ناراحتی حضرت زهرا(س) در بارداری و تولد امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
{{درگاه|فاطمی|حسین}} | {{درگاه|فاطمی|حسین}} | ||
امام صادق(ع) در روایتی، حضرت فاطمه را در زمان بارداری به امام حسین(ع)، ناراحت خوانده و علت آن‌را اطلاع از سرنوشت امام حسین(ع) دانسته است. | امام صادق(ع) در روایتی، حضرت فاطمه را در زمان بارداری به امام حسین(ع)، ناراحت خوانده و علت آن‌را اطلاع از سرنوشت امام حسین(ع) دانسته است. | ||
{{عربی|امام صادق(ع): زمانی که فاطمه(س) به حسين(ع) آبستن شد (نزدیک به حامله شدن بود<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، بيروت، دار إحياء التراث العربي، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۳۲.</ref>)، جبرئيل نزد پيامبر(ص) آمد و گفت: همانا فاطمه پسرى خواهد زائيد كه امتت او را بعد از تو می‌كشند. (فَلَمَّا حَمَلَتْ فَاطِمَةُ بِالْحُسَيْنِ كَرِهَتْ حَمْلَهُ وَ حِينَ وَضَعَتْهُ كَرِهَتْ وَضْعَهُ؛ فاطمه در دوران بارداری به حسين(ع)، خوشحال نبود، و چون زائيد از زائيدنش هم خوشحال نبود. سپس امام صادق(ع) فرمود: در دنيا مادرى ديده نشده كه پسرى بزايد و خوشحال نباشد، ولى فاطمه خوشحال نبود، زيرا دانست او كشته خواهد شد.<ref>کلینی، الکافی (ط - الإسلامیه)، ج۱، ص۴۶۴ و ۴۶۵.</ref>}} | {{عربی|امام صادق(ع): زمانی که فاطمه(س) به حسين(ع) آبستن شد (نزدیک به حامله شدن بود<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، بيروت، دار إحياء التراث العربي، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۳۲.</ref>)، جبرئيل نزد پيامبر(ص) آمد و گفت: همانا فاطمه پسرى خواهد زائيد كه امتت او را بعد از تو می‌كشند. (فَلَمَّا حَمَلَتْ فَاطِمَةُ بِالْحُسَيْنِ كَرِهَتْ حَمْلَهُ وَ حِينَ وَضَعَتْهُ كَرِهَتْ وَضْعَهُ؛ فاطمه در دوران بارداری به حسين(ع)، خوشحال نبود، و چون زائيد از زائيدنش هم خوشحال نبود. سپس امام صادق(ع) فرمود: در دنيا مادرى ديده نشده كه پسرى بزايد و خوشحال نباشد، ولى فاطمه خوشحال نبود، زيرا دانست او كشته خواهد شد.<ref>کلینی، الکافی (ط - الإسلامیه)، ج۱، ص۴۶۴ و ۴۶۵.</ref>}} | ||
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۴
 | این مقاله هماکنون به دست Rezapour در حال ویرایش است. |
امام صادق(ع) در روایتی، حضرت فاطمه را در زمان بارداری به امام حسین(ع)، ناراحت خوانده و علت آن‌را اطلاع از سرنوشت امام حسین(ع) دانسته است.
«امام صادق(ع): زمانی که فاطمه(س) به حسين(ع) آبستن شد (نزدیک به حامله شدن بود[۱])، جبرئيل نزد پيامبر(ص) آمد و گفت: همانا فاطمه پسرى خواهد زائيد كه امتت او را بعد از تو می‌كشند. (فَلَمَّا حَمَلَتْ فَاطِمَةُ بِالْحُسَيْنِ كَرِهَتْ حَمْلَهُ وَ حِينَ وَضَعَتْهُ كَرِهَتْ وَضْعَهُ؛ فاطمه در دوران بارداری به حسين(ع)، خوشحال نبود، و چون زائيد از زائيدنش هم خوشحال نبود. سپس امام صادق(ع) فرمود: در دنيا مادرى ديده نشده كه پسرى بزايد و خوشحال نباشد، ولى فاطمه خوشحال نبود، زيرا دانست او كشته خواهد شد.[۲]»
بنابر این روایت امام صادق(ع) علت خوشحال نبودن از بارداری امام حسین(ع) را اطلاع از سرنوشت و شهادت فرزند در آینده دانسته است.
کلمه «كَرِهَ» علاوه بر معنای ناخشنودی[۳] بر مشقت نیز دلالت دارد.[۳] برخی تعبیر این روایت را هم‌معنا با همین تعبیر در قرآن دانسته‌اند که سختی و مشقت حالت حاملگی و وضع حمل تمام مادران را بازگو می‌کند دانسته‌اند: ﴿وَوَصَّینَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کرْ‌هًا وَوَضَعَتْهُ کرْ‌هًا؛ و انسان را [نسبت] به پدر و مادرش به احسان سفارش کردیم. مادرش با تحمّل رنج به او باردار شد و با تحمّل رنج او را به دنیا آورد.﴾(احقاف:۱۵)