طولانی‌ترین‌ها و کوتاه‌ترین‌ها در نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴: خط ۴:
    طولانی‌ترین و کوتاه‌ترین خطبه، نامه و حکمت نهج البلاغه کدام است؟
    طولانی‌ترین و کوتاه‌ترین خطبه، نامه و حکمت نهج البلاغه کدام است؟
    {{پایان سوال}}
    {{پایان سوال}}
    {{پاسخ}}طولانی‌ترین خطبه [[نهج البلاغه]]، خطبه ۲۳۴ است که به خطبه قاصعه معروف بوده و محتوای آن سپاس [[خداوند]] و نکوهش [[شیطان]] است.
    {{پاسخ}}طولانی‌ترین خطبه [[نهج البلاغه]]، خطبه ۲۳۴ است که به [[خطبه قاصعه]] معروف بوده و محتوای آن سپاس خداوند و نکوهش شیطان است.<ref>محمد بن الحسین الشریف الرضی، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، هجرت، ص ۲۸۵-۳۰۳.</ref>


    کوتاه‌ترین خطبه، خطبه ۹ است که در آن، [[امام علی(ع)]]، [[طلحة بن عبیدالله|طلحه بن عبیدالله]]، [[زبیر بن عوام]] و همراهانش در [[جنگ جمل]] را توبیخ و سرزنش می‌کند.
    کوتاه‌ترین خطبه خطبه ۹ است که در آن، [[امام علی(ع)]]، طلحه بن عبیدالله، زبیر بن عوام و همراهانشان در [[جنگ جمل]] را سرزنش می‌کند.<ref>محمد بن الحسین الشریف الرضی، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، هجرت، ص ۵۴.</ref>


    طولانی‌ترین نامه نهج البلاغه، نامه ۵۳ است که عهد و پیمان امام علی(ع) به [[مالک اشتر]] است و دستور دادرسی، آداب مملکت‌داری و لشکرکشی و برخی موضوعات دیگر در آن ذکر شده است.
    طولانی‌ترین نامه نهج البلاغه، نامه ۵۳ است که عهد امام علی(ع) به [[مالک اشتر]] برای حکومت مصر است که ضمن آن کیفیت دادرسی، آداب مملکت‌داری و لشکرکشی و برخی موضوعات دیگر در آن ذکر شده است.<ref>محمد بن الحسین الشریف الرضی، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، هجرت، ص ۴۲۷- ۴۴۵.</ref>


    کوتاه‌ترین نامه نهج البلاغه، نامه ۷۹ است که در آن امام علی(ع)، سرداران لشکرها را به پیروی از حق واداشته و از باطل و نادرستی ترسانده است.
    کوتاه‌ترین نامه نهج البلاغه، نامه ۷۹ است که در آن امام علی(ع) سرداران سپاه را به پیروی از حق واداشته و از باطل و نادرستی ترسانده است.<ref>محمد بن الحسین الشریف الرضی، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، هجرت، ص ۴۶۶.</ref>


    طولانی‌ترین حکمت نهج البلاغه، حکمت ۱۴۷ است که خطاب به [[کمیل بن زیاد نخعی]]، از یاران او گفته شده است.  
    طولانی‌ترین حکمت نهج البلاغه، حکمت ۱۴۷ است که خطاب به [[کمیل بن زیاد نخعی]]، از یاران او گفته شده است.<ref>محمد بن الحسین الشریف الرضی، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، هجرت، ص ۴۹۵-۴۹۷.</ref>


    کوتاه‌ترین حکمت نهج البلاغه، حکمت ۴۳۴ است که به یکی از شیوه‌های دشمن‌شناسی پرداخته است.
    کوتاه‌ترین حکمت نهج البلاغه، حکمت ۴۳۴ است که درباره جهل است.<ref>محمد بن الحسین الشریف الرضی، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، هجرت، ص ۵۵۳.</ref>
     
    {{مطالعه بیشتر}}
     
    ==مطالعه بیشتر==
     
    *حسن‌زاده، صادق، کلید و نهج البلاغه.
    *مصطفی اسوار، دانستنی‌های نهج البلاغه.


    ==منابع==
    ==منابع==
    خط ۲۸: خط ۲۱:
      | شاخه اصلی = حدیث
      | شاخه اصلی = حدیث
      | شاخه فرعی۱ = منبع‌شناسی
      | شاخه فرعی۱ = منبع‌شناسی
      | شاخه فرعی۲ =
      | شاخه فرعی۲ = کتاب‌شناسی
      | شاخه فرعی۳ =
      | شاخه فرعی۳ =
    }}
    }}

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۴


    سؤال

    طولانی‌ترین و کوتاه‌ترین خطبه، نامه و حکمت نهج البلاغه کدام است؟

    طولانی‌ترین خطبه نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴ است که به خطبه قاصعه معروف بوده و محتوای آن سپاس خداوند و نکوهش شیطان است.[۱]

    کوتاه‌ترین خطبه خطبه ۹ است که در آن، امام علی(ع)، طلحه بن عبیدالله، زبیر بن عوام و همراهانشان در جنگ جمل را سرزنش می‌کند.[۲]

    طولانی‌ترین نامه نهج البلاغه، نامه ۵۳ است که عهد امام علی(ع) به مالک اشتر برای حکومت مصر است که ضمن آن کیفیت دادرسی، آداب مملکت‌داری و لشکرکشی و برخی موضوعات دیگر در آن ذکر شده است.[۳]

    کوتاه‌ترین نامه نهج البلاغه، نامه ۷۹ است که در آن امام علی(ع) سرداران سپاه را به پیروی از حق واداشته و از باطل و نادرستی ترسانده است.[۴]

    طولانی‌ترین حکمت نهج البلاغه، حکمت ۱۴۷ است که خطاب به کمیل بن زیاد نخعی، از یاران او گفته شده است.[۵]

    کوتاه‌ترین حکمت نهج البلاغه، حکمت ۴۳۴ است که درباره جهل است.[۶]

    منابع

    1. محمد بن الحسین الشریف الرضی، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، هجرت، ص ۲۸۵-۳۰۳.
    2. محمد بن الحسین الشریف الرضی، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، هجرت، ص ۵۴.
    3. محمد بن الحسین الشریف الرضی، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، هجرت، ص ۴۲۷- ۴۴۵.
    4. محمد بن الحسین الشریف الرضی، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، هجرت، ص ۴۶۶.
    5. محمد بن الحسین الشریف الرضی، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، هجرت، ص ۴۹۵-۴۹۷.
    6. محمد بن الحسین الشریف الرضی، نهج البلاغه، تحقیق صبحی الصالح، قم، هجرت، ص ۵۵۳.