«سجین» و «علیین» در سوره مطففین: تفاوت میان نسخه‌ها

(پاراگراف آخر در ذیل کتاب مرقوم آورده شد.)
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
در سورهٔ مبارکهٔ مطففین، منظور از سجین و علیین چیست؟{{پایان سوال}}
در سورهٔ مطففین، منظور از سجین و علیین چیست؟{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{مفردات قرآن}}
{{مفردات قرآن}}
'''سِجّین''' و '''عِلیّین''' هرکدام دو بار در قرآن و در دو آیه پشت سر هم آمده است. در اینکه معنای سجّیین و علیین چیست بین مفسران اختلاف است. بیشتر، سجین را نام [[دوزخ]] و علیین را نام [[بهشت]] گرفته‌اند. برخی گفته‌اند نام کتاب‌هایی است که اعمال بدکاران و نیکوکاران را در آن می‌نویسند.
'''سِجّین''' و '''عِلیّین''' هرکدام دو بار در قرآن و در دو آیهٔ پشت سر هم آمده است. بیشتر مفسران سجین را نام [[دوزخ]] و علیین را نام [[بهشت]] گرفته‌اند. برخی گفته‌اند نام کتاب‌هایی است که اعمال بدکاران و نیکوکاران را در آن می‌نویسند.


در [[سوره مطففین]] آمده است که نامه بدکاران در سجّین است. در ادامه می‌گوید تو چه می‌دانی سجین چیست؟ آن «کتاب مرقوم» است.<ref>آیات ۷، ۸ ، ۹ سوره مطففین</ref> در ادامه این سوره درباره ابرار می‌فرماید نامه اعمال نیکوکاران(ابرار) در علیین است. تو چه می‌دانی علیین چیست؟ آن «کتاب مرقوم» است.<ref>آیات ۱۸، ۱۹، ۲۰ سوره مطففین</ref> بعضی گفته‌اند کتاب مرقوم برای بیان سجین یا علیین نیست، بلکه برای توضیح «کتاب فجار، نامه بدکاران» و «کتاب ابرار، نامه نیکوکاران» است.<ref>میبدی، احمد بن محمد، كشف الاسرار و عدة الابرار، تهران، امیر کبیر، چاپ پنجم، ۱۳۷۱ش، ج۱۰، ص ۴۱۵</ref> علامه طباطبائی بر این باور است که کتاب مرقوم به معناى قضاء و اثبات مى‏باشد.جمله مورد بحث اشاره‏اى به اين معنا خواهد بود كه آنچه براى آنان مقدر شده كاملا روشن است. هيچ ابهامى در آن نيست، به اين معنا كه حتمى و مشخص است و تخلف‏پذير نيست.<ref>طباطبايى، محمدحسين، تفسير الميزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۳۸۲.</ref>


سجین از ماده سجن به معنای زندان است. معناهای متفاوتی برای آن در نظر گرفته‌اند. از جمله زندان، دوزخ، نامه اعمال بدکاران. وادی هولناکی در قعر جهنم.<ref> مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص ۲۵۴. محمدی ری‌شهری، محمد، بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث، ج۲، ص۶۱.</ref>


در [[سوره مطففین]] آمده است که نامه بدکاران در سجّین است. در ادامه می‌گوید تو چه می‌دانی سجین چیست؟ آن «کتاب مرقوم» است.<ref>آیات ۷، ۸ ، ۹ سوره مطففین</ref> و در ادامه این سوره درباره ابرار می‌فرماید نامه اعمال نیکوکاران(ابرار) در علیین است. تو چه می‌دانی علیین چیست؟ آن «کتاب مرقوم» است.<ref>آیات ۱۸، ۱۹، ۲۰ سوره مطففین</ref> بعضی گفته‌اند کتاب مرقوم برای بیان سجین یا علیین نیست، بلکه برای توضیح «کتاب فجار، نامه بدکاران» و «کتاب ابرار، نامه نیکوکاران» است.<ref>كشف الاسرار و عدة الابرار، میبدی، ج۱۰، ص: ۴۱۵</ref>
علیین به معنای درجات عالی است. در اصل به معنای مکان بالا یا افرادی است که در بالا می‌نشینند. و به معنای برترین مکان بهشت آمده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۲۷۱.</ref> به معنای آسمان هفتم، منزلگاه ارواح مؤمنین، سدره المنتهی و نامه اعمال نیکوکاران نیز تفسیر شده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۲۷۱.</ref>


