برنامه عملی محاسبه نفس

سؤال

برنامه عملی برای محاسبه نفس چیست؟

تعریف

مقالهٔ اصلی: تعریف محاسبه

بر اساس روایتی از امام صادق(ع)، محاسبه نفس یعنی انسان هر شبانه‌روز اعمال خود را به خودش عرضه کند و آن را محاسبه کند؛ اگر کار پسندیده‌ای داشت آن را زیاد کرده و اگر گناهی از او سر زده بود استغفار کند.

محاسبه نفس، مانند محاسبه و حسابرسیِ یک تاجر است که هر روز سود و زیان خود را محاسبه کرده و سعی می‌کند آنچه را باعث سود او شده زیادشده تقویت کرده و آنچه باعث زیان او شده را ترک کند.

ساختار برنامه

عالمان اخلاق برنامه‌ای عملی، به صورت روزانه برای محاسبه نفس ارائه داده‌اند، که از چند بخش تشکیل می‌شود. ساختار این برنامه چنین است:

مشارطه

فرد در اول روز، با خود شرط می‌کند که تا پایان روز خلاف دستورات خدا رفتار نکند. یک روز خلاف نکردن آسان است و از نظر روان‌شناختی، این برنامه کوتاه مدت باعث می‌شود که انسان برای ادامه دادن به برنامه تشویق شود.

مشارطه به دو صورت انجام می‌شود:

• به صورت کلی: در این نوع از مشارطه فرد شرط می‌کند به طور کلی همه اعمال واجب را انجام داده و کارهای حرام را ترک کند. در مشارطه به صورت کلی، فرد مشارطه را با اعضای هشت‌گانه خود (چشم، گوش، دامن، زبان، شکم، دست، پا و ذهن) انجام می‌دهد.
• به صورت جزئی: در این نوع از مشارطه فرد شرط می‌کند تا پایان روز مرتکب فعل یا رفتار خاصی نشود. این شیوه برای وقتی است که انسان به صفت یا رفتار خاصی مبتلا است.

می‌توان به‌صورت همزمان از هر دو شیوه نیز بهره برد؛ به این معنا که بر رعایت واجبات و محرمات شرط کرده و در کنار آن بر ترک صفت یا رفتاری خاص نیز شرط کند.

مراقبه

کسی که مشارطه را در آغاز روز انجام داده، باید تا پایان روز مراقب باشد به شرط خود عمل کند. او باید قبل از عمل، با تفکر نسبت به انگیزه و نیت خود، مراقبت داشته باشد که خلاف اخلاق و دستورات الهی مرتکب کاری نشود. پس از عمل نیز باید مراقبت کند که با پیامدهای خاصی مانند ریا، منّت و آزار ارزش عمل خود را از بین نبرد.

در ابتدای راه، از سخت‌گیری در مراقبه نهی شده است؛ بنابراین، انسان در ابتدای راه باید تنها نسبت به حلال و حرام مراقبت داشته باشد؛ یا تنها نسبت به یک صفت ناپسند، خود را محاسبه کند. او می‌تواند در مراحل بعد، به مراتب بالاتر مراقبه نیز بپردازد.

محاسبه

فرد باید در پایان روز، پیش از خواب به ارزیابی و حسابرسی اعمال روز بپردازد. شیوه محاسبه به این صورت است که اعمال را از ابتدای روز تا انتهای آن بررسی کرده و آنها را ارزیابی کند.

محاسبه تنها برای کارهایی که فرد باید انجام می‌داد ولی آنها را ترک کرده نیست؛ بلکه باید به کارهایی که باید آنها را ترک می‌کرد ولی مرتکب آن شده نیز، رسیدگی کند؛ به‌ویژه اینکه به نظر برخی، بیشتر افراد به کارهایی باید انجام دهند توجه داشته و کمتر به کارهایی که نباید انجام دهند توجه دارند.

معاقبه

معاقبه به این معنا است که اگر اعمال انجام شده با ارزش‌های اخلاقی موافق بود، پاداشی مانند تفریح و غذای مناسب برای آن درنظر بگیرد، و اگر خلاف آن بود، باید مجازاتی مناسب با آن در نظر بگیرد.

برای مجازات، در ابتدا به سرزنش خود به صورت تلقین به خود پرداخته و در مراتب بعد، اعمال سختی مانند روزه انجام دهد. سفارش شده در این موارد، تشابه با عمل خلاف را نیز در نظر بگیرد؛ برای نمونه، در مورد خوردن از غذای حرام، به خود گرسنگی دهد، یا در مورد نگاه به نامحرم، چشم خود را از دیدن کارهایی که دوست دارد مثل تماشای فیلم، محروم کند. جریمه باید در مقدار و چگونگی با گناه متناسب باشد.

محتوا

مهمترین محتوای برنامه محاسبه نفس، واجبات و محرمات است. تمرکز روی ترک ویژگی‌های ناپسند که شخص به آنها مبتلا است و یا دارا شدن ویژگی‌های نیکویی که فاقد آنها است نیز جزء محتوای برنامه محاسبه نفس است.

در برنامه‌ریزی محاسبه نفس، باید به سه بُعد رفتاری، شناختی و هیجانی نیز توجه شود. بعد رفتاری مانند زیارت رفتن، عیادت مریض و تشییع جنازه؛ بعد شناختی مانند همنشینی با عالمان، مطالعه کتاب‌های اخلاقی و شنیدن موعظه و سخنرانی و رفع شبهات؛ بعد هیجانی و عاطفی مانند علاقه و ارادت نسبت به امامان(ع)، ابراز دوستی به اولیاء خدا، گریه بر مصیبت‌های اهل‌بیت(ع) و شادی در ایام ولادت.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر

• اخلاق اسلامی، احمد دیلمی و مسعود آذربایجانی، دفتر نشر معارف.
• اخلاق اسلامی، محمد علی سادات، نشر سمت.
• گناهان کبیره، عبدالحسین دستغیب، نشر تربیت.
• نقش زمان در سرنوشت انسان ـ مهدی فقیه ایمانی، انتشارات عطر سعادت.
• گناه‌شناسی، محسن قرائتی، ستاد اقامه نماز، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.