دلیل نزول قرآن به زبان عربی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
پیامبر(ص) از منطقه جزیره العرب بود. جزیرة العرب دارای ویژگی هایی نظیر وجود [[خانه کعبه|کعبه]]، نزول شریعت [[ابراهیم(ع)|حضرت ابراهیم(ع)]]، مسیر عبور تجار و اهتمام به زبان و بلاغت گفتار بود.


== ویژگی‌های منطقه جزیره العرب ==
[[انبیاء]] گذشته هر کدام به زبان قوم خودشان صحبت می‌کردند، و کتاب آسمانی آنها نیز به همان زبان بوده است، خداوند می‌فرماید: {{قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلا بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ …
* این منطقه محل پرورش و ترویج ادیان و شریعت‌هایی همچون شریعت [[حضرت موسی (ع)|حضرت موسی(ع)]] و شریعت [[حضرت عیسی (ع)|حضرت عیسی(ع)]] می‌باشد.
| ترجمه = ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم تا (معارف الهی را) برای آنها روشن کند.
* [[خانه کعبه]] به عنوان مقدس‌ترین بنای جهان توسط [[حضرت ابراهیم (ع)|حضرت ابراهیم(ع)]] و به امر [[خداوند]] متعال در این منطقه بنا شده که به عنوان [[قبله]] مسلمانان قرار گرفت.
| سوره = ابراهیم
* [[پیامبر اکرم (ص)|پیامبر اکرم(ص)]] در [[عربستان]] متولد شده است؛ زیرا طائفه و قبلیهٔ ایشان که از نسل حضرت ابراهیم(ع) هستند و آنجا ساکن بوده‌اند؛ لذا همان گونه که پیامبر اکرم(ص) در آن منطقه متولد شده، در همان منطقه نیز [[قرآن]] بر ایشان نازل گردیده است.
| آیه = ۴}} بنابراین، زبان قرآن نیز باید به زبان پیامبر و آن منطقه باشد، چرا که در غیر این صورت به آن پیامبر و کتابش ایمان نمی‌آوردند، همان‌طور که در قرآن آمده است: «هرگاه آن را برای عجم (غیر عرب)ها نازل می‌کردیم و او آن را بر ایشان می‌خواند، به آن ایمان نمی‌آوردند». (شعراء:۱۹۸ و ۱۹۹)
* موقعیت جغرافیایی منطقه حجاز و عربستان از ویژگی‌های خاصی برخوردار است؛ زیرا دسترسی داشتن به جاده ابریشم، زمینه مناسبی را برای ارتباط و تبادل افکار و عقائد و در نتیجه ترویج و گسترش [[دین اسلام]] به دیگر نقاط دنیا به خصوص کشورهای آسیایی فراهم می‌کند.


== ویژگی‌های زبان عربی ==
بدیهی است که باید زبان قرآن و زبان پیامبر(ص)، زبان مرسوم آن قوم باشد تا فهم و ارتباط میان پیامبر(ص) و مردم صورت بگیرد. با توجه به خصوصیات جزیرة العرب و زبان عربی که یکی از کامل‌ترین و غنی‌ترین زبان‌ها و دارای شیوایی بسیاری است، قرآن با بهترین زبان و در بهترین مکان نازل شده است.
* ادبیات زبان عربی یکی از کامل‌ترین و غنی‌ترین ادبیات‌ها می‌باشد.
* زبان عربی یکی از وسیع‌ترین زبان‌ها از حیث لغت و اصطلاح و واژگان می‌باشد.
* شیوایی و رسایی آن تا حدّی است که بدون ابهام، معنا و مقصود خود را به طور واضح و روشن به مخاطب تفهیم می‌کند، کما این که خداوند متعال در آیه ۲۸ [[سوره زمر]] به این مطلب این چنین اشاره فرموده: {{قرآن|قُرْآنًا عَرَبِیًّا غَیْرَ ذِی عِوَجٍ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ|4=|ترجمه=قرآنی است فصیح و خالی از هرگونه کجی و نادرستی باشد که اهل تقوی شوند}}
 