سجین از ماده سجن به معنای زندان است. معناهای متفاوتی برای آن در نظر گرفته‌اند. از جمله زندان، دوزخ، نامه اعمال بدکاران. وادی هولناکی در قعر جهنم.<ref>بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث،  محمدی ری‌شهری، محمد، ج۲، ص۶۱.
تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج۲۶، ص: ۲۵۴</ref>
علیین به معنای درجات عالی است. در اصل به معنای مکان بالا یا افرادی است که در بالا می‌نشینند. و به معنای برترین مکان بهشت آمده است.<ref>تفسير نمونه، ج‏26، ص: 271</ref> یا به معنای آسمان هفتم و منزلگاه ارواح مؤمنین یا سدره المنتهی و نامه اعمال نیکوکاران
درباره کتاب مرقوم گفته‌اند که امری است نوشته شده و قضایی حتمی.<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج۲۰، ص: ۳۸۳
</ref> کتاب هم چیزی است که نوشته شده و هم به معنای قضا آمده است.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
خط ۳۱: خط ۲۴:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۴۱: خط ۳۴:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}


[[رده:مقالات پیشنهادی]]
[[رده:مقاله‌های پیشنهادی]]

نسخهٔ ‏۲۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۷

سؤال
در سورهٔ مطففین، منظور از سجین و علیین چیست؟

سِجّین و عِلیّین هرکدام دو بار در قرآن و در دو آیهٔ پشت سر هم آمده است. بیشتر مفسران سجین را نام دوزخ و علیین را نام بهشت گرفته‌اند. برخی گفته‌اند نام کتاب‌هایی است که اعمال بدکاران و نیکوکاران را در آن می‌نویسند.

در سوره مطففین آمده است که نامه بدکاران در سجّین است. در ادامه می‌گوید تو چه می‌دانی سجین چیست؟ آن «کتاب مرقوم» است.[۱] در ادامه این سوره درباره ابرار می‌فرماید نامه اعمال نیکوکاران(ابرار) در علیین است. تو چه می‌دانی علیین چیست؟ آن «کتاب مرقوم» است.[۲] بعضی گفته‌اند کتاب مرقوم برای بیان سجین یا علیین نیست، بلکه برای توضیح «کتاب فجار، نامه بدکاران» و «کتاب ابرار، نامه نیکوکاران» است.[۳] علامه طباطبائی بر این باور است که کتاب مرقوم به معناى قضاء و اثبات مى‏باشد.جمله مورد بحث اشاره‏اى به اين معنا خواهد بود كه آنچه براى آنان مقدر شده كاملا روشن است. هيچ ابهامى در آن نيست، به اين معنا كه حتمى و مشخص است و تخلف‏پذير نيست.[۴]

سجین از ماده سجن به معنای زندان است. معناهای متفاوتی برای آن در نظر گرفته‌اند. از جمله زندان، دوزخ، نامه اعمال بدکاران. وادی هولناکی در قعر جهنم.[۵]

علیین به معنای درجات عالی است. در اصل به معنای مکان بالا یا افرادی است که در بالا می‌نشینند. و به معنای برترین مکان بهشت آمده است.[۶] به معنای آسمان هفتم، منزلگاه ارواح مؤمنین، سدره المنتهی و نامه اعمال نیکوکاران نیز تفسیر شده است.[۷]


منابع

  1. آیات ۷، ۸ ، ۹ سوره مطففین
  2. آیات ۱۸، ۱۹، ۲۰ سوره مطففین
  3. میبدی، احمد بن محمد، كشف الاسرار و عدة الابرار، تهران، امیر کبیر، چاپ پنجم، ۱۳۷۱ش، ج۱۰، ص ۴۱۵
  4. طباطبايى، محمدحسين، تفسير الميزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۳۸۲.
  5. مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص ۲۵۴. محمدی ری‌شهری، محمد، بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث، ج۲، ص۶۱.
  6. مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۲۷۱.
  7. مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۲۷۱.