلاغه، ج۵، ص۳۰۸.