== زبان قرآن ==
پیامبر(ص) از منطقه جزیره العرب بود و همان‌طور که خداوند متعال می‌فرماید: {{قرآن|وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلا بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ …|ترجمه=ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم تا (معارف الهی را) برای آنها روشن کند.»|سوره=ابراهیم|آیه=۴}} مانند [[انبیاء]] گذشته که هر کدام به زبان قوم خودشان صحبت می‌کردند، و کتاب آسمانی آنها نیز همان زبان بوده است؛ زبان قرآن نیز باید به زبان پیامبر و آن منطقه باشد، چراکه در غیر این صورت به آن پیامبر و کتابش ایمان نمی‌آوردند، همان‌طور که در قرآن آمده است: «هرگاه آن را برای عجم (غیر عرب)ها نازل می‌کردیم و او آن را بر ایشان می‌خواند، به آن ایمان نمی‌آوردند». (شعراء:۱۹۸ و ۱۹۹)
 
بنابر این با توجه به خصوصیات جزیرة العرب و زبان عربی و اینکه مانند کتب آسمانی که در قبل نازل شده بود، باید قرآن به زبان و در یک منطقه خاص نازل می‌گردید، زبان عربی و منطقه جزیرة العرب بهترین زبان و مکان برای نزول قرآن می‌باشند.
 
{{مطالعه بیشتر}}
{{درشت|'''مطالعه بیشتر'''}}
* محمد حسین طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه سید محمد باقر موسوی، (قم، دفتر انتشارات اسلامی)، ج۱۷، ص۵۴۵.
* ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، (تهران، دارالکتب الاسلامیه)، ج۹، ص۲۹۹.
* سید عبدالحسین اطیب، البیان فی تفسیر القرآن، (تهران، انتشارات اسلام، چ سوم، ج۷، ص۱۴۹.
* امین الدین طبرسی، مجمع البیان، (بیروت، دارالاحیاء التراث العربی)، ج۲، ص۲۰۶.
* محمد جواد مغینه، الکاشف، (بیروت، دارالعلم للملامین، چ سوم)، ج۴، ص۲۸۶.


{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
| شاخه فرعی۱ = نص قرآن
| شاخه فرعی۱ = نزول قرآن
| شاخه فرعی۲ = عربی بودن قرآن
| شاخه فرعی۲ =  
| شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
| شناسه = -
| شناسه = -
| تیترها = شد
| تیترها = -
| ویرایش = شد
| ویرایش = شد
| لینک‌دهی = شد
| لینک‌دهی = شد
خط ۴۷: خط ۳۱:
| تکمیل =
| تکمیل =
| اولویت = ب
| اولویت = ب
| کیفیت = ب
| کیفیت = د
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۸

سؤال

چرا قرآن به زبان عربی و آن هم در عربستان نازل شده و به زبان‌های مختلف در ممالک مختلف مانند زبان‌های چینی، انگلیسی و… و به گروه‌های مختلف نازل نشده است؟

پیامبر(ص) از منطقه جزیره العرب بود. جزیرة العرب دارای ویژگی هایی نظیر وجود کعبه، نزول شریعت حضرت ابراهیم(ع)، مسیر عبور تجار و اهتمام به زبان و بلاغت گفتار بود.

انبیاء گذشته هر کدام به زبان قوم خودشان صحبت می‌کردند، و کتاب آسمانی آنها نیز به همان زبان بوده است، خداوند می‌فرماید: ﴿وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلا بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ …؛ ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم تا (معارف الهی را) برای آنها روشن کند.(ابراهیم:۴) بنابراین، زبان قرآن نیز باید به زبان پیامبر و آن منطقه باشد، چرا که در غیر این صورت به آن پیامبر و کتابش ایمان نمی‌آوردند، همان‌طور که در قرآن آمده است: «هرگاه آن را برای عجم (غیر عرب)ها نازل می‌کردیم و او آن را بر ایشان می‌خواند، به آن ایمان نمی‌آوردند». (شعراء:۱۹۸ و ۱۹۹)

بدیهی است که باید زبان قرآن و زبان پیامبر(ص)، زبان مرسوم آن قوم باشد تا فهم و ارتباط میان پیامبر(ص) و مردم صورت بگیرد. با توجه به خصوصیات جزیرة العرب و زبان عربی که یکی از کامل‌ترین و غنی‌ترین زبان‌ها و دارای شیوایی بسیاری است، قرآن با بهترین زبان و در بهترین مکان نازل شده است